Της Ελλάδος τα παιδιά

Η (δυστυχώς πρόσφατη) εποχή που η ΑΕΚ δεν είχε ούτε έναν παίκτη στην εθνική ομάδα, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Δικαίως, βεβαίως – βεβαίως, τότε δεν είχε ούτε έναν διεθνή. Ήταν άλλωστε εποχή που στο ρόστερ είχε ποδοσφαιριστές που δεν έπρεπε καν να είναι στην ΑΕΚ. Πολύ περισσότερο στην εθνική. Αντιθέτως κατά πώς βαδίζει η ΑΕΚ στη νέα εποχή της, είναι δεδομένο πως σύντομα θα αποτελέσει και πάλι τον (βασικό) αιμοδότη της εθνικής. Όπως ήταν, για παράδειγμα, στο περίφημο euro του 2004 στην Πορτογαλία, για να μην πάω και πιο πίσω.

Μέχρι πάντως να συμβεί αυτό, μου φαίνεται ελαφρώς περίεργη η αντιμετώπιση που έχουν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, ως προς την εθνική ομάδα. Έγραφα τις προάλλες πως μόνο σπαθιά δεν έχει καταπιεί το τελευταίο διάστημα ο Αραβίδης. Όλα τα άλλα τα είχε κάνει στην επίθεση της ΑΕΚ. Όμως έμεινε εκτός εθνικής και κλήθηκε, για παράδειγμα, ο Παπάζογλου, που απλώς χρειάστηκε να βάλει επτά γκολ με την φανέλα της Κορτράικ, στο πρωτάθλημα του Βελγίου, που οι καλές άμυνες είναι πιο σπάνιες και από πρασινολαίμη δρυοκολάπτη. Ο αντίλογος σ’ αυτό, είναι πως τα δυο φιλικά ματς που τώρα δίδει η εθνική, γίνονται για δοκιμές νέων προσώπων. Και ως εκ τούτου πολλά από τα μόνιμα μέλη, όπως είναι ο Αραβίδης, έμειναν εκτός. Μακάρι να είναι έτσι. Ως προς τον Αραβίδη. Διότι αν δεν είναι, πρόκειται για ποδοσφαιρικά παράλογη συμπεριφορά.

Αλλά αν όντως είναι έτσι και ο Σκίμπε θέλει να αφιερώσει αυτά τα δυο ματς σε δοκιμές νέων προσώπων, αναρωτιέμαι γιατί αγνόησε εντελώς περιπτώσεις όπως του Δημήτρη Κολοβέτσιου και του Μιχάλη Μπακάκη. Ο Κολοβέτσιος κάνει μια πολύ καλή σεζόν και παίζει στην ΑΕΚ, η οποία είναι στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας στο πρωτάθλημα και στα ημιτελικά του κυπέλλου. Με εξαίρεση μάλιστα εκείνο το ματς με τον Λεβαδειακό στο ΟΑΚΑ, είναι το πιο αξιόπιστο στόπερ της ομάδας. Δεν βλέπω πραγματικά κανέναν λόγο, γιατί δεν δικαιούται μια ευκαιρία στην εθνική. Ειδικά την δεδομένη χρονική στιγμή, που θαρρώ πως δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση, από κάποιους από τους στόπερ που πήραν κλήση για την εθνική. Όπως για παράδειγμα ο Σιόβας.

Πάμε και στον Μπακάκη. Προέρχεται από τραυματισμό και δεν έχει φέτος κερδίσει θέση βασικού στην ΑΕΚ. Σωστά. Όμως τώρα είναι καλά και δυσκολεύομαι να βρω αυτή την στιγμή ταχύτερο ακραίο μπακ που να μπορεί να παίξει στην εθνική. Το γεγονός πως δεν είναι βασικός στην ΑΕΚ, προφανώς και δεν σημαίνει πως είναι ανεπαρκής για την εθνική. Άλλωστε υποθέτω πως στις τωρινές (αλλά και μελλοντικές) κλήσεις του Σκίμπε, δεν είναι όλοι βασικοί στις ομάδες τους. Ίσως το εντελώς αντίθετο να ισχύει.

Βεβαίως θα μου πείτε πως, πριν φτάσουμε στις επιλογές του Σκίμπε, ενδεχομένως να πρέπει να κάνουμε κουβέντα για τις επιλογές του Πογέτ. Ειδικώς για τους συγκεκριμένους παίκτες και ουχί γενικώς. Και αυτό κουβέντα σηκώνει. Βεβαίως ουδείς μπορεί να ψέξει τον Πογέτ που εμπιστεύεται για την ενδεκάδα ένα μπακ με την ποιότητα που έχει ο Γκάλο. Από την άλλη μεριά, θα μπορούσε να μοιράσει λίγο περισσότερο τον χρόνο με τον Μπακάκη. Ειδικά όταν ο Γκάλο πολύ εμφανώς άρχισε να εμφανίζει σημάδια κόπωσης. Αφήστε που θα επιμείνω πως μια δεξιά πλευρά με Μπάκακη ως μπακ και Γκάλο ως εξτρέμ, θα φύσαγε.

Όσο για τον Κολοβέτσιο, είναι ο στόπερ της ΑΕΚ που έχει κάνει μέχρι τώρα τα περισσότερα ματς πρωταθλήματος απ’ όλους τους κεντρικούς αμυντικούς του ρόστερ. Δικαίως διότι είναι πιο μπροστά σε αποτελεσματικότητα, απ’ όλους. Αν κάποιος ίσως έχει αδικηθεί, σε σχέση με τα ματς που έχει πάρει ο Άρθο ως βασικός, αυτός είναι ο Λαμπρόπουλος. Αλλά και αυτό είναι σχετικό, αν συνυπολογίσει κανείς και τρόπο παιχνιδιού που έψαχνε ο Πογέτ από τα μετόπισθεν.

Πάντως όπως και να έχει, τόσο ο Κολοβέτσιος όσο και ο Μπακάκης αποτελούν σημαντική μαγιά έτσι κι αλλιώς για την ΑΕΚ, ακόμα και όταν δεν παίζουν. Όπως και ο Αραβίδης, όπως και ο Μάνταλος, όπως και ο Ανέστης. Διότι για να βρει (ξανά) τον δρόμο της προς την κορυφή, θα πρέπει να έχει ισάξιες επιλογές και ισχυρό ανταγωνισμό, σε κάθε θέση. Το ίδιο υποθέτω ισχύει και για την εθνική. Ή μήπως όχι;

• ΑΕΚ
• Βασικό
• Κολοβέτσιος
• μπακάκης