Στο 50-50 συμβαίνουν και λάθη…

Προφανώς και αύριο, η προπαγάνδα θα στέκεται στο πέναλτι της ΑΕΚ, που πάνω στη ροή του αγώνα, οι πάντες (είτε από το γήπεδο, είτε από την τηλεόραση) το είδαν και φώναξαν με σιγουριά «πέναλτι» και χρειάστηκε το ριπλέι για να διαπιστώσουμε ότι το αντικανονικό μαρκάρισμα πάνω στον Λιβάγια, έγινε όντως, οριακά εκτός περιοχής.

Ο Βάτσιος βέβαια έκανε κι άλλα λάθη, νωρίτερα στο ματς, αδικώντας την ΑΕΚ. Υπάρχει πέναλτι υπέρ της «Ένωσης» στο 22’, σε γύρισμα του Αραούχο προς την περιοχή, με τον Όμο να κάνει κίνηση προς την μπάλα και να την σταματάει με το χέρι του. Πέντε λεπτά νωρίτερα, έχει υποδειχτεί λανθασμένα οφσάιντ ο Μάνταλος.

Επίσης, στο 58’, ο Βάτσιος θα έπρεπε να αποβάλλει με δεύτερη κίτρινη κάρτα τον Πίτι, που κλωτσάει τον Αραούχο, σε φάση που… άφησε πλεονέκτημα! Αυτά για τη διαιτησία, αν θέλουμε να βλέπουμε όλα τα λάθη που έγιναν και όχι μόνο αυτό, για το οποίο θα οργιάσει αύριο η προπαγάνδα.

Και για να εξηγούμαστε, είμαι βέβαιος ότι και για τα λάθη που έγιναν κατά της ΑΕΚ δεν υπήρχε πρόθεση από τον Βάτσιο, όπως προφανώς δεν υπήρχε και για αυτό που έγινε υπέρ της. Έχουμε φάει 30 χρόνια στα γήπεδα και όποιος δεν έχει… τσίμπλες στα μάτια, μπορεί να καταλάβει τις προθέσεις ενός διαιτητή.

Χθες στο Φάληρο, μπορεί να έγιναν δύο πολύ σοβαρά λάθη κατά του Αστέρα Τρίπολης και υπέρ του ΟΣΦΠ (ένα οφσάιντ που δεν ήταν και όπου πιθανότατα θα γινόταν το 0-2 και το ανύπαρκτο πέναλτι της ισοφάρισης), αλλά αν είσαι σοβαρός, δεν μπορείς να στήσεις στο… απόσπασμα τον Κουτσιαύτη, που είχε ακριβοδίκαιη διάθεση.

Είχε επί 93 λεπτά άψογη διαιτησία (για το οφσάιντ, ευθύνη είχε ο βοηθός), παρασύρθηκε στο 94’, έδωσε πέναλτι στον ΟΣΦΠ και πήρε βαθμό που δεν τον δικαιούταν. Συμβαίνουν αυτά… Συμβαίνουν και λάθη στο 50-50. Και είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που ζούσαμε στην 20ετία.

Ακριβοδίκαιη διάθεση είχε στο Περιστέρι και ο Βάτσιος. Έκανε λάθη. Αλλά και για τις δύο ομάδες. Κι επειδή του ξέφυγαν. Ας μπαίνουν όλοι οι διαιτητές στα παιχνίδια με διάθεση για 50-50 κι ας κάνουν και λάθη. Να γκρινιάζουμε μια φορά εμείς, μια οι άλλοι, μια οι… παράλλοι.

Όσο για το ματς, η ΑΕΚ δεν ήταν καλή στο πρώτο ημίχρονο. Ο Μανόλο έπρεπε να κάνει rotation, αλλά όπως και στα Γιάννενα δεν του… βγήκε. Κι αν για το κέντρο, δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο ελλείψει των Σιμόες και Γαλανόπουλου, για τα άκρα της επίθεσης, αποδείχτηκε ότι έστω και με μισοφορτισμένη… μπαταρία, ο Λιβάγια και ο Λάζαρος ήταν υπεραπαραίτητοι. Ανέβηκε ευτυχώς και ο Γιόχανσον στο β’ ημίχρονο, γιατί στο πρώτο… κρυβόταν, αναγκάστηκε η Λαμία να βάλει δύο… πούλμαν στην άμυνα και ήταν θέμα χρόνου να γίνει το 0-1. Δεν έγινε από τις κλασσικές ευκαιρίες, έγινε με το πέναλτι που κέρδισε ο Λιβάγια.

Εν κατακλείδι, ήταν όντως κουρασμένη η ομάδα από την Ριέκα, αλλά έκανε 17 τελικές, είχε πολύ πάθος, ένταση και επιμονή για να πάρει τη νίκη. Και θα ήταν πολύ άδικο να μην την έπαιρνε, με αυτή την κατάθεση ψυχής που έκανε στο δεύτερο ημίχρονο. Μπράβο, λοιπόν, στα παιδιά. Μπράβο και στον κόσμο που ήταν συγκλονιστικός.

Τέτοιες νίκες και το όλο σκηνικό σήμερα στο Περιστέρι, σε προϊδεάζουν για τίτλο. Αλλά είναι φυσικά πολύ νωρίς ακόμα. Για την Κυριακή και το ραντεβού με τον… ψυχίατρο, έχουμε μέρες να τα πούμε. Τίγκα… ΟΑΚΑ κι όλα θα γίνουν!

Υ.Γ.: +5

• ΑΕΚ
• Λάζαρος
• Λαμία
• λιβάγια