Θα παίξει τα ρέστα της με τη νοοτροπία του Αλμέιδα!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταμάτης Βούλγαρης γράφει για τον «τελικό» με τον Άγιαξ και τον Αργεντινό τεχνικό

14/12/2023 | 8:37

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η αντίστροφη μέτρηση για το πιο σημαντικό, το πιο κρίσιμο ευρωπαϊκό ματς της ΑΕΚ ξεκίνησε. Η ΑΕΚ βρίσκεται από το μεσημέρι της Τετάρτης στο Άμστερνταμ με πολλές απουσίες κομβικών ποδοσφαιριστών, που αποτελούν σημείο αναφοράς για την ομάδα.

Οι Στάνκοβιτς, Γκατσίνοβιτς, Πινέδα, Πόνσε και Αραούχο, είναι ποδοσφαιριστές που εύκολα θα μπορούσαν να είναι βασικοί και αναντικατάστατοι σε οποιαδήποτε ομάδα της Super League, δεδομένα θα είχαν ξεκάθαρο ρόλο και στους αντιπάλους της ΑΕΚ στον όμιλο του Europa League και η απουσία τους αποτελεί μεγάλο πλήγμα.

Κάποια στιγμή πέρσι, ο Ματίας Αλμέιδα, όταν είχε αντιμετωπίσει και πάλι πολλές απουσίες, είχε ξεκαθαρίσει πως όσο έχει έντεκα παίκτες στη διάθεσή του θα παλεύει κάθε παιχνίδι. Το έκανε ακόμα και με δέκα, άλλοτε με επιτυχία, όπως στον τελικό του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, άλλοτε χωρίς να πάρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, όπως συνέβη κόντρα στη Μαρσέιγ και κόντρα στη Μπράιτον.

Το βράδυ της Πέμπτης στο κρύο Άμστερνταμ ο «Πελάδο» θα έχει έντεκα παίκτες στη διάθεσή του. Και το δεδομένο είναι ότι όσοι παίξουν, όποιοι και αν έχουν απομείνει, θα δώσουν τα πάντα προκειμένου η ΑΕΚ να πετύχει το στόχο της, που δεν είναι άλλος από την ευρωπαϊκής της συνέχεια.

Ο Δικέφαλος μπορεί να τα καταφέρει, καθώς παίζει για δύο αποτελέσματα. Ωστόσο είναι ένας άγραφος κανόνας πως όταν παίζεις για την ισοπαλία, δεν παίρνεις τελικά τίποτα. Ο Αλμέιδα είναι ένας προπονητής που δεν συμβιβάζεται. Δεν είναι ένας προπονητής της απόλυτης σκοπιμότητας, όπως άλλοι στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Θέλει η ομάδα του να παίζει πάντα για τη νίκη αδιαφορώντας για το ποιος είναι ο αντίπαλός της. Θέλει οι παίκτες του να αποκτήσουν τη σωστή νοοτροπία και στην Ευρώπη. Μία νοοτροπία που τους έστεψε νταμπλούχους την περσινή σεζόν.

Στο τέλος της ημέρας μπορεί όλοι να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο για εκείνη τη χαμένη ευκαιρία του Γιόνσον στο παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας. Όμως αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας, είναι πως αυτή η ομάδα, σε όλα της τα παιχνίδια, ακόμα και όταν όλα πήγαν στραβά και ανάποδα, δεν σταμάτησε να παλεύει και να μάχεται. Να κάνει υπερήφανους τους φιλάθλους της.

Ο Άγιαξ -δυστυχώς- δεν είναι πλέον το συνονθύλευμα των πρώτων αγωνιστικών της φάσης των ομίλων. Με τον Τζον Φαν’τ Σχιπ έχει μεταλλαχθεί προς το καλύτερο, θυμίζει κανονική ομάδα και ξέρει να διαχειρίζεται ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις. Παίζει στην έδρα του, έχει τεράστια εμπειρία ως σύλλογος από ευρωπαϊκά ματς, είναι μία τεράστια ομάδα. Έχει επίσης τεράστιο κίνητρο, δεν είναι όπως για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα χθες στο τελευταίο ματς του ομίλου κόντρα στην Αντβέρπ.

Η ΑΕΚ πρέπει να μπει στη «Γιόχαν Κρόιφ Αρένα» και να μην πανικοβληθεί όπως έπαθε για παράδειγμα στη Μασσαλία. Ήμουν «παρών» και το 2018 σε αυτό το γήπεδο και η αλήθεια είναι πως μία και μόνο στιγμή είναι αρκετά για να έρθουν όλα τούμπα.

Στην Ολλανδία η ΑΕΚ έχει έρθει έξι φορές. Μετράει ισάριθμες ήττες και δεν έχει καταφέρει να σημειώσει ακόμα ούτε γκολ. Όμως όλες οι παραδόσεις είναι για να σπάνε. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το ποδόσφαιρο. Πως μία φάση μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.

Φέτος με εξαίρεση το παιχνίδι στη Μπράιτον, η τύχη και όχι μόνο αυτή έχει γυρίσει την πλάτη στην ομάδα. Οι «τραυματισμοί» την έχουν χτυπήσει αλύπητα. Θυμηθείτε την ευκαιρία του Γιόνσον, θυμηθείτε το πρώτο γκολ της Μαρσέιγ, ή τη στραβοκλωτσιά του Στάνκοβιτς που έφερε την αποβολή του και το 2-1 υπέρ των Μασσαλών. Θυμηθείτε τη χαμένη τριπλή ευκαιρία της ΑΕΚ με τη Μαρσέιγ στη Νέα Φιλαδέλφεια πριν το 0-2, ή το ματς με τη Μπράιτον, στην «Αγιά-Σοφιά», όπου η ΑΕΚ δεν πήρε αυτό που δικαιούταν. Κάπου πρέπει να της το ανταποδώσει. Το αξίζει και με το παραπάνω.

Δικαίωση της ΑΕΚ

Την Τρίτη υπήρξαν και πολλές άλλες σημαντικές εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ μπορεί να αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένη τόσο στην ιστορία με το «τέλος» το Βαγγέλη Μαρινάκη, όσο και του Μαρκ Κλάτενμπεργκ.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης και η ΑΕΚ πρωτοστάτησαν σε αυτή την ιστορία. Ο πρόεδρος της Super League και ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού έτρεξε να πέσει πρώτος στη θάλασσα για να σωθεί από ένα καράβι που βούλιαζε. Η παραίτηση την οποία δεν ανέφερε ως λέξη πουθενά στην επιστολή του είναι ξεκάθαρη παραδοχή αποτυχίας.

Τα «δεν αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειές μου και η προσφορά μου» και τα «δεν έχω χρόνο» είναι παραμυθάκια για μικρά παιδιά που δεν πείθουν κανέναν. Το ζητούμενο πλέον για τη Λίγκα είναι να βρεθεί ένα πρόσωπο που θα ενδιαφερθεί για το κανονικό ποδόσφαιρο και όχι για το πως θα δημιουργήσει ομάδες – προσκυνητές για μία χορηγία shopflix.

Όπως επίσης θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο στον επόμενο, πως δε θα πρέπει να φέρεται στον οργανισμό σαν να είναι το παραμάγαζό του για να κάνει ό,τι γουστάρει. Διότι πολύ απλά θα έχει την ίδια τύχη. Θα τον… φύγουν εκτός και αν προτιμήσει και αυτός να πηδήξει από το καράβι!

ΥΓ: Έκαναν πίσω τελικά οι Έλληνες διαιτητές. Εγώ πάντως επιμένω… Οι διάλογοι από το VAR θα πρέπει να γίνονται γνωστοί και η ΚΕΔ θα πρέπει να παίρνει δημόσια θέση για τις αποφάσεις τους. Αν δεν το αντέχουν πρόβλημά τους!

ΥΓ 2: Είχε μεγάλο πόνο η Κάτια… Δεν πειράζει. Ο καθένας παίρνει στο τέλος αυτό που του αξίζει!