Οι μπράβοι, τα πανό, ο μόνιμα ασεβής και ένας τίτλος που (δεν) χαρίζεται

Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την κατάσταση στην Τούμπα και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που ίσως είναι αδιάφορο μα ίσως και τελικός!

29/04/2024 | 13:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Θα ξεκινήσω από το τελευταίο χρονικά. Για να βλέπουμε τον Ματίας Αλμέιδα σε τέτοια έξαλλη κατάσταση, προφανώς κι έχουν συμβεί διάφορα, όχι μόνο στο τέλος αλλά και κατά τη διάρκεια του ματς. Σε ένα γήπεδο που τα σουλάτσα «φουσκωτών» και «άσβερκων», προφανώς διαπιστευμένων, δίνουν και παίρνουν διαχρονικά. Στη Νέα Φιλαδέλφεια τους ραίνουν με μαργαρίτες κι έτσι πρέπει να είναι. Εκεί, στην Τούμπα, είναι μια άλλη κατάσταση, διαχρονικά όχι τώρα.

Το τι και ποιος εξ αυτών είπε ή έκανε, τα γνωρίζουν πολύ καλά όσοι ήταν μπροστά και σήμερα νίπτουν τας χείρας τους. Δεν περιμένουμε από τον παράγοντα με το ίδιο όνομα και επώνυμο να μας πει την αλήθεια για το ποιος άρχισε. Είναι μαλωμένος μαζί της. Άλλωστε είχαν προηγηθεί κάμποσες εντάσεις και προκλήσεις πριν από τελικό ξέσπασμα του Ματίας.

Αλήθειες γενικά από τα στόματά τους, δεν θα ακούσεις. Μόνο αυτές τις αθλιότητες που ο μόνιμα ασεβής και λαοπλάνος προπονητής τους εκστομίζει, ο οποίος λουφάζει όταν δέχεται τις ποδοσφαιρικές κατραπακιές και μόνιμα μας θυμίζει ποιος πραγματικά είναι όταν νικά. Το απόλυτο παράδειγμα της ασυδοσίας και μικροπρέπειας.

Ούτε φυσικά θα σου απαντήσουν με την αλήθεια αν τα κατάπτυστα πανό που αναρτήθηκαν στην εξέδρα της Τούμπας, βρέθηκαν εκεί με την ανοχή ή και τη συναίνεση του ίδιου του club. Γνώριζαν ότι παιχνίδι δεν θα ξεκινούσε έτσι, μα επέτρεψαν να μπουν, να σηκωθούν και να κάνουν το γύρο της Ελλάδας. Συνένοχοι, όπως και η Αστυνομία που έκλεισε τα μάτια σε πανό 50 μέτρων και σε ένα άλλο που αναφερόταν σε νεκρό. Και που να βρουν την ηθική…

Δεν περιμένεις από τον οργανισμό του ΠΑΟΚ να σου μιλήσει με την αλήθεια διότι ουδέποτε ήταν εξοικειωμένος με αυτήν. Και ασφαλώς, δεν αναφέρομαι στην αμιγώς αγωνιστική προσπάθειά του, η οποία τους δικαίωσε βάσει του αποτελέσματος αλλά και της εικόνας τους στο δεύτερο ημίχρονο.

Τα λάθη είναι για όλους, μα τα ατομικά κόστισαν περισσότερο

Δεν είμαστε ηλίθιοι να μην αναγνωρίσουμε ότι πέραν της εξωφρενικής, ακατανόητης, αξεπέραστης φέτος αδυναμίας της ΑΕΚ να διαχειριστεί δικά της παιχνίδια, ο αντίπαλος έκανε από τη μεριά του ό,τι έπρεπε για να την πιέσει, να πατήσει πάνω σε αυτή την ανημποριά και να τη φέρει σε δύσκολη θέση.

Σπουδαίο αποτέλεσμα με μεγάλη προσπάθεια επί του Ολυμπιακού, κατάρρευση στη Λεωφόρο από δικά της, ατομικά ως επί το πλείστον λάθη. Τρομερή εμφάνιση και τριάρα στον Παναθηναϊκό, εκ νέου κατάρρευση στην Τούμπα με υπέρ της 2-1 από το 75’. Όλοι έχουν ευθύνες, στα καλά και στα άσχημα. Το ίδιο και ο Αλμέιδα. Μα έτσι είναι και η μπάλα, θα υπάρχουν οι φορές που δεν θα μπορείς να λύσεις γρίφους, όσο επαναλαμβανόμενοι κι αν είναι.

Στο άλλο άκρο, της αποδόμησης, της απαξίωσης και της απαλοιφής από το μνήμη των κάμποσων κλεμμένων βαθμών -σε Αγρίνιο, Καισιαριανή, Βικελίδης- δεν μπορώ να φτάσω. Προφανώς και βλέπω, όπως όλοι μας, πράγματα τα οποία θεωρώ με όση γνώση μπορώ να έχω ότι θα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά. Αλλά και πάλι, είμαι δίπλα του, σε όποια απόφαση.

Εκείνος δουλεύει μαζί τους, γνωρίζει τι πρέπει να περιμένει και τι όχι, μετράει καθημερινά την κατάστασή τους και λαμβάνει τις αποφάσεις. Γι’ αυτό και είναι προπονητής στο επάγγελμα. Όλοι πρέπει να γίνονται αποδέκτες κριτικής, μα εδώ υπάρχει μια ανοιχτή διαδικασία στην οποία οφείλουμε να πιστέψουμε.

Πρώτα σε εκείνον, στον τρόπο του, στη μέθοδό του, ξέχωρα από το αν θεωρούμε ότι κάπου γίνονται λάθη. Κι αν είναι όντως τέτοια, αν μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέτοια, φυσιολογικό το βλέπω, άνθρωπος είναι και αυτός.

Πιο πολύ με ταλαιπωρούν τα φθηνά ατομικά λάθη. Τα δύο του Μουκουντί στη Λεωφόρο, το να τρως γκολ από πλάγιο στο 2’ στην Τούμπα, το τσαφ του Κάλενς, η αλησμόνητη γκάφα του Αθανασιάδη στις Σέρρες, η χθεσινή από μεριάς του παραχώρηση του κόρνερ που έφερε το 3-2 σε μια στιγμή που δεν είχε την παραμικρή πίεση, η μη έξοδός του να τους πάρει όλους αμπάριζα με τη μπάλα στα ύψη και να καθαρίσει τη φάση στο 2-2.

Κι άλλες, πολλές ακόμα στιγμές που στερούν από την ΑΕΚ το δικαίωμα να είναι ήδη πρωταθλήτρια, εύκολα και με διαφορά. Θα κάναμε άλλη συζήτηση σήμερα αν είχαν γίνει τα αυτονόητα και δεν είχε πουληθεί, πολύ φθηνά κατά περιπτώσεις, το σχέδιο του προπονητή. Και τώρα, ένας τελικός με Ολυμπιακό. Ματς που αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε αν θα μας ενδιαφέρει καν, αν θα αρκεί η ισοπαλία ή μόνο η νίκη. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο σε μια διαδικασία αποχής από αγώνες, διάρκειας 17 ημερών.