Πόρτα, παγκάκι και Γιακουμάκη

Για τις μεταγραφές έχουμε καιρό μπροστά μας να τα πούμε, καθώς το πράγμα θα έχει ψωμί. Πολύ ψωμί. Και για τον Μασούντ που φαίνεται να είναι ο πρώτος, τα έχουμε πει. Ο Χιμένεθ τον ήξερε καλύτερα και από δικό του παίκτη, του κάνει, τον θέλει, επομένως σ’ όλους ημάς περισσεύει. Πάμε σε κάτι άλλο, που είχε αρχίσει να γίνεται κομματάκι ενοχλητικό. Κυρίως λόγω του άκομψου τρόπου που το διαχειρίστηκε (και ουσιαστικά το γιγάντωσε) ο ισπανικός Τύπος. Μια ματιά να ρίξει κανείς στα δημοσιεύματα σχετικά με το σενάριο πρόωρης επιστροφής του Αραούχο στην Ισπανία, θαρρείς πως η ΑΕΚ είναι η Κ20 της Λας Πάλμας. Και μ’ ένα νεύμα, ο Αργεντινός τρέχει και επιστρέφει.

Για να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά και κυρίως να είμαι δίκαιος, ο Αραούχο δεν μου έχει δείξει καθόλου την εικόνα ενός ποδοσφαιριστή που είναι δυστυχής. Όπως δηλαδή ήθελαν όλες τις προηγούμενες μέρες να τον παρουσιάσουν οι Ισπανοί για να στηρίξουν το σενάριο τους. Παρεμπιπτόντως ανοίγω μια παρένθεση για να ρωτήσω αν κάποιος ξέρει να μου λύσει την απορία, γιατί η οικογένεια του Αραούχο ζει στην Λας Πάλμας. Ούτε δηλαδή στην Αργεντινή, πατρίδα του παίκτη, ούτε στην Ελλάδα, χώρα που εργάζεται ο παίκτης. Κλείνω την παρένθεση. Δεν μου μοιάζει δυστυχής ο Αραούχο. Ούτε απ’ όσα βλέπω εντός γηπέδου, ούτε απ’ όσα ακούω για εκτός γηπέδου. Και οι εξελίξεις με τις δηλώσεις του Χέμεθ έδειξαν, πως ο Αραούχο το εννοούσε όταν σε κάθε δημόσια τοποθέτησή του, έριχνε πόρτα σε ενδεχόμενη πρόσκληση πρόωρης επιστροφής στην Λας Πάλμας.

Βεβαίως είναι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Και όπως έχει αποδειχθεί και κατά το παρελθόν, ορισμένων ανθρώπων, είναι πιο άβυσσος από την άβυσσο. Συμπεριλαμβανομένου και του Αραούχο. Επομένως δεν έβαζα το χέρι μου στην φωτιά για το πώς και τι σκέφτεται ο Αργεντινός. Απλώς, εκτός όλων των άλλων, θα μου φαινόταν εντυπωσιακή παραδοξότητα που αγγίζει τα όρια της παράνοιας, να αφήσει ένας παίκτης την ομάδα που πάει για πρωτάθλημα και που έχει μπροστά της (τουλάχιστον) δυο ακόμα παιχνίδια για την Ευρώπη, προκειμένου να επιστρέψει σε ουραγό βαθμολογίας για να δώσει μάχη σωτηρίας. Έστω και αν μιλάμε ουραγό Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Στην Λας Πάλμας, αν και εφόσον όντως ίσχυε πως ήθελαν ή σκέφτηκαν να πάρουν πίσω τον Αραούχο μπας και σωθούνε, είναι λογικό να είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον ίδιο τον ποδοσφαιριστή. Διότι η ΑΕΚ ούτε είναι ξέφραγο αμπέλι, ούτε πολύ περισσότερο είναι η Κ20 της Λας Πάλμας, όπως την παρουσιάζουν οι Ισπανοί. Μάλιστα, για να ξέρουμε και τι λέμε, βλέποντας τα deals που έχει κάνει η ΑΕΚ με τους Ισπανούς, σούπερ κερδισμένη είναι. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Η ουσία είναι πως στην περίπτωση του Αραούχο, υπάρχει συμβόλαιο με υπογραφές, που προβλέπει πως ο δανεισμός ολοκληρώνεται στο τέλος της σεζόν. Τελεία και παύλα. Ήξεραν στην Λας Πάλμας πως θα έπεφτε πόρτα, αν ζητούσαν έτσι απλά πίσω τον Αραούχο, νωρίτερα του προβλεπόμενου.

Επομένως είναι λογικό οι Ισπανοί, αν όντως ήθελαν πίσω τον παίκτη, να βασιζόντουσαν αποκλειστικά και μόνο στις βουλές του ίδιου του παίκτη. Για να είμαστε δίκαιοι και να τα λέμε όλα, το ίδιο έκανε και η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι. Για να πάρει πίσω τον Αραούχο, πόνταρε κυρίως στην επιθυμία του ίδιου του παίκτη. Την πάλεψε και την δρομολόγησε επί της ουσίας ο Αργεντινός, την επιστροφή του στην ΑΕΚ. Ως εκ τούτου, θεωρητικά κάτι αντίστοιχο ενδεχομένως να σκόπευε να επιδιώξει από την ανάποδη τώρα και η Λας Πάλμας. Από την πλευρά τους θεμιτό.

Δεν πρόκειται να γίνει, διότι το έκαψε ο Χέμεθ με τις δηλώσεις τους. Ένα όμως είναι το σίγουρο και το έχω γράψει πολλές φορές. Κανείς μα κανείς, είτε ποδοσφαιριστής, είτε προπονητής, δεν είναι μεγαλύτερο μέγεθος από την ΑΕΚ. Επίσης η ΑΕΚ, δεν κρέμεται από τα κορδόνια κανενός Αραούχο. Εδώ έχασε τον αρχηγό της φέτος και συνεχίζει ευθεία ακάθεκτη. Όποιος γουστάρει να μπαίνει στο γήπεδο και να δίνει την μάχη, ειδικά φέτος που μιλάμε για υπέρτατη μάχη, να φορά την φανέλα. Όποιος δεν θέλει, δεν έχει και θέση. Ειδικά για την φετινή ΑΕΚ, το μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους, είναι πως είναι πιο ομάδα από τους άλλους. Και αυτό το πλεονέκτημα, δεν πρέπει να το χάσει.

Προσέξτε, για να μην παρεξηγηθώ. Ο Αραούχο είναι (υπερ)πολύτιμη μονάδα. Έχει δώσει κρίσιμα γκολ, όπως στη Νέα Σμύρνη. Έχει και σημαντική συμβολή στην επιθετική λειτουργία της ομάδας, ακόμα και όταν δεν σκοράρει, όπως συνέβη στο πρόσφατο παιχνίδι κυπέλλου στο Αγρίνιο. Και εξυπακούεται πως αν όντως προέκυπτε ζήτημα αποχώρησης θα ήταν μια απώλεια, που θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να καλυφθεί. Έστω και αν θεωρώ πως η ΑΕΚ πρέπει να στηριχθεί πάνω στο πρότζεκτ Γιακουμάκη για την επίθεση. Αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα. Για να μην ξεφεύγουμε, εκείνο ωστόσο που γράφω είναι απολύτως ξεκάθαρο.

Αν και εφόσον ο Αραούχο (όχι η Λας Πάλμας η οποία έχει υπογράψει συμφωνίες και οφείλει να τις σεβαστεί ακόμα και αν διαλύεται ο πλανήτης της), δεν μπορεί ή δεν θέλει να είναι στρατιώτης της ΑΕΚ, να το εκφράσει εγκαίρως και να τον στείλουμε πακετάκι και με κορδέλα. Και αν δεν το εκφράσει εγκαίρως και του βγει στην πορεία, μια χαρά θέση υπάρχει στο παγκάκι του ΟΑΚΑ δίπλα στον Χιμένεθ και για την επίθεση υπάρχει το τανκς Γιακουμάκης. Τόσο απλά. Αλλά και πάλι διευκρινίζω, για να μην αδικήσω τον Αραούχο, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά. Και δεν προέκυπτε ούτε όταν βούιζαν όλα τα Κανάρια Νησιά πως είναι επιθυμία του ίδιου του Αργεντινού να επιστρέψει. Μόνο η Λας Πάλμας ψαχνόταν, αλλά στην περίπτωση αυτή, τα πράγματα ήταν και είναι ξεκάθαρα. Έχει υπογράψει συμβόλαιο. Οπότε, τουμπεκί και υπομονή μέχρι και το καλοκαίρι. Και ίσως κάτι τέτοιο ψιθύρισαν και στο αυτάκι του Χέμεθ και του προέκυψε πως δεν του κάνει ο Αραούχο.

Και κάτι τελευταίο για να κλείσω το θέμα και επίσης να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Με αφορμή όλο τον θόρυβο που δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες με τον Αργεντινό, άνοιξε ξανά κουβέντες περί των δανεισμών. Το είχα γράψει κάποια στιγμή και πέρυσι και επιμένω. Όταν μπορείς να πάρεις παίκτες σαν τον Αραούχο ή σαν τον Λιβάγια, παίκτες δηλαδή που σ’ αλλάζουν επίπεδο, δεν το σκέφτεσαι δεύτερη φορά. Δανεικούς ακόμα και για ένα… ημίχρονο, αν πρόκειται να πετύχεις τους αγωνιστικούς σου στόχους. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο Λιβάγια δανεικός είναι και έχει δεθεί τόσο με την ΑΕΚ που λέει πως θέλει να μείνει για χρόνια. Ο Αραούχο δανεικός ήταν πέρυσι, αλλά έφερε τον κόσμο ανάποδα το καλοκαίρι, για να ξαναγυρίσει στην ΑΕΚ. Το δέσιμο δεν έχει να κάνει με το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Μόνο με το πώς και πόσο νιώθει ένας παίκτης. Αυτά.