Ανθή Παπακώστα: «Με την υποστήριξη της ΑΕΚ κάναμε την μεγαλύτερη εθελοντική αιμοδοσία που έγινε ποτέ με 140 φιάλες αίμα»

Photo Credits: INTIME

Η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Προαγωγής της Δημόσιας Υγείας του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας μιλάει για τις δυσκολίες της πανδημίας

enwsi.gr

26/03/2021 | 19:14

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στον ένα χρόνο που έχει αναλάβει τα καθήκοντά της η Ανθή Παπακώστα κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που έφερε η πρωτοφανής πανδημία για τη χώρα και τον πλανήτη.

Μνημονεύοντας σε κάθε ευκαιρία τη συνεργασία και αυταπάρνηση του προσωπικού των Κοινωνικών Υπηρεσιών, με το οποίο, όπως παραδέχεται, συνεργάζεται άψογα, η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Προαγωγής της Δημόσιας Υγείας του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, Ανθή Παπακώστα, περιγράφει τις δυσκολίες του χρόνου που προηγήθηκε, τις πολιτικές που έχουν προωθηθεί και, πάνω από όλα, το όραμά της, να συνεισφέρει ώστε να μειωθεί ο αριθμός των ανθρώπων που θα έχουν πραγματικά ανάγκη τις υπηρεσίες των κοινωνικών δομών.

Στα… βαθιά από την πρώτη μέρα

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις συναίσθηση ότι πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται σε ευάλωτη θέση», μας λέει η Ανθή Παπακώστα, πριν θυμηθεί τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων της. «Ανέλαβα στις 10 Μαρτίου και τα έκτακτα μέτρα για την πανδημία ξεκίνησαν στις 14. Μέσα σε εκείνες
τις πρώτες ημέρες είχαμε ήδη ξεκινήσει συναντήσεις και καθορίσαμε ένα σχέδιο δράσης, αντιμετώπισης του COVID-19 με τις Υπηρεσίες του Δήμου. Είχαμε αρχίσει να τρέχουμε πιο μπροστά και από τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, καθώς είχαμε ήδη σκεφτεί και σχεδιάσει τη γραμμή έκτακτης ανάγκης (σ.σ. 210 2518875).

Ήμασταν ο πρώτος Δήμος που την έθεσε σε λειτουργία και, μάλιστα, σε πλήρη λειτουργία. Κρατούσαμε αρχείο εισερχομένων κλήσεων, στη συνέχεια προωθούσαμε όλα τα αιτήματα στους κοινωνικούς λειτουργούς, που επικοινωνούσαν και κάλυπταν όλες τις ανάγκες. Και αυτό συνέβη πραγματικά. Δεν έμεινε ούτε μία κλήση χωρίς να υπάρχει επιστροφή και χωρίς να εξυπηρετηθεί ο δημότης», σημειώνει.

Τα περισσότερα αιτήματα αφορούσαν τρόφιμα και φάρμακα, ενώ, όπως τονίζει, εκείνο το πρώτο διάστημα ήταν για όλους μια διαδικασία προσαρμογής στα νέα δεδομένα. «Έναν χρόνο πριν, τα πράγματα ήταν διαφορετικά σε σχέση με το πώς έχει προσαρμοστεί ο κόσμος στη νέα πραγματικότητα. Τότε πηγαίναμε μέρα με τη μέρα και με την ανάγκη να είναι προστατευμένοι οι εργαζόμενοι και οι δημότες, καθώς «Πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος» μπαίναμε στα σπίτια τους. Δεν ήταν κάτι απλό. Ήταν απίστευτες μέρες. Πριν από αυτό έγινε μια συνάντηση με όλο το προσωπικό των κοινωνικών δομών και τους κοινωνικούς λειτουργούς, θέτοντας ένα πλαίσιο για το πού θέλουμε να πάμε και ποια είναι η διάθεση. Προτεραιότητα είναι πάντα η εξυπηρέτηση του πολίτη που ανήκει σε ευπαθή ομάδα».

Όπως αναφέρει η Ανθή Παπακώστα, αυτή η εμπειρία ανέδειξε ζητήματα που παραμένουν ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα σημαντικά και χρήζουν προσοχής και φροντίδας. «Η κοινωνική λειτουργός επικοινώνησε με τα 900 μέλη των ΚΑΠΗ, γνωστοποιώντας τους τη γραμμή έκτακτης ανάγκης και κρατήσαμε αιτήματα που μπορεί να είχαν. Ανέδειξε πόση ανάγκη είχε ο κόσμος από ψυχολογική στήριξη. Το βιώνουμε ακόμα και τώρα. Άνθρωποι που είναι ακόμα μέσα στα σπίτια τους, αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχολογικά θέματα. Ο εγκλεισμός έχει φέρει όλο αυτό», σημειώνει.

Η κοινωνική πολιτική

Σημαντικά ήταν τα ζητήματα που έπρεπε να λυθούν άμεσα και κυρίως, αυτό της προστασίας των δημοτών και της σίτισης των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. «Για να αποφύγουμε οι ηλικιωμένοι να έρθουν σε έναν κλειστό χώρο για να συνταγογραφούν τα βιβλιάριά τους, που ήταν ένα βασικό αίτημά τους, λειτουργήσαμε έξω από το δημαρχείο ένα ξύλινο σπιτάκι, όπου μπορούσε να έρθει κάποιος, να αφήσει το βιβλιάριό του συγκεκριμένες μέρες και ώρες και θα το παραλάμβανε έτοιμο συνταγογραφημένο από τον γιατρό των ΚΑΠΗ, χωρίς να έρθει σε επαφή με άλλο άτομο. Αυτό λειτουργεί ως σήμερα. Το ότι έκλεισε το ΚΑΠΗ δεν σημαίνει ότι σταματούν οι υπηρεσίες. Ήταν πάρα πολύ σημαντικό για τους ηλικιωμένους και λειτουργεί ακόμα και σήμερα.

Επιπλέον, μέρα με τη μέρα και καθώς ο κόσμος κλεινόταν στο σπίτι, διαπιστώσαμε ότι δεν είχε τη δυνατότητα να πάρει τρόφιμα από το Κοινωνικό Παντοπωλείο ή τη σίτιση. Γι’ αυτό, κάναμε διανομές κατ’ οίκον σε όλους, κάτι που δρομολογήθηκε με βάση την καλή θέληση υπαλλήλων και από άλλες Υπηρεσίες του Δήμου, με οδηγούς και αυτοκίνητα και μια χορηγία 6 βαν που μας βοήθησαν πάρα πολύ.

Στην πορεία, διαπιστώναμε ότι υπήρχε σημαντικό θέμα ψυχολογίας, φόβου και ανασφάλειας στον κόσμο. Τότε ενεργοποιήσαμε μια συνεργασία για τηλεφωνική ψυχολογική στήριξη στους ηλικιωμένους του Δήμου. Ακόμα, μοιράσαμε μικρά κυτία με υγειονομικό υλικό στους άστεγους της πόλης και τους ενημερώσαμε για τα μέτρα προφύλαξης και τι θα μπορούσαν να κάνουν οι ίδιοι», επισημαίνει, ενώ τονίζει μια βασική δυσκολία που παρουσιάστηκε από την πρώτη μέρα.

«Αυτό που εντοπίσαμε από τα τηλέφωνα ήταν ότι οι πολλοί άνθρωποι έμειναν χωρίς φαγητό, καθώς σταμάτησαν να δουλεύουν. Τότε και μέχρι το Πάσχα, όποιος έπαιρνε στη γραμμή βοήθειας και ζητούσε φαγητό, υπήρχε και η διάθεση να ενταχθεί στο πρόγραμμα. Ικανοποιήθηκαν όλα τα αιτήματα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έσπαγαν όλες οι
υποστηρικτικές συνδέσεις που έχει ένας ηλικιωμένος.

Στη δεύτερη καραντίνα που ήταν τα πράγματα πιο ανοικτά, μπορέσαμε και κάναμε μια αξιολόγηση και το είδαμε, αλλά στο πρώτο κύμα δεν έμεινε κανένας εκτός». Οι δράσεις, βεβαίως, δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά συνεχίστηκαν σε ένα διευρυμένο φάσμα. «Πραγματοποιήσαμε τη μεγαλύτερη εθελοντική αιμοδοσία που έγινε ποτέ στον Δήμο. Είχαμε την υποστήριξη και της ΠΑΕ ΑΕΚ, με συμμετοχή ποδοσφαιριστών και στελεχών της ομάδας και με έντονη δημοσιοποίηση της αιμοδοσίας, συγκεντρώσαμε 140 φιάλες αίμα, γεγονός πρωτόγνωρο για τον Δήμο. Ήταν τρομερά συγκινητικό. Υπάρχει ακόμα πολύ μεγάλη ανάγκη για αίμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως την επόμενη μέρα, μας πήραν από το νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» οι εργαζόμενοι, έκλαιγαν και μας ευγνωμονούσαν. Σώθηκε κόσμος από αυτό.

Για πρώτη φορά ο Δήμος έκανε διανομή φαγητού το Πάσχα με εθελοντές και εργαζόμενους, όλες τις ημέρες. Το ίδιο κάναμε και τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Η ανάγκη για φαγητό δεν περιορίζεται μόνο σε ένα πενθήμερο. Οι εργαζόμενοι μαγείρεψαν, βάψαμε αυγά, συγκέντρωσαν τσουρέκια, πήραμε φαγητό και από την Περιφέρεια, δώσαμε σακούλες με πολύ φαγητό, περίπου 6 μερίδες/άτομο. Ήταν συγκινημένοι που έφαγαν το Πάσχα». Σημαντική βαρύτητα, σύμφωνα με την αντιδήμαρχο, δίνεται και στην προστασία του προσωπικού που έρχεται σε επαφή με το κοινό.

«Από την αρχή κάναμε προληπτικά τεστ. Σήμερα κάνουμε μόνιμα στους εργαζόμενους του Δήμου κάθε εβδομάδα, κάνουμε και στους δημότες ανά τακτά διαστήματα σε συνεργασία με τον ΕΟΔΥ. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι δουλεύεις σε έναν χώρο που έχουν όλοι ελεγχθεί. Είναι καλό για όλους και ειδικά για τους ανθρώπους που μπαίνουν στα σπίτια των πιο ευάλωτων και πιο ηλικιωμένων της πόλης. Έχουμε πάρει όλα τα μέτρα, μάσκες, ειδικές ρόμπες, αντισηπτικά. Είναι πολύ σημαντικό να σημειώσουμε, βέβαια, πως σε αυτό το τρίτο κύμα, είναι η πρώτη φορά που βρίσκουμε έναν σεβαστό αριθμό ατόμων που νοσεί μέσα στο σπίτι. Είναι ένα μεγάλο θέμα, ειδικά για τους ηλικιωμένους».

Φτώχεια: Ο δυσκολότερος αντίπαλος

Πάνω από όλα, ωστόσο, η έκρηξη της πανδημίας ανέδειξε το μείζον πρόβλημα της σύγχρονης εποχής, που χρειάζεται συντονισμό, προσπάθεια και θέληση για να αντιμετωπιστεί. «Το πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι αυτό της φτώχειας. Αυτό πέφτει στον Δήμο ως βάρος να σηκώσει. Η φτώχεια θα μας κατατρέχει τους επόμενους μήνες και οφείλουμε να δουλέψουμε σκληρά. Για πρώτη φορά στον Δήμο, όσοι άνθρωποι έχουν οικονομική ανάγκη, κλήθηκαν να καταθέσουν μια αίτηση και καταφέραμε να δώσουμε έκτακτη οικονομική ενίσχυση της τάξης των 13.000 € σε δυο φάσεις. Κατατέθηκαν 100 αιτήσεις γι’ αυτό. Και οι 6 κοινωνικοί λειτουργοί του Δήμου επισκέφθηκαν κατ’ οίκον όλους όσοι έκαναν την αίτηση και συνυπέγραψαν την κοινωνική έρευνα, προτείνοντας και το ποσό που δικαιούνται.

Επιπλέον, έγιναν εξατομικευμένες συναντήσεις των αστέγων της πόλης με κοινωνική λειτουργό. Κάποιους καταφέραμε να εντάξουμε σε δομές, γνωστοποιήσαμε δυνατότητες να πάρουν επιδόματα που δικαιούνται και υπογράψαμε τη Χάρτα Αστέγων που μας λύνει τα χέρια ως προς τα διαδικαστικά. Είναι πολύ σημαντικό και πολύ σοβαρό, αφού έχουμε καταγράψει τις ανάγκες τους και μας βοηθά να ξεπερνάμε δυσλειτουργίες ως προς την εξυπηρέτησή τους. Το καλοκαίρι και μέχρι το Σεπτέμβριο έγινε μια απόλυτη καταγραφή των αστέγων που ζουν στο δρόμο, ενώ έχουμε σε προτεραιότητα και το κομμάτι της επισφαλούς και ακατάλληλης στέγασης. Δημιουργήσαμε μια φόρμα καταγραφής φτώχειας, ώστε να γνωρίζουμε τι έλλειψη έχει κάθε νοικοκυριό. Να μην είναι κανένας χωρίς κουβέρτες, θέρμανση, σόμπες κ.λπ. Όλα αυτά χρειάζονται μια ευελιξία. Οποιαδήποτε έλλειψη καταγράφεται και αντιμετωπίζεται. Κι ακόμα, κάνουμε μεγάλη δουλειά και προσπάθεια για επανασυνδέσεις στο ρεύμα. Η ενεργειακή φτώχεια είναι επίσης σημαντικό ανθρώπινο δικαίωμα που πρέπει να προστατεύεται», τονίζει η Α. Παπακώστα.

Η πανδημία αναμένεται να εκτινάξει το ζήτημα της φτώχειας, κάτι που φαίνεται και στο γεγονός ότι έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα αιτήματα για υποστήριξη. «Υπήρξε πράγματι αύξηση, αγωνία και μεγάλος αριθμός αιτήσεων. Αυτό δεν λύνεται με μία μόνο δράση. Γίνεται με σύνολο δράσεων και αλλαγή φιλοσοφίας. Θα πρέπει να έχεις γενικότερη φιλοσοφία ότι δεν αφήνεις κανέναν άνθρωπο μόνο. Ό,τι κάνεις να το γνωστοποιείς στον κόσμο, να φτάνει η πληροφορία σε όλους. Είναι το πρόβλημα της επόμενης μέρας», τονίζει και δίνει μια εικόνα της προσέγγισης στον άστεγο πληθυσμό της πόλης.

«Στα πρόσφατα έκτακτα μέτρα για την κακοκαιρία επικοινωνήσαμε μαζί τους να ενημερώσουμε ότι θα ανοίξει το γήπεδο του Ιωνικού. Παρείχαμε υπνόσακους, κουβέρτες, ρούχα, ζεστό φαγητό πρωί βράδυ, σε συνεργασία με τους καταστηματάρχες της πόλης. Πρώτιστο πράγμα είναι το πώς επικοινωνείς. Όταν άνοιγε ο Δήμος, δεν ερχόταν κανένας. Εμείς τους αγκαλιάσαμε, πήγε η κοινωνική λειτουργός, τους μίλησε, όλοι μαζί συζητούσαν τι ανάγκες είχαν. Ξέρουμε ότι η φτώχεια θα εκτοξευθεί και αυτό δεν είναι μόνο θέμα του Δήμου, αλλά ευρύτερο. Εμείς θα προσπαθήσουμε οτιδήποτε μπορούμε να παρέχουμε να το γνωστοποιούμε και να δημιουργήσουμε ένα βασικό αρχείο ανθρώπων που καταγράφονται, ώστε να τους επικοινωνούμε οτιδήποτε. Οι προθέσεις μας πλέον φαίνονται. Στόχος είναι να φτιαχτούν κάποιες συγκεκριμένες διαδικασίες που θα ακολουθήσει οποιοσδήποτε είναι σε αυτή τη θέση από εδώ και πέρα».

Αισιοδοξία, υπομονή, αποτελεσματικότητα

Παρά τις δυσκολίες που, σίγουρα βρέθηκαν μπροστά σε αυτήν την προσπάθεια, η ίδια παραμένει δυναμική και αισιόδοξη πως όλα μπορούν να γίνουν. «Όταν κάνεις κάτι με θέληση και αγάπη, πάντα υπάρχει ένα… μαγικό χέρι που εμφανίζεται και βρίσκει λύση. Περνάμε μια πρωτόγνωρη και δύσκολη περίοδο, παρ’ όλα αυτά, δεν ένιωσα ποτέ φόβο ή δυσκολία. Υπήρχαν μικρά καθημερινά πράγματα, αλλά πάντα υπήρχε και μια λύση», αναφέρει, ενώ σχολιάζει και το πώς χειρίστηκαν οι πολίτες και η Αυτοδιοίκηση όλο αυτόν τον δύσκολο χρόνο.

«Ως λαός επιδείξαμε τρομερή υπομονή στην αρχή της πανδημίας. Δεν ξέρω αν ήταν ο φόβος, αλλά θεωρώ ότι σταθήκαμε επάξια σε όλο αυτό. Σήμερα, βέβαια, υπάρχει κούραση σε όλους. Εμείς ως Τοπική Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να ακολουθήσουμε τα πλαίσια που μας υποδεικνύουν και θεωρώ ότι το έχουμε καταφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό. H Αυτοδιοίκηση ανέδειξε την άμεση επαφή που έχει με το δημότη. Θεωρώ ότι συντονισμένα θα πρέπει να διεκδικήσει και να ζητήσει περισσότερα μέσα, ξεκινώντας από το πιο βασικό, που είναι το προσωπικό, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα. Για παράδειγμα, πρόγραμμα “Βοήθεια στο σπίτι” ήταν ο στυλοβάτης αυτής της προσπάθειας πανελλαδικά και θα πρέπει να ενισχυθεί. Οι Δήμοι συντονισμένα θα πρέπει, αφού τελειώσει αυτή η κατάσταση, να καταγράψουν τι έχει γίνει και να διεκδικήσουν τα εργαλεία που θα μας προετοιμάσουν ή θα μας έχουν σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσουμε το αύριο. Είναι μια χρυσή ευκαιρία να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν ό,τι περισσότερο μπορούν», υποστηρίζει.

Στόχοι και προσωπικό όραμα

Σε ό,τι έχει να κάνει με τις στοχεύσεις για το επόμενο διάστημα, η Ανθή Παπακώστα αναφέρει: «Έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Όμως, δεν έχω την πρόθεση να κάνω τίποτα αν αυτά δεν δημιουργηθούν από την αρχή σωστά και θεμελιωμένα, ώστε να μπορούν να λειτουργούν και στο μέλλον. Δεν είμαι εδώ να κάνω κάτι ώστε να το καρπωθώ εγώ. Οποιαδήποτε νέα υπηρεσία ή οτιδήποτε κάνουμε, επιθυμία μου είναι να είναι απόλυτα οργανωμένο. Προτεραιότητά μας είναι να δημιουργηθούν δύο δομές για τους άστεγους. Ένα κοινωνικό εστιατόριο, όπου όταν παίρνουν το φαγητό από τη σίτιση να μπορούν να τρώνε σε έναν αξιοπρεπή, κλιματιζόμενο χώρο, καθώς και να οριοθετήσουμε έναν χώρο όπου θα μπορεί ο κάθε άνθρωπος που έχει ανάγκη να κάνει ένα μπάνιο, να πλένει τα ρούχα του, να καταγράφονται οι ανάγκες του. Είναι βασικά δικαιώματα και ανάγκες των ανθρώπων γύρω μας».

Όσον αφορά στο προσωπικό της όραμα για την παρουσία της στην συγκεκριμένη ευθύνη, αυτό ξεκινά πρωτίστως από την εσωτερική ανάγκη της ως άνθρωπος. «Το όραμά μου είναι να μπορέσω να μειώσω τους ωφελούμενους των δομών μας. Ένας τρόπος είναι διοχετεύοντάς τους στην αγορά εργασίας. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Έστω κι αν βρούμε δουλειά σε λίγα άτομα τον χρόνο, είναι σημαντικό. Έχουμε πέσει σε μια δύσκολη συγκυρία, παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι αυτό θα τελειώσει και θα έχουμε τη δυνατότητα να μπορέσουμε να καλυτερεύσουμε τις ζωές κάποιων ανθρώπων. Αυτός είναι και ο στόχος μου. Είμαστε όλοι ίσοι και έχουμε έρθει με σκοπό να προσφέρουμε. Είναι η φιλοσοφία της ζωής μου. Με βάση αυτό, αν καταφέρουμε να λύσουμε έστω και μικρά προβλήματα και να βγάλουμε ανθρώπους από τις δομές μας και όχι να χρειαστεί να δημιουργήσουμε καινούριες, θα είναι επιτυχία. Σημαίνει ότι αλλάξαμε τη ζωή κάποιων ανθρώπων. Είναι το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε ως άνθρωποι πάνω από όλα».

πηγή Amarysia

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: