Και ο... Θεός μας έστειλε τον Αλμέιδα!

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για την ευλογία της ΑΕΚ σχετικά με τον Αργεντινό τεχνικό που βρίσκεται στον πάγκο της και έχει υστερόγραφα...

08/03/2024 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Διάβαζα τις δηλώσεις του Χοσέ Χουάν Ματσίας της Τσίβας για τον Ματίας Αλμέιδα, πιο σωστά τις αναμνήσεις του και το γεγονός που καθόρισε και σημάδεψε την εξέλιξή του και επί της ουσίας την ξεκίνησε (είναι 24 ο Μεξικανός επιθετικός), το οποίο δεν ήταν άλλο από τη συνεργασία του με τον Πελάδο. Εστίασε στην ανθρώπινη πλευρά του Αργεντινού τεχνικού και της προσωπικής επαφής που είχε με τους πρωταγωνιστές του… Επεδίωκε τη σχέση θέτοντας φυσικά τους κανόνες αυτής προκειμένου να μη προκαλούσε καμία παρεξήγηση, αφού στο τέλος της ημέρας, πρόκειται για προπονητή και ποδοσφαιριστή και σε αυτές τις σχέσεις πάντα υπάρχουν όρια.

«Πράγματι θυμάμαι έκανα προετοιμασία με την ομάδα και ο Ματίας Αλμέιδα μίλησε με τους γονείς μου και τους είπε ότι θα έκανα το ντεμπούτο μου απέναντι στην Τολούκα. Τους ειδοποίησαν από την ομάδα και κάλεσαν τους γονείς μου για να πάνε να μιλήσουν και να γνωριστούν. Ο Ματίας είχε αυτή την πολύ ανθρώπινη πλευρά», είπε για τον τεχνικό της ΑΕΚ ο πρώην παίκτης του Ματσίας και στο δημοσίευμα μεταξύ άλλων υπογραμμίζεται: «Η δουλειά που έκανε στην Τσίβας συνεχίζει να δημιουργεί θέματα συζήτησης ειδικά λόγω του ανεξίτηλου σημαδιού που άφησε στους ποδοσφαιριστές που προπονούσε»!

Ένα παιδί που στα 17 του συνεργάστηκε με τον Αλμέιδα, ένας από τους πολλούς, ο οποίος στα 24 του εννοείται τον μνημονεύει όπως και τόσοι άλλοι όπως έχουμε εμπεδώσει από τις συνεντεύξεις πολλών ποδοσφαιριστών του, κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά. Δεν είναι μια ακόμη επαγγελματική συνεργασία για κανέναν τους και δεν είναι μια εντελώς επαγγελματική (σαν εργαζόμενο σε εταιρία) σχέση ανάλογη (συνεργασίας κοινώς) του Πελάδο σε οποιασδήποτε ομάδας τον πάγκο έχει βρεθεί έως τώρα! Διότι ο ίδιος επιδιώκει να προκαλεί δεσμούς ισχυρής Ένωσης με την ιστορία και τον κόσμο της ομάδας (δίχως να το επιδιώκει με φθηνούς λαϊκισμούς!) αφού με αυτόν το τρόπο μπορεί και δίνει το είναι του σε αυτό που κάνει, το 100%.

Επιστροφή στη δική μας γη της Επαγγελίας με τον Αλμέιδα…

Σημαδεύει τον ίδιο και τελικά (αποδεδειγμένα) αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο club που υπηρετεί και σε όσους υπάρχουν μέσα, γύρω και… επί τα αυτά της (στην προκειμένη) ΑΕΚ! Εκτός φυσικά από την προσωπικότητα που από μόνη της προκαλεί δέος, τη φυσιογνωμία του αλλά και την ποδοσφαιρική του ιστορία, είναι και το αποτέλεσμα της δουλειάς του που σε… υποχρεώνει να υποκλιθείς σε όλο το πακέτο που διαθέτει. Προφανώς και με τρόπο ταπεινό όπως σου “επιβάλλει” με τον τρόπο του ο ίδιος σε κάθε δημόσιο και μη λόγο του, η αντίστοιχα δημόσια παρουσία του.

Από όλα αυτά και όσα βιώνουμε χάρη (και) σε εκείνον αυτές τις (παρά κάτι) δύο σεζόν σαν κιτρινόμαυρη φυλή είναι λογικό να σκέφτομαι μόνο ένα πράγμα (όπως γνωρίζω και άλλοι συνΕνωσίτες): μετά τα όσα πολλά και δύσκολα (αλλά και άσχημα) περάσαμε έως ότου να επιστρέψουμε στη δική μας γη της Επαγγελίας, ο… Θεός μας έστειλε τον Αλμέιδα! Κι αν για κάποιους αυτό μοιάζει ιεροσυλία, το καταλαβαίνω και ας μη συμφωνώ αφού σέβομαι όλες τις θρησκείες (και άρα τους πιστούς), ας το αλλάξω για να γράψω, ο ποδοσφαιρικός Θεός μας έστειλε τον Αλμέιδα γιατί μας δοκίμασε αρκετά και είχε έρθει η ώρα αυτό να αλλάξει…

Εννοείται πως υπάρχουν και οι (ελάχιστοι ευτυχώς) “δηλαδή δεν θα κρίνουμε αν κάνει λάθος επειδή είναι ο Αλμέιδα;”, στους οποίους πάντα θα απαντάμε το αυτονόητο: το χει πει και ο ίδιος, το γνωρίζει το σύμπαν, ΟΛΟΙ κάνουν λάθη και παντού, το θυμόμαστε λοιπόν και συνεχίζουμε. Έως τώρα η ΑΕΚ αν κατηγορείται για κάτι αφορά την απουσία συγκέντρωσης, κάποια μικρά νεκρά διαστήματα σε ματς, για γκέλες οι οποίες ήρθαν στο τέλος των αναμετρήσεων και παράλληλα κόντρα στην ροή αυτών και τη γενική εικόνα. Σε κάθε ματς που έχασε βαθμούς η ΑΕΚ, σε όλα, έστω σε κάποια στα σημεία, ήταν καλύτερη του αντιπάλου της.

Με μόνη εξαίρεση στον κανόνα το ματς στην Κρήτη με τον ΟΦΗ όπου σωστά και απόλυτα δίκαια έχασε η ΑΕΚ έχοντας κάκιστη εικόνα. Μια φορά συνέβη, μια ήττα έχει καταγραφεί και τέλος… Και ο... Θεός μας έστειλε τον Αλμέιδα!

Υγ: Γνωρίζω πολύ καλά ότι πολλοί θεωρούν αυτό το κλασικό και τυπικό “είναι δύσκολο το ματς στην Λαμία”, αστείο και κουραστικό. Εδώ έχουμε όμως δεδομένα που τη μετατρέπουν σε δύσκολη ξεκάθαρα (άσχετα αν μετατραπεί από την ΑΕΚ σε εύκολη). Αρχικά είναι το πρώτο ματς στα play off για τους γηπεδούχους και αυτό σημαίνει πως είναι και το πλέον σημαντικό για τη συγκεκριμένη ομάδα αφού, όσο θα περνάει ο καιρός, τόσο πιο διεκπεραιωτικός θα είναι ο ρόλος της. Δεν θα υπάρχει καν το κίνητρο της πρώτης στη διαδικασία του μίνι αυτού πρωταθλήματος. Παράλληλα η ομάδα έχει απουσίες σημαντικές μεσοεπιθετικά για να παίξει και να διαχειριστεί το ματς ο κόουτς από τον πάγκο, ενώ υφίσταται και το θέμα της πίεσης για να μη χάσει επαφή με την κορυφή, ή ακόμη περισσότερο για να επιστρέψει σε αυτή…