Σ’ αυτόν τώρα τι να πεις…

Στα μάτια τα δικά μου, η μεγαλύτερη απώλεια για την ΑΕΚ, είναι αυτή του Αραούχο. Τα έχω ξαναγράψει και δεν έχει νόημα να τα επαναλάβω. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Πόνσε. Μακάρι να βάλει 30 γκολ και τα μισά σε ντέρμπι και κρίσιμα ματς. Αυτό μένει να το δούμε. Το δεδομένο αυτή την στιγμή, είναι πως η ΑΕΚ έχασε έναν παικταρά όπως ο Αραούχο.

Παρακολούθησα πολύ προσεκτικά όλες τις τελευταίες εξελίξεις με τον Αργεντινό φορ. Οφείλω να ομολογήσω πως είχα μια κρυφή ελπίδα, πως οι δηλώσεις που έκανε ο Αραούχο την πρώτη μέρα που επέστρεψε στην Ισπανία, ήταν απλώς κινήσεις τακτικής. Τελικά δεν ήταν. Σε αντίθεση με το περσινό καλοκαίρι που ο Αργεντινός είχε αποφασίσει πως θα φέρει τον κόσμο ανάποδα αλλά θα επιστρέψει στην ΑΕΚ, τώρα η απόφαση του ήταν πως θα παραμείνει στην Λας Πάλμας.

Ποιος μπορεί να πει το παραμικρό για την επιλογή του; Αποφάσισε να παίξει στην ομάδα που θα του επιτρέψει να βρίσκεται δίπλα στην κορούλα του. Μαγκιά του και μάλιστα μεγάλη. Έκλεισε την πόρτα στην ΑΕΚ παρά την τρέλα του με τον κόσμο και παρά την προοπτική του Τσου Λου. Όχι πως θα ήταν εύκολο να επιστρέψει, αλλά αν πραγματικά ήθελε, όλοι ξέρουμε πως είχε τον τρόπο να σπρώξει την κατάσταση και να βοηθήσει την ΑΕΚ να τον φέρει πίσω. Έκλεισε και όλες τις άλλες πόρτες και τα πιθανά ακριβά συμβόλαια από την Κίνα, καθώς πήγε και ανανέωσε για μια πενταετία το συμβόλαιο του. Και όλα αυτά, διότι ήθελε να είναι δίπλα στην κόρη του. Ακόμα και αν χρειαστεί να παίξει στη Σεγούντα Ντιβιζιόν. Διπλή μαγκιά του. Δεν υπήρχε άλλος λόγος να μείνει. Ούτε δόξα, ούτε αίγλη, ούτε καν τα λεφτά άλλων πρωταθλημάτων. Σεγούντα για την κόρη του.

Διάβασα στη συνέντευξη που έδωσε, πως ήθελε να γυρίσει στην Λας Πάλμας από τον Γενάρη. Προφανώς για τους ίδιους λόγους που και τώρα θέλει να μείνει στην ομάδα. Τότε, αν θυμάστε, η Λας Πάλμας το είχε προσπαθήσει να κόψει τον δανεισμό, διότι πόνταρε πως τα γκολ του Αραούχο θα της έσωζαν την παρτίδα. Μήπως θυμάστε ποιος έκοψε μαχαίρι την ιστορία; Θα σας απαντήσω. Ο ίδιος ο Αραούχο. Είχε βάλει μάλιστα εκείνο το γκολ στο Αγρίνιο και το είχε πανηγύρισε δείχνοντας το σήμα και κάνοντας νεύμα πως εδώ θα μείνει.

Τότε και πάλι ο λόγος που ήθελε να γυρίσει, ήταν η κορούλα του (εντάξει,ίσως το παραέκανα μελό και αμάρτησα για το παιδί μου). Η ουσία είναι πως την ΑΕΚ, δεν την πούλησε. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν παράτησε την ομάδα στα μισά της μάχης για το πρωτάθλημα. Κάτι που, για όσους το έχουν λησμονήσει, επεδίωξε να κάνει ο Βράνιες. Και ούτε καν για την κόρη του, αλλά για τα λεφτά που του έδινε η Άντερλεχτ. Για τον ίδιο λόγο που έφυγε και τώρα. Τα υπενθυμίζω και τα αντιπαραβάλω μπας και καταλάβουν κάποιοι ποιος πραγματικά ήταν δεμένος με την ΑΕΚ και ποιος όχι. Ασχέτως αξίας. Ο Αραούχο έμεινε μέχρι τέλους και δεν χρειάζεται να επαναλάβω το μέγεθος της συμβολής του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Είναι βέβαιο πως η ΑΕΚ χρωστά πολλά στον Αργεντινό. Βέβαιο είναι και πως ο Αραούχο χρωστά πολλά στην ΑΕΚ. Το ξέρει και το αναγνωρίζει. Όχι με τα λόγια και με τα συγκινητικά ιντερνετικά τσιτάτα. Στην πράξη. Το έδειξε πέρυσι το καλοκαίρι όταν έφερε τον κόσμο ανάποδα για να επιστρέψει και άφησε την προοπτική να παίξει στην Πριμέρα. Το έδειξε και τον περασμένο Γενάρη, όταν δεν εγκατέλειψε την ΑΕΚ πάνω στα μισά του δρόμου για την κορυφή.

Όπως και να έχει, ο Αραούχο μπήκε σ’ εκείνο το κλαμπ των ξένων ποδοσφαιριστών, που ένα αόρατο νήμα τους έδεσε για πάντα με την ΑΕΚ. Και που παραμένουν δεμένοι, ακόμα και όταν βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Όπως έγινε με τον Ρουίζ, τον Ζούλιο Σέζαρ και τον Ντόμπος, που γύρισαν στην πατρίδα τους και έφτιαξαν ΑΕΚοακαδημίες με Αργεντινάκια, Βραζιλιανάκια και Ρουμανάκια να μαθαίνουν μπάλα φορώντας τον δικέφαλο στο στήθος. Όπως έγινε με τον Λεονάρντο, που το καλοκαίρι της μεγάλης διάλυσης, ενώ μπορούσε να φύγει ελεύθερος, φρόντισε να μπει κοντά στο εκατομμύριο στα ταμεία της ΑΕΚ. Που ακόμα διαβάζει ελληνικά σαιτ για να μαθαίνει για την ομάδα.

Και όπως ο Σκόκο, που, για να μην ξεχνιόμαστε, ανανέωσε το συμβόλαιο του, αποκλειστικά και μόνο για να πληρώσει η Αλ Αιν 2,8 εκατομμύρια ευρώ στην ΑΕΚ για να τον αποκτήσει. Που έριξε περισσότερες από μια φορές πόρτα σε άλλες ελληνικές ομάδες που επιχείρησαν να τον προσεγγίσουν. Όπως άλλωστε, ακούγεται, πως ήδη έκανε και προ μηνός και ο Αραούχο. Εξάλλου μεταξύ μας και ο Αραούχο μια περίπτωση Σκόκο έγινε. Απλώς ελπίζω πως στην περίπτωση του Τσίνο, οι δρόμοι θα ξανασυναντηθούν στο μέλλον και η επιστροφή του δεν θα μείνει καλοκαιρινό απωθημένο. Όπως με τον Σκόκο.