Οι έξυπνοι διαιτητές, οι κερδισμένοι παίκτες και ο Γαλανόπουλος

Οι έξυπνοι διαιτητές, οι κερδισμένοι παίκτες και ο Γαλανόπουλος
Photo Credits: INTIME

Ο Τάσος Τσατάλης στο enwsi.gr για τρία σημεία στα οποία γίναμε σοφότεροι την Κυριακή

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στην εποχή του VAR, δεν υπάρχει η δυνατότητα πλέον γι’ αυτό που λέμε «σφαγές». Δεν υπάρχει αυτό, δεν γίνεται. Πρέπει να είναι κάποιος αποφασισμένος για κάτι ακραίο, δηλαδή εντελώς «καμικάζι», όπως την περίπτωση που συνάντησε η ΑΕΚ. Πλέον η διάθεση για εύνοια σε κάποια ομάδα, πάει σε λεπτομέρειες και είναι θέμα εξυπνάδας του κάθε διαιτητή, για το πως θα το μεθοδεύσει, αν θέλει να το μεθοδεύσει.

Για παράδειγμα, αν θέλουμε να μιλάμε για το ματς του ΠΑΟΚ με τον ΠΑΣ, το ζήτημα δεν είναι το γκολ του Ελ Καντουρί. Εδώ υπάρχουν διφορούμενες απόψεις κι επιχειρήματα υπέρ και κατά, υπάρχουν για όλες. Ούτε είναι καμιά ακραία εύνοια η απόφαση Σιδηρόπουλου – Σκουλά να τελειώνουν με την φάση γρήγορα, ούτε θα ήταν καμιά ακραία «σφαγή», με χρήση του VAR να έδιναν οφσάιντ.

Στην πρώτη ανύπαρκτη κάρτα στον Εραμούσπε, τον στόπερ της ομάδας που θα δεχόταν πίεση στο δεύτερο ημίχρονο και μέσα σε υπερβολικές καθυστερήσεις που έδειξε ο διαιτητής στο πρώτο, είναι η ουσία.

Η διαιτησία του Φωτιά

Πάμε στον Φωτιά. Στα πρώτα λεπτά αφήνει χωρίς κάρτα τον Μιλοσάβλιεβιτς, που πιάνει με τα δύο χέρια τον παίκτη της ΑΕΚ από πίσω και τον ρίχνει κάτω. Στην αμέσως επόμενη φάση, ρίχνει κι αγκωνιά, στην οποία δεν καταλογίζεται ούτε φάουλ! Κάνει λοιπόν …διαχείριση φαντάζονται οι καλοπροαίρετοι, ο κ. Φωτιάς. Δεν ήθελε να ξεκινήσει με κίτρινη νωρίς. Μια εντελώς λάθος προσέγγιση, αλλά δυστυχώς όχι ασυνήθιστη για Έλληνες διαιτητές.

Έλα όμως που δεν είναι έτσι. Γιατί στο πρώτο μαρκάρισμα του Νεντελτσεάρου στα όρια της κίτρινης, στην μεσαία γραμμή μάλιστα, αμέσως του βγάζει την κίτρινη. Εκεί λοιπόν καταλαβαίνεις πως δεν είναι θέμα διαχείρισης. Θέλει ο διαιτητής να δείξει πως πάει κόντρα την ΑΕΚ.

Επειδή με αυτά τα ζητήματα ασχολούμαι συνέχεια, επιτρέψτε μου να έχω άποψη. Μπορεί να βλέπουν πολλοί διάφορα σενάρια πίσω από τις διαιτησίες που έχει η ΑΕΚ στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, αλλά δεν ισχύει τίποτε από αυτά. Ένα και μόνο ισχύει. Έχει αποτέλεσμα η προπαγάνδα που θέλει χωρίς κανένα στοιχείο για την υποστηρίξει, την ΑΕΚ να έχει εύνοια ή διάθεση εύνοιας από τους διαιτητές.

Οι οποίοι διαιτητές λαμβάνουν το μήνυμα κι επειδή με το καθεστώς που υπάρχει ξέρουν πως η τύχη τους δεν κρίνεται σε κανένα καφενείο πίσω από εκκλησίες, σε μια παρέα με προέδρους επαρχιακών ΕΠΣ και κάποιον αναλώσιμο πρόεδρο της ΚΕΔ, θεωρούν πως έχουν ευκαιρία να αποδείξουν ότι δεν μασάνε. Αυτό είναι κι όσο περνάει ο καιρός, η κατάσταση αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει.

Βεβαίως, υπάρχουν και οι διαιτητές, που χρόνια τώρα ξέρουμε σε ποιας ομάδας αγώνες, συνήθως …κάτι παθαίνουν. Υπάρχουν κι αυτοί. Αλλά το βασικό πρόβλημα, είναι αυτό ακριβώς που περιγράφω. Και δεν είναι εύκολο στην λύση του, επειδή έχει μέσα πολύ επικοινωνία. Και στην επικοινωνία τα Μέσα που διαθέτει ο ΟΣΦΠ που κατευθύνει αυτή την πολιτική, είναι πολύ περισσότερα, αλλά και μεγάλα.

Σημαντικό να παίρνεις ματς ενώ ξεκινάς με τις τρίτες και τέταρτες επιλογές μεσοεπιθετικά

Στα αγωνιστικά έχουμε πει πολλά πράγματα όλοι από χθες, δεν έχει ουσία να επαναλαμβανόμαστε για την συνολική εικόνα. Θα πω μόνο δύο πράγματα.

Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να παίρνεις τέτοια ματς, ενώ ξεκινάς με τις τρίτες και τέταρτες επιλογές μέσο – επιθετικά. Εξέφρασα τις επιφυλάξεις μου για το γεγονός πως έμειναν εκτός και Λιβάγια και Τάνκοβιτς και Καρίμ, αν ήμασταν πάλι πριν το ματς πάλι θα τις εξέφραζα κυρίως γιατί θεωρούσα αυτό το ματς κομβικό, αλλά στο τέλος δικαιώνεται ο προπονητής.

Και δικαιώνεται, γιατί μπορεί η ΑΕΚ να ήταν καλύτερη στο δεύτερο ημίχρονο σε σχέση με το πρώτο, όμως και στο πρώτο ημίχρονο, το σκορ που θα έλεγε την αλήθεια ήταν το 3-1 στην χειρότερη περίπτωση για την Ένωση.

Και η μεγαλύτερη δικαίωση, είναι όταν τελικά με αυτόν τον τρόπο, κερδίζεις παίκτες. Και ο Καρέρα είναι ο πρώτος προπονητής στην ΑΕΚ που το κάνει αυτό, εδώ και πολύ καιρό.

Και ο Κώστας Γαλανόπουλος

Το δεύτερο αφορά τον Κώστα Γαλανόπουλο. Η μια πτυχή του σκηνικού στην Ριζούπολη, είναι η συναισθηματική που την καταλαβαίνουμε όλοι και δεν χρειάζεται ανάλυση.

Η άλλη είναι η αγωνιστική. Τα έφερε έτσι η μοίρα που το τελευταίο γκολ του Γαλανόπουλου πριν πάθει την ζημιά και το πρώτο μετά την επιστροφή του, να είναι περίπου ίδια. Γίνεται και στην Ριζούπολη όπως πέρσι στην Ξάνθη, ο κεντρικός χαφ που έρχεται να δώσει την έξτρα επιλογή.

Στην περίπτωση του Γαλανόπουλου, φαίνεται πως έλλειψη διορατικότητας έχει υπάρξει στην ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια, τόσο σε προπονητές, όσο και σε υπεύθυνους σχεδιασμού. Το έγραψε και ο Γιώργος ο Τσακίρης και συμφωνώ απόλυτα. Το είχα σκεφτεί πολλές φορές κι εγώ για να πω την αλήθεια, αλλά είμαι τώρα σίγουρος. Το να χριστεί ο Γαλανόπουλος «6άρι», ήταν σα να εγκαταλείφθηκε ως project.

Ναι, δεν έχει την πληθωρικότητα του Σάκχοφ που παίζει αυτόν τον ρόλο του πανταχού παρών χαφ, το τελευταίο διάστημα. Αλλά με τα χαρακτηριστικά που έχει, αν καθοδηγηθεί σωστά, μπορεί να παίξει ανάλογο ρόλο, με άλλα στοιχεία. Κυρίως με τα τρεξίματα και την ένταση.

Εκεί πρέπει να κατευθυνθεί ο Γαλανόπουλος. Στο να είναι ένας χαφ «τρέχω παντού», δίνω επιλογή για πάσες, υποστηρίζω συμπαίκτες στα μαρκαρίσματα, βγαίνω σε ανύποπτες στιγμές και σε ανύποπτους χρόνους ως έξτρα παίκτης στην ανάπτυξη ή στην ολοκλήρωση των επιθετικών ενεργειών.

Το ταβάνι του, εκεί θα το πιάσει ο νεαρός χαφ της ΑΕΚ. Κι έτσι θα δούμε και ποιο είναι πραγματικά. Κάτι μου λέει πως με αυτές τις προϋποθέσεις, μπορεί να είναι υψηλότερο από αυτό που έχουμε φανταστεί.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X