Γενάρης, η ευκαιρία να πάρουμε φόρα...

Καλή χρονιά πρώτα απ’ όλα. Με υγεία. Και την ΑΕΚ να βρίσκει τον δρόμο της επιτέλους. Οι ενδείξεις στο κλείσιμο του 2016 δίνουν θάρρος πως μπορεί να τον βρει αυτό τον δρόμο. Και δεν μιλάω μόνο για την εικόνα στο γήπεδο, που είναι ίσως το τελευταίο επίπεδο στο οποίο αποτυπώνεται το τι συμβαίνει πίσω.

Γιατί η ΑΕΚ είχε και σε μεγάλο βαθμό εξακολουθεί να έχει, δομικά προβλήματα στην οργάνωση της, από την επίλυση των οποίων περνάει κάθε προοπτική βελτίωσης και της ομάδας. Προσωπικά εκεί επικεντρώνω και από εκεί αρχίζω να αποκτώ ξανά ελπίδα.

Το πόσο σοβαρά υπήρξαν αυτά τα προβλήματα, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να γίνει κατανοητό. Δέλλας, Μανωλάς, Πογέτ, ξανά Μανωλάς, Κετσπάγια και τώρα Μοράις. Πέντε προπονητής σε τρεισήμισι χρόνια.  Πολλοί.

Λυμπερόπουλος, Μιλοβάνοβιτς, Μαϊστόροβιτς με ένα ενδιάμεσο στάδιο που ο αρχισκάουτ Ντε Μπαρτόλο ήταν και στην ουσία λίγο απ’ όλα, μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα, επίσης είναι δηλωτικό του προβλήματος.

Σημαντικές αλλαγές στην στελέχωση των ακαδημιών επίσης.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που δηλώνει το πρόβλημα. Που είναι η αναζήτηση του ιδανικού σχήματος που θα λειτουργήσει όπως πρέπει για να προχωρήσει ομαλά και ανοδικά η πορεία της ΑΕΚ.

Ξεκάθαρο επίσης, πως από το τέλος του περασμένου καλοκαιριού γίνονται βήματα προς τα μπρος. Αρχίζουμε και το βλέπουμε στην πράξη σιγά – σιγά.

Ακόμη πιο ξεκάθαρο πως η αντίδραση προσωπικά του Μελισσανίδη στα στραπάτσα – στραπάτσα με αιτίες- είναι θετική. Ψάχνει τις απαντήσεις με αλλαγές σε πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα ως τώρα και αρκετά από αυτά προκαλούσαν προβληματισμό.

Η ΑΕΚ αντιδρά σαν οργανισμός στα κακώς κείμενα που την χαρακτήρισαν το προηγούμενα χρόνια και με πραγματιστικές κινήσεις, αλλά και ψυχολογικά. Αυτό αντανακλά περισσότερο προσωπικά στον Μελισσανίδη.

Το πιο σημαντικό; Ότι έχει αρχίσει να γίνεται τους τελευταίους μήνες και στο κλείσιμο του 2016 αρχίζει να δίνει κάποια δείγματα, δεν αναφέρεται αποκλειστικά στην άμεση βελτίωση της εικόνας της ομάδας, αλλά έχει μακροπρόθεσμη πνοή. Οι κινήσεις για την άμεση βελτίωση, πάνε χέρι με χέρι με τις κινήσεις που βλέπουν προς την επόμενη σεζόν.

Έχω την αίσθηση πως έχουμε μπει στην περίοδο της μετάβασης από την ομάδα που δημιουργήθηκε από την Β’ Εθνική και λειτούργησε όπως λειτούργησε με τις προσθήκες που υπήρξαν ως τώρα και στην Α’ Εθνική, σε αυτή που από την επόμενη σεζόν θα έχει την ρεαλιστική προοπτική να βρεθεί μια δυο σκάλες πιο πάνω σε ποιοτικό επίπεδο, άρα και σε φιλοδοξίες.

Με την ελπίδα και τον στόχο η αλλαγή προς το καλύτερο και τα πρώτα θετικά σημάδια από αυτή την διαδικασία μετάβασης, να τα δούμε στο πρώτο μισό του 2017, σε όλα τα μέτωπα που η ΑΕΚ είναι αναγκασμένη να παλέψει και να πετύχει ότι καλύτερο μπορεί. Είτε μιλάμε για τις απειροελάχιστες ελπίδες ανατροπής της κατάστασης στο πρωτάθλημα, είτε μιλάμε για το Κύπελλο, είτε μιλάμε για το να τελειώσει πιο ψηλά στην βαθμολογία σε σχέση με πέρσι, στο κλείσιμο των play off.

Αλλά το πρώτο στοίχημα που έχει να κερδίσει άμεσα, είναι το κλίμα που αρχίζει να φτιάχνει με την ενεργητικότητα στο μεταγραφικό πεδίο, να φτιάξει ακόμη περισσότερο και να αυξηθεί το ενδιαφέρον του κόσμου, με την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο. Και ο Γενάρης είναι καθοριστικός μήνας γι’ αυτόν τον στόχο.

Η ΑΕΚ καλείται να δώσει τέλος στον συμβιβασμό με την αποτυχία, σε αυτή την ανοσία όπως την λέω εγώ, που μας έχει πιάσει με όλα τα στραβά και ανάποδα που συμβαίνουν σχεδόν κάθε αγωνιστική. Το χειρότερο είναι πως έχουν αρχίσει να περνάνε έτσι, να γίνονται συνήθεια και να κάνουν τον κόσμο να πιστεύει πως είναι φυσιολογικά! Αυτό απαγορεύεται. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα.

Και έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να αλλάξει άμεσα. Οι μαζεμένες και συνεχείς υποχρεώσεις τον πρώτο μήνα του νέου έτους, δεν αφήνουν άλλο περιθώριο. Η ΑΕΚ μπαίνει στο 2017 με την υποχρέωση να δώσει επιτέλους το στίγμα της. Ακόμη και αν αποδειχθεί τελεσίδικα πως δεν έχει περιθώριο να μπει ξανά στην μάχη της κορυφής, που είναι και το πιθανότερο, από το πρώτο μισό του 2017, πρέπει… να πάρει φόρα για το δεύτερο. Και για να γίνει αυτό ο Γενάρης είναι πολύ καθοριστικός μήνας.

Καλείται να πείσει και να κερδίσει ξανά τον κόσμο της βασικά, το λέω πάλι.  Τίποτα δεν είναι χειρότερο για την ΑΕΚ, από το να μην έχει σαν σημείο αναφοράς την στήριξη από τον κόσμο της, το ενεργό τους ενδιαφέρον και την παρουσία τους στο γήπεδο. Και αυτό μόνο η ίδια η ομάδα μπορεί να το φέρει πίσω.

Είχα γράψει πρόσφατα πως μετά από όσα έγιναν, η προσπάθεια αντιστροφής του κλίματος με έντονη δραστηριότητα στα μεταγραφικά ήταν μονόδρομος. Αυτό γίνεται και ξέρω πολύ καλά από τις κουβέντες που κάνω με αρκετό κόσμο, πως δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αρχίσει να… ψήνονται. Από την άποψη πως ξυπνάει σιγά – σιγά κάποιο ενδιαφέρον πάλι, για να δουν αν θα βγει κάτι κάλο τώρα. Αλλά αυτό το «ψήσιμο» περνάει αναγκαστικά από τον αγωνιστικό χώρο και τις νίκες.