Eνα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στους... αλήτες ντε!

Eνα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στους... αλήτες ντε!
Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης «χαζεύει» στη καθημερινή εξέλιξη και πρόοδο του νέου γηπέδου της ΑΕΚ και γράφει για εκείνους που δεν σταμάτησαν ποτέ να πιστεύουν στο όνειρο

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μοιάζει με… ψέμα μα είναι μια τεράστια (και η πλέον σημαντική της νεότερης ιστορίας του club) αλήθεια… Έχουμε μπει πλέον σε διαδικασία αντίστροφης μέτρησης για την επιστροφή και τυπικά – ουσιαστικά στα πατρογονικά μας εδάφη, για το μεγαλύτερο και ιστορικότερο come back ελληνικού club σε επίπεδο δημιουργίας γηπέδου εκεί ακριβώς που βρισκόταν το προηγούμενο. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Συμβαίνει, έστω και με τα (κυριολεκτικά) χίλια ζόρια, στην ΑΕΚ!

Όμοιό του δεν υπάρχει στην Ελλάδα σχετικά με όλη την ιστορία που υπάρχει πίσω απ’ αυτό, δεν αναφέρω καν το «Γ. Καραϊσκάκης» και τον Ολυμπιακό διότι δεν έχει καμία σχέση, τη στιγμή που δεν είναι καν δικό τους γήπεδο, οικόπεδο, περιοχή… Το ξεκαθαρίζω από τώρα διότι θα διαβάσω κανένα «και του Ολυμπιακού το γήπεδο στο ίδιο μέρος δημιουργήθηκε ξανά» και θα αρρωστήσω αφού πρόκειται για μια πρόταση που ξεκινάει με ψέμα από την αρχή της, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει γήπεδο του Ολυμπιακού.

Πάμε παρακάτω… Η ΑΕΚ λοιπόν για αυτή τη συγκλονιστική σε όλα τα επίπεδα στιγμή, της επιστροφής της στη δική της πόλη, στην Νέα Φιλαδέλφεια, θα έχει να ευχαριστεί αιώνια τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Αυτό που δημιουργείται και θα μείνει πίσω είναι το σπίτι όλων των Ενωσιτών, ο νέος ναός του Δικέφαλου Αετού και δεν θα αποτελεί ένα ακόμη ποδοσφαιρικό γήπεδο, θα έχει σημαντικό πολιτισμικό και πολιτιστικό ρόλο στα χρόνια που θα ακολουθήσουν για τις γενιές των Ελλήνων.

Γι’ αυτό το λόγο, μας περισσότερο για την ΑΕΚ μας και την αγάπη μας για την Ιδέα και όσα πρεσβεύει αυτό το club, είναι δεδομένο ότι θα υποκλιθούμε ΟΛΟΙ στην ασύγκριτη προσφορά του Δημήτρη Μελισσανίδη αφού το όνειρο επιβεβαιώθηκε ότι μόνο αυτός θα το έκανε πράξη! Με την ολοκλήρωση αυτού του μυθικού έργου (τη στιγμή που παράλληλα αγόρασε για την ΑΕΚ το προπονητικό στα Σπάτα και το απογειώνει με εγκαταστάσεις και νέο γήπεδο) θα υπενθυμίσω σε όσους μπορεί να το είχαν ξεχάσει (το ‘χω γράψει άλλωστε και στο παρελθόν στο gazzetta.gr) ότι ο ίδιος θα συνιστά τον πρόεδρο των προέδρων και θα ξεπεράσει τον Λουκά Μπάρλο!

Μεγάλη υπόκλιση και ευχαριστώ στους… αλήτες!

Όλα τα παραπάνω είναι δεδομένα και δεν με απασχολεί αν για κάποιους είναι (και) υπερβολικά. Είναι η αλήθεια και είναι πάντα μία… Δεν γίνεται να μην αναγνωρίζεις στη ζωή, διότι τότε, γίνεσαι αυτό που κοροϊδεύεις και δεν έχει αυτό που λέμε λαϊκά: μπέσα! Όταν θα ‘ρθει η ώρα θα γραφτούν εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις αναγνώρισης της προσφοράς του Δημήτρη Μελισσανίδη στο club μέσα απ’ αυτό το γήπεδο (και αυτά τα απίθανα σημαντικά και υπέροχα πράγματα που φτιάχνουν και θα φτιάχνουν στα Σπάτα) και τότε θα ξεχαστούν κάποιοι που έχουν κι εκείνοι με το τρόπο τους τεράστια προσφορά στο νέο γήπεδο.

Όταν θα φτάσει εκείνη η μέρα, που θα ανταμώσουμε όλοι μαζί στης Φιλαδέλφειας τα μέρη ξανά για να δούμε την αγαπημένη μας ομάδα να παίζει ξανά εκεί που είχαμε την ευλογία να την ερωτευτούμε παράφορα, δεν θέλω να ‘χω ξεχάσει να πω ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στα παιδιά – πρόσωπα εκείνα που εγώ θεωρώ αδέρφια μου. Στους… αλήτες ντε που είναι και ευγενείς βέβαια διότι διαφορετικά θα ήταν τσόγλανοι! Σε εκείνα τα παιδιά που δεν έπαψαν στιγμή να πιστεύουν στο όνειρο και έδωσαν σημαντικές μάχες για να ΕΜΠΕΔΩΣΟΥΝ όλοι ότι εκεί που τα όνειρά μας έγιναν μπάζα, εκεί και μόνο, θα δημιουργηθεί (και) το νέο γήπεδο της ΑΕΚ!

Αυτό θα πει: ο επιμένων νικά και ταυτόχρονα αυτός ο διαχρονικός αγώνας των οργανωμένων φίλων της Ένωσης απέδειξε αυτό που ‘χε γράψει ο Πλούταρχος -αν θυμάμαι καλά- ότι δηλαδή: Η επιµονή είναι ισχυρότερη από τη βία! Τεράστια αλήθεια όπως έχει αποδειχθεί – επιβεβαιωθεί σε πολύ σημαντικά πράγματα στη ζωή, αλλά εδώ που είμαστε, σε τούτο το χώρο, γράφουμε για την ΑΕΚ και όλα όσα σημειώνουμε αφορούν το μεγαλείο Της… Απέδειξαν λοιπόν ότι πρέπει να ‘χεις πίστη στο όνειρο, επιμονή και αφοσίωση στο «θέλω» σου και να μη τα παρατάς εύκολα. Αν το κάνεις στο τέλος, με μεγάλο ίσως τίμημα, θα δικαιωθείς.

Αυτή η αίσθηση δικαίωσής τους δεν έχει αντίτιμο… Ταυτόχρονα δεν έχει προηγούμενο! Η πίστη τους και η αφοσίωσή τους στο μεγάλο στόχο του «επαναπατρισμού» (με δόση υπερβολής το σημειώνω), της δημιουργίας του νέου γηπέδου στο οικόπεδο που υπήρξε το «Νίκος Γκούμας», πρέπει να αποτελεί πηγή έμπνευσης. Να συνιστά παράδειγμα προς μίμηση για ότι μπορεί κάποιος να επιθυμεί και κόντρα σε όλα να προσπαθεί να βοηθήσει στην κατεύθυνση να πετύχει το όνειρό του…

Δικαστήρια, πορείες και… γραφικότητα!

Σε όλα αυτά τα χρόνια και τι δεν άκουσαν αυτά τα παιδιά, αυτοί οι… αλήτες είπαμε ντε, για τον αγώνα τους και τις ενέργειές τους. Οι ίδιοι και πού δεν πήγαν για να επηρεάσουν, να καταστήσουν αφενός σαφές σε όλους ότι η ΑΕΚ θα φτιάξει το γήπεδό της ΜΟΝΟ στης Φιλαδέλφειας τα μέρη και αφετέρου για να τρέξουν διαδικασίες που θα κρατάνε ζωντανό το όνειρο έως ότου βρεθεί ο τρόπος. Δεν ήταν δυνατό να μπορέσουν να το δημιουργήσουν οι ίδιοι. Όμως στο πέρασμα των χρόνων έγιναν οι φύλακες του ονείρου που δεν επέτρεψαν να σβήσει ΠΟΤΕ!

Μέσα σ’ αυτή τη διαδρομή χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν κάθε είδους εχθρούς, με τους χειρότερους να είναι πάντα από μέσα, άνθρωποι που έλεγαν ότι αγαπάνε την ΑΕΚ, ότι είναι με την ομάδα (όχι ανάμεσά τους), αλλά και τύπους που δεν μπορεί να βάλει ο νους. Όπως, έτσι ένα μικρό παράδειγμα, ένας τύπος από τον Πύργο Ηλείας (ω ναι σωστά διαβάζετε) σε ένα Δημοτικό συμβούλιο της Νέας Φιλαδέλφειας που είχε έρθει να… ψηφίσει κατά του γηπέδου για να μη κοπεί δέντρο στο Άλσος που πρώτη φορά επισκέφτηκε εκείνη τη μέρα… Μικρό παράδειγμα σας λέω και πιστέψτε με υπάρχουν τόσα εκατοντάδες ανάλογα.

Χρειάστηκε να βγουν στην αγαπημένη τους (και πικρή ιστορία για τους αλλόθρησκους οπαδούς) Δεκελείας αρκετές φορές και κάποιες απ’ αυτές με στόχο να σταματήσουν οργανώσεις που ΤΑΧΑ μου ενδιαφέρονταν για να προστατέψουν κάτι που δεν γνώριζαν καν… Απλά τους έλεγαν για τους… φασίστες οπαδούς της ΑΕΚ που θέλουν να επιβάλλουν το δικό τους νόμο στην Νέα Φιλαδέλφεια. Πόση δουλειά, τρέξιμο και ώρες (μήνες με χρόνια κοινώς) έπρεπε να αγωνιστούν για να σταματήσουν και να δουν όλη την αλήθεια όπως είναι…

Να θυμίσω τα Δικαστήρια που τους έτρεχε ο… αριστερός δήμαρχος τότε της πόλης; Ούτε το όνομά του δεν αναφέρω γιατί εκείνη τη μέρα των Φώτων ίσως να ήμουν κι εγώ ανάμεσα στους κατηγορούμενους! Οποιοσδήποτε βρισκόταν εκεί θα είχε πρόβλημα… Και αυτά είναι τα πρόσφατα. Υπάρχει ο καθαρισμός στο χώρο όταν δεν είχαμε καν σα σκέψη ότι προχωράει το θέμα του γηπέδου με αφορμή τη δημιουργία μιας γιορτής της μεγαλύτερης οργάνωσης οπαδών σε τούτη τη χώρα (σ.σ.: Original 21). Αλλά και εκείνο το «γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια»… Ένα σύνθημα δεκαετίας πλέον και βάλε που ‘χε καταντήσει να μας λένε ότι είναι πλέον γραφικό να το λέμε…

Επιτρέψτε μου λοιπόν, αφού έχουμε και διακοπή πρωταθλήματος και θα μας δοθεί η ευκαιρία να τα πούμε ξανά και ξανά για το αγωνιστικό, να πω το δικό μου (μέσα από τούτο το χώρο) μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους… αλήτες των οποίων θα ήθελαν (όχι όλων, αλλά των περισσότερων) να γράψω το όνομά του (το μικρό ντε) αλλά τους ξέρω καλά και δεν θα το ήθελε κανείς τους (και το σέβομαι).

Ευχαριστώ αδέρφια μου, για μένα, για το παιδί μου, για την ΑΕΚ, ειλικρινά και γνήσια: ευχαριστώ!

Υγ: Δυστυχώς τα χρόνια πέρασαν και ήταν σκληρά απέναντί μας σε όλα τα επίπεδα… Κυρίως όμως στο κομμάτι των προσώπων που χάνουν τη ζωή τους και όλα όσα αυτή τους προσφέρει σε επίπεδο αγαπημένων μελών οικογένειας, φίλων και έπειτα ακόμη και της δυνατότητας παρουσίας στο νέο γήπεδο. Παιδιά που κάποια απ’ αυτά συμμετείχαν και εκείνα στο συγκεκριμένο αγώνα για να γίνει πράξη το όνειρο, για να μη ξεχάσει ποτέ κανείς και όταν ανοίξει και πάλι το θέμα του, να εμπεδώσουν όλοι ότι το γήπεδο της ΑΕΚ θα γίνει ΜΟΝΟ στης Φιλαδέλφειας τα… μπάζα, στο ίδιο μέρος, στην ίδια γωνιά, στους ίδιους δρόμους. Δεν υπάρχει τίποτα που να απαλύνει τον πόνο όλων μας για όσους δεν το πρόλαβαν και ήδη δεν είναι ανάμεσά μας. Δεν θα υπάρχει ο πόνος μας όταν θα μπούμε στο γήπεδο και θα κοιτάξουμε δίπλα μας και θα δούμε τη φιγούρα τους να μας χαμογελάει, θα χαρούμε αρχικά, μα θα βουλιάξουμε στο κλάμα όταν εμπεδώσουμε πως μέχρι εκεί είναι, μία φιγούρα στο μυαλό μας και μόνο, δεν θα έρθει η στιγμή να είναι όντως στο γήπεδό μας δίπλα μας… «Θα το κοιτάνε από ‘κει ψηλά και θα κάνουν πάρτι», λέμε για να μετριάζουμε τον πόνο μας, μα ξέρουμε καλά, όλοι μας. Η χαρά θα είναι ανείπωτη και ο πόνος το ίδιο για όσους λείπουν. Ποτέ ένα γήπεδο δεν θα ‘χει τόσα να πει, ποτέ ξανά στην ιστορία του ποδοσφαίρου…

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X