Οριο της μόνο ο ουρανός!

Κάθε φορά που η ΑΕΚ φτάνει σε μια τεράστια επιτυχία, επικρατεί μια στιγμή αμηχανίας. Οσοι συνθέτουμε την κοινωνία αυτής της ομάδας, νιώθω πως θέλουμε να δούμε κάπου δίπλα μας για να πιστέψουμε ό,τι δεν είναι ψέμα. Η ΑΕΚ είναι ξανά όπως την ονειρεύεται κάθε κανονικός φίλος της. Είναι πρωταθλήτρια, είναι διεκδικήτρια του κυπέλλου, είναι παρούσα στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και κουνά το σεντονάκι.

Μια ντουζίνα χρόνια πέρασαν. Τα μισά από όσα ήταν η απόσταση για το πρωτάθλημα. Οσοι παρακολουθείτε τη σκέψη μου, ξέρετε πως δεν έχω πάθος με την Ευρώπη. Εκτιμώ την καταξίωση, τα οικονομικά κίνητρα, το πρεστίζ, αλλά στη δική μου συνείδηση πάντα προέχει το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Γούστα είναι αυτά, δεν πρόκειται να τα χαλάσω με κανέναν για τέτοια θέματα.

Κάθε φορά που η ΑΕΚ ανεβαίνει ακόμα περισσότερο, μου αρέσει να κοιτάζω πίσω. Να βλέπω που ήμασταν και που πηγαίνουμε. Να μη λησμονούμε τίποτα, γιατί το παρελθόν διδάσκει και η λήθη φέρνει καταστροφές. Μόνο έτσι μπορείς να πηγαίνεις μπροστά. Γι’ αυτήν την ΑΕΚ, με όσα πετυχαίνει εντός γηπέδου και όσα απίστευτα κατορθώνει εκτός, είναι φανερό πως όριο είναι μόνο ο ουρανός.

Οσο και αν κάποιοι αρέσκονται να ωραιοποιούν το παρελθόν, στη συνείδηση μου όσα συμβαίνουν αποτελούν την πιο όμορφη, πετυχημένη και ιδανική περίοδο στην ιστορία της ΑΕΚ. Ποτέ άλλοτε δεν καταγράφηκαν τόσες επιτυχίες, ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν μόνο χαμόγελα σε ό,τι συνοδεύει αυτόν τον κόσμο. Η ΑΕΚ γράφει ιστορία, πάει στο Champions League και η χρονιά μόλις ξεκίνησε.

Ωστόσο, για να μιλήσουμε και λίγο ποδοσφαιρικά, το ματς στη Βουδαπέστη έδειξε κάποια πολύ ξεκάθαρα πράγματα. Τα ιεραρχώ όπως τα έχω στο μυαλό μου:

• Δεν μπορεί να υπάρχει παραμικρή αμφιβολία πως η ΑΕΚ πρέπει να αποκτήσει βαρβάτο χαφ. Έναν παικταρά, που μαζί με τον Σιμόες (και τους Γαλανόπουλο, Αλεφ), θα καταπίνει τους αντιπάλους. Ολοι αντιλαμβάνονται πως τα χαφ είναι που καθορίζουν σχεδόν τα πάντα στο ποδόσφαιρο και χρειάζεται έναν παίκτη που θα είναι Σιμόες και καλύτερος.
• Πολλοί σχολίαζαν και αναρωτιόνταν για την καθίζηση που υπέστη η ΑΕΚ από το 65’ ως το 80’. Όπως το είδα εγώ, το ζήτημα αφορούσε την αντικατάσταση του Γαλανόπουλου. Ο μικρός, σε συνέχεια όσων είχε κάνει στη Γλασκώβη, έκανε θραύση μαζί με τον Σιμόες. Ο Αλεφ μου έδειξε πως δεν είναι ακόμα έτοιμος, θέλει δουλειά στο τακτικό κομμάτι. Βλέπω και μαθαίνω πως είναι εξαιρετικός με την μπάλα στα πόδια, μπορεί να εξελιχθεί σε σπουδαία επιλογή, αλλά τώρα και με τις απαιτήσεις που υπάρχουν, δεν παίζεις. Όταν βλέπω χαφ να γυρνά πλάτη, δεν νομίζω πως χρειάζεται περισσότερες κουβέντες
• Πόσο τυχερή είναι η ΑΕΚ που έχει στο ρόστερ της έναν παίκτη σαν τον Μπακασέτα. Τι παικτάρα. Θυμηθείτε τι κάνει στο πρώτο γκολ. Πως ανοίγει την πάσα στον Χουλτ και μετά έρχεται πρώτος στην περιοχή και κάνει σουτ με τη μία. Πως παγώνει το ρυθμό, κερδίζει φάουλ, κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή. Ξέρω πως οι γνωστοί αναλυτές του ποδοσφαίρου θεωρούν πως είναι αργός και προβλέψιμος. Αλλά μετρήστε λίγο τα χιλιόμετρα που τρέχει, τις δουλειές που προσφέρει και θα καταλάβετε πως μιλάμε για τεράστιο εργαλείο.
• Πόσο πολύ αλλάζει το παιχνίδι της ΑΕΚ ο Μάνταλος. Πόσο καθοριστικός είναι με την παρουσία του μέσα στο γήπεδο, πόσο καταλυτικός είναι στη λειτουργία όλης της ομάδας. Σκεφτείτε πόσα έδινε στην ομάδα σε όλη τη διάρκεια και κυρίως πως τελείωσε κάθε κίνδυνος και κάθε ανησυχία, όταν ο Ουζουνίδης άλλαξε το σύστημα και έβαλε τον αρχηγό στον άξονα. Εκεί κάπου η σεμνή τελετή τελείωσε. Αυτό κάνει ο Μάνταλος στο παιχνίδι της. Το αλλάζει πάντα προς το καλύτερο.
• Δεν μπορεί να μην υπάρξει και προσθήκη στα εξτρέμ. Μπορεί για τη ρεβάνς με τη Βίντι η λύση (Λόπες αριστερά και ο Μάνταλος δεξιά) να είναι προφανής, αλλά η ΑΕΚ χρειάζεται να βρει παίκτη που θα μπορεί να δίνει το κάτι διαφορετικό. Η ΑΕΚ είναι με το…ενάμιση πόδι στο Champions League, θα έχει πολλά και συνεχόμενα παιχνίδια σε μεγάλη ένταση, δεν είναι αναγκαίο να τεντώνει τα όρια της, ούτε βέβαια έχει να περιμένει κάτι. Δύο μεταγραφές πρώτης ποιότητας και όλα είναι καλά.
• Κλείνω και με έμμεσο μεταγραφικό. Ακούω, διαβάζω, μαθαίνω τον πόθο αρκετών για την απόκτηση φορ. Άλλος λέει για τον Μπεργκ, άλλος λέει για τον Αραούχο. Εγώ έχω να σας πω ένα: Πόνσε. Δείτε την κίνηση που έκανε προσπερνώντας τα στόπερ ενώ ξεκίνησε από πίσω και θα καταλάβετε πολλά. Ο Ουζουνίδης τον υπολογίζει πολύ, περιμένετε να τον δείτε από το Σάββατο κιόλας. Με προσεκτική διαχείριση, ο Πόνσε θα κάνει πάταγο.

Υ.Γ.: Είναι άδικο να ολοκληρώσω αυτό το κείμενο δίχως να αναφερθώ στον Ουζουνίδη. Αλλά είναι τόσο ελπιδοφόρο το ξεκίνημα του Μαρίνου, που επιλέγω να τα πούμε αναλυτικά σε ένα επόμενο σχόλιο.

• ΑΕΚ
• αλεφ
• βίντι
• γαλανοπουλος
• Μάνταλος
• μπακασέτας
• Ουζουνίδης
• πονσε
• Σιμόες