Μάθημα με ακριβά δίδακτρα

Δεν έχω σχεδόν καθόλου εικόνα για το τι μέρος του λόγου είναι αυτός ο Αϊντάρεβιτς. Από την κορμοστασιά που είδα και απ’ όσα έχω μαζέψει από εδώ και από εκεί για τον τρόπο παιχνιδιού του, ο Σουηδός μου φέρνει λίγο σε Ταχτσίδη. Όχι τον Ταχτσίδη που ήταν όταν έπαιζε στην ΑΕΚ, αλλά αυτόν που έγινε όταν πήγε στην Ιταλία. Εκείνο που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως ο Αϊντάρεβιτς είτε θα αποδειχθεί τεράστιο εργαλείο, είτε τεράστιος φαφλατάς. Ή θα βγει σούπερ, ή θα βγει τίποτα.

Μεσοβέζικη κατάσταση μ’ αυτόν τον παίκτη, δεν πρόκειται να υπάρξει. Έχω πολλά χρόνια να δω νέα μεταγραφή, να μιλά με τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση για την επιλογή του, για τα πόδια του, για όσα μπορεί να κάνει μέσα στο γήπεδο και όσα μπορεί να προσφέρει στην ομάδα. Λες και ήταν ο Ιμπραϊμοβιτς, την πρώτη του μέρα στην Παρί. Κακό δεν το λες. Ούτε και συνηθισμένο όμως. Και είτε όλο αυτό θα βγει στο γήπεδο και ο Αϊντάρεβιτς θα μας βγει μεγάλο εργαλείο, είτε θα έχουμε μετά από χρόνια να λέμε για έναν μεγάλο φαφλατά που πέρασε και δεν ακούμπησε.

Όπως και να έχει, τα πάντα θα φανούν στο γήπεδο. Το σημαντικό της ιστορίας, είναι πως η ΑΕΚ έκανε την πρώτη της μεταγραφή, 18 ημέρες πριν από την έναρξη της χειμερινής περιόδου. Ως εκ τούτου ο παίκτης που πήρε, έχει μπροστά του 22 μέρες για να δουλέψει στις προπονήσεις, μέχρι το πρώτο επίσημο ματς, στο οποίο έχει δικαίωμα συμμετοχής. Αυτό πρακτικά σημαίνει, πως την ενίσχυση που δεδομένα η ΑΕΚ χρειαζόταν στη μεσαία γραμμή, ο προπονητής θα την είχε λίγες μέρες μετά το άνοιγμα της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου και όχι κάποιες μέρες μετά το κλείσιμο της. Χωρίς να έχει χαθεί ο πάντα κομβικός για τη σεζόν, μήνας Γενάρης.

Αυτό πρακτικά φαίνεται να σημαίνει, πως η ΑΕΚ επιτέλους έμαθε καλά το μάθημα προγραμματισμός. Ή έστω έδειξε δείγματα πως αρχίζει να το μαθαίνει. Βεβαίως για να γίνει αυτό, χρειάστηκε να πληρώσει πολύ ακριβά δίδακτρα. Αποκλεισμό από τον Ιούλη από την Ευρώπη, «σφαλιάρα» στο ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ αλλά και ανετοιμότητα και απουσία μέχρι ακόμα και τώρα, πολύτιμων για το ρόστερ μονάδων.

Δεν αναφέρομαι καν στις μεταγραφικές επιλογές που έγιναν το περασμένο καλοκαίρι και αν ήταν σωστές ή λανθασμένες. Αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, που προφανώς επίσης κάποια στιγμή έχει το νόημα της να γίνει. Τώρα όμως αναφέρομαι μόνο στο ταϊμινγκ των καλοκαιρινών μεταγραφών. Η ΑΕΚ όφειλε να λειτουργήσει και στην μεταγραφή του Αλμέιδα και στην μεταγραφή του Πατίτο και σ’ αυτή του Λάζαρου, όπως λειτούργησε τώρα με τον Αϊντάρεβιτς. Να έριχναν κανονικά τα χιλιόμετρα τους και την δουλειά τους στις 17 μέρες στο Κίελτσε. Και να πήγαινε η ΑΕΚ και με τους τρεις αυτούς έτοιμους, στα παιχνίδια με την Σεντ Ετιέν. Μπορεί και πάλι να είχε αποκλειστεί. Σίγουρα όμως ένα γκολ στο πρώτο ματς στη Γαλλία, θα το είχε πετύχει.

Σίγουρα επίσης, αν ο Λάζαρος, ο Αλμέιδα και ο Πατίτο είχαν ακολουθήσει ολόκληρη την καλοκαιρινή προετοιμασία, θα ήταν διαφορετική η αγωνιστική τους εικόνα και κυρίως πολλά περισσότερα αυτά που θα είχαν προσφέρει στην ομάδα. Βάλτε μόνο την περίπτωση του Χριστοδουλόπουλου. Πότε ήρθε; Τέλος Αυγούστου. Πότε έβγαλε τους τραυματισμούς; Όταν χωρίς προετοιμασία στα πόδια του, ανέβασε στροφές προπόνησης, για να μπορέσει να βγάλει στο γήπεδο τον καλό του εαυτό.

Προφανώς και έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία η ποιότητα των μεταγραφών. Αν ένας παίκτης είναι μέτριος ή τσουρουκάς, όποτε και αν τον φέρεις, μέτριος και τσουρουκάς θα παραμείνει. Άντε να γίνει ένας τσουρουκάς με πολλή δουλειά. Αλλά για να μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα, ο Λάζαρος είναι ένας ποιοτικός παίκτης. Και μέχρι τώρα δεν έχει προσφέρει, διότι του λείπει η ετοιμότητα και όχι η ποιότητα. Κάτι που έχει να κάνει αποκλειστικά, με το ταίμινγκ που έγινε η μεταγραφή. Το ίδιο ισχύει και για τον Αλμέιδα. Ο ρυθμός ακόμα και το σώμα, θα ήταν διαφορετικά, αν έπιανε δουλειά στα τέλη του Ιούνη και όχι στα τέλη του Ιούλη. Ακόμα και για τον Πατίτο, που πλέον διατηρώ επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα της ποιότητας του, όλα μπορεί να ήταν διαφορετικά αν έχει κάνει κανονικά ολόκληρη την προετοιμασία.

Τουλάχιστον τώρα φάνηκε με την υπόθεση Αϊντάρεβιτς πως η ΑΕΚ αρχίζει να λειτουργεί σαν να έμαθε το μάθημα της. Έστω και πληρώνοντας αυτά τα ακριβά δίδακτρα. Βεβαίως έχει ακόμα δρόμο, μέχρι να μας πείσει πως το έμαθε καλά. Εξάλλου, για να μην γίνονται παρεξηγήσεις, το γεγονός πως μια μεταγραφική κίνηση γίνεται εγκαίρως, δεν σημαίνει αυτομάτως πως θα βγει και πετυχημένη. Πρέπει να είναι και ψαγμένη και ποιοτική. Δεν θα έχει δηλαδή και πολύ νόημα να έχει η ΑΕΚ δυο ή τρεις μεταγραφές έτοιμες στις αρχές του Γενάρη και να έχει ψωνίσει ότι έχει βρει μπροστά της.

Στην περίπτωση του Αϊντάρεβιτς είναι φανερό πως έχει γίνει μια προεργασία. Ασχέτως αποτελέσματος, είναι μια ψαγμένη μεταγραφή. Αυτό όμως, ήταν και το σχετικά εύκολο, υπό την έννοια πως η ανάγκη για χαφ, φώναζε εδώ και δυο μήνες, για να μην πω ότι φώναζε από τον περασμένο Ιούνη. Αφήστε που η μεταγραφή χαφ, γενικώς είναι από τις εύκολες. Τα δύσκολα αρχίζουν τώρα με τον σέντερ φορ αλλά και με την επιλογή των υπόλοιπων θέσεων για τις οποίες θα βγει η ΑΕΚ για ψώνια. Ποιοί θα έρθουν και πότε θα έρθουν.