Οι κηφήνες θα κλαίνε πολύ σε λίγο

Δεν ήθελε και μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κανείς πως οι όποιες εξελίξεις γύρω από τα προβλήματα που έχουν εμφανιστεί το τελευταίο διάστημα στην ΑΕΚ, θα έμπαιναν μπροστά με την επιστροφή του Δημήτρη Μελισσανίδη. Το έγραφα εδώ από την προηγούμενη εβδομάδα, πως χωρίς τον ίδιο παρόντα και στο επίκεντρο, τίποτα δεν μπορούσε να προχωρήσει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Η αρχή έγινε με το θέμα του Στέλιου Μανωλά, που ξεκαθαρίστηκε σε μια προσωπική ειλικρινή κουβέντα μεταξύ τους. Αποτέλεσμα, να γίνει αυτό που ήταν το καλύτερο για την ομάδα και το ξέραμε όλοι μας. Δεν λύνει τα προβλήματα που υπάρχουν στην λειτουργία των Ακαδημιών και δεν ήταν η παρουσία του Μανωλά στην Κ20, το πρόβλημα στις υποδομές της ΑΕΚ. Ήταν όμως ένα θέμα που αφορούσε γενικότερα την ομαλοποίηση του κλίματος και έπρεπε να ξεκαθαρίσει.

Από την άλλη, την Πέμπτη στην πολύωρη παρουσία του στα γραφεία της ΠΑΕ, ο Μελισσανίδης όσο χρόνο αφιέρωσε στην συνεργασία με Μπάγεβιτς και Μαϊστόροβιτς για το θέμα του προπονητή, άλλο τόσο και περισσότερο αφιέρωσε στα του γηπέδου.

Είναι φανερό – και από όσα έγιναν στον Δήμο για τις σκουπιδιάρες – πως βρισκόμαστε πια στην πιο κρίσιμη φάση για την εξέλιξη της ιστορίας. Πολύ κοντά μεν, αλλά πια είναι απαραίτητο να γίνουν συγκεκριμένα βήματα από την πλευρά της κυβέρνησης για να τελειώνει το θέμα. Ναι μεν είναι θετικά τα πράγματα εδώ και καιρό από το υπουργείο, ναι μεν η συνεργασία είναι αγαστή που λέμε, αλλά ήρθε η ώρα να ξεπεραστούν οριστικά κάποιες αγκυλώσεις που δεν αφορούν την ΑΕΚ, αλλά την κρατάνε αιχμάλωτη εδώ και καιρό.

Δέκα μήνες, είναι μόνο το κομμάτι της καθυστέρησης, που οφείλεται αποκλειστικά στην κυβέρνηση. Οι έξι που έμεινε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο συρτάρι του κ. Λαφαζάνη χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Για να αποδειχθεί πανηγυρικά πως αυτό γινόταν επίτηδες, όταν υπέγραψε την έναρξη της διαβούλευσης για την μελέτη, την τελευταία μέρα που ήταν στην θέση του.

Και άλλοι τέσσερις μήνες, αντί για δύο, για να ολοκληρωθεί η διαβούλευση, αφού μια από τις τελευταίες πράξεις του προσωπικού του ΥΠΑΠΕΝ πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, ήταν να αποδεχτεί το απίστευτο αίτημα του Δήμου, για παράταση της διαβούλευσης και μάλιστα να του δώσει και το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα που μπορούσε.

Μην πιάσω τώρα το θέμα της υψομετρικής μελέτης, που πάνε δύο χρόνια, ναι δύο χρόνια, από τότε που είχα αποκαλύψει σε ρεπορτάζ στην «Εφημερίδα Των Συντακτών», πως γινόταν ήδη αντικείμενο εκμετάλλευσης από την πλευρά της δημοτικής αρχής, για να προκληθεί πρόβλημα στην εξέλιξη των διαδικασιών. Βάλτε και τις προσφυγές, με την αναγκαστική καθυστέρηση που προκάλεσαν και το παζλ συμπληρώνεται για το πως έχει περάσει μια τριετία από την παρουσίαση, χωρίς ακόμη να έχουν ξεκινήσει τα έργα.

Σε όλο αυτό το διάστημα, μια πλευρά μόνο έχει δείξει κατανόηση. Μια πλευρά μόνο έχει κάνει υποχωρήσεις. Μια πλευρά μόνο ξανά και ξανά έχει κάνει αλλαγές και βελτιώσεις, που της ζητήθηκαν, για να διευκολύνεται η κυβέρνηση στην πίεση που δέχεται από τον Δήμο. Μιλάω φυσικά για την ΑΕΚ.

Ήρθε λοιπόν μετά από ολα αυτά, το πλήρωμα του χρόνου για να γίνουν οι μια δυο κινήσεις που θα τελειώσουν την ιστορία όσον αφορά οποιαδήποτε κυβερνητική ευθύνη. Και δεν γίνεται να υπάρξει άλλη καθυστέρηση. Ήρθε η ώρα η εξέλιξη της υπόθεσης που λέγεται νέο γήπεδο της ΑΕΚ στην Φιλαδέλφεια, να περάσει αποκλειστικά στην ευθύνη της Ένωσης. Εννοώ να περάσουμε στο δια ταύτα, στην έναρξη των έργων το γρηγορότερο δυνατό. Το 2017, σε κάθε περίπτωση, είτε λίγο πιο νωρίς, είτε λίγο πιο αργά, θα κλείσει με αυτό το ζήτημα να έχει τελειώσει. Πρέπει να κλείσει έτσι.

Και από όσα μαθαίνω και από την πλευρά της ΑΕΚ άλλες αντοχές δεν υπάρχουν στις καθυστερήσεις για λόγους που υπερβαίνουν την λογική. Δηλαδή αν μέσα στον μήνα που διανύουμε, παρατηρηθεί ξανά το φαινόμενο καθυστερήσεων για θέματα που μπορεί να τρέξει άφοβα η κυβέρνηση, όλα δείχνουν πως αυτή την φορά η πλευρά της Ένωσης θα το ανεβάσει το θέμα και θα θέσει τους πάντες προ των ευθυνών τους.

Όλα αυτά, την στιγμή που κάποιοι κύκλοι, από παρανοϊκοί ως απόλυτα ύποπτοι, δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο την τελευταία τριετία, να προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα με κάθε τρόπο. Κύκλοι που αυτό – προσδιορίζονται ως «ΑΕΚτζήδικοι», αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά σχέση με την ΑΕΚ.

Πρόκειται για αρρωστημένους εγκεφάλους, που εξακολουθούν τριάμισι χρόνια τώρα να προσπαθούν…. να εκδικηθούν την ίδια την ΑΕΚ, επειδή είναι τόσο μεγάλο μέγεθος που έστω και την τελευταία στιγμή, μέσα από την απόλυτη καταστροφή βρήκε τον τρόπο να σταθεί στα πόδια της, χωρίς να τους δώσει την ευκαιρία να την πάρουν στα χέρια τους.

Οι τύποι αυτοί, που βρίσκουν μάλιστα και υποστήριξη πολλές φορές σε άλλους καφενόβιους κύκλους που σε μια νύχτα – με τα χρήματα που έδινε αφειδώς η διοίκηση του Αδαμίδη για να … μην την πειράζουν ενώ η ποδοσφαιρική ομάδα δεν μπορούσε να πληρώνει τα ξενοδοχεία- έγιναν «παράγοντες» και πουλάνε δήθεν αγνό ΑΕΚτζήδικο πόνο για την «Μάνα ΑΕΚ».

Εραστές της καρέκλας στο τζάμπα, ανίκανοι βέβαια να παρουσιάσουν έργο, ακόμη και όταν το «νταβατζιλίκι» στην ΠΑΕ έδινε την δυνατότητα σε κάποιους από αυτούς, να φτιάχνουν μπάτζετ και να το παίζουν «πρωταθληματικοί» παράγοντες στα τμήματα της Ερασιτεχνικής.

Όχι όλοι, γιατί κάποιοι έβαλαν και δικά τους λεφτά. Αλλά ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Αυτή την στιγμή δεν μιλάνε αυτοί που έβαλαν λεφτά, δεν υπάρχουν στο κάδρο, αλλά πουλάνε ΑΕΚτζιδιλίκι και ιδεολογία – παπαρολογία, αυτοί που έγιναν μάγκες χωρίς να βάλουν ποτέ μία. Αυτοί που προκειμένου να παίρνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από την ΠΑΕ, πίεζαν να μην ανανεωθεί το συμβόλαιο του Μανωλά, δεν τους ένοιαζε αν το ποδόσφαιρο είχε χρήματα για να ταξιδέψει για ένα ματς στην επαρχία.

Και αφού φαγώθηκαν ένα κάρο χρήματα σε μπάτζετ υψηλού πρωταθλητισμού, χωρίς να ληφθεί καμιά μέριμνα για την υποδομή των τμημάτων και την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα τους, αφού άφησαν το σωματείο καταχρεωμένο και κατεστραμμένο, έρχονται τώρα που είναι στην απ’ έξω και βρίζουν τον Αλεξίου και τον κάθε Αλεξίου, ότι δήθεν «μικραίνει» την μεγάλη ΑΕΚ που είχαν φτιάξει αυτοί. Την ΑΕΚ …του αέρα. Την Ερασιτεχνική που ξόδευε αλόγιστα για να το παίζουν κάποιοι παράγοντες, με τίμημα την πλήρη απαξίωση της ΠΑΕ και του ποδοσφαίρου.

Όλοι αυτοί οι αρρωστημένοι, που παραδοσιακά υπάρχουν και δρουν παρασιτικά γύρω από την ΑΕΚ, οι ΚΗΦΗΝΕΣ της ΑΕΚ, βρέθηκαν σε μια νύχτα στην απ’ έξω λόγω της εμφάνισης Μελισσανίδη και σήμερα «κλαίνε» και θυμούνται ας πούμε τον Μπάρλο. Να είστε σίγουροι πως αν υπήρχαν στην εποχή του Μπάρλου, θα τον έβριζαν. Όπως έκαναν κάποιοι άλλοι τότε, που έκαναν κινήσεις και κατέβαιναν σε εκλογές εναντίον του Μπάρλου την εποχή που η ΑΕΚ έφτανε στους «4»« της Ευρώπης. Πάντα είχε τέτοιους δυστυχώς η ΑΕΚ.

Εκτός από όσες καθυστερήσεις προκάλεσαν λοιπόν από την κυβέρνηση και από τον Δήμο, άλλες τόσες και ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους έχουν προκαλέσει αυτοί οι απίθανοι. Που δεν δίστασαν και δεν διστάζουν ακόμη να ανακινούν θέματα όχι μόνο με στόχο την υπονόμευση του γηπέδου, αλλά και την ύπαρξη της ίδιας της ΑΕΚ. Σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Αλλά πλέον φαίνεται πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να τελειώσουν όλα και να εξαφανιστούν όλοι οι γελοίοι μια για πάντα από την καθημερινότητα της ΑΕΚ. Θα πονέσει πολύ, είναι αλήθεια, αλλά ειδικά το γήπεδο όσο και να προσπάθησαν και αυτοί, σε λίγο θα αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.