Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, ξεμείναμε από κουτάλι;

Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, ξεμείναμε από κουτάλι;
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για τις επόμενες μέρες της ΑΕΚ, με βάση το στραπάτσο με την Ζόρια

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Δεν θα αναλύσω τους λόγους που το ματς με την Ζόρια ήταν γιγαντιαίο στραπάτσο και τεράστιο πισωγύρισμα για την ΑΕΚ. Είναι εξόχως προφανείς οι λόγοι. Ούτε θα μπω στην διαδικασία να αναλύσω τα λάθη που έκανε ο Καρέρα στο παιχνίδι. Έχουν αναλυθεί αρκούντως από το βράδυ της Πέμπτης μέχρι και τώρα. Άλλωστε μεταξύ μας και αυτά τα λάθη ήταν πολύ προφανή. Ίσως είναι η πρώτη φορά, που είναι τόσο εμφανή λάθη και αστοχίες ενός προπονητή σ’ ένα ματς.

Όμως εκείνο που έχει σημασία, είναι η συνέχεια. Διότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για να διορθωθούν όσα έγιναν στραβά και να αλλάξει αυτό το ντροπιαστικό αποτέλεσμα. Πετσόκοψε τις ελπίδες για πρόκριση φέτος, πετσόκοψε και αυτές για να ανέβει η ΑΕΚ στο ράνκινγκ της ΟΥΕΦΑ, διέσυρε και το όνομα της ομάδας, αλλά όλα αυτά πλέον δεν αλλάζουν. Έγιναν. Τώρα; Η ΑΕΚ έχει την Κυριακή ένα κρίσιμο ματς στην Τρίπολη, έχει την Πέμπτη ένα παιχνίδι με την Μπράγκα, που ανεξαρτήτως πρόκρισης πρέπει να βάλουν όλοι κάτω τον απαυτό τους και να το κερδίσουν και έχει και την επόμενη Κυριακή ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟ.

Αρκεί στην ΑΕΚ να κερδίσει αυτά τα τρια ματς, για να διορθώσει την ζημιά που έγινε με την Ζόρια; Φυσικά και όχι. Αρκεί στην ΑΕΚ να κερδίσει αυτά τα τρία ματς για να ανακτήσει την ηρεμία της; Φυσικά και ναι, διότι πάντα στο ποδόσφαιρο, τα αποτελέσματα διαμορφώνουν το κλίμα και τις συνθήκες και σπανίως το αντίθετο. Μπορεί η ΑΕΚ να κερδίσει αυτά τα τρία ματς; Δύσκολη ερώτηση για κάποιον που δεν είναι μάντης και για όποιον έχει δει το παιχνίδι με την Ζόρια, αλλά η απάντηση είναι πως μπορεί να τα κερδίσει, αρκεί ο Καρέρα να «διαβάσει» σωστά ότι έγινε στο ματς με τους Ουκρανούς αλλά και αυτό που χρειάζεται να κάνει με το ρόστερ που έχει στα χέρια του.

Δεν είναι πυρηνική φυσική το ποδόσφαιρο. Είναι απλό και πολλές φορές σου φωνάζει για το τι πρέπει να κάνεις. Ο Καρέρα έχει δει πως όσες φορές έχει έμπνευση για σύστημα με τριάδα στην άμυνα, η ομάδα κουτουλάει. Όποιος και αν είναι ο αντίπαλος. Μοναδική εξαίρεση το ματς με την Ζόρια στους Ουκρανούς, που ήταν άλλη φάση, καθώς η ΑΕΚ βρήκε γκολ με το καλησπέρα και είχε και την μαεστρία του Μάνταλου. Σ’ όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια, όχι απλώς δεν τραβάει αυτό το σύστημα, αλλά η ομάδα κουτουλάει. Το είπε πολύ εύστοχα και πολύ προσεκτικά ο Σιμόες μετά το κάζο με τους Ουκρανούς. «Στο δεύτερο ημίχρονο τρέχαμε με την καρδιά μας και όχι με το μυαλό μας». Σε ελεύθερη μετάφραση, «ήμασταν τουρλουμπούκι».

Επομένως, σχηματισμό που καταλήγει σε τουρλουμπούκι, τον κλειδώνεις στο συρτάρι και πετάς το κλειδί από τον φωταγωγό. Ειδικά αν έχεις δουλέψει περισσότερο και έχεις δει πως παίρνεις και καλύτερα αποτελέσματα, μ’ ένα άλλο σύστημα. Και ειδικά, αν έχεις τόση ανάγκη να αποκτήσεις επιτέλους μια αγωνιστική ταυτότητα. Με λίγα λόγια, κρατάς το 4-3-3, αλλάζεις και την διάταξη σε επίθεση και μεσαία γραμμή, αν χρειαστεί ή το επιβάλλουν οι συνθήκες, μαθαίνεις να το εφαρμόζεις καλά και προχωράς. Όλα τα υπόλοιπα είναι παιχνίδια με την φωτιά και με το πισωγύρισμα. Βλέπε, ματς με την Ζόρια. Πάμε παρακάτω στο ακόμα πιο σημαντικό.

Η ΑΕΚ στα χαφ φέτος είναι πλήρης. Στην επίθεση ακόμα πιο πλήρης. Τον καημό των προηγούμενων χρόνων (και όλων των προηγούμενων προπονητών), για τα περιβόητα άκρα της επίθεσης, ο Καρέρα δεν τον έχει. Υπάρχει ο Τάνκοβιτς, υπάρχει ο Μαχαίρας, έρχεται και ο Λιβάι, δεδομένα υπάρχει και ο Λιβάγια, ενώ ακόμα και ο Αλμπάνης φωνάζει «παρών». Στην θέση του φορ υπάρχει ο Καρίμ και ο Ολιβέιρα. Και ακριβώς πίσω απ’ όλους αυτούς, έρχεται και ο Μάνταλος στην πιο δημιουργική και επιδραστική (sic) χρονιά στην καριέρα του.

Με λίγα λόγια, η ΑΕΚ επιτέλους έχει πολλές και ποιοτικές επιλογές, για να παίξει μπάλα στην επίθεση.  Το ίδιο και στα χαφ. Και όλες αυτές τις πολλές ποιοτικές επιλογές, δεν τις έχει διαχειριστεί και δεν τις έχει αξιοποιήσει. Με λίγα λόγια, όπως έλεγε και ο παππούς μου, τώρα που η θάλασσα έγινε γιαούρτι, εμείς ξεμείναμε από κουτάλι. Αυτή είναι η πραγματικότητα μέχρι τώρα. Και το ματς με την Ζόρια είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μπορεί να υπήρχαν οι απουσίες του Μάνταλου και του Γκαρσία, αλλά υπήρχαν διαθέσιμοι και ο Λιβάγια και ο Τάνκοβιτς και ο Ολιβέιρα και ο Καρίμ και ο Μαχαίρας και ο Αλμπάνης. Τους τέσσερις εξ αυτών τους κράτησε καθηλωμένους στον πάγκο για 64 λεπτά και έριξε στο γήπεδο τον Καρίμ στο 65’ και τον Μαχαίρα στο 88’.

Είναι πραγματικά αδιανόητο, σε μια σεζόν που πραγματικά είναι τόσο γεμάτο το ρόστερ στη μεσαία γραμμή και στην επίθεση, να κουβεντιάζουμε πως η ΑΕΚ δεν βρήκε τους παίκτες και τις επιλογές, για να σκοράρει απέναντι σε μια μικρομεσαία ομάδα της Ουκρανίας. Όπως είναι αδιανόητο, να μην αξιοποιούνται αυτές οι περιβόητες πολλές επιλογές, ειδικά στα χαφ και στην επιθετική γραμμή. Και αυτό προφανώς, είναι δουλειά που πρέπει να κάνει ο προπονητής.

Όπως επίσης δουλειά του προπονητή, ειδικά ενός Ιταλού προπονητή, είναι να λύσει επιτέλους το πρόβλημα με την αμυντική λειτουργία. Η ΑΕΚ στους ομίλους του Γιουρόπα, έχει δεχθεί συνολικά 9 γκολ σε τέσσερα παιχνίδια. Δηλαδή πάνω από δυο μέσο όρο ανά παιχνίδι. Στο πρωτάθλημα έχει κρατήσει το μηδέν με το ζόρι σε τρία ματς. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα. Μπορεί κάποιος να θεωρεί πως ο Χνιντ θα έπρεπε να έχει παίξει περισσότερο απ’ ότι ο Σβάρνας ή ακόμα να μην έχει καταλήξει αν ο Ντεντελτσεάρου μπορεί να είναι ο ηγέτης της άμυνας. Όμως ανεξαρτήτως προσώπων, η λειτουργία της άμυνας, στα περισσότερα ματς, είναι στα όρια του ερασιτεχνικού. Και ίσως αυτό υπάγεται στην επείγουσα ανάγκη, να βρει η ομάδα σταθερή αγωνιστική συνταγή και ταυτότητα. Κάτι που, είναι ευθύνη του προπονητή να το κάνει. Δεν το έχει καταφέρει μέχρι τώρα. Δεν έχει πλέον πολύ χρόνο μπροστά του, για να το πετύχει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X