H… λύσσα πρέπει να είναι διπλάσια!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταμάτης Βούλγαρης γράφει για το παιχνίδι στην Τούμπα που καθορίζει τον τίτλο

27/04/2024 | 17:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ένα ματς, ένας «τελικός», ένα παιχνίδι χωρίς επιστροφή. Το κυριακάτικο παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη είναι από αυτά που πας, δεν τα… παίζεις, αλλά τα κερδίζεις και μετά αφήνεις όλους τους άλλους στη… μιζέρια και στο άγχος τους για το ποιος θα βγει τέταρτος και θα παρακαλά να μην πάρει το Κύπελλο ο Άρης για να μη μείνει εκτός Ευρώπης!

Για όλο τον οργανισμό της ΑΕΚ, υπάρχει ένας και μόνο στόχος το βράδυ της Κυριακής. Η νίκη. Δε θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω, με πόσους βαθμούς μπορεί ή δεν μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ. Αυτά είναι για το καφενείο. Ο Ματίας Αλμέιδα το είπε άλλωστε και στη Συνέντευξη Τύπου μετά το τρίμπαλο επί του Παναθηναϊκού: «Δεν κοιτάω τι κάνουν οι άλλοι. Κοιτάω μόνο τι κάνει η ομάδα μου και πιστεύω στη δουλειά μου».

Ας κάνει λοιπόν η ΑΕΚ αυτό που ξέρει και πρέπει και θα είμαστε καλά! Γνώμη μου πάντως είναι πως η… λύσσα που πρέπει να έχουμε στην Τούμπα θα πρέπει να είναι διπλάσια από αυτή που μπήκαν όλοι στο παιχνίδι με το «τριφύλλι».

Πέρα από την πλάκα το ντέρμπι με τους «πράσινους» φαινόταν πριν καν αρχίσει το παιχνίδι πως έχει… τελειώσει. Εγώ αποφεύγω τις προβλέψεις όπως ο διάολος το… λιβάνι. Κόντρα στην ομάδα του Φατίχ Τερίμ όμως, όπως ήμασταν στα δημοσιογραφικά, γυρνάει ο Βαγγέλης Αρναούτογλου και με ρωτάει: «Έχεις άγχος;». Η απάντησή μου μονολεκτική: «Καθόλου!».

Φαινόταν στα μάτια των παικτών, στα μάτια των ανθρώπων της ΑΕΚ, στα μάτια του κόσμου. Είχα γράψει πριν το ματς πως η Νέα Φιλαδέλφεια πρέπει να θυμίζει «κολαστήριο» και αυτό συνέβη, χωρίς να υπάρχει το παραμικρό παρατράγουδο! Η ατμόσφαιρα ήταν συγκλονιστική!

H… λύσσα πρέπει να είναι διπλάσια!

Τέτοια «έδρα» σε εντός των συνόρων ματς, εγώ είχα ζήσει στην πρώτη επιστροφή του Μπάγεβιτς, μόνο που τότε κυριαρχούσε το μίσος, ενώ προχθές ήταν η απόλυτη στήριξη στην ομάδα και όπως μου θύμισε και ένας φίλος το απόγευμα της Παρασκευής και στο 3-1 με τον Παναθηναϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια με τα γκολ του Δημητριάδη, του… ακατανόμαστου και του Κοπιτσή!

Επιστρέφω γιατί… ξέφυγα από το θέμα. Κανένας δεν πρέπει να πιστέψει πως η ΑΕΚ επειδή κέρδισε τον Παναθηναϊκό, θα έχει εύκολο έργο με τον ΠΑΟΚ. Αυτοί παίζουν το τελευταίο τους χαρτί και στο ενδεχόμενο ήττας μένουν τέταρτοι και καταϊδρωμένοι. Μέχρι και γεύμα συσπείρωσης έκαναν, διότι πρέπει να βγάλουν αντίδραση. Βλέπετε αν χάσουν, μετά το τρένο δε γυρίζει πίσω και θα αναγκαστούν να παρακαλάνε τον… Παναθηναϊκό και τον… Μπακασέτα!

Μετράνε ήδη πέντε ματς χωρίς νίκη. Την ισοπαλία στο 89’ που πανηγύρισαν σαν κατάκτηση πρωταθλήματος στη Νέα Φιλαδέλφεια, την ήττα στο Βέλγιο όπου δεν έκαναν ευκαιρία, την εντός έδρας ήττα, πάλι από τη Μπριζ (που τους στέρησε τη… δυνατότητα να έρθουν 250.000 άτομα για να «προσκυνήσουν» στην «Αγιά-Σοφιά»), την ήττα από τα… δεύτερα του Ολυμπιακού και την ισοπαλία με τη Λαμία στο… 90’+10’.

Θα μας τρελάνουν στις γιόμες από πίσω για να μην πάθουν ζημιά στο build up και θα στοχεύσουν στις δεύτερες μπάλες, γιατί ο Ρουμάνος κλάψας, ξέρει πως δεν έχει άλλο τρόπο να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ (αλήθεια έκανε σήμερα καμία δήλωση σήμερα για το… 2018;). Θα επιδιώξει λοιπόν να σπρώξει τους «κιτρινόμαυρους» κάποια μέτρα προς τα πίσω, να πάρει τις αποκρούσεις και μετά να βρει χώρους.

Η ΑΕΚ δεν πρέπει να το επιτρέψει αυτό. Θα πρέπει να μην αφήσει μονομαχία να πάει χαμένη. Θα πρέπει σε κάθε φάση να υπάρχουν «κομάντο» αποφασισμένα να βγαίνουν πρώτα στη μπάλα και να δίνουν καλύψεις. Θα πρέπει αυτό το… αναχρονιστικό ποδόσφαιρο με τους… ξυλοκόπους που λέει και μία μπαλαδόφατσα, να το κάνει στο 200%. Μετά θα βρει τις ευκαιρίες της και εκεί την πρώτη πρέπει να την κάνει γκολ!

Της μπουρδολογίας το ανάγνωσμα

Αν η ΑΕΚ κάνει αυτό που πρέπει και ο διαιτητής παίξει 50-50, τότε όλα θα τα κρίνει η ποιότητα των ρόστερ, η φρεσκάδα, η θέληση, η αγωνιστική και ψυχολογική προετοιμασία. Τον Γερμανό διαιτητή Ρόμπερτ Σρέντερ δεν τον ξέρω. Ξέρω όμως ότι αν δεν… ντυθεί σαν τον Νορβηγό Έσπεν Έσκας, ή τον Λευκορώσο Αλεξέι Κουλμπάκοφ, ή ακόμα χειρότερα Αλέξανδρος Κατσικογιάννης, τότε δεν έχω λόγο να ανησυχώ.

Μετά τη γκέλα με τη Λαμία οι παπαγάλοι στη Θεσσαλονίκη, άρχισαν και άφηναν πάλι υπονοούμενα. Σε blog, στα ραδιόφωνα, στις διαδικτυακές εκπομπές τους. Είναι ο πόνος τους βαρύς και ο καημός μεγάλος… Ακολούθησαν δε σαν τα κουτάβια τη ρητορική των «πράσινων» και των «κόκκινων» για δήθεν φιλικά. Θα ασχολιόμουν μαζί τους, αλλά ξέρετε κάτι; Βαριέμαι… Πάω για μπύρες!