Ο Μιχάλης, μας έδειξε αυτό που θέλει από εμάς με τη στάση ζωής του...

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, για τον Μιχάλη μας, αλλά και για το πόσο πολύ ενόχλησε ότι η Νέα Φιλαδέλφεια έγινε μια πολιτεία χαράς για πολύ κόσμο

11/08/2023 | 12:07

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ξημέρωσε Παρασκευή 11 Αυγούστου. Ημέρα της κηδείας του Μιχάλη… Μια ακόμα πολύ δύσκολη μέρα… Όπως κάθε μέρα από το καταραμένο βράδυ της Δευτέρας και τη δολοφονία του αδερφού μας… Κι αν για όλους εμάς είναι τόσο πολύ δύσκολο, για τους ανθρώπους του, για την οικογένειά του, είναι αδιανόητο.

Είναι πραγματικά δύσκολο να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Το ομολογούμε. Αλλά πρέπει. Το οφείλουμε πρώτα απ’ όλα στον ίδιο τον Μιχάλη.

Να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να παραμείνουμε ενωμένοι και να συνεχίσουμε να παλεύουμε. Για τη δική του δικαίωση, αλλά και για τα ιδανικά που πρεσβεύει η ΑΕΚ και που πρέσβευε και ο ίδιος με τη στάση ζωής του.

Διαβάζουμε και ακούμε πράγματα που δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την τιτάνια προσπάθειά μας, να διαχειριστούμε την όλη κατάσταση. Κι ενώ έχουμε μπροστά μας, δύο αγώνες, που είναι οι πιο δύσκολα διαχειρίσιμοι που έχει κληθεί να δώσει ποτέ η ομάδα μας.

Για το χαμόγελο ενός εκεί ψηλά…

Δεν έχουμε θεωρήσει ποτέ ως υποχρέωση της ΑΕΚ να οφείλει να νικήσει. Και οπότε χρησιμοποιούμε το «νικήστε, νικήστε, νικήστε», την προτροπή του ύμνου μας, πάντα έχει την προφανή έννοια του, να τα δώσουν δηλαδή όλα οι παίκτες της ΑΕΚ για τη νίκη. Αυτή είναι η αξίωση, αυτή είναι η απαίτηση για όποιον αθλητή ή αθλήτρια, φοράει την ένδοξη φανέλα με το έμβλημα-σύμβολο της ΑΕΚ.

Κι ακόμα και τώρα, την πρόκριση δεν μπορείς να την απαιτήσεις ως υποχρέωση των παιδιών μας κόντρα στον συγκεκριμένο αντίπαλο. Μα και δεν χρειάζεται. Γιατί ο Ματίας και τα παιδιά του, ξέρουν πολύ καλά, πόσο πολύ το θέλουμε και για ποιο λόγο. Και θα δώσουν και την ψυχή τους στα δύο συγκεκριμένα παιχνίδια για αυτόν το λόγο. Για το χαμόγελο ενός εκεί ψηλά, που θα είναι ταυτόχρονα χαμόγελο όλων των Ενωσιτών.

Είναι πολύ δύσκολες οι μέρες, αλλά όταν έχεις την ΑΕΚ στην καρδιά, έχεις μάθει να αγωνίζεσαι. Να παλεύεις. Να μην εγκαταλείπεις. Καθημερινά με το ρεπορτάζ, αλλά και με την αρθρογραφία μας, παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς έχουν. Με όλα τα απίστευτα που συνέβησαν για να φτάσουν ανενόχλητοι οι δολοφόνοι έξω από το σπίτι μας και να σκοτώσουν τον Μιχάλη.

Επιχειρούν μέχρι και να «ξεπλύνουν» τους δολοφόνους

Με τα γεγονότα ξεκάθαρα, τη θλίψη ανείπωτη αλλά και την οργή να ξεχειλίζει, έχουμε να διαχειριστούμε και όσους επιχειρούν να κάνουν το άσπρο… μαύρο, να προσπαθούν μέχρι και να «ξεπλύνουν» τους επιδρομείς δολοφόνους. Να επιχειρούν να εξισώνουν την ευθύνη των θυτών και των θυμάτων, να ρίξουν ευθύνες στην ΑΕΚ και στο γήπεδό της.

Και την ΑΕΚ σύσσωμη να προσπαθεί να συγκρατηθεί. Να διαχειριστεί την οδύνη για τη δολοφονία του παιδιού της, να πρέπει να δει πως θα διαχειριστεί τα δύο παιχνίδια με… δαύτους, να παλεύει μόνη της για να παρουσιάζει όλη την αλήθεια και όλα τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση. Να παλεύουμε μόνοι εναντίον όλων για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα και για να πληρώσουν οι δολοφόνοι του Μιχάλη. Όλοι και όχι ένας.

Προσπαθώντας να κατανοήσουμε την αδιανόητη ιστορικά αδράνεια της ελληνικής αστυνομίας το μοιραίο βράδυ. Προσπαθώντας να κατανοήσουμε σε τι αποσκοπεί η σιωπή, η απάθεια, η μη ξεκάθαρη και επίσημη καταδίκη όλων για αυτό το αδιανόητο που έγινε.

Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε…

Προσπαθώντας παράλληλα να συνειδητοποιήσουμε το πώς είναι δυνατόν, ακόμα και μετά από μια τέτοια επιδρομή δηλωμένων φασιστών-νεοναζί εγκληματιών, να μην σταματάνε ορισμένοι να εκφράζουν το μένος τους για το γήπεδο της ΑΕΚ. Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε πόσο πολύ ενοχλεί ότι η Νέα Φιλαδέλφεια έγινε μια πολιτεία χαράς και ζωντάνιας για τόσο πολύ κόσμο, τον τελευταίο χρόνο.

Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε το ποσό πολύ ενοχλεί, σε βαθμό που δεν αντέχεται, η διαφορετικότητα, η κουλτούρα, το ιδεολογικό αντί-φασιστικό υπόβαθρο της ΑΕΚ και του λαού της. Το πόσο πολύ ενοχλεί, η συσπείρωση των οπαδών της και το μόνιμο sold out στο γήπεδο της. Τόσο πολύ που δεν σεβάστηκαν και δεν μπόρεσαν να κρύψουν την εμπάθεια και το μίσος τους, μέχρι την σημερινή κηδεία του Μιχάλη μας.

Μα, ας μην τρέφουν αυταπάτες. Ότι κι αν κάνουν, ότι κι αν πουν, ότι κι αν γράψουν, όσο κι αν κάνουν το άσπρο… μαύρο, θα πετύχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Η ΑΕΚ είναι συσπειρωμένη σαν μια γροθιά. Και το χαμόγελο και η χαρά, θα επιστρέψουν στη Νέα Φιλαδέλφεια. Γιατί όλοι οι «Ενωσίτες» ξέρουν ότι αυτό θα κάνει και τον Μιχάλη να χαμογελάει από εκεί ψηλά…