Ε ναι, ζήλεψα

Για το ματς στη Μόσχα έχουν γραφτεί πολλά. Με κάποια συμφωνώ, με κάποια άλλα διαφωνώ κάθετα. Επίσης έχουν ειπωθεί πολλά και από πολλούς που είτε δεν είδαν καθόλου το ματς, είτε είδαν από το 60’ και μετά. Απ’ αυτά που είδα μέσα στο γήπεδο, θα γράψω ένα πράγμα μόνο. Η ΑΕΚ αποκλείστηκε από μια πολύ καλύτερη ομάδα. Τελεία και παύλα.  Απλώς αν αυτό που έκανε και έβγαλε η ομάδα στη Μόσχα, το είχε κάνει και το είχε βγάλει στο πρώτο ματς στην Αθήνα, τότε μπορεί και να είχαμε γλιτώσει από τις ισχυρές δόσεις εσωστρέφειας. Πιθανότατα τίποτα παραπάνω. Αλλά ο δρόμος των «αν» στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, είναι αδιέξοδος.

Επίσης την γνώμη μου και για τον Γαλανόπουλο και για τον Γιακουμάκη την έχω γράψει πολλές φορές. Ανεξαρτήτως σχήματος και αντιπάλου, θεωρώ πως η ΑΕΚ πρέπει να ποντάρει πάνω τους, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται. Δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνομαι. Επίσης βαριέμαι αφόρητα να επιχειρήσω (για πολλοστή φορά) να επιχειρηματολογήσω για τον Ανέστη, για την απουσία της παραμικρής ευθύνης ΚΑΙ στο γκολ που δέχθηκε η ΑΕΚ στη Μόσχα, για τις αποκρούσεις που ΠΑΛΙ έκανε, για τις κρίσιμες νίκες που ήταν  δικές του. Τώρα, όποιος θέλει να κοιτάζει το φεγγάρι και να λέει καλημέρα ήλιε, ας το κάνει. Άλλωστε είναι μάταιο να κάνεις προσπάθειες να πείσεις για το αυτονόητο.

Στα αυτονόητα θαρρώ πως συγκαταλέγεται και το συμπέρασμα που βγήκε και από τη Μόσχα, περί του ποδοσφαιρικά αδόκιμου και παράλογου να μετακινείται ο Μάνταλος από τον άξονα. Αν όχι δεκάρι ή δεύτερος φορ, τότε οκτάρι. Οποιοδήποτε άλλο πείραμα, ειδικά αυτό με τα άκρα, μόνο φθορά προκαλεί και στο παιχνίδι της ΑΕΚ και σ’ ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά της στοιχεία. Θα υπάρχουν ματς μέσα στη σεζόν που ο Κλωναρίδης θα βοηθήσει από τον άξονα. Αλλά η θέση πίσω από τον επιθετικό, δεν μπορεί να μην πηγαίνει στον Μάνταλο.

Και κάτι τελευταίο ως προς το αγωνιστικό κομμάτι του παιχνιδιού με την ΤΣΣΚΑ. Διότι έχει περάσει στα ψιλά. Πάλι ο κορυφαίος της ΑΕΚ ήταν ο Μπακάκης. Αυτή την φορά καλύπτοντας ολόκληρη την δεξιά πλευρά στο 3-5-2. Όπως ήταν ο καλύτερος στο ματς της Αθήνας με την ΤΣΣΚΑ, που έπαιξε ως αριστερό μπακ. Όπως ήταν ο κορυφαίος σ’ όλα τα φιλικά που έχει δώσει φέτος η ΑΕΚ, παίζοντας ως δεξί μπακ. Και είναι ο ίδιος που όταν ανανέωσε το συμβόλαιο του, κάποιοι είχαν πει εκείνο το «που πάμε με τον Μπακάκη».

Κλείνω το αγωνιστικό κομμάτι της Μόσχας, αλλά δεν φεύγω από τη Μόσχα. Άλλωστε για τας Ευρώπας και τας μεταγραφάς έχουμε όλο τον Αύγουστο μπροστά μας να κουβεντιάζουμε. Ομολογώ πως το γήπεδο της ΤΣΣΚΑ, το ζήλεψα. Και ας έχω πάει σ’ ένα σωρό έδρες ανά την Ευρώπη. Δεν πάει ο νου σας, για τι γήπεδο μιλάμε. Κουκλί, στολίδι. Και κλουβί. Ούτε το μισό δεν είχε γεμίσει και έβραζε. Ήταν αυτό που λέμε έδρα. Νόμιζες πως οι εξέδρες θα πέσουν πάνω σου και θα σε πλακώσουν. Δεν είναι ένα γήπεδο που φτιάχτηκε για το μουντιάλ της Ρωσίας το προσεχές καλοκαίρι. Η ΤΣΣΚΑ πάλευε να το φτιάξει, από το 2007. Δηλαδή κοντά μια δεκαετία.

Βρήκε μια σειρά από εμπόδια, τα έργα είχαν σταματήσει για δυο ολόκληρα χρόνια, αλλά η ΤΣΣΚΑ επέμεινε να φτιάξει ένα δικό της, σύγχρονο γήπεδο και τελικά το έφτιαξε. Ξόδεψε και ένα σκασμό εκατομμύρια (περί τα 300) και η χωρητικότητα είναι μόλις 30χιλιάδες. Και ακόμα, σ’ αυτόν τον έναν χρόνο λειτουργίας του, δεν έχει γεμίσει ποτέ. Μέχρι 27χιλιάδες έχει φτάσει, στο ντέρμπι με την Σπαρτάκ. Κατά τα άλλα ο μέσος όρος είναι γύρω στις 12-14 χιλιάδες. Όσους είχε και με την ΑΕΚ. Αλλά η ΤΣΣΚΑ επέμεινε πως έπρεπε να έχει το δικό της στολίδι και το δικό της κλουβί. Γιατί είναι έδρα για την ομάδα, έσοδα για το κλαμπ. Αυτό είναι όλο το μυστικό, για την πρόοδο όλων των μεγάλων συλλόγων ανά τον πλανήτη.

Η ΤΣΣΚΑ ήταν από τις μεγαλύτερες ομάδες στη Ρωσία πολύ πριν φτιάξει τον VEB Arena. Έπαιρνε πρωταθλήματα, έπαιζε στο Champions League και ήταν και ένας σύλλογος με πολύ χρήμα για ξόδεμα. Αλλά επέμεινε επί δέκα ολόκληρα χρόνια, να φτιάξει το δικό της σπίτι, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Σύγχρονο και έδρα. Και ας ήξερε πως μέσα σε 19 εκατομμύρια Μοσχοβίτες, απευθύνεται σε σταθερή βάση 12χιλιάδων και στα ντέρμπι απλώς τους διπλάσιους. Όμως στο κλαμπ υπήρχε η λογική πως μόνο μέσα από το γήπεδο, περνά η πρόοδος.

Φαντάζομαι πως αυτό θα μετέφεραν οι παράγοντες της ΤΣΣΚΑ και στον άνθρωπο της ΑΕΚ που πήγε στη Μόσχα και κουβέντιασε το ζήτημα που λέγεται κατασκευή νέου γηπέδου. Άλλωστε αυτή είναι και η λογική της επιμονής της ΑΕΚ στο έργο στη Νέα Φιλαδέλφεια, συν το γεγονός πως το ΟΑΚΑ δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε δικό της σπίτι, ούτε καν έδρα. Αυτή επί της ουσίας είναι και η ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Γι αυτό και ζηλεύεις όταν μπαίνεις σε γήπεδο όπως η VEB Arena, γι αυτό και το μεγαλύτερο όνειρο και το μεγαλύτερο διακύβευμα, είναι η ολοκλήρωση του σπιτιού της ΑΕΚ.