Η ΑΕΚ του Κετσπάγια στο Καραϊσκάκη

Η παρουσία του Σιδηρόπουλου στο Φάληρο, δίνει θεωρητικά τουλάχιστον την εγγύηση πως πάμε για ένα ντέρμπι που όπως και ο τελικός του Κυπέλλου τον Μάιο, θα κριθεί κατά βάση από τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών στο γήπεδο και από άλλους ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Την τύχη, την ψυχολογία, τον τρόπο που θα επηρεάσει τις δυο ομάδες η ατμόσφαιρα στο γήπεδο κλπ.

Άρα φαίνεται πως μπορούμε να μιλήσουμε για μπάλα απόψε. Αν και για τον βοηθό Δημητριάδη έχω τις επιφυλάξεις μου, ας πούμε ότι είναι λυμένο το θέμα της διαιτησίας και πως αν υπάρξουν λάθη, αυτά θα είναι ανθρώπινα.

Λένε πολλοί πως δεν γίνεται ο ΟΣΦΠ να κάνει μέσα σε οκτώ μέρες τρίτη συνεχόμενη αποτυχία. Εγώ πάλι λέω πως στο κανονικό ποδόσφαιρο όλα γίνονται. Όταν μπορεί σε οκτώ μέρες να κάνει τρεις ήττες η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Μουρίνιο, μπορεί να γίνει το ίδιο με οποιαδήποτε ομάδα.

Το ότι ο Μπέντο «παίζει το κεφάλι του», το ότι οι ποδοσφαιριστές του ΟΣΦΠ θα ψάχνουν απεγνωσμένα την ανάσταση μέσα από ένα τόσο σημαντικό ματς, το ότι η έδρα τους θα είναι σίγουρα πραγματική έδρα που θα ψάχνει με κάθε τρόπο να βοηθήσει την ομάδα τους να πάρει την νίκη, όλα αυτά είναι σημαντικά στοιχεία που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει, αλλά δεν είναι απαραίτητο πως θα καθορίσουν και το αποτέλεσμα του ντέρμπι.

Από την άλλη, αν ο ΟΣΦΠ έχει το θέμα με τις συνεχόμενες αποτυχίες, η ΑΕΚ ίσως έχει πιο σοβαρά προβλήματα. Γιατί την στιγμή που ο αντίπαλος της μπορεί να ψάξει την… ανάσταση του χωρίς να αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα με απουσίες, η ΑΕΚ δεν μπορεί να κάνει το ίδιο.

Η ΑΕΚ που και αυτή έχει κληρονομιά την αποτυχία να εκμεταλλευθεί την μεγάλη ευκαιρία που της έδινε το ματς με τον Ηρακλή, που και αυτή δεν πέρασε και την καλύτερη της εβδομάδα από πλευράς ψυχολογίας, έχει και σοβαρά προβλήματα με απουσίες ή με την κατάσταση που βρίσκονται κάποιοι σημαντικοί παίκτες.

Λείπει ο Αλμέιδα, το σημείο αναφοράς της στην επίθεση. Λείπει ο Βάργκας, ο άνθρωπος που έκρινε τέσσερα ντέρμπι την περσινή σεζόν. Έχει τον Μάνταλο με την μάσκα να περιμένει να δει και αυτός και εμείς μέσα στο γήπεδο, εφόσον ξεκινήσει τελικά, αν μπορεί με αυτές τις συνθήκες να είναι ο κανονικός Μάνταλος.

Η ΑΕΚ έχει και το πρόβλημα με τον Σιμόες. Που δεν είναι στα καλά του, γιατί το δεξί του πόδι δεν είναι στα καλά του. Και μετά το τέλος του ματς, με την διακοπή, μαζί με τον Αλμέιδα στο προσκήνιο θα έρθει και το πως θα ξεπεραστεί το γρηγορότερο δυνατό το πρόβλημα και του δεύτερου πολύ σημαντικού για την ΑΕΚ Πορτογάλου παίκτη.

Πρακτικά λοιπόν, αν βγάλεις έξω τα ψυχολογικά και μείνεις μόνο με τα καθαρά αγωνιστικά, η ΑΕΚ πάει στο ματς με πολύ χειρότερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο της. Δεν είναι σε καμιά περίπτωση η ΑΕΚ που βασισμένη σε όλα της τα ατού, πάει για να διεκδικήσει το καλύτερο στο κατά τεκμήριο πιο δύσκολο ματς της σεζόν, που πάντα είναι τα ντέρμπι στο Καραϊσκάκη.

Ακούω πολύ κουβέντα για την άμυνα του ΟΣΦΠ και για το ότι δεν είναι δυνατό η ΑΕΚ να μην κοιτάξει να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες της. Λες και η ΑΕΚ μπορεί να βασιστεί σε όλα της τα όπλα, που υπό κανονικές συνθήκες θα τις έδιναν πολλαπλές επιλογές για το πως θα χτυπήσει μια άμυνα που όντως δείχνει ασθενής.

Λες και ακόμη και απέναντι στον ΑΠΟΕΛ που στο πρώτο μισάωρο τουλάχιστον, έκανε πιο επιθετικό πρέσινγκ από αυτό που βλέπουμε ως τώρα από την ΑΕΚ του Κετσπάγια, δεν βρήκε ο ΟΣΦΠ τις ευκαιρίες ειδικά με τις κινήσεις του Ιντέγε, να δημιουργήσει καθαρές φάσεις για γκολ.

Λες γενικώς και ένας αντίπαλος που όντως δεν είναι αυτός που ήταν πριν δυο χρόνια, δεν παραμένει μια ομάδα με υψηλού ποιοτικού επιπέδου επιλογές σε κάποιες μέσο – επιθετικές θέσεις, τουλάχιστον για τα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος. Λες και δεν παίζει στο γήπεδο του σε τελική ανάλυση.

Δεν υπάρχουν λοιπόν καθαρές και προφανείς επιλογές για το πως πρέπει να παίξει η ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Οποιαδήποτε τακτική επιλογή, θα έχει την δική της λογική και μόνο στο γήπεδο θα κριθεί αν ήταν ή όχι η σωστή. Μπορούμε να κάνουμε σε άλλα ματς όση κριτική θέλουμε για τον προπονητή και την προσέγγιση του, αλλά σε ένα τέτοιο ματς δεν υπάρχουν καθαρές επιλογές.

Κι εγώ σκέφτομαι για παράδειγμα, πως θα είναι επικίνδυνο η ΑΕΚ να δώσει πολύ χώρο στον ΟΣΦΠ στο γήπεδο του. Και ξέρω πως στις τελευταίες προπονήσεις τουλάχιστον οι οδηγίες του Κετσπάγια ήταν σαφείς ως προς την τοποθέτηση των παικτών ανασταλτικά.

Όχι πρέσινγκ ψηλά, πίσω από την μπάλα όταν δεν την έχουμε και αναμονή του αντιπάλου αρχίζοντας να κλείνουμε από ένα συγκεκριμένο σημείο κάτω από την μεσαία γραμμή και μετά.

Σκέφτομαι λοιπόν πως αυτό μάλλον θα είναι επικίνδυνο, όμως άλλο το «σκέφτομαι πως», «ανησυχώ», «υποθέτω» και άλλο να πεις ενόψει ενός τέτοιου ιδιαίτερου ματς «αυτό θα είναι σωστό και αυτό λάθος και αυτό πρέπει να γίνει έτσι και το άλλο αλλιώς».

Το θέμα σε ένα τέτοιο ματς, είναι πως όποια τακτική και να ακολουθήσεις, να την υπηρετήσεις σωστά, οι παίκτες σου να εμφανιστούν στην κατάσταση που πρέπει ψυχολογικά και όσο το δυνατόν περισσότερα από τα ατού σου, να είναι σε καλή βραδιά.

Άτοπο ενόψει τέτοιου ματς το «αν παίξεις έτσι θα είναι λάθος και αν παίξεις έτσι θα είναι σωστό». Η απαίτηση που πρέπει να έχουμε από τον Κετσπάγια είναι πως ότι και να παίξει, πρέπει να το έχει δουλέψει και να το έχει οργανώσει σωστά και να φαίνεται μέσα στο γήπεδο καθαρά ο προσανατολισμός και ο στόχος της ομάδας.

Αν δω την ΑΕΚ να παίζει «ότι να ναι» όπως με τον Ηρακλή, αλλά σε μεγάλο βαθμό και στα δύο προηγούμενα ματς στο πρωτάθλημα, τότε ναι, θα τα βάλω με τον Κετσπάγια και θα έχω δίκιο να τα βάλω. Και ο οποιοσδήποτε το κάνει.

Επίσης πρέπει να έχει φροντίσει να βρει τον τρόπο οι παίκτες του να κατέβουν στο γήπεδο με την ψυχολογία που πρέπει. Να τους παρουσιάσει «στη πρίζα» με λίγα λόγια.

Αυτά είναι τα ζητούμενα από τον προπονητή στο Φάληρο και όχι το αν θα παίξει «σφιχτά», αν θα βγει μπροστά κλπ. Την όποια τακτική να την έχει δουλέψει σωστά και η ομάδα να είναι ψυχολογικά έτοιμη. Ίσως ακόμη περισσότερο το δεύτερο.