Λύσσαξαν με τον Πογιέτ και το γήπεδο της ΑΕΚ, μα το ποδόσφαιρο δίνει τις απαντήσεις

Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη στέρηση της χαράς όλων όσοι περίμεναν την Εθνική και το γήπεδο της ΑΕΚ στη γωνία πριν από το παιχνίδι με τη Γαλλία

22/11/2023 | 15:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ίσως να μην ήταν σωστό το timing που επέλεξε ο Γκουστάβο Πογιέτ για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του με όσα κακώς κείμενα συμβαίνουν γύρω από την Εθνική. Σε αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε. Βέβαια, αν κάποιος θέλει να διαβάσει σωστά την κατάσταση και όχι να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν, μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι το πρόβλημά του δεν ήταν τόσο οι αμοιβές του βοηθού του Ταρίκο -που ασφαλώς και δεν γινόταν να τις καρπωθεί με διαφορετικό τρόπο πλην του νόμιμου και για όλους προβλεπόμενου- όσο η συμπεριφορά απέναντι στον ίδιο.

Τον καιρό λοιπόν που τα κατευθυνόμενα από τη συμπαιγνία Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού Μέσα ξεχείλιζαν από οργή εναντίον του επειδή δεν καλούσε τον Φορτούνη και τον Βαγιαννίδη -με ολίγη από ΠΑΟΚ λόγω Κωνσταντέλια- η ΕΠΟ ουδεμία προστασία παρείχε στον ομοσπονδιακό τεχνικό, ως όφειλε. Αυτός είναι ο προπονητής και αυτός επιλέγει, άλλωστε όσο καλός κι αν είναι ο Φορτούνης, κάτι που όλοι παραδεχόμαστε, η μη παρουσία του δεν έχει κοστίσει και κάτι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, αντιθέτως θα έλεγε κανείς ότι μία χαρά τα πηγαίνει αυτό και χωρίς εκείνον. Εκτός αν κάποιος υπαινίσσεται ότι η Ελλάδα θα νικούσε την Ολλανδία ή τη Γαλλία επειδή θα έπαιζε ο συγκεκριμένος. Αυτή είναι μια βολική έως και αστεία θεώρηση η οποία ακουμπά στο όριο του φανταστικού, σίγουρα όχι της πραγματικότητας.

Δεν είναι επίσης ο Ουρουγουανός ο πρώτος προπονητής που επιλέγει να πορεύεται με το γκρουπ που εμπιστεύεται και με συγκεκριμένη φιλοσοφία που πολλές φορές αφήνει εκτός πλάνων βεντέτες, φορμαρισμένους ή και πολυδιαφημισμένους παίκτες, ανάλογα με την εποχή, το πρόσωπο και την περίσταση. Όταν ο Ρεχάγκελ δεν ήθελε μαζί του τον Γεωργάτο, τον Ζήκο, τον Στολτίδη και τον Λυμπερόπουλο -αν και τον τελευταίο τον εμπιστεύτηκε μετά το Euro 2004- δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη είχε προσωπικά με κάποιον ή κάποιους εξ αυτών, αλλά ότι θεωρούσε πως δεν ταίριαζαν ή δεν κολλούσαν με αυτό που είχε στο μυαλό του όχι μόνο στο γήπεδο αλλά και στα αποδυτήρια. Επαναλαμβάνω και για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι σε παραβατικές συμπεριφορές, αλλά στη σκέψη ενός προπονητή πού μπορεί να είναι και στρεβλή. Εν προκειμένω όμως, δεν ήταν. Όπως δεν είναι και του Πογιέτ.

Το κόμπλεξ με την «OPAP Arena»

Λύσσαξαν λοιπόν μαζί του, σε περίοδο που εκείνος έχει βάλει την Εθνική ομάδα σε σωστή ποδοσφαιρική τροχιά, που την παρουσιάζει όπως πρέπει να είναι σύμφωνα με το πραγματικό μέγεθός της και τις συγκεκριμένες δυνατότητες της, έχοντας δημιουργήσει μια παρέα που απολαμβάνει κάθε παιχνίδι, που ο ένας παίζει για τον άλλον δίχως να σκέφτεται την πάρτη του. Αυτό το βασικό ζητούμενο από κάθε προπονητή, ο Πογιέτ το εξασφάλισε. Και έχει κάθε δικαίωμα να λέει και να παραπονιέται πως ίσως γίνει ο κόουτς που θα πάει ξανά την Εθνική ομάδα σε μεγάλη διοργάνωση, με το συμβόλαιο του να λήγει όταν αυτό θα επιτυγχάνεται!

Και μετά πάμε στο γήπεδο… Αυτή την θαυμάσια ποδοσφαιρική έδρα που ο Δημήτρης Μελισσανίδης δημιούργησε έχοντας πάντα στο μυαλό του ότι εκεί θα παίζει η Εθνική Ελλάδος. Το είχε κατά νου και το είχε εκφράσει δημόσια πολύ πριν αυτό το έργο υλοποιηθεί, το έβλεπε ως το σπίτι του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος και τέτοιο είναι στην πραγματικότητα. Όμως ούτε αυτό αρέσει σε πολλούς. Είχαν μάθει την Εθνική χωμένη και εγκλωβισμένη μέσα στο τσιφλίκι τους, να την ελέγχουν και να τη χειραγωγούν.

Και τώρα που αυτή είναι ελεύθερη και ωραία, τώρα που είναι ξανά Εθνική ομάδα η οποία σε κάνει να το λες και το στόμα σου να γεμίζει ευχαρίστηση, ενοχλούν τα πλεξιγκλάς, τα καθίσματα που είναι σπασμένα και οι κενές θύρες επειδή η ίδια η Αστυνομία δεν θέλει να γεμίζουν! Είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλοι αυτοί αποτελούν φθηνούς εχθρούς της Εθνικής και ξεκάθαρο επίσης ότι δεν θέλουν να πηγαίνει καλά.

Θα προτιμούσαν να είχε διαλυθεί κόντρα στη Γαλλία και να έχει δεχθεί, όχι 14 αλλά τουλάχιστον 7. Τους κόπηκε η χαρά και η ευκαιρία να σοδομήσουν και πάλι επάνω της. Βλέπεις όταν χάνει, όταν έρχεται ένα στραβό αποτέλεσμα, θέλει η που..να να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Και εντάξει να το κάνουν όλοι αυτοί για τα εμετικά συμφέροντά τους, αλλά να το κάνετε και όλοι εσείς που έχετε βγάλει χρήμα με την πορεία της Ελλάδας σε παλαιότερες εποχές; Θα μιλούσα για τσίπα αλλά πού να τη βρείτε όταν δεν ξέρετε καν τη σημασία της λέξης.