Το παιδομάζωμα του εξωτερικού και ο άφαντος νέος Γαλανόπουλος

Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου καταπιάνεται με τη νέα πόρτα που η ΑΕΚ άνοιξε εκτός Ελλάδας με την προσέλκυση ποδοσφαιριστών για τη δεύτερη ομάδα της

07/09/2023 | 15:50

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για να ξεφύγουμε λίγο από τα τετριμμένα, από το κλωθογύρισμα για τις μεταγραφές που έπρεπε να γίνουν, από το μείζον ζήτημα του στόπερ για το οποίο όλοι συμφωνούμε ότι έχει καταγραφεί μία σημαντική αβλεψία που πρέπει να διορθωθεί, η επικαιρότητα μου δίνει το ερέθισμα να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό σήμερα.

Ο Βελγομαροκινός Ιλία Λεφράνκ αποτελεί την 5η θερινή προσθήκη της ΑΕΚ με προορισμό τη δεύτερη ομάδα η οποία προέρχεται από το εξωτερικό. Είναι έξι με τον Ζίνι αν συνυπολογίσουμε την απόκτησή του Αγκολέζου επιθετικού τον περασμένο Γενάρη, ο οποίος ωστόσο ξεκάθαρα λογίζεται ως παίκτης της πρώτης ομάδας. Γεμπόα, Λαμαράνα, Φοφανά, Τλεκμανί και τώρα Λεφράνκ. Πολύ πιθανό δε είναι να υπάρξει και συνέχεια, καθώς οι κεραίες μου πιάνουν ότι η ΑΕΚ κινείται για ακόμα δύο περιπτώσεις νεαρών ποδοσφαιριστών με κοινοτικό διαβατήριο. Θα δούμε αν θα ευδοκιμήσουν…

Η ΑΕΚ βρήκε μια διαθέσιμη πόρτα στο εξωτερικό και ορθώς την άνοιξε. Πόσες και πόσες φορές κατά το παρελθόν έχουμε υπερθεματίσει για το παιδομάζωμα των ολλανδικών και βελγικών ομάδων από χώρες της Αφρικής, την ικανότητα τους να βρίσκουν ταλέντα σε νεαρή ηλικία και μέσα από τα οργανωμένα συστήματα που χαρακτηρίζουν τις ακαδημίες τους, να τους εξελίσσουν σε καλούς επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.

Βέβαια η ΑΕΚ είναι πολύ μακριά από αυτό γιατί ουσιαστικά την πρώτη ύλη την παίρνει έτοιμη, η δουλειά έχει γίνει από άλλους συλλόγους πριν και όλοι αυτοί που έρχονται εδώ, έχουν φτάσει σε μία ηλικία που σε αυτά τα πρωταθλήματα τους επιτρέπει να παίζουν ακόμα και ως βασικοί. Στην Ελλάδα τους θεωρούμε ακόμα «ευκαιρίες» στα 18, στα 19 και στα 20 τους, ωστόσο για να έρθουν εδώ από κάπου πέρασαν προηγουμένως και ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά.

Πότε θα δούμε τον επόμενο Έλληνα;

Τα εγχώρια συστήματα παραγωγής και ανάδειξης ποδοσφαιριστών απέχουν σημαντικά από το να πει κάποιος ότι δουλεύουν καλά. Προφανώς και θα εξαιρέσω τον ΠΑΟΚ, απέναντι στον οποίο όποια αντιπαλότητα κι αν υπάρχει, δεν γίνεται για έναν νορμάλ άνθρωπο να μην αναγνωρίσει τη θαυμαστή ικανότητά του να βρίσκει πιτσιρικάδες από πολύ μικρή ηλικία και να τους αναδεικνύει σε ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου και Εθνικής ομάδας: Τζιόλης, Λύρατζης, Κουλιεράκης, Μιχαηλίδης, Κωνσταντέλιας, Πέλκας, Κούτσιας, τώρα έρχεται και ο Τζίμας. Ίσως ξεχνάω κάποιον.

Εμείς εδώ και χρόνια πιπιλάμε την καραμέλα του Κώστα Γαλανόπουλου. Δεκατρία έτη είναι στην ομάδα, τόσα έχουν περάσει από το ξεκίνημά του μέχρι να γίνει αυτό που είναι σήμερα και δεύτερον σαν και εκείνον, πού να ήρθε από τα χαμηλά και να καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα, δεν έχουμε εμφανίσει.

Είναι μια πραγματικότητα που ίσως αλλάξει μελλοντικά με τη δημιουργία του AEK Sportcity, αλλά η οποία στην παρούσα φάση μας δείχνει ότι εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σημαντικά πίσω από την αναγνώριση μιας επιτυχημένης παραγωγικής διαδικασίας. Έχω πίστη στη δουλειά του Ηλία Κυριακίδη και στο ότι αυτή θα αποδώσει καρπούς μακροπρόθεσμα, όμως η πολυλειτουργικότητα και οξυδέρκεια ενός ανθρώπου με μυαλό, στόχο και όραμα δεν αρκούν από μόνες τους για να αλλάξουν άρδην μία διαμορφωμένη κατάσταση. Η διαλογή των ταλέντων και ο τρόπος δουλειάς, απαιτεί οι κρίκοι της αλυσίδας να είναι εξίσου αποδοτικοί, ένας κούκος δεν φέρνει ποτέ την άνοιξη.

Ο δρόμος είναι σωστός

Το σίγουρο είναι ότι οι παίκτες που έρχονται από το εξωτερικό έχουν πολύ καλύτερες βάσεις και ποδοσφαιρικές αρχές από τους γηγενείς παίκτες τους οποίους οι ελληνικές ομάδες μαζεύουν από την επικράτεια ελπίζοντας ότι θα τους εξελίξουν, μη γνωρίζοντας τη σωστή μέθοδο ή εφόσον την κατέχουν, μην έχοντας τα κατάλληλα μέσα για να την εφαρμόσουν. Ασφαλώς και δεν αναφέρομαι μόνο στην ΑΕΚ αλλά γενικότερα στον ποδοσφαιρικό τόπο μας και πως αυτός λειτουργεί στα χαμηλότερα κλιμάκια.

Κοντολογίς, πολύ ορθά πράττει η ΑΕΚ και ό,τι ενδιαφέρον βρίσκει στο εξωτερικό, το φέρνει εδώ για να μην μαθαίνει την ποδοσφαιρική αλφάβητο σε παιδιά που έχουν ξεπεράσει τα 16 ή 17 χρόνια τους έχοντας ταλέντο, αλλά μην έχοντας διδαχθεί το ποδόσφαιρο όπως πρέπει από το ξεκίνημά τους. Έχουμε μία ελπίδα να το αλλάξουμε με τη δημιουργία του AEK Sportcity αν και πολύ αμφιβάλλω γενικά ότι η ποδοσφαιρική νοοτροπία του δικού μας λαού μπορεί ποτέ να επιτρέψει τη δημιουργία οργανωμένων παραγωγικών μονάδων σαν κι αυτές που θαυμάζουμε στο εξωτερικό.