Είχα δεσμευτεί ότι μετά το τέλος των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ΑΕΚ, θα μπορούσα να «μιλήσω» και με ονόματα. Καλώς ή κακώς, δεν λειτουργούμε απόλυτα δημοσιογραφικά αφού σκεφτόμαστε και πορευόμαστε και με γνώμονα το καλό της ομάδας.
Κι εν μέσω των αγώνων-φωτιά στη φάση του Κυπέλλου από τα ημιτελικά και μετά καθώς και των play offs, δεν ήταν απλό να γράφεις ελαφρά τη καρδία, ονόματα, για τον οποιονδήποτε αρνητικό λόγο, με την πιθανότητα να διαταράξεις το καλό κλίμα ή έστω να ρίξεις ψυχολογικά κάποιον παίκτη.
Σε 20 μέρες ξεκινά η προετοιμασία της νέας σεζόν. Η ΑΕΚ βρίσκεται ήδη σε μεταγραφική διαδικασία, κάποιοι στόχοι είναι γνωστοί, κάποιοι άλλοι που σίγουρα θα υπάρχουν, δεν έχουν δει ακόμα το φως της δημοσιότητας, ενώ ακόμα δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο για κάποιους παίκτες, αν θα παραμείνουν ή αν θα φύγουν.
Ας επικεντρωθούμε σήμερα στην επίθεση, που κατ’εμέ αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα ενόψει της νέας χρονιάς. Στη γραμμή κρούσης εστιάστηκε το πιο σημαντικό πρόβλημα τη διετία που μας πέρασε, αφού κουτσά-στραβά, η δουλειά στην άμυνα έγινε καλά και τουλάχιστον όσον αφορά στο ανασταλτικό κομμάτι, έγινε και στο κέντρο.
Υπήρξε όμως πρόβλημα στην εν γένει επιθετική λειτουργία της ομάδας, αλλά και στην εν γένει φιλοσοφία της, αφού ο λάθος προγραμματισμός, η υπερφόρτωση με παίκτες με τα ίδια χαρακτηριστικά και αντίστοιχα τα κενά σε θέσεις-κλειδιά, απώλεσαν από την ΑΕΚ και από τους προπονητές της, το να δημιουργήσουν μια ομάδα με επιθετική φιλοσοφία.
Κοινώς, το μότο «ΑΕΚ σημαίνει επίθεση» πήγε… περίπατο. O Πογέτ πέρυσι, προσπάθησε να ανεβάσει αρκετά πιο ψηλά τον Γιόχανσον και σε ένα σημαντικό βαθμό του βγήκε, αλλά κι αυτό ήταν μια «αλχημεία», αφού την ίδια ώρα ο Σουηδός έλειπε από το πλευρό του Σιμόες. Αλλά, ακόμα και σε εκείνο το διάστημα, δεν μπορείς να πεις ότι η ΑΕΚ έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο. Με το να ρίξεις για παράδειγμα, μια «πεντάρα» στον Ηρακλή ή μια «εξάρα» στον Λεβαδειακό, δεν σημαίνει ότι έγινες επιθετική ομάδα.
Αν στην έλλειψη δημιουργικότητας των δύο βασικών αμυντικών χαφ της ΑΕΚ, προσθέσουμε και την έλλειψη ταχύτητας των κατ’ ανάγκη εξτρέμ της, χωρίς να είναι το μόνο στοιχείο που τους λείπει, αλλά σίγουρα είναι το σημαντικότερο, όσο καλή διάθεση για επιθετική φιλοσοφία και να έχει ένας προπονητής, καθίσταται σχεδόν αδύνατο να την εφαρμόσει.
Το είδαμε και στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν, με έναν τόσο καλό και ποιοτικό φορ σαν τον Αραούχο, να μην μπορεί να αξιοποιηθεί όσο θα έπρεπε ενώ υπήρξαν και παιχνίδια που δεν πήρε ούτε μια πάσα! Ως εκ τούτου, θα είναι σπουδαίο το να έχει η ΑΕΚ της νέας σεζόν τον Αραούχο, θα είναι μαγικό το να έχει και τον Σκόκο και τον Αραούχο, που μαζί με τον Γιακουμάκη, θα αποτελούν μια επιθετική τριπλέτα επιπέδου πρωταθληματικής ΑΕΚ, με την απαραίτητη προυπόθεση βέβαια, αυτοί οι παίκτες να έχουν το μυαλό τους, κυρίως στο γκολ.
Άρα, η αξιοποίησή τους να είναι υπόθεση άλλων, όπως του Μάνταλου που θα μονιμοποιηθεί ως «δεκάρι», αλλά και δύο εξτρέμ που κοινώς θα… φυσάνε! Και για να ξέρουμε τι λέμε, τη δουλειά του σύγχρονου εξτρέμ μέσα στη σεζόν, την έκανε σε αξιοπρεπή βαθμό, μόνο ο Χριστοδουλόπουλος, αλλά ακόμα και αυτός όχι για ολόκληρο ενενηντάλεπτο.
Ο Βάργκας είναι φανερό ότι δεν υπολογίζεται και είναι αλήθεια ότι παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητα που διαθέτει, όποτε πήρε φέτος την ευκαιρία, δεν την εκμεταλλεύτηκε. Και η ΑΕΚ σε μια σεζόν, στην οποία θα έχει ως βασικό στόχο το πρωτάθλημα, πρωτάθλημα που θα κριθεί μάλιστα στα play offs, που σημαίνει 40 αγώνες για την Σούπερ Λιγκ (!) συν το Κύπελλο και συν τις καλές πιθανότητες ευρωπαϊκής επιστροφής της, είναι απόλυτα λογικό να μην μπορεί να ποντάρει στο αν και πότε, θα έρθει η μία καλή στιγμή που ψάχνουν παίκτες σαν τον Βάργκας, για να πάρουν ένα ματς.
Το ίδιο, δυστυχώς, ισχύει και για τον Πατίτο, που προσωπικά τον είχα και εξακολουθώ να τον έχω σε μεγάλη ποδοσφαιρική εκτίμηση, αλλά περίμενα πολύ περισσότερα από αυτόν. Συνεπώς, η ανάγκη για ενίσχυση με δύο ποιοτικούς, γρήγορους και καθαρόαιμους εξτρέμ, καθίσταται επιτακτική και πιστεύω ότι από τους παίκτες που θα αποκτηθούν για τα «φτερά» της επίθεσης, θα κριθούν εν πολλοίς, η δύναμη και η επιτυχία της ΑΕΚ για την επόμενη σεζόν.
Η ΑΕΚ, στις βασικές επιλογές των άκρων, αλλά και στην πρώτη τριάδα των επιθετικών της, δεν πρέπει επ’ ουδενί να επαναλάβει το λάθος των δύο τελευταίων σεζόν και να βαδίσει με τη νοοτροπία… «κι αν σου βγει». Ο Χιμένεθ έδειξε ξεκάθαρα ότι δεν υπολογίζει στους Πέκχαρτ και Αραβίδη, ενώ για τον Αλμέιδα, δεν γίνεται να ποντάρεις στην «ανάστασή» του.
Ήταν επαναλαμβανόμενο το θέμα με τους τραυματισμούς του, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση, πλέον θα είναι επιβαρυμένος με ένα χρόνο ακόμα στην πλάτη, κατανοητό ότι είναι δύσκολη η κατάσταση με το συμβόλαιό του, αλλά αν είναι να μείνει, δεν μπορεί να λογίζεται ως κάτι περισσότερο από το να είναι τέταρτος στη σειρά των φορ, τουλάχιστον στην αφετηρία της ερχόμενης ποδοσφαιρικής χρονιάς.
Η ΑΕΚ θα πρέπει την τρίτη και… φαρμακερή σεζόν από τη στιγμή της επιστροφής της, να έχει ήσυχο το κεφάλι της για όλες τις θέσεις και για κάθε «στραβή» που είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Εν αναμονή της υπόθεσης Αραούχο, που δεν γίνεται να κριθεί, όχι απλά πριν από την έναρξη της προετοιμασίας της ΑΕΚ, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί αυτό ακόμα και με την ομάδα στην Πολωνία, θα πρέπει να έχει κλείσει ο Σκόκο ή ένας παίκτης επιπέδου Σκόκο, ώστε με την πρώτη μέρα της προετοιμασίας, ο Χιμένεθ να έχει στη διάθεσή του, βασικό φορ συν τον Γιακουμάκη. Και το ίδιο ισχύει και για τα δύο άκρα της επίθεσης. Και φυσικά, να έχει γίνει η απαραίτητη προεργασία, ώστε να υπάρχουν σταντ μπάι, περιπτώσεις γκολτζήδων για το ενδεχόμενο να μην επιστρέψει ο Αραούχο.
Το έγραψα και πριν από μερικές μέρες, πως το πιο σημαντικό απ’ όλα, αναφορικά με τον προγραμματισμό και την επάνδρωση του ρόστερ, θα είναι να ολοκληρωθεί σε ποσοστό 100% και όχι 90% ή 95%. Να μην προκύψει δηλαδή κάποιος τραυματισμός ή οποιοδήποτε άλλο απρόοπτο με κάποιον παίκτη και να μην έχει ο Χιμένεθ να τον αντικαταστήσει και να αναγκαστεί να προβεί σε αλχημείες. Ειδικά για την επίθεση, θα είναι ασυγχώρητο λάθος να συμβεί ξανά κάτι τέτοιο. Στην άμυνα, κουτσοβολεύεται η κατάσταση, ειδικά όταν μιλάμε για το ελληνικό πρωτάθλημα και μία ομάδα σαν την ΑΕΚ.
Αλλά, η επίθεση θα πρέπει επιτέλους να γίνει επίθεση ΑΕΚ από τα παλιά καλά χρόνια. Επίθεση-φόβητρο για κάθε αντίπαλο. Κι αυτό μπορούν να το κάνουν, παίκτες σαν τον Αραούχο, παίκτες σαν τον Σκόκο, παίκτες σαν τον Γκάρι Ροντρίγκες (πρώην του ΠΑΟΚ και νυν της Γαλατά), το όνομα του οποίου γράφτηκε ως σενάριο από την Τουρκία, που διαψεύστηκε κατηγορηματικά από την ΑΕΚ. Και ξεκαθαρίζω ότι το αναφέρω μόνο ως παράδειγμα ενός πολύ καλού εξτρέμ, χωρίς να ξέρω κάτι άλλο και δίχως να έχω τον παραμικρό λόγο να αμφισβητήσω την άγνοια της ΑΕΚ.
Viral: Η νύφη το έσκασε κανονικά αλλά ο γάμος… συνεχίστηκε (VIDEO)
Διπλό μπλόκο της ΑΕΚ στο Αγρίνιο!
Μας τρέλανε για τα καλά με νέο βίντεο χωρίς σουτιέν η Γουάντα Νάρα!
Κερατσίνι: Φορτηγό παρέσυρε 70χρονο και τον τραυμάτισε θανάσιμα
Κανένα «καλό παιδί» δεν χάνεται: Με ολοκαίνουριο αμάξι αξίας 44.500 ευρώ κυκλοφορεί εσχάτως ο Πουλικίδης!