Κεφάλαιο – ζωής για την ΑΕΚ ο Μελισσανίδης

Θα πω ψέματα αν πω πως περίμενα αυτό το φινάλε. Όχι μόνο στα play offs, αλλά και γενικά, σε σχέση με όλη την υπόλοιπη σεζόν. Αλλά ειδικά τώρα δεν το περίμενα. Είχε κολλήσει το μυαλό μου πως αυτή την ήττα από τον Πανιώνιο στο ΟΑΚΑ, η ΑΕΚ θα την πλήρωνε. Νομίζω ζήσαμε όλοι μια απίστευτη βραδιά.

Δεν περίμενα πως θα κέρδιζε ο Παναθηναϊκός. Πίστευα πως θα δυσκολευόταν ο ΠΑΟΚ, ακόμη και με αυτόν τον Παναθηναϊκό, αλλά όχι πως θα την πάταγε τελικά. Αλλά δεν είναι τυχαίο. Οι «πράσινοι» έχουν ένα τεχνικό τιμ που έχει δουλέψει σωστά και έχει δημιουργήσει κάτι. Κάτι που φάνηκε ικανό να σταθεί και στις απίστευτες δυσκολίες, με τις απίστευτα δύσκολες προϋποθέσεις που είχαν απέναντι στον ΠΑΟΚ. Για τον ΠΑΟΚ τα είπαμε και τις προάλλες. Το που φτάνουν τα ποδάρια του, έγινε φανερό στα play offs.

Ωστόσο η ΑΕΚ ήταν αυτή που με εξέπληξε ακόμη περισσότερο. Φοβόμουν πως πάλι θα έβγαζε, ειδικά σε αυτό το γήπεδο και ειδικά με αυτόν τον αντίπαλο, τις γνωστές αδυναμίες σε δύσκολα εκτός έδρας ματς, ακόμη και τώρα, που είχε μπροστά της μια τεράστια ευκαιρία. Διαψεύστηκα οικτρά. Ευτυχώς διαψεύστηκα οικτρά.

Υπεύθυνοι για την διάψευση και την απογείωση της ΑΕΚ σε ύψη δυσθεώρητα για όλους μας μόλις πριν λίγους μήνες, ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ και οι παίκτες του. Υποκλίνομαι στον Ισπανό τεχνικό.

Όση κριτική κι αν του έχω κάνει, όσο και όλοι μας να είμαστε… στη πρίζα με όσα έχουμε περάσει φέτος κι έτοιμοι να κράξουμε τους πάντες και τα πάντα, ο Χιμένεθ – και μην ακουστεί βαρύ- κατά την άποψη μου έχει ήδη φανεί άξιος της ιστορίας της ΑΕΚ.

Δυο φορές κλήθηκε σε δύσκολες συνθήκες ( για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά) να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Την πρώτη οδήγησε την ΑΕΚ σε ένα κύπελλο, φέτος μια σεζόν κατεστραμμένη όπως την θεωρούσαμε όλοι, την τελειώνει με την ομάδα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και με συμμετοχή σε ένα τελικό, αφού απέκλεισε τον ΟΣΦΠ και τον οποίο τον έχασε άδικα. Εδώ περιττεύουν τα σχόλια και οι κρίσεις. Μιλάνε τα γεγονότα. Υπόκλιση στον Μανόλο Χιμένεθ.

Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και μερικά άλλα πράγματα. Μιλάμε για λάθη, αποδίδουμε ευθύνες, κριτικάρουμε τους πάντες και τα πάντα. Σε βαθμό που δεν γίνεται κι από εμάς τους δημοσιογράφους, σε καμιά άλλη από τις άλλες τρεις μεγάλες ομάδες. Και καλά κάνουμε. Αυτή είναι η δουλειά μας, έτσι πρέπει να κάνουμε. Και καλά κάνει και ο κόσμος της ΑΕΚ να είναι απαιτητικός. Απαιτητικοί να είναι και οι οπαδοί κι εμείς. Αλλά όχι ισοπεδωτικοί και εμπαθείς.

Τίποτε από όλα αυτά που έχει καταφέρει η ΑΕΚ την πρώτη διετία μετά από την επιστροφή από την περιπέτεια, δεν θα είχε συμβεί χωρίς την συγκεκριμένη διοικητική κατάσταση, χωρίς τον Μελισσανίδη. Μη κοροϊδευόμαστε. Εκτός κι αν έχετε εσείς πολλές περιπτώσεις να θυμηθείτε από τα 23 χωρίς πρωτάθλημα, που η ΑΕΚ την μία σεζόν να παίρνει κύπελλο και την επόμενη να βγαίνει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Υπάρχει μια δυναμική πολύ-επίπεδη, που εκφράζει η σημερινή κατάσταση και είναι σε θέση να υπερκαλύπτει τελικά ακόμη και τα σοβαρά λάθη που γίνονται. Δεν θα μπορεί να γίνεται για πολύ αυτό όμως, αν συνεχιστούν τα κομβικά λάθη. Ας μην πάει χαμένη η ευκαιρία που δίνει και αυτή η επιτυχία.

Αλλά ο Μελισσανίδης ήταν η τελευταία ευκαιρία της ΑΕΚ να επανέλθει και έχει επανέλθει. Το λένε τα γεγονότα, δεν το λέω εγώ. Χωρίς τον Μελισσανίδη, αντικειμενικά και χωρίς καμιά διάθεση αβάντας, φως για την ΑΕΚ δεν θα υπήρχε. Είτε θέλουμε να το βλέπουμε και να το παραδεχόμαστε όλοι, είτε όχι.

Πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε κριτική, να μιλάμε για τα λάθη, να έχουμε απαιτήσεις, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να έχουμε και γνώση και συνείδηση, του ότι η ΑΕΚ είναι στα καλύτερα χέρια που θα μπορούσε αντικειμενικά να είναι. Ξοδεύτηκαν άδικα πολλά κεφάλαια, πολλές προοπτικές για την ΑΕΚ πήγαν χαμένες, αυτή είναι η αλήθεια.

Ειδικά με την επιχειρηματική ομάδα που μάζεψε ο Ντέμης, με την κατάληξη που είχε ξοδεύτηκε ένα κεφάλαιο που δεν το βρίσκεις κάθε μέρα μπροστά σου. Με κατάληξη πτώχευση και υποβιβασμό.

Αν ο Μελισσανίδης δεν το είχε πάρει απόφαση, η ΑΕΚ δεν θα σήκωνε κεφάλι. Και τώρα έχει σηκώσει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχει φτάσει και μια ανάσα από την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του γηπέδου της. Ας σοβαρευτούμε λοιπόν επιτέλους. Ας απαιτούμε, ας κριτικάρουμε, ας κράζουμε, αλλά και ας αναγνωρίζουμε.