Χυδαίο να «κλέβεις» δυο μήνες ζωής, μόνο για επικοινωνιακά τρικ

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την επιστροφή του κόσμου της ΑΕΚ, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα, εκτός από 2 κλεμμένοι μήνες από την ζωή των πραγματικών οπαδών

17/02/2024 | 0:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ένα ωραίο πρωί του Δεκέμβρη, για να είμαι ακριβής όχι τόσο ωραίο, ο οπαδός της ΑΕΚ που το καλοκαίρι έκανε το σ…το του παξιμάδι για να πάρει εισιτήριο διαρκείας, πληροφορήθηκε πως κλείνουν οι εξέδρες μέχρι και τα μέσα του Φλεβάρη. Το πληροφορήθηκε όσο έπινε τον καφέ του, ενώ το προηγούμενο βράδυ είχε πάει σ’ ένα κουτουκάκι και έπινε το κρασάκι του, αφού πρώτα πριν από τρεις μέρες είχε πάει κανονικά στην θέση του στο γήπεδο, είχε δει την ΑΕΚάρα του και είχε επιστρέψει σπίτι του. Θέλω να πω, δεν είχε κάνει απολύτως τίποτα που να δικαιολογεί μια τέτοια απόφαση. Δεν είχε δει και γύρω του, μέσα στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, απολύτως που να δικαιολογεί μια τέτοια απόφαση.

Τώρα, ένα ωραίο πρωί του Φλεβάρη, αυτή την φορά είναι πραγματικά ωραίο, ο οπαδός της ΑΕΚ πληροφορήθηκε πως είναι ελεύθερος πάλι να μπει στο γήπεδο και να καθίσει στην θέση του. Όπως τότε, εκείνο το πρωί του Δεκέμβρη, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί έκλεισαν οι εξέδρες, έτσι και τώρα είναι αδύνατον να καταλάβει γιατί ανοίγουν. Εννοώ πως δεν υπάρχει ουδείς από τους υπευθύνους της Πολιτείας που πήραν την απόφαση να κλείσουν τα γήπεδα, που να έχει βγει δημοσίως και να έχει εξηγήσει τι είναι αυτό που άλλαξε, που βελτιώθηκε, που έφτιαξε, σ’ αυτό το δίμηνο που γινόντουσαν τα ματς χωρίς κόσμο.

Είναι αλήθεια, πως ακούσαμε πολλά τα οποία ΘΑ γίνουν από τον Απρίλη. Μ’ αυτά που ακούσαμε και ξέροντας καλά την πραγματικότητα, όλοι μας μπορούμε να αντιληφθούμε πως αυτός ο… Απρίλης θα αργήσει να έρθει. Ενώ αυτό το αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που επικαλούνται ως προς τις τιμωρίες, όπως επίσης και αυτά τα αυστηρά μέτρα που προτίθεται να πάρει η ΑΕΚ (και πολύ ορθά πράττει), κάλλιστα μπορούσαν να θεσμοθετηθούν με τις κερκίδες ανοιχτές. Και εννοείται πως η ΑΕΚ αυτό θα ήθελε και δεν ήταν δική της απόφασης. Αλλά δεν είναι καν αυτό το θέμα.

Τα γήπεδα έμειναν δυο μήνες χωρίς κόσμο. Αυτός που είχε αγοράσει το καλοκαίρι το διαρκείας του με χίλιες στερήσεις και κοψίματα, το είχε και το καμάρωνε στο πορτοφόλι του και δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει. Παρόλο που η ομάδα του έδινε παιχνίδια. Η ΑΕΚ νομίζω συνολικά πέντε μαζί μ’ αυτό του κυπέλλου με τον Άρη. Και μην πάει το μυαλό σας μόνο στο οικονομικό. Που και αυτό είναι ένα θέμα. Διότι για πείτε μου σε ποιόν άλλον τομέα του πανέμορφου καπιταλισμού, πληρώνεις υπηρεσίες που δεν έχεις. Νομίζω πουθενά. Αλλά δεν πάω καν εκεί.

Επειδή οι κυβερνώντες είναι πολύ μεγαλόσωμοι για να κρυφτούν πίσω το δάχτυλο τους, όλο αυτό που έγινε με το κλείσιμο των γηπέδων, ήταν ένα επικοινωνιακό τρικ. Ένα κόλπο. Μια κίνηση εντυπώσεων που (θαρρούν) πως θα τους έβγαζε από την δύσκολη θέση της αδυναμίας (και εννοείται και απροθυμίας) να κάνουν ουσιαστικές κινήσεις προς την λύση του προβλήματος της βίας που μόνο οπαδική δεν είναι. Και αυτό που έκαναν ήταν απλώς να τιμωρήσουν οπαδούς. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο χοντρό.

Είναι ντροπή, είναι αίσχος, να κλέβεις δυο μήνες από την ζωή κάποιου, προκειμένου απλώς να κάνεις επικοινωνιακά τερτίπια. Διότι ακόμα και αν ακούγεται ακραίο αλλά είναι πραγματικότητα και επομένως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, αυτός που έκανε το καλοκαίρι το σκ…το του παξιμάδι για να πάρει ένα διαρκείας, το έκανε γιατί η ΑΕΚ είναι ένα κομμάτι της ζωής του. Μεγάλο και σημαντικό. Δεν έχει σημασία τώρα αν αυτό είναι δόκιμο ή αδόκιμο, σωστό ή λάθος. Ποιος άλλωστε μπορεί να κρίνει κάποιον άλλον και με τι επάρκεια; Έτσι απλά και χαλαρά όμως, η Πολιτεία, προκειμένου να υπηρετήσει μονάχα επικοινωνιακή τακτική, έκλεψε από ανθρώπους δυο μήνες από την ζωή τους.

Ποιός έχει το δικαίωμα να κλέβει δυο μήνες;

Κανείς δεν έχει δικαίωμα να το κάνει αυτό. Κανείς. Ειδικά αν το κάνει για το τίποτα. Για την επικοινωνία. Για τις εντυπώσεις. Ντροπή είναι. Κάποιος μπορεί να σκεφτεί, «έλα μωρέ, δυο μήνες είναι». Ακόμα μεγαλύτερη ντροπή. Διότι εκεί έξω, υπάρχει κόσμος που μετράει την ζωή ούτε καν σε μήνες, αλλά σε εβδομάδες. Και είναι χυδαίο να σκέφτεσαι με την λογική του «έλα μωρέ, δυο μήνες είναι». Διότι προφανώς και έτσι σκέφτηκαν και ας μην το διατύπωσαν κάπως έτσι. Ούτε από έναν άνθρωπο που θα ζήσει 110 χρόνια δεν μπορείς να κλέβεις δυο μήνες απ’ αυτό που λατρεύει να κάνει στην ζωή του. Αλλά πρέπει κάποιοι να καταλάβουν πως το έκλεψαν και απ’ αυτούς που τελικά αποδείχθηκαν πως είχαν μόνο 110 ώρες.

Στα μάτια τα δικά μου, όλο αυτό που είναι έγινε είναι χυδαίο. Και κανονικά θα έπρεπε να βγει κάποιος από εκείνους που το σχεδίασαν και το υλοποίησαν και να ζητήσει μια συγγνώμη. Ίσως ακόμα και πρακτικά. Δεν ξέρω πως, να φτιάξουν ένα από τα αγαπημένα τους pass, αυτά τα… δελτία που έχουν εφεύρει μπας και καταφέρει κάποιος κόσμος στοιχειωδώς να τραφεί και να ζεσταθεί και να μετακινηθεί αξιοπρεπώς. Παρότι με κανέναν τρόπο δεν γυρίζουν πίσω αυτοί οι δυο μήνες που χάθηκαν. Αλλά ούτε και αυτό πρόκειται να το κάνει κάποιος από αυτούς που εμπνεύστηκαν αυτή την ντροπή.

Τουλάχιστον από την Κυριακή, κάποιοι θα ξαναπάρουν την ζωή τους πίσω. Τους βλέπω ήδη από την περασμένη Δευτέρα, που μετρούν αντίστροφα. Τις μέρες, τις ώρες. Μακάρι να μην ξαναχρειαστεί ποτέ να μπουν σ’ αυτή την διαδικασία. Αστείο έχει γίνει αυτό το μακάρι, δεν πιάνει ποτέ. Πάμε να ανταμώσουμε ξανά στα ίδια μέρη, να το απολαύσουμε. Και μετά να σκεφτούμε πως ίσως μόνο με το μακάρι, πάντα την ουρά μας θα κυνηγάμε. Βγάλε και το «ίσως».