Η ΑΕΚ έγινε παντοτινή πρέσβειρα ειρήνης (VIDEO)

Photo Credits: INTIME

Σαν σήμερα η ΑΕΚ ταξίδευε στο εμπόλεμο Βελιγράδι και «κατακτούσε» έναν από τους σημαντικότερους τίτλους στην ιστορία της

enwsi.gr

07/04/2023 | 0:01

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στις προθήκες των γραφείων της ΑΕΚ θα συναντήσει κανείς πολλούς τίτλους. Στο μεγάλο βιβλίο της κιτρινόμαυρης ιστορίας πολλές χρυσές σελίδες. Ανάμεσα σε τρόπαια, θριάμβους, γκολ, υπάρχει κάτι πολύ ξεχωριστό. Ένα ταξίδι. Μια αλλαγή στο ρου της ιστορίας. Μια κίνηση που έχρισε την ΑΕΚ, ως παντοτινή πρέσβειρα ειρήνης. Ξημερώματα της 7^ης Απριλίου του 1999, η ΑΕΚ κίνησε για το Βελιγράδι. «Είμαι ενθουσιασμένος, διότι έστω και λίγο θα γυρίσω στην πατρίδα μου, την πιο γενναία χώρα του κόσμου. Είναι μεγάλη τιμή για τον λαό της Γιουγκοσλαβίας αυτό το παιχνίδι και είμαστε υποχρεωμένοι στην ΑΕΚ», έλεγε δακρυσμένος ο Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς. Αγωνιζόταν τότε στην Ένωση, αλλά το μυαλό του ήταν πίσω στην πατρίδα του που ισοπεδωνόταν από τις βόμβες των «Γερακιών» του ΝΑΤΟ. Στους συμπατριώτες του που δοκιμαζόντουσαν από έναν παράλογο πόλεμο.

«Μα καλά, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ δεν φοβήθηκαν να έρθουν; Εμείς πιστεύαμε πως έστω και την τελευταία στιγμή θα αναβληθεί ο αγώνας» απορούσαν Σέρβοι δημοσιογράφοι. Βλέπετε το γήπεδο του «Γιουγκοσλαβικού Λαικού Στρατού» στο Βελιγράδι απείχε μόλις ένα χιλιόμετρο από το κατεστραμμένο από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς κτίριο του υπουργείου εσωτερικών. Μόλις 500 μέτρα από το γεμάτο από τραυματίες αμάχους, θύματα των τυφλών γερακιών, νοσοκομείο.

«Η παρουσία σας μας δίνει ελπίδα και δύναμη»

Η ΑΕΚ εκείνη την Μεγάλη Τετάρτη δεν φοβήθηκε τίποτε. Είχε ιερή αποστολή. Να σπάσει το εμπάργκο, να φτάσει μέχρι και το Βελιγράδι και με το φιλικό με την Παρτιζάν να «γκρεμίσει» το σκηνικό πολέμου. «Εκτός από εσάς δεν έχουμε άλλους να μας υποστηρίζουν. Πώς νιώθουν οι Έλληνες; Τι λένε για μας» ρωτούσαν σχεδόν δακρυσμένοι οι Σέρβοι δημοσιογράφοι πριν να ξεκινήσει το παιχνίδι. Όχι πια από επαγγελματική διαστροφή. Από ανάγκη να βρουν έναν φίλο όταν ολόκληρη η Ευρώπη τους έχει αφήσει μόνους στο έλεος των «γερακιών» των ΗΠΑ. Ποδοσφαιριστές, προπονητές, παράγοντες της ΑΕΚ και όσοι ακολούθησαν εκείνοι την αποστολή ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένοι για το τι ακριβώς πήγαν να κάνουν στο εμπόλεμο Βελιγράδι. Σαστισμένοι άκουγαν τον τότε πρόεδρο της Σερβίας Μίλαν Μιλουντίνοβιτς να λέει με σπαστά ελληνικά «Εσείς είστε οι μεγάλοι. Σας αξίζουν συγχαρητήρια. Είμαστε ευγνώμονες προς τον φίλο ελληνικό λαό γιά την υποστήριξη και αλληλεγγύη του προς τον λαό της Σερβίας, ο οποίος αμύνεται στην εισβολή του ΝΑΤΟ. Ελπίζω ότι αυτοί που κάνουν τους βομβαρδισμούς θα βάλουν μυαλό. Θέλουμε με όλη μας την καρδιά να ευχαριστήσουμε τους Έλληνες για τη συμπαράστασή τους και την αλληλεγγύη που δείχνουν. Ευχαριστώ από την καρδιά μου για τη συμπαράσταση σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδα μου. Η παρουσία σας είναι για μας μεγάλη ελπίδα. Πρέπει επιτέλους ο ηλίθιος πόλεμος να σταματήσει».

Στο γήπεδο βρέθηκαν 25χιλιαδες κόσμος. Τα εισιτήρια που είχαν αγοραστεί, ήταν 40χιλιάδες. Το φιλικό ματς μεταξύ της ΑΕΚ και της Παρτιζαν δεν τελείωσε ποτέ. Και δεν τελείωσε γιατί ο κόσμος εισέβαλε στο γήπεδο για να συμμετάσχει σε αυτό το πανηγύρι ειρήνης που είχαν στήσει οι 22 ποδοσφαιριστές. Οι Σέρβοι εισέβαλαν στο γήπεδο για να αγκαλιάσουν τους παίκτες της ΑΕΚ. Για να τους ευχαριστήσουν και να τους υποσχεθουν… «αδέλφια μας Έλληνες την επόμενη φορά που θα έρθετε, το Βελιγράδι θα είναι ελεύθερο» όπως έγραφε την επόμενη μέρα του φιλικού στο πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα «Sport».

«Νιώσαμε πως ξαναζούσαμε»

Για την ΑΕΚ είχε μόνο…ακουστά. Χρειάστηκε όμως μόνο μερικά δευτερόλεπτα όχι μόνο για να την λατρέψει, αλλά για να δεθεί με την Ένωση με ένα νήμα της μοίρας. Ο Νέναντ Μπιέκοβιτς, παίκτης της Παρτιζάν εν καιρώ πολέμου, θυμάται τις στιγμές που έζησε σε εκείνο το φιλικό παιχνίδι. Και από τις δηλώσεις του, είναι απολύτως ξεκάθαρο το πως ένιωθε ο δοκιμαζόμενος σέρβικος λαός, γι’ αυτό που έκανε η ΑΕΚ.

«Ήταν ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι για τους ανθρώπους της Σερβίας. Θυμάμαι πως ήμασταν πολύ χαρούμενοι που θα φιλοξενούσαμε κάποιους ανθρώπους, διότι με όλη αυτή την κατάσταση νιώθαμε πως ήμασταν αποκλεισμένοι και απομακρυσμένοι από τον έξω κόσμο. Περνούσαμε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Ήρθε η ΑΕΚ και νιώσαμε πως ξαναζούσαμε. Στο γήπεδο ήταν πολύς κόσμος και όλοι μας, προπονητές, φίλαθλοι, ποδοσφαιριστές, παράγοντες, νιώθαμε σαν να είμαστε αδέλφια. Αυτές τις ώρες του φιλικού εκείνου, δεν πρόκειται να τις βγάλω ποτέ από την ζωή μου. Λίγες ώρες πριν από το παιχνίδι, είχαμε δεχθεί και πάλι βομβαρδισμό. Και μετά από τρεις ώρες παίζαμε μπάλα. Πώς να μην θαυμάζεις λοιπόν εκείνους που είχαν ταξιδέψει με την ΑΕΚ μέχρι και το Βελιγράδι για να παίξουν όχι ένα απλό ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Αλλά ένα φιλικό ανθρωπιάς και ειρήνης. Από τότε ήξερα πως κάποια μέρα θα έπαιζα σε αυτή την ομάδα. Το ήθελα τόσο πολύ».

Δείτε ολόκληρη την ιστορική αναμέτρηση: