Να έχουμε καθαρό, τι ζητάμε απ’ αυτή την ομάδα

Να έχουμε καθαρό, τι ζητάμε απ’ αυτή την ομάδα
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης βάζει στο τραπέζι της συζήτησης, το πως και που πραγματικά βρίσκεται αυτή την στιγμή η ΑΕΚ του Αλμέιδα

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το ξεκινάω από το Αγρίνιο. Στα μάτια τα δικά μου, απέναντι στον Παναιτωλικό ήταν οι πιο παράλογα πεταμένοι βαθμοί. Όχι τόσο λόγω του αντιπάλου, όσο της εικόνας. Όλοι μα όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ που είχαν μπει στο γήπεδο, έδειχναν να παίζουν στο ρελαντί. Και το είχα πει και στην μετάδοση με τον Καζαντζόγλου. Ακόμα και πριν καν το 2-0.

Δεν θυμάμαι σε κανένα άλλο φετινό παιχνίδι, να έπαιξε η ΑΕΚ σε τόσο χαμηλές ταχύτητες. Γι αυτό και θεωρώ πως η γκέλα στο Αγρίνιο δεν έχει σχέση αγωνιστικά με καμία άλλη φετινή. Ούτε καν με την Κηφισιά. Εκεί η ΑΕΚ πλήρωσε το γεγονός πως δεν έκανε γκολ τις ευκαιρίες της και δεν «κλείδωσε» το ματς. Το ίδιο περίπου συνέβη και με τον Πανσερραϊκό. Ενώ με τον ΟΦΗ ήταν συνολικά μια κάκιστη εμφάνιση.

Στο Αγρίνιο όμως, η εικόνα που είχε η ΑΕΚ ακόμα και πριν καν βάλει το δεύτερο γκολ της, ήταν μιας ομάδας που δεν είχε βάλει καν την πρώτη ταχύτητά της. Ίσως αυτό να είχε να κάνει με την κούραση και αυτό που εμείς απ’ έξω βλέπαμε και μεταφράζαμε, ήταν το ρελαντί. Ίσως και με την ψυχολογία. Πάντως σίγουρα η εικόνα ήταν χαμηλών στροφών. Κάτι που δεν προφανώς δεν είχε καμία ποδοσφαιρική λογική, ακόμα και αν η ΑΕΚ είχε προβάδισμα με 2-0. Κανένα ματς δεν βγαίνει στο ρελάντι και αποδείχθηκε. Πάμε παρακάτω.

Πάλι στα μάτια τα δικά μου και το υπογραμμίζω γιατί ο καθένας μας μπορεί να έχει μια πολύ διαφορετική οπτική, αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία, είναι να έχουμε όλοι καθαρό, το τι ζητάμε απ’ αυτή την ομάδα. Από την ΑΕΚ γενικώς και από την ΑΕΚ του Αλμέιδα πιο ειδικώς. Το πιάνω από την Ευρώπη. Στα προκριματικά και από την στιγμή που βρέθηκε στον δρόμο της η Αντβέρπ, υπήρχε η απαίτηση να πάει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Το ξέρει πρώτος ο Αλμέιδα και είναι βέβαιο πως το φέρει πολύ βαρέως, το γεγονός πως δεν έγινε. Ήταν μια τεράστια ευκαιρία, που η ΑΕΚ με πολύ μεγάλη ευκολία και αφέλεια, πέταξε στα σκουπίδια.

Πάμε στον όμιλο του Europa. Ποια ήταν η απαίτηση όταν έγινε η κλήρωση με Άγιαξ, Μπράιτον και Μαρσέιγ; Να σταθεί σαν ΑΕΚ σ’ όλα τα παιχνίδια και να τα παλέψει, να τα διεκδικήσει, να τα κυνηγήσει. Το έκανε; Φυσικά και το έκανε και με το παραπάνω. Και το γεγονός πως έφερε τον εαυτό της σε μια κατάσταση για να διεκδικεί την πρόκριση μέχρι τέλους, δεν σημαίνει πως οι απαιτήσεις άλλαξαν. Το γεγονός πως το ευρωπαϊκό ταξίδι τελείωσε, από μια χαμένη ευκαιρία του Γιόνσον με τον Άγιαξ ή από πολλές χαμένες ευκαιρίες με την Μπράιτον, δεν διαφοροποιεί το δεδομένο πως η ΑΕΚ σ’ αυτόν τον όμιλο, στάθηκε αντάξια των απαιτήσεων.

Πάμε τώρα και στα εγχώρια. Προφανώς κάθε χρόνο ο στόχος της ΑΕΚ είναι να κατακτά το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Τελεία, παύλα, παράγραφος. Η περυσινή ΑΕΚ πήρε το ντάμπλ. Αλλά καμία ομάδα, πολλώ δε μάλλον όταν είναι η ΑΕΚ που δεν θα πουλήσει ποτέ την ψυχή στο διάβολο για να το πετύχει, δεν υπογράφει μόνιμη σύμβαση με τις νίκες. Αυτό σημαίνει πως πρακτικά, αυτό που υπάρχει ως απαίτηση από την ΑΕΚ του Αλμέιδα, είναι να διεκδικήσει μέχρι τέλους και το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Αφήνω προς το παρόν το κύπελλο. Στο πρωτάθλημα είναι έναν βαθμό πίσω από την κορυφή. Θα μπορούσε να είναι πρώτη με δυο βαθμούς; Φυσικά και θα μπορούσε.

Η ΑΕΚ που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις

Αλλά στην ουσία, αυτή η ΑΕΚ είναι μέσα σ’ αυτό που απαιτούμε, που ζητάμε απ’ αυτή. Να διεκδικήσει το πρωτάθλημα μέχρι τέλους. Φυσικά και αναπόφευκτα γίνεται η σύγκριση με την περυσινή σεζόν. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι. Γίνεται όμως. Και αφού συμβαίνει, θα πρέπει να γίνεται χωρίς να αλλάζουν τα τέρματα. Τι εννοώ; Δεν μπορεί να λέμε από την μια μεριά, πως η ΑΕΚ δεν παίζει με την ίδια σταθερή συνέπεια το ίδιο καλό ποδόσφαιρο με πέρυσι και από την άλλη να βγάζουμε από την συζήτηση πως πέρυσι τέτοια εποχή ήταν οκτώ βαθμούς πίσω από την κορυφή. Ειδικά από την στιγμή, που όλοι μπορούμε να δούμε τους πολύ προφανείς λόγους, που σταθερά φέτος δεν παίζει το ίδιο καλό ποδόσφαιρο.

Βάλτε τον Ολυμπιακό να παίζει συνεχώς χωρίς τον Φορτούνη, τον Ποντένσε και τον Καμαρά και τον Έσε, βάλτε τον ΠΑΟ να παίζει συνεχώς χωρίς τον Ιωαννίδη, τον Σπόραρ, τον Παλάσιος και τον Μπερνάρ, βάλτε τον ΠΑΟΚ να παίζει συνεχώς χωρίς τον Ζίφκοβιτς, τον Κωνσταντέλια, τον Τάισον και τον Μουργκ και ελάτε μετά να συζητήσουμε για ποδοσφαιρική εικόνα. Ή ακόμα και για βαθμολογία. Διότι αν υπήρχε αυτή η συνθήκη στους άλλους τρεις, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα δεδομένα στην κορυφή. Η ουσία ωστόσο είναι, πως αυτό που υπάρχει ως απαίτηση από την φετινή ΑΕΚ, μέχρι τώρα, το κάνει. Πάμε και παρακάτω.

Η ΑΕΚ καταρχάς πρέπει να κερδίσει στις Σέρρες. Κυρίως πρέπει να πάρει ανάσες και επιτέλους να επουλώσει τις πληγές της. Συνολικά εννέα ποδοσφαιριστές έχει το ιατρικό δελτίο ενόψει Πανσερραϊκού. Και όχι, δεν είναι όλοι μυϊκοί τραυματισμοί, επομένως δεν οφείλονται όλοι στην ένταση των προπονήσεων. Μια ένταση που όμως είναι απαραίτητη, για να μπορέσει να βγάλει ένταση και μέσα στα ματς η ομάδα. Με τόσες κομβικές απουσίες, προφανώς και κάθε χημεία, κάθε αγωνιστική ομοιογένεια πάει περίπατο. Επομένως η προσδοκία είναι τώρα στην διακοπή, να επουλωθούν οι πληγές για ξαναβρεί τις ισορροπίες της.

Φυσικά και αυτό που έχει δείξει αυτό το πρώτο μισό της φετινής σεζόν, είναι πως χρειάζεται και ενίσχυση. Πάλι στα μάτια τα δικά μου και χωρίς να απαιτώ την ίδια οπτική από κανέναν και χωρίς φυσικά να είμαι ο Αλμέιδα που ξέρει καλύτερα απ’ όλους, επείγουν οι δυο θέσεις στα άκρα της άμυνας. Αριστερά, όχι μόνο επειδή θα φύγουν οι δυο Ιρανοί για το κόπα Άσια. Αλλά και δεξιά. Άλλωστε αυτό που έχω καταλάβει και από τα δημοσιεύματα για τον μπακ της Σαλερνιτάνα, που δεν διαψεύστηκαν, αλλά και την καλοκαιρινή προσπάθεια για Μπάλντοκ, που επιβεβαιώθηκε, η ΑΕΚ ίσως κοιτάζει πιο επίμονα για παίκτη δεξιά, παρά για αριστερά. Πάντως χρειάζεται και στις δυο θέσεις.

Όσο για τον φορ, μπορεί να έχει περάσει στα ψιλά λόγω αποτελεσμάτων, αλλά ο Γκαρσία έχει σκοράρει σε τρία συνεχόμενα ματς που έχει παίξει βασικός. Αν είναι καλά και δυνατός, μπορεί να βάλει και περισσότερα γκολ από πέρυσι. Ενώ για τον Πόνσε εξακολουθώ να θεωρώ πως ούτε γέρασε στα 27 του, ούτε ξέχασε την τέχνη που είχε για να σκοράρει. Το έχει και μπορεί να γίνει ο Τσούμπερ του 2024.

AEK Basket Queen by Betsson: Η επικαιρότητα της ΑΕΚ με καλεσμένο τον Μ. Κακιούζη
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X