Οι ρεαλιστικοί στόχοι, πιο σημαντικοί κι από το όνομα του προπονητή

Photo Credits: INTIME

Ο Τάσος Τσατάλης γράφει για τον Ματίας Αλμέιδα και τον προπονητή που ψάχνει η ΑΕΚ

20/04/2022 | 12:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Με τον Ματίας Αλμέιδα να είναι έτσι κι αλλιώς στο προσκήνιο λόγω του ερχομού του στην Ελλάδα, θα αποφύγω να κάνω εκτιμήσεις για την επάρκεια του. Εκτιμήσεις που θεωρώ άτοπες έτσι κι αλλιώς. Ούτε έχω περάσει τα τελευταία χρόνια μελετώντας τη προπονητική πορεία του Αλμέιδα, ούτε βλέπω πρωτάθλημα Μεξικό, ενώ η ενασχόληση μου με το MLS είναι κυρίως για στοιχηματικούς λόγους και δε μπορώ να πω πως εστίασα ιδιαίτερα στην ομάδα του για να έχω υπόψη πράγματα.

Βλέπω έναν προπονητή που εδώ και μια δεκαετία δουλεύει συνέχεια σε υψηλό ανταγωνιστικό επίπεδο για τα δεδομένα της Αμερικής (Βόρειας, Κεντρικής και Νότιας), δεν έχει καν 50αρίσει ακόμη, ενώ δίνει κι ένα στίγμα συγκεκριμένο με το εύρος του τιμ του και τη κατανομή των ρόλων. Συν το ότι μιλάμε για ένα όνομα με συγκεκριμένο στάτους στο διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα. Θα μπορούσε άνετα να είναι μια πολύ λογική επιλογή για καλή ομάδα της Primera Division ή της Serie A, οπότε από πλευράς επάρκειας ως προς το επίπεδο που δουλεύει ως προπονητής, νομίζω είναι αστεία η όποια κουβέντα γίνεται.

Μέχρι εκεί βέβαια. Γιατί από κει και πέρα, μπαίνεις σε αχαρτογράφητα νερά και θα μιλήσεις για πράγματα τα οποία αν δε τα δεις στη πράξη πως θα πάνε, δε μπορείς να τα προσεγγίσεις. Αν μπορούσα να το κάνω σε ένα βαθμό έστω, λογικά θα με είχαν ανακαλύψει, δε θα ήμουν εδώ και θα είχα θέση στον αγωνιστικό σχεδιασμό κάποιας ομάδας.

Κοιτάει για προσωπικότητα η ΑΕΚ

Σε αυτά που μπορώ να προσεγγίσω τώρα. Το δικό μου συμπέρασμα από όσα έχω καταφέρει να μάθω όλο αυτό το διάστημα που η ΑΕΚ ψάχνεται για προπονητή, είναι πως συγκεκριμένα κριτήρια υπάρχουν. Δεν αφορούν τακτικές προσεγγίσεις και μοντέλο παιχνιδιού τόσο. Αφορούν όμως τα στοιχεία της προσωπικότητας του προπονητή. Βεβαίως και το βιογραφικό πάντα είναι δυνατά μέσα στη κουβέντα.

Τα κριτήρια αφορούν τη ψυχοσύνθεση του, την ένταση στους ρυθμούς που δουλεύει, την οργανωτικότητα, την ικανότητα του να ηγηθεί της ομάδας με τρόπο τέτοιο που δεν το έχουν καταφέρει οι προπονητές που εμπιστεύθηκε η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Σαφώς ζητούμενο είναι να μιλάμε και για ένα όνομα, που θα προκαλεί και στο άκουσμα σεβασμό. Για να τον βοηθήσει να μπει στη καθημερινότητα της ΑΕΚ πατώντας από την αρχή γερά στα πόδια του. Παρεμπιμπτόντως αυτό δεδομένα το διαθέτει ο Ματίας Αλμέιδα. Για τον οποίο να συμπληρώσω πως θεωρώ πως είναι στο επίπεδο από το οποίο για μένα τουλάχιστον, ρεαλιστικά μπορούν να προκύψουν οι επιλογές για την ΑΕΚ αυτή τη περίοδο.

Βέβαια εκτιμώ πως υπάρχει κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Όποιος κι αν είναι ο προπονητής, έστω κι αν χρειάστηκε άλλος ένας χρόνος για να καταλάβουμε το λάθος, να αποδειχθεί πως το καταλάβαμε. Πέρσι τέτοιο καιρό και με την Ευρώπη πάλι να παίζεται σε δυο τρία ματς στα play offs, έλεγα και δω πως ήταν απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε την επόμενη σεζόν σαν αυτό που έπρεπε να είναι. Ως μεταβατική.

Η πορεία της ομάδας δυστυχώς κάνει το ίδιο να ισχύει ρεαλιστικά και για την επόμενη. Υπάρχουν στοιχεία που μπορεί να της δώσουν στη πορεία άλλη δυναμική, όπως φυσικά είναι το νέο γήπεδο πάνω απ’ όλα. Μπορεί τέτοιο στοιχείο να αποδειχθεί και μια πετυχημένη επιλογή προπονητή και με λίγη τύχη παραπάνω στο ξεκίνημα, η ΑΕΚ όντως να διαγράψει πορεία πρωταθλητισμού. Στην αφετηρία όμως πρέπει να έχει αναγνωρίσει κάποια πράγματα.

Η διαφορά που έχει από τον ανταγωνισμό της, δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, είναι μια πραγματικότητα δεδομένη. Πλέον εκτός από τον ΟΣΦΠ και τον ΠΑΟΚ, έχει να αντιμετωπίσει και τη ποδοσφαιρική σειρά στην οποία δείχνει να μπαίνει ο Παναθηναϊκός. Που σε μεγάλο βαθμό έκανε αυτό που έπρεπε να είχε κάνει φέτος η ΑΕΚ. Πήρε ένα προπονητή πρώτα απ’ όλα σοβαρό και με ισχυρή προσωπικότητα, που έβαλε κάποιες σταθερές από την αρχή γύρω από τη παρουσία του στην ομάδα και κυρίως ξεκαθάρισε με τη διοίκηση από το καλοκαίρι τους στόχους. Να μπουν οι βάσεις για να φτιάξει ομάδα, να βγει Ευρώπη και να κυνηγήσει ό,τι καλύτερο στο κύπελλο.

Η πορεία που διαγράφει είναι φυσικά κατώτερη των απαιτήσεων του μεγέθους του Παναθηναϊκού, αλλά το ίδιο ήταν και οι προηγούμενες. Το θέμα είναι να αναγνωρίσεις το μέγεθος του προβλήματος που έχεις να λύσεις και να καταλάβεις πως τα βήματα πρέπει να είναι συγκεκριμένα. Δεν λέω πως ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός είναι πιο ικανός να το διακρίνει αυτό και να κινηθεί ανάλογα, σε σχέση με την ΑΕΚ. Έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο σίγουρα το γεγονός πως βρήκε στο πρόσωπο του Γιοβάνοβιτς τον προπονητή που μπορούσε να κατανοήσει το πρόβλημα και να ηγηθεί σε μια σοβαρή προσπάθεια να το λύσει.

Έτσι, παρά τη γκρίνια για τον γενικό απολογισμό που δεν είναι καλός βάσει του ονόματος της ομάδας, κατάφεραν τουλάχιστον να εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη του κόσμου και μάλιστα ενώ η πλειοψηφία είναι αρνητικά διακείμενη στη διοίκηση.

Και φτάνουν στο τέλος και να δίνουν δείγματα σοβαρά ποδοσφαιρικής προόδου και να είναι ικανοί να μπουν αυτοί ακριβώς πίσω από ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ (που ήδη τους έχουν κερδίσει από μια φορά, ενώ από τον ΟΣΦΠ δεν έχουν χάσει σε τρία ματς) και να έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να παίξουν σε ένα ματς τη κατάκτηση ενός τίτλου.

Αν η ΑΕΚ είχε πέσει μέσα με τον τρόπο που έπεσε ο Παναθηναϊκός με τον Γιοβάνοβιτς και υπήρχε και η ξεκάθαρη εξήγηση από την αρχή μεταξύ διοίκησης και προπονητή τουλάχιστον, πιστεύω πως είχε τη προοπτική για να κάνει πολλά περισσότερα, απ’ όσα πιθανό να έχει καταφέρει ο Παναθηναϊκός φέτος.

Η ΑΕΚ δεν έκανε αυτό. Πήγε σε μια επιλογή προπονητή όπως αποδείχθηκε με σοβαρές επιφυλάξεις εντός της, που εύκολα βγήκαν στην επιφάνεια νωρίς. Μετά πήγε σε έναν άλλον, με ιδιαιτερότητες πολλές που απαιτούσαν πολύ συγκεκριμένη στόχευση με την επιλογή του κι αντίστοιχα διαχείριση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα

Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα ανεξάρτητα από τα επί μέρους στοιχεία των επιλογών, ήταν το γεγονός πως κυριάρχησε, σάρωσε τα πάντα, μια βεβαιότητα που δε μπορούσε να στηριχθεί σε καμιά ποδοσφαιρική λογική. Πως η ομάδα και λόγω των μεταγραφών που θα έκανε, μπορούσε άμεσα να βάλει από κάτω άλλες, οι οποίες στο ίδιο διάστημα που εκείνη ήταν πνιγμένη στα αγωνιστικά προβλήματα, έκαναν μεγάλα βήματα μπροστά. Ειδικά ο ΟΣΦΠ.

Αυτό θα ήταν δύσκολο ακόμη κι αν είχαν βγει όπως ακριβώς φανταζόμασταν όλες οι μεταγραφές, ακόμη κι αν είχε ταιριάξει καλύτερα το πράγμα με κάποιον από τους Μιλόγεβιτς ή Γιαννίκη. Πόσο μάλλον που τίποτε απ’ όλα αυτά δε συνέβη. Και θα είναι δύσκολο και για την επόμενη σεζόν. Θα είναι βέβαια σημαντικά λιγότερο δύσκολο λόγω του γηπέδου κι εφόσον αποδειχθεί σωστή η επιλογή προπονητή και τη διαχειριστεί και σωστά η ομάδα. Όμως έστω και τώρα, ας βαδίσουμε με γνώμονα τη πραγματικότητα. Στην οποία υπεραπλουστεύσεις δε χωρούν.

ΥΓ: Κάτι τελευταίο σε σχέση με τη κουβέντα για το τιμ του Αλμέιδα, που είναι και στο προσκήνιο σήμερα λόγω της άφιξης του εδώ. Δεν έχω απάντηση για το πως πρέπει να εκτιμάμε τη δεδομένη θέση του πως όπου δουλεύει έχει αυτό το τιμ και το θέλει μαζί του. Και δε νομίζω πως υπάρχει απάντηση σε αυτό.

Απάντηση έχω στο εξής: Αν θέλεις να πάρεις τον Αλμέιδα, από τη στιγμή που αυτό είναι το «πακέτο», αυτό θα πάρεις ή δε θα πάρεις. Δε θα είναι υγιές το να βάλεις σε συζήτηση σταθερές της δουλειάς του, όπως τις αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Αν αυτό σου δημιουργεί ζητήματα που δε μπορείς να διαχειριστείς, κοιτάς άλλη από τις επιλογές σου. Νομίζω είναι αρκετά απλό. Από κει και πέρα είναι θέμα του ίδιου του προπονητή, τι είναι διατεθειμένος να δεχθεί και τι όχι.