Ο Τσούμπερ ήταν μια μεταγραφάρα, που χωρίς Αλμέιδα όμορφα θα καιγόταν

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για όσα υπήρχε κίνδυνος να συμβούν αλλά και για το πως τελικά συνέβησαν όσα έχουν συμβεί με την περίπτωση του Τσούμπερ

28/11/2023 | 15:31

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Να πω την αμαρτία μου, μοιάζει λίγο περίεργο που ο πρώτος σκόρερ στα Play Offs της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα, δεν ήταν μέσα στην κορυφαία ενδεκάδα του πρωταθλήματος από τα μέλη του ΠΣΑΠΠ. Από την άλλη μεριά όλοι καταλαβαίνουμε πως θα ήταν μάλλον δύσκολο να μπουν οκτώ στους έντεκα παίκτες της ΑΕΚ. Παρόλο που ποδοσφαιρικά αυτό θα ήταν το δίκαιο. Και τελικά αυτός που εντός εισαγωγικών την πλήρωσε, ήταν ο Τσούμπερ.

Φυσικά και κανείς μας δεν χρειάζεται καμία βράβευση για το προφανές. Και το προφανές είναι πως ο Ελβετός ήταν πέρυσι ακρογωνιαίος λίθος της κατάκτησης του νταμπλ. Το ίδιο είναι και φέτος, αλλά ίσως με ακόμα πιο αυξημένη προσφορά στην ομάδα. Υπό την έννοια πως έχει χρειαστεί επί της ουσίας να καλύψει στο κομμάτι της παραγωγικότητας στην επίθεση, το κενό που προς το παρόν έχουν αφήσει οι παίκτες που η δουλειά τους είναι κυρίως το σκοράρισμα. Δηλαδή ο Γκαρσία και ο Πόνσε.

Ο Αλμέιδα ξέρει καλά πως η δουλειά του Τσούμπερ δεν είναι μόνο το σκοράρισμα. Μπορεί να κάνει χίλιες άλλες πολύ σημαντικές δουλειές στην επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ. Ένας πολύ ποιοτικός ποδοσφαιριστής, που έχει την δυνατότητα και το προνόμιο να κάνει πράγματα εξίσου καλά και με τα δυο του πόδια και επομένως είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμος από την άμυνα. Βεβαίως έχει και το σκοράρισμα. Φάνηκε και πέρυσι, φαίνεται και φέτος. Και ο Αλμέιδα ήδη από πέρυσι του έδωσε τον ρόλο του ψευτοεννιαριού και του βγήκε. Το συνεχίζει και φέτος και του βγαίνει.

Ο Τσούμπερ στην καριέρα του είχε περάσει από πολλές θέσεις μέσα στην ενδεκάδα. Από αριστερό μπακ, μέχρι κεντρικό χαφ, μέχρι εξτρέμ και δεκάρι. Στην κορυφή της επίθεσης, μέχρι και πέρυσι, είχε χρειαστεί να παίξει μόλις δυο φορές στην καριέρα του. Στην πολύ μακρινή σεζόν 2011-12, όταν ο Ελβετός έπαιζε ακόμα στην Γκρασχόπερς, είχε κάνει δυο ματς ως σέντερ φορ. Είχε σκοράρει στο ένα εξ αυτών. Δεν ήταν τυχαίο, αλλά και δεν νομίζω πως ο Αλμέιδα είχε αυτό στο μυαλό του πέρυσι, όταν έβαζε τον Τσούμπερ στην κορυφή της επίθεσης. Θεωρητικά κάποιος θα πει πως το έκανε από ανάγκη, όταν βρέθηκε χωρίς τους τραυματίες Γκαρσία και Αραούχο.

Η μισή αλήθεια…

Στην πράξη, αυτή ήταν η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή ήταν πως η απόφαση που πήρε τότε ο Αλμέιδα ήταν καθαρά ποδοσφαιρική. Θα μπορούσε να πάει με τον Φαν Βέερτ ή ενδεχομένως να σκεφτεί μια λύση τύπου Άμραμπατ. Μην ξεχνάτε πως ο Μαροκινός έχει περάσει πολλά παιχνίδια στην καριέρα του κατά το παρελθόν, παίζοντας στην κορυφή της επίθεσης. Την ξέρει την θέση. Αλλά ο Αλμέιδα επέλεξε τον Τσούμπερ, διότι ήξερε τι μπορεί να περιμένει και τι μπορεί να πάρει απ’ αυτόν. Κυρίως διότι ο Ματίας ασχολήθηκε πολύ στο να μελετήσει την περίπτωση του Ελβετού. Όπως έκανε και μ’ αυτή του Γκαρσία.

Όταν ο Αλμέιδα ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ και παρέλαβε το ρόστερ, βρήκε μέσα σ’ αυτό έναν ποδοσφαιριστή που είχε έρθει από την Μπουντεσλίγκα, που ήταν βασικός στην εθνική ομάδα της χώρας του, αλλά ήταν σε μια σχεδόν πλήρη αγωνιστική αποδρομή. Για όσους το έχουν ξεχάσει, σχεδόν γιούχα έτρωγε ο Τσούμπερ από την εξέδρα και από τα οκτώ γκολ εκείνης της σεζόν, τα πέντε τα είχε πετύχει μέχρι τον Οκτώβρη.

Ήταν βασικό μέλημα για τον Αλμέιδα να βρει πως αξιοποιήσει ένα τόσο σημαντικό ποδοσφαιρικό περιουσιακό στοιχείο όπως ο Τσούμπερ. Όπως ήταν και βασικό του μέλημα να βρει την θέση που επιτέλους θα αξιοποιηθούν τα προσόντα του Γκαρσία και δεν θα βολοδέρνει στα άκρα χωρίς νόημα και χωρίς ποδοσφαιρική εξέλιξη. Και το βρήκε για τον Λιβάι. Όπως το βρήκε και με τον Τσούμπερ. Ήταν κομβικός ο τρόπος που ο Αλμέιδα διαχειρίστηκε την περίπτωση του Ελβετού. Τόσο καθαρά αγωνιστικά, όσο και με το θέμα της υγείας του.

Η γενναία απόφαση αλλά με… στήριξη

Προφανώς και ήταν πολύ γενναία η απόφαση που πήρε ο Τσούμπερ να θυσιάσει την συμμετοχή του στο Μουντιάλ του Κατάρ, για να απαλλαχθεί μια και καλή από το πρόβλημα στους κοιλιακούς. Ήθελε κότσια για να την πάρει. Τον βοήθησε ωστόσο πολύ σ’ αυτό και ο τρόπος που στάθηκε δίπλα του σ’ αυτή την απόφαση ο Αλμέιδα και η εμπιστοσύνη που του ενέπνευσε γι αυτό που θα ακολουθήσει μετά την επέμβαση. Θυμίζω πως ο Τσούμπερ γύρισε μετά από σχεδόν δυο μήνες απουσίας και άρχισε να απογειώνεται αγωνιστικά.

Ο Ελβετός, που τώρα είναι ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ μέχρι τώρα στη σεζόν, ήταν μια μεταγραφή που δεν την έκανε ο Αλμέιδα. Ήταν μια πολύ καλή μεταγραφή. Δεν έρχονται κάθε χρόνο στην ΑΕΚ παίκτες βασικοί στην Μπουντεσλίγκα. Ήταν όμως και μια μεταγραφή που πήγαινε ολοταχώς προς το κάψιμο. Δεν θα ήταν εξάλλου και η πρώτη φορά που θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Δεν χρειάζεται να αραδιάσω σχετική λίστα και δεν έχει δα και μεγάλη σημασία. Ο Αλμέιδα το έσωσε το έργο, απλώς και μόνο διότι ενδιαφέρθηκε πραγματικά για να το σώσει. Εξυπακούεται πως έπαιξε σημαντικό ρόλο το πως το είδε και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής και το πόσο πολύ και ο ίδιος ο Τσούμπερ ήθελε να δείξει αυτά που δείχνει τώρα. Όμως αλήθεια φοβάμαι να φανταστώ πως θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα με τον Ελβετό, αν δεν είχε γίνει η διαχείριση από τον Αλμέιδα αλλά από κάποιον άλλον.