Κλειδί στην αλλαγή της ΑΕΚ ο Χατζισαφί

Ξεκινώ με το mind game, διότι είναι αυτό που μου προκάλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη από όσα έζησα την Κυριακή στο γήπεδο της Λεωφόρου.

Ενας τόσο «φρέσκος», στον πάγκο της ΑΕΚ, προπονητής κατάφερε με την pre game συμπεριφορά του να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο προπονητή. Ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος μιλούσε πριν από το παιχνίδι για την ανάγκη της ΑΕΚ να αμυνθεί καλύτερα συγκριτικά με την προ 15 ημερών απόδοσή της στο ίδιο γήπεδο απέναντι στον Παναθηναϊκό και όλοι κάναμε την υπόθεση ότι η ΑΕΚ θα στήσει χαμηλότερα στο τερέν το αμυντικό της μπλοκ και δεν θα πιέσει τον αντίπαλό της ψηλά στο τερέν. Αυτή την προεκτίμηση φαίνεται ότι την έκανε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αν κρίνει κανείς από την συμπεριφορά του Παναθηναϊκού κάτω από την πίεση που του άσκησε η ΑΕΚ από το πρώτο λεπτό του παιχνιδιού όταν εκείνος είχε την μπάλα στην άμυνά του.

Η δεύτερη επισήμανση είναι σχετική με την ορθότητα της επιλογής: γνωρίζοντας ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει άλλο κεντρικό άξονα συγκριτικά με πριν, διότι αναγκαζόταν να παίξει με άλλους κεντρικούς αμυντικούς, άλλους κεντρικούς μέσους και άλλον κεντρικό επιθετικό, ο Οφρυδόπουλος “διάβασε” ότι ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει δυσκολίες στο χτίσιμο των επιθέσεών του και φρόντισε να επενδύσει σε αυτό το κομμάτι, δηλαδή να πιέσει στην αδυναμία του αντιπάλου του.

Την παραπάνω επισήμανση μπορεί να την κάνει σχετικά εύκολα ένας αναλυτής. Πώς όμως επιτυγχάνεται αυτή η επένδυση στην αδυναμία του αντιπάλου; Ο Οφρυδόπουλος βρήκε τον παίκτη με την μεγαλύτερη ενεργητικότητα και επιθετικότητα στην φάση άμυνας, τον Εχσάν Χατζισαφί και τον μετέτρεψε σε έναν κεντρικό χάφ που πραγματοποίησε μια υποδειγματική εμφάνιση. Ο Οφρυδόπουλος τον τοποθέτησε στην θέση του αριστερού κεντρικού μέσου και ο Ιρανός χάρη στην ικανότητά του να διαβάζει την εξέλιξη του παιχνιδιού και να ενεργεί με ταχύτητα, έκανε “τα πάντα”: έφραξε τα κανάλια για τις πάσες προς τον Γκατσίνοβιτς και τον έβγαλε από το ματς, στήριξε τον Μοχαμάντι στο μαρκάρισμα του Παλάσιος και ήταν αυτός που ξεκινούσε το άμεσο πρέσινγκ στην μπάλα κάθε φορά που η ΑΕΚ έχανε την κατοχή της στο αντίπαλο μισό του τερέν και είχε την άμυνά της ψηλά.

Πώς γίνεται ξαφνικά η ΑΕΚ να έδειξε ότι “έμαθε” να παίζει με την άμυνά της τοποθετημένη τόσο ψηλά στο τερέν και δεν έπαθε την ίδια ζημιά που είχε πάθει πριν από 15 ημέρες στην Λεωφόρο; Η εξήγηση προσωποποιείται στις τακτικές ενέργειες του Χατζισαφί. Πιέζοντας αμέσως στην μπάλα, όταν η ΑΕΚ έχανε την κατοχή, ο Χατζισαφί “ακύρωσε” τον Ρούμπεν Πέρεθ κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να του περάσει την μπάλα προκειμένου αυτός να σημαδέψει στην πλάτη της αμυντικής γραμμής της ΑΕΚ και να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα και την φόρμα του Παλάσιος. Τα highlights των ενεργειών του Χατζισαφί (8 κοψίματα, 14 επανακτήσεις κατοχής της μπάλας, 93% ακριβεια στις μεταβιβάσεις) εξηγούν για ποιο λόγο τιμωρούνταν τόσο σκληρά η ΑΕΚ στον καιρό του Γιαννίκη κάθε φορά που ο αντίπαλος κυκλοφορούσε με άνεση την μπάλα και σημάδευε δίχως πίεση στην πλάτη των αμυντικών της.

Η ΑΕΚ δεν θα είχε επιστρέψει στο ματς αν είχε δείξει την ίδια ψυχολογική αδυναμία που έδειχνε στο παρελθόν κάθε φορά που η κατάσταση του παιχνιδιού απαιτούσε από αυτήν να ανασυνταχθεί και να “ξεχάσει” ένα σοβαρό λάθος ή ένα γκολ που δέχθηκε. Τούτη τη φορά, με μπροστάρη τον Νορντίν Αμραμπατ, την πιο ηγετική μορφή στο ρόστερ της, η ΑΕΚ “ξέχασε” το σοβαρό λάθος του Μήτογλου και ανασυντάχθηκε. Τη βοήθησαν οι μονάδες, και κυρίως ο Αμραμπατ, ο Αραούχο, ο Χατζισαφί και ο Στάνκοβιτς, που συνέχισαν να λειτουργούν ανεπηρέαστοι. Προφανώς όμως την βοήθησε και ο πάγκος, που δεν πανικοβλήθηκε και επέμεινε στο αγωνιστικό πλάνο δίχως να φορτίζει με αρνητική ενέργεια αυτούς που ήταν στο τερέν. Ως κάποιος που βρισκόταν στην ίδια θέση στο γήπεδο της Λεωφόρου σε αυτά τα δύο παιχνίδια, μπορώ με άνεση να διαπιστώσω χαοτική διαφορά στο κομμάτι της στάσης του πάγκου προς το τερέν κατά την διάρκεια αυτών των δύο αγώνων.

Πιθανότατα με άλλους κεντρικούς αμυντικούς και άλλους κεντρικούς μέσους ο Παναθηναϊκός να είχε αντιμετωπίσει καλύτερα την πίεση της ΑΕΚ (έχασε 21 φορές την κατοχή της μπάλας χαμηλά στο τερέν – περισσότερες από οποιαδήποτε άλλη φορά εντός του 2022 στην Λεωφόρο), αλλά σε κάθε περίπτωση θα δυσκολευόταν πάρα πολύ να βρει την ΑΕΚ εκτεθειμένη αμυντικά, διότι τούτη τη φορά ήταν καλύτερα τοποθετημένη, με πιο αποτελεσματικές επιλογές προσώπων, με ευδιάκριτες αρχές και ευδιάκριτους ρόλους των ποδοσφαιριστών, και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.

Στο μυαλό μου η αγωνιστική συμπεριφορά και η απόδοση μιας ομάδας σε έναν αγώνα δεν είναι δείγμα που επιτρέπει γενικεύσεις και ασφαλή συμπεράσματα. Έτσι κι αλλιώς είναι, το λιγότερο, αφελές, να κάνει κανείς γενικές κρίσεις για την αποτελεσματικότητα ενός προπονητή στο πρώτο δεκαήμερο της παρουσίας του σε μια ομάδα. Αυτό το σημάδι όμως πρέπει να καταγραφεί. Σημάδι που δημιουργεί την αίσθηση ότι η ΑΕΚ αδίκησε το ρόστερ της στην διάρκεια των προηγούμενων μηνών, με κριτήριο το αγωνιστικό σχέδιο, τις τακτικές ενέγειές της σε άμυνα και επίθεση, την απόδοσή της σε αυτό το παιχνίδι. Στη μια βραδιά, ο Οφρυδόπουλος έγινε μεγάλος πρωταγωνιστής. Και τώρα περιμένουμε τη συνέχεια.

Πηγή στοιχείων απόδοσης: Wyscout