(Δεν) υπάρχει μόνο ένας Γιόχανσον

Ο Γιόχανσον δεν είναι από τους ποδοσφαιριστές που γίνονται σταρ. Δυο χρόνια τώρα, δεν νομίζω να έχει ακούσει καν το όνομα του ποτέ από την κερκίδα. Είναι ένας αντιτουριστικός ξανθομπάμπουρας Σουηδός, που όταν βρεθεί σε ήλιο παθαίνει ηλίαση και πέφτει κάτω σαν το κοτόπουλο, που γελάει πιο σπάνια και από το σκοράρισμα του Πέκχαρτ και που δίνει τις πιο βαρετές συνεντεύξεις. Και όμως αυτός ο παίκτης, κατάφερε μέσα σε δυο χρόνια να γίνει σημείο αναφοράς στην ΑΕΚ και να κερδίσει θέση βασικού στην εθνική Σουηδίας, για ματς προκριματικών με αντίπαλο την Γαλλία. Πρόκειται μάλιστα για τον ίδιο παίκτη, που τον Γενάρη του 2015, είχε αρνηθεί να πάει σε σκάουτινγκ τουρνουά της εθνικής Σουηδίας, για να μην χάσει τις πρώτες του προπονήσεις με την ΑΕΚ.

Δεν είναι κανένας σούπερμαν ο Γιόχανσον. Δεν έχει καν ξεκινήσει καλά το φετινό πρωτάθλημα. Ενώ και τις δυο φορές στο φινάλε της σεζόν του πέρυσι και πρόπερσι, ήταν κλαταρισμένος από δυνάμεις. Επίσης δεν είναι καθαρόαιμος κόφτης, ούτε καθαρόαιμο οκτάρι. Είναι κάτι ενδιάμεσο. Αλλά όσο καταλάβαμε εμείς στην ΑΕΚ όλο αυτό το διάστημα, πόσο υπερχρήσιμο εργαλείο είναι ο Γιόχανσον, αλλά τόσο το κατάλαβαν και οι εκλέκτορες στην εθνική Σουηδία. Οπότε πλέον είναι διασταυρωμένο πως πρόκειται για έναν παίκτη λίρα – εκατό.

Για όσους το έχουν λησμονήσει, θα υπενθυμίσω πως η περίπτωση του Γιόχανσον, όταν αποκτήθηκε από την ΑΕΚ, απείχε πολύ απ’ αυτό που λέμε μεταγραφή αεροδρόμιου. Επίσης είναι μια μεταγραφή που ανακοινώθηκε στις τρεις πρώτες μέρες της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου και όχι τις τρεις τελευταίες. Τι σημαίνει τούτο; Πως η ΑΕΚ τον είχε ψάξει και τον είχε βρει, πιθανότατα και τον είχε κλείσει κιόλας, ήδη από τον Νοέμβρη. Ακούω συχνά πως ο Γιόχανσον ήταν λαχείο. Διαφωνώ. Λαχείο είναι να πάρεις έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος στις προηγούμενες ομάδες του δεν είχε γκολ ούτε για δείγμα και στην δική σου να βγει πρώτος σκόρερ. Και αυτά τα λαχεία, όπως όλοι ξέρουμε, σχεδόν σπάνια κληρώνουν. ΄

Όμως ο Γιόχανσον ήταν σε ηλικία 24 χρονών, φουλ βασικός σε μια παραδοσιακή δύναμη του σουηδικού ποδοσφαίρου. Και δουλειά του τεχνικού διευθυντή μιας ομάδας, είναι να βρίσκει τέτοιες περιπτώσεις. Γι’ αυτό άλλωστε δημιουργήθηκε και η αυτή η θέση στις ομάδες. Για τέτοιες μεταγραφές. Εκεί κρίνεται και η αξία και το έργο ενός τεχνικού διευθυντή. Θα μου πείτε ότι ο Μιλοβάνοβιτς, που έφερε τον Γιόχανσον (και που έφερε και τον Σιμόες), έφυγε από την ΑΕΚ ως αποτυχημένος. Ακόμα και αυτό, ίσως ένα (ακόμα) δείγμα έλλειψης σταθερής ρότας και πλάνου. Παρόλο που και ο Μιλοβάνοβιτς στη συνέχεια όχι μόνο χρεώθηκε την ιστορία Κρισάντους, αλλά άρχισε να ψάχνει αντί για Γιόχανσον, περιπτώσεις Μέσι των φτωχών.

Στο δια ταύτα τώρα. Δεν είναι εύκολο πάντα να βρίσκεις Γιόχανσον. Διότι ακόμα και αν έχεις την ικανότητα και τον άνθρωπο να τον βρει, είναι βέβαιο πως στο ψάξιμο δεν παίζεις μόνος σου. Αλλά όταν ήδη έχεις το παράδειγμα του Γιόχανσον,  αλλά και του Σιμόες, που συμπτωματικά αμφότεροι έκλεισαν μήνα Νοέμβρη – Δεκέμβρη, ξέρεις και πως θα πρέπει να κινηθείς. Υποθέτω πως και στην Σουηδία και στην Πορτογαλία και παντού ανά την Ευρώπη, θα υπάρχουν και νέοι Γιόχανσον και νέοι Σιμόες. Πρέπει όμως να τους βρεις εγκαίρως και να τους κλείσεις ακόμα πιο εγκαίρως. Όσες φορές άλλωστε η ΑΕΚ μπήκε, ειδικά στην χειμερινή αγορά, χωρίς να έχει ήδη πρώτα κάνει τα κουμάντα της, τα έκανε μαντάρα. Και στο τέλος έτρεχε και δεν έφτανε και είτε έκανε μια τσαπατσούλικη κίνηση, είτε δεν έκανε καμία.

Βεβαίως για να είμαστε και δίκαιοι, τώρα υπάρχουν δυο σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο είναι πως ενώ έχουμε φτάσει μήνα Νοέμβρη, ο προπονητής για λόγους καθαρά πρακτικούς, ακόμα δεν έχει πάρει οριστικές αποφάσεις για τις θέσεις στις οποίες θα εισηγηθεί ενίσχυση. Και το δεύτερο πρόβλημα, είναι πως ο κόσμος της ΑΕΚ δύσκολα θα δεχθεί μεταγραφή τύπου Γιόχανσον και όχι αεροδρομίου, διότι θα την εκλάβει ως μια ακόμα μεσοβέζικη λύση.

Άλλωστε η ΑΕΚ θα έπρεπε και πέρυσι τον Γενάρη και πέρυσι το καλοκαίρι, να είχε κάνει μεταγραφές τύπου Γιόχανσον. Κάτι που δεν κατάφερε. Αντιθέτως κάποιες εντελώς αποτυχημένες επιλογές, όπως ο Πέκχαρτ, πήγαν να περάσουν, ως τύπου Γιόχανσον. Αλλά εδώ πάλι θα καταλήξουμε στην κουβέντα περί της έλλειψης σταθερού πλάνου και ρότας. Και για να το κλείσω. Προφανώς και υπάρχουν εκεί έξω στην αγορά περιπτώσεις Γιόχανσον. Που προφανώς είναι προσιτές. Μακάρι η ΑΕΚ να μπορεί να τις βρει και μακάρι να υπάρχει η υπομονή για να διαπιστωθεί πως όντως πρόκειται για τέτοιες περιπτώσεις.