Τελείωσαν τα ζόρικα, αρχίζουν τα περίπλοκα

Για να λέμε και τις αλήθειες, με πρωινή προπόνηση στις 10.30 το πρωί (πέρυσι ήταν 8.00), ένα ολόκληρο ρεπό και δυο μισά, κανείς μας δεν δικαιούται γκρίνιας, για τις συνθήκες αυτής της προετοιμασίας. Ούτε εμείς, ούτε και οι ποδοσφαιριστές. Από την άλλη μεριά, οι 16 μέρες και τα 17 βράδια σ’ ένα δάσος, παρέα με πολωνούς φυσιολάτρες και κάμπιες, είναι ζόρικη κατάσταση. Όπως ζόρικη ήταν και η δουλειά που έβγαλαν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ όλες αυτές τις μέρες. Απαιτητική.

Ο Κετσπάγια έδωσε μεγάλο βάρος στην δουλειά στην φυσική κατάσταση. Σε προηγούμενες προετοιμασίες λέγαμε πως δεν υπάρχει προπόνηση, από την οποία να λείπει η μπάλα. Τώρα δεν υπάρχει πρόγραμμα προπόνησης, που να έλειπε η δουλειά στην φυσική κατάσταση. Ακόμα και σε πρωινά ξεμουδιάσματος, πριν από φιλικά. Προφανώς στο μυαλό του Κετσπάγια είναι να φτιάξει μια ΑΕΚ που να έχει αντοχή για πρεσάρισμα και ταχύτητα για γρήγορο transition (που λέγαμε και όταν κλωτσάγαμε μικροί μπάλα στο Λειβάδι στην Αίγινα) από άμυνα σε επίθεση και τούμπαλιν.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως ο Τιμούρ ήταν τόσο χαρούμενος στο τέλος της δουλειάς στο Κίελτσε και δεν το έκρυβε, για το κλίμα που υπήρχε μέσα στην ομάδα. Και που δεν έγινε κανένα παρατράγουδο. Πιθανότατα σ’ όλους εμάς που ζούμε από κοντά την ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια, δεν κάνει πλέον εντύπωση το πολύ καλό κλίμα ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές. Άλλωστε, με εξαίρεση το τελευταίο τρίμηνο που τα είχε κάνει ο Πογέτ σαλάτα στα αποδυτήρια, ποτέ δεν έχει λείψει αυτό το καλό κλίμα. Και τώρα φάνηκε. Υπήρχαν φυσικά οι παρέες ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους, όπως είναι λογικό. Αλλά υπήρχαν τύποι όπως ο Μπαρμπόσα, που ήταν συνδετικοί κρίκοι σ’ αυτές τις παρέες. Ενώ ευτυχώς πλέον, έχουν αποχωρήσει οι ξένοι που πέρυσι είχαν ρίξει νερό στον μύλο των διαχωρισμών που είχε κάνει ο Πογέτ.

Πάντως μπορεί για εμάς το καλό κλίμα να είναι σχεδόν αυτονόητο, για τον Κετσπάγια όχι. Και φάνηκε πόσο πολύ εντύπωση του έκανε και πόσο τον χαροποίησε, που το διαπίστωσε αυτό το καλό κλίμα. Ειδικά σ’ αυτές τις 16 μέρες που πάντα είναι ζόρικες για την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Αλλά για να κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση στον Τιμούρ, φανταστείτε τι είχαν δει τα ματάκια του, ως προς το κλίμα, στην προετοιμασία που είχε κάνει με τον Ολυμπιακό.

Όπως και να έχει, τα ζόρικα του βασικού σταδίου της προετοιμασίας τελείωσαν. Τώρα για τον Κετσπάγια αρχίζουν τα περίπλοκα. Από την Κυριακή που η ομάδα επιστρέφει στις προπονήσεις, μπαίνει σε ένα διάστημα λιγότερο των δυο εβδομάδων, που είναι προετοιμασίας για ευρωπαϊκό ματς. Άλλη εντελώς κατάσταση δηλαδή από το βασικό στάδιο στο Κίελτσε. Τώρα ο Τιμούρ θα κληθεί να δουλέψει για να μοντάρει την ομάδα που θα πάει να διεκδικήσει την πρόκριση στις 28 Ιουλίου. Και παράλληλα να μην αφήσει στην άκρη αλλά να την κάνει παράλληλα, την δουλειά που γίνεται για να μπουν οι βάσεις για την ομάδα που θα μπει στον μαραθώνιο του πρωταθλήματος και θα πρέπει να κόψει πρώτη το νήμα στο τέλος. Είναι περίπλοκο και διόλου εύκολο όλο αυτό.

Αφήστε που η ομάδα την οποία θα ξεκινήσει να μοντάρει από την Κυριακή, μπορεί να προκύψει διαφορετική από τον Αύγουστο και μετά. Όταν δηλαδή θα προστεθεί ένας σέντερ φορ. Ή όταν θα βρει τον ρυθμό του, αν τελικά αποκτηθεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα ο Ροντρίγκεζ. Ή ακόμα, ακόμα, αν γίνει και κάποια άλλη κίνηση. Διότι, όσοι διαβάσατε προσεκτικά αυτά που είπε ο Τιμούρ, δεν έκλεισε πόρτα σε καμία μεταγραφή και επίσης απέφυγε να δώσει συγκεκριμένο αριθμό κινήσεων που θα γίνουν. Αφήστε που από την στιγμή που δεν υπάρχει κανένα βέτο του προπονητή για αποχωρήσεις, κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί μέχρι τέλη Αυγούστου.

Πάντως ο Κετσπάγια θα πρέπει να αρχίσει και να «κλειδώνει» θέσεις ενδεκάδας. Τουλάχιστον για τα ματς των ευρωπαϊκών προκριματικών και μετά βλέπουμε. Για κάποιες θέσεις βέβαια δεν γίνεται καν κουβέντα. Θαρρώ πως ο Ανέστης κάτω από τα δοκάρια, ο Τσιγκρίνσκι και ο Κολοβέτσιος στα στόπερ, ο Ντίντακ αριστερά, ο Σιμόες με τον Γιοχανσον και τον Μάνταλο, δεν κουνιούνται. Ούτε και ο Αραβίδης από την κορυφή της επίθεσης. Και με την εικόνα συνολικά από την προετοιμασία, ούτε και ο Βάργκας από το αριστερό άκρο της επίθεσης.

Μένουν ωστόσο δυο θέσεις, που ακόμα παίζονται και που μπορεί και να παίζονται μέχρι την τελευταία στιγμή. Η μια είναι του δεξιού μπακ. Με Μπακάκη δυνατό και από την αρχή της προετοιμασίας, θα ήταν δεδομένο πως ο Γκάλο θα είχε συναγωνισμό. Αλλά με την εικόνα που είχαν οι δυο παίκτες στο Κίελτσε, νομίζω πως το προβάδισμα του Βραζιλιάνου, αν υπάρχει, είναι οριακό. Η δεύτερη ανοικτή θέση, είναι του δεξιού εξτρέμ. Όχι μόνο διότι ο Μπαρμπόσα δείχνει πως ακόμα δεν έχει βρει την φόρμα του. Αλλά κυρίως διότι ο Κετσπάγια είναι ξεκάθαρο πως ψάχνεται για να χωρέσει τον Μπακασέτα στην ενδεκάδα.

Απολυτως λογικό να ψάχνεται ο Τιμούρ, διότι είναι ένας προπονητής που λατρεύει τους παίκτες που βλέπουν τέρμα και που σουτάρουν σε κάθε ευκαιρία. Μάλλιασε η γλώσσα του να το ζητά στις προπονήσεις στο Κίελτσε. Και όταν έχει έναν παίκτη όπως ο Μπακασέτας, που πυροβολεί ασταμάτητα και τις περισσότερες φορές εύστοχα, δύσκολα θα τον αφήσει στον πάγκο. Στην θέση που του αρέσει του Μπακασέτα, ο Τιμούρ δεν μπορεί να τον χωρέσει διότι ο υπάρχει ο μαέστρος που λέγεται Μάνταλος. Στην κορυφή της επίθεσης ο Μπακασέτας δεν μπορεί καθόλου, επομένως τι μένει; Η θέση του εξτρέμ. Αλλά κι αυτό δεν είναι εύκολο. Θέλει δουλειά και είναι ανάμεσα στα (πολλά) περίπλοκα που περιμένουν τον Τιμούρ στην Αθήνα. Όμως το είπε και μόνος του ο κόουτς. Έχει μάθει στα δύσκολα