Η ΑΕΚ θα «ζει» και θα «πεθαίνει» με το στιλ της, όπως κάνουν όλες οι πετυχημένες ομάδες

Να τα βάλουμε λίγο σε μια σειρά για να μην χαθεί η μπάλα. Είναι στα όρια της γελοιότητας, να χρεωθεί η ΑΕΚ ως αποτυχία, το γεγονός πως τερμάτισε στην τέταρτη θέση ενός ομίλου που είχε τον Άγιαξ, την Μαρσέιγ και την Μπράιτον. Ακόμα και αν έδειξε σ’ όλα ανεξαρτήτως τα παιχνίδια, πως και τους τρεις αντιπάλους μπορούσε και να τους διαχειριστεί και να έχει εικόνα στο γήπεδο καλύτερη απ’ αυτούς.

Αν οπωσδήποτε πρέπει σ’ αυτή την ομάδα να χρεωθεί μια αποτυχία στο φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι, είναι ο αποκλεισμός της τον Αύγουστο από την Αντβέρπ. Αυτή ήταν όντως ήταν μια ευκαιριάρα πεταμένη στα σκουπίδια και είναι σίγουρο πως ο Αλμέιδα ακόμα αυτό το κουβαλάει μέσα του και δεν μπορεί να το διυλίσει. Αντίθετα δεν ήταν ευκαιριάρα το γεγονός πως πήγαινε για δυο αποτελέσματα, μέσα στην έδρα του Άγιαξ. Αλλά αφού αυτό το ματς, κυρίως λόγω του εντός με Άγιαξ και Μπράιτον, έγινε τελικός για την ΑΕΚ, αυτή είναι και η τελευταία εικόνα που βάζουμε στο τραπέζι της συζήτησης.

Είναι κάποιοι που υποστηρίζουν πως η ΑΕΚ θα έπρεπε να παίξει πιο συντηρητικά. Πιο σφικτά, πιο κλειστά και με αμυντικογενείς παίκτες στο βασικό της σχήμα. Να ταμπουρωθεί και να περιμένει τον Άγιαξ στο μισό γήπεδο. Το ακούω ως επιχείρημα. Θα ήταν ακόμα πιο ισχυρό, αν η ΑΕΚ είχε δεχθεί τα γκολ σε ανοικτούς χώρους. Ούτε ένα από τα τρία γκολ όμως, δεν προέκυψαν έτσι. Το πρώτο και το τρίτο ήταν δώρα και το δεύτερο προήλθε από αμυντικά λάθη σε σετ παιχνίδι και όχι transition. Και φυσικά τα τετ α τετ του Άκπομ στο ξέφωτο, έγιναν όταν πλέον το σκορ ήταν στο 3-1.

Όμως υπάρχει κάτι πέρα απ’ αυτό. Ο Αλμέιδα είπε την Τετάρτη στη συνέντευξη Τύπου κάτι πολύ ξεκάθαρο. Εμείς θα πάμε για τη νίκη. Αν σχεδίαζα ματς για την ισοπαλία, θα σήμαινε πως δεν εμπιστεύομαι τους παίκτες μου. Δεν λέει ποτέ ο Αλμέιδα λόγια του αέρα, το είπε και το εννοούσε. Όπως πάντα. Η ΑΕΚ μπήκε στην Γιόχαν Κρόιφ Αρένα, για να κάνει το δικό της παιχνίδι. Όπως μπήκε και μέσα στο Άμεξ τον περασμένο Σεπτέμβρη και κέρδισε την Μπράιτον.

Για όσους το έχουν λησμονήσει, η ΑΕΚ στο ματς στην Αγγλία, έπαιξε ακριβώς με τον ίδιο σχηματισμό, με το παιχνίδι στο Άμστερνταμ. Με οκτάρι τον Πινέδα και φουλ επιθετική τετράδα μπροστά του. Προφανώς ο Πινέδα έτσι κι αλλιώς ανεβάζει λέβελ το παιχνίδι της ΑΕΚ σε κάθε περίπτωση. Και προφανώς ο Γκατσίνοβιτς που έπαιξε στο Μπράιτον αριστερά, είχε προσφέρει περισσότερο από τον Άμραμπατ στην ίδια θέση στο Άμστερνταμ. Επίσης αν θέλουμε να πούμε πως στο Μπράιτον ο Πινέδα βοήθησε πολύ περισσότερο τον «κόφτη» Γιόνσον, σε σχέση με το πόσο βοήθησε ο Μάνταλος τον «κόφτη» Σιμάνσκι στο Άμστερνταμ, το ακούω και αυτό.

Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να συζητάμε για εάν έπρεπε η ΑΕΚ να αλλάξει το αγωνιστικό της μοντέλο. Έχει ρίξει πολύ δουλειά για να το καθιερώσει και ως λειτουργικότητα και ως νοοτροπία. Αυτό έχει μάθει να παίζει. Και έχει κτίσει και την αντίστοιχη νοοτροπία. Όλες οι μεγάλες και κυρίως οι επιτυχημένες, διότι αυτό μας ενδιαφέρει, ομάδες, αυτό κάνουν. Ζουν και πεθαίνουν με το δικό τους στιλ. Θυμάστε πόσο μεγάλη κουβέντα είχε γίνει όταν ο Γκουαρντιόλα έχασε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την Τσέλσι, επειδή δεν προσάρμοσε το παιχνίδι του, σ’ αυτό του αντιπάλου. Δεν συγκρίνω ομάδες, εννοείται. Λογικές βάζω στο τραπέζι.

Όταν είδαμε την ενδεκάδα της ΑΕΚ στο Άμεξ με την Μπράιτον, γουρλώσαμε τα μάτια. Μέσα στην έδρα μια από τις φορμαρισμένες ομάδες, εκείνη την εποχή, της Πρέμιερ Λιγκ, ο Αλμέιδα πήγε να παίξει ουσιαστικά μόνο μ’ ένα αμυντικογενές χαφ. Αλλά η ΑΕΚ κέρδισε γιατί έκανε το παιχνίδι της. Στο Άμστερνταμ πήγε να κάνει ακριβώς το ίδιο. Και έχασε. Όχι από το παιχνίδι της, θα προσθέσω. Από τα παιδικά λάθη και από το γεγονός πως δεν υπήρχε η δυνατότητα, λόγω των απουσιών, παρέμβασης από τον πάγκο.

Ναι, θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο κυνική. Με λίγο πιο μικρές αποστάσεις. Αλλά νομίζω πως και αυτό το είχε στο μυαλό του ο Αλμέιδα να το κάνει. Αλλά μην ξεχνάτε πως βρέθηκε να κυνηγά στο σκορ από το 5ο λεπτό, ισοφάρισε κατόπιν και βρέθηκε ξανά στο κυνήγι πριν συμπληρωθεί ημίωρο στο ματς. Όλα δηλαδή, έγιναν πολύ γρήγορα, ως προς την ζημιά στην άμυνα της και την αλλαγή στις ισορροπίες του ματς. Αλλά αυτό δεν αλλάζει το δεδομένο που είναι ένα.

Το να έχει βρει η ΑΕΚ ένα αγωνιστικό στιλ το οποίο βγάζει ελκυστική ποδοσφαιρική εικόνα, αλλά και δίνει και αποτελέσματα, είναι κατάκτηση. Σημαντική και δύσκολη. Διάολε, νταμπλ έδωσε. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα λοιπόν, αυτή την κατάκτηση δεν θα την απεμπολήσει. Και θα ήταν και τεράστιο λάθος αν το έκανε. Αλλά σίγουρα δεν ήταν και αυτό το οποίο της κόστισε, ούτε την ήττα στο Άμστερνταμ, ούτε γενικώς την ευρωπαϊκή της συνέχεια. Αντίθετα το γεγονός πως η ΑΕΚ μπήκε να παίξει με το δικό της παιχνίδι, σ’ όλα τα ματς, ήταν αυτό που την έφερε να διεκδικεί μέχρι τέλους την πρόκριση, σ’ έναν όμιλο που όλοι την είχαν εντελώς ξεγραμμένη αμέσως μετά την κλήρωση.

• LIVE ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
• Γιώργος Τσακίρης: «Όλοι focus στη μεγαλύτερη μάχη με ΠΑΟΚ…» (VIDEO)
• ΑΕΚ Cult Stories #7: Βάλτο ρε καράφλα να εξιλεωθείς – Το νέο Podcast του enwsi.gr (AUDIO)
• Τα πάντα για το στοίχημα ΕΔΩ - Οι καλύτερες προτάσεις
• Τα παραμύθια περί πέναλτι στο ντέρμπι και το άγριο σπρώξιμο Κατσικογιάννη στον ΠΑΟΚ
• Νέα αποκάλυψη: Οι… διαπιστεύσεις της εγκληματικής οργάνωσης από την ΠΑΕ Ολυμπιακός!

Οι ειδήσεις του στο Google News

Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του

• blog
• ΑΕΚ
• Κώστας Τσίλης