Βάλ’ το αγόρι μου Αραούχο, αλλά η ΑΕΚ πρέπει να λύσει τα ζητήματα της!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για τη γεύση που άφησε το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό και τα θέματα που υπάρχουν και ζητούν λύση

15/01/2024 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Πάντα μένει κάτι στο τέλος. Στο ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, στην «κιτρινόμαυρη» πλευρά μένει ένα γαμώτο. Βαλ’ το ρε Αραούχο να γυρίσουν όλα τούμπα και να τρελαθούν όλοι. Αλλά η ανετοιμότητα του Αργεντινού φάνηκε ακόμα και σε ένα πολύ απλό πλασέ για την κλάση του. Η ΑΕΚ που είχε βρεθεί στην «κόλαση» από τις αγωνιστικές αδυναμίες της, σώθηκε από την επιμονή και τη νοοτροπία νικητή του Αλμέιδα, άγγιξε τον «παράδεισο» με τον Αραούχο, αλλά σίγουρα έμεινε ζωντανή.

Σίγουρα, πέρα από τις καρικατούρες που εμφανίζονται από Πειραιά μεριά, είναι δεδομένο πως πρόκειται για ένα πρωτάθλημα ακόμα πιο ανταγωνιστικό και ενδιαφέρον από πέρυσι. Εχει δυναμώσει ο ΠΑΟΚ, έχει ισχυροποιηθεί ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ πρέπει να βρει περισσότερες λύσεις. Οσα (ακόμα και εάν κρίνουμε άπαντες πως έγιναν καλώς) δεν έγιναν το καλοκαίρι, πρέπει να αρχίσουν να διορθώνονται από τώρα.

Ο κίλερ Λιβάι και η αδυναμία διαχείρισης

Το παιχνίδι είχε συγκεκριμένα διαστήματα που μπορεί να εντοπίσει κάποιος. Την υπεροχή της ΑΕΚ στο πρώτο ημίωρο. Βλέποντας τη διάθεση του Τερίμ να παίζει με την άμυνα πολύ ψηλά και ας μην έχει γρήγορα στόπερ που μπορούν να δίνουν λύσεις, ο Αλμέιδα ζήτησε πολλές μπάλες στο… ξέφωτο, για να βγαίνει ο Λιβάι και να κάνει τα δικά του. Το έκανε μία, δύο, στην τρίτη έκανε και αυτό που ξέρει καλύτερα από τους περισσότερους στην Ελλάδα και έδωσε προβάδισμα στην Ενωση.

Όπως έχει αποδειχθεί σε παιχνίδια με πολύ πιο αδύναμους αντιπάλους, η ΑΕΚ δεν έχει την ικανότητα σε αυτήν τη φάση να διαχειρίζεται αποτελέσματα και τα προβαδίσματα που παίρνει στα παιχνίδια. Μοιραία, έδωσε την μπάλα στον Παναθηναϊκό, οι «πράσινοι» κυριάρχησαν στη μεσαία γραμμή και σε μια φάση στην προβληματική λειτουργία της δεξιάς πλευράς της ΑΕΚ, ήρθε το γκολ της ισοφάρισης. Με την ΑΕΚ να καταρρακώνεται ψυχολογικά και τον Παναθηναϊκό να «πετά», θα μπορούσε να γίνει και μεγαλύτερη ζημιά, αλλά όλα πήγαν στην ισοπαλία.

«Ευνουχισμένη»

Είπα για την προβληματική δεξιά πλευρά της ΑΕΚ. Και φανταστείτε, πως ήταν η καλή της μέσα στο παιχνίδι! Ναι, μην σας κάνει εντύπωση. Με τα ανεβάσματα του Σιντιμπέ, η Ενωση πήρε πολλά περισσότερα από τη δεξιά πλευρά. Θα μπορούσαν να είναι καθοριστικά για το παιχνίδι, εάν ο Αμραμπατ δεν ήταν σκιά του εαυτού του. Αλλά ο Μαροκινός βάλθηκε να σπάσει τα νεύρα των συμπαικτών του και να κόψει το παιχνίδι της ΑΕΚ στα δύο, με το ακατάσχετο κράτημα της μπάλας και την ατέλειωτη ποδοσφαιρική φλυαρία.

Από αριστερά, ο Ρότα ήθελε, αλλά δεν μπορούσε. Δεν είναι παίκτης που τρελαίνει έτσι κι αλλιώς δημιουργικά, φανταστείτε όταν καλείται να παίξει με ανάποδο πόδι που είναι ακόμα πιο δύσκολο. Σε συνδυασμό με τις επιλογές του Γκατσίνοβιτς που ήταν πολλές εξεζητημένες, η ΑΕΚ έδειχνε πλήρως ευνουχισμένη από τα αριστερά. Και εάν συμφωνήσουμε, ότι δεν θέλει να πάρει παίκτη συγκυριακά, επειδή λείπουν οι Ιρανοί, το ζήτημα παραμένει αρκετές φορές και όταν βρίσκονται μέσα στο γήπεδο.

Το «δώρο» Τερίμ και η χαμένη ευκαιρία

Η ΑΕΚ δέχτηκε πάλι ένα φτηνό γκολ, πάλι από στατική φάση, σε διάστημα που φαινόταν να θέλει περισσότερο το παιχνίδι. Κατά την κρίση μου, κόπηκε πλήρως στα δύο από την αντικατάσταση του Πινέδα, ενώ βέβαια ο Τσούμπερ δεν μπορεί σε αυτήν τη χρονική συγκυρία να παίξει στο αριστερό άκρο. Αλλά εκεί που η ΑΕΚ είχε αρχίσει να χάνει το παιχνίδι, της ήρθε το δώρο από τον Τερίμ. Είναι εντυπωσιακό, πως καμία από τις αλλαγές του Τούρκου δεν βοήθησαν ούτε κατ’ ελάχιστο τον Παναθηναϊκό, ενώ πολλές από αυτές τον κράτησαν πίσω στο 1/3 του γηπέδου.

Μοιραία, η ΑΕΚ άσκησε ασφυκτική πίεση. Με άξονα τον σούπερ Μάνταλο, που φανέρωσε για ακόμα μια φορά πόσο σημαντικός μπορεί να είναι στην οργάνωση του παιχνιδιού της ΑΕΚ, με τον Γιόνσον να δίνει τρεξίματα και να επιτρέπει σε πολλούς παίκτες να βγουν μπροστά, έφτασε στην ισοφάριση με το αδιαμφισβήτητο πέναλτι από το χέρι του Ζέκα. Θα μπορούσε μάλιστα και την απόλυτη ανατροπή, αν ο Αραούχο έκανε το απλό, απέναντι σε έναν σαστισμένο Παναθηναϊκό.