Πέτα την μπάλα μωρέ

Ξεκινώ με την κωμική πλευρά της μπάλας. Στην Τούμπα έγινε απολύτως σαφές πως ακριβώς το σκεφτόταν ο κυρ Σάββας, όταν ευχόταν να κληρωθεί ο ΟΣΦΠ με την ΑΕΚ στην τετράδα του κυπέλλου. Παππάδες είχε στο μυαλό του και στα σκαριά. Επίσης, πάλι στην Τούμπα, έγινε απολύτως σαφές πως έχει στο μυαλό του το έργο ο κυρ Ιβάν. Να διαλυθεί το αθηναϊκό ποδόσφαιρο, είπε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες και έκανε λόγο για πρόεδρο της ΕΠΟ από την Θεσσαλονίκη. Και φυσικά όταν ο Σιδηρόπουλος «έπνιγε» πέναλτι μαρς του Σιμόες, δεν υπήρχε ανάγκη από ξένους διαιτητές. Αυτά τα ολίγα με την κωμική πλευρά της μπάλας.

Πάμε τώρα στη σοβαρή πλευρά της μπάλας. Πιτσιρικάς, είναι δεν είναι δέκα χρονών. Στριμώχνεται ανάμεσα σε εκατοντάδες πόδια ενηλίκων αλλά και συνομηλίκων, για να περιμένει υπομονετικά την σειρά του να φτάσει στο τέρμα μιας τεράστιας ουράς. Εκεί που βρίσκεται ένα κρουασάν και ένα μπουκαλάκι νερό στην αποβάθρα Ε5 του λιμανιού του Πειραιά. Ο πιτσιρικάς δεν είχε πολλές ευκαιρίες το τελευταίο διάστημα, να βάλει κάτι στο στόμα του. Είχε άλλες προτεραιότητες. Να βρει τρόπους να διασχίσει την Τουρκία για να φτάσει στα παράλια. Να χύσει τρια βιαστικά δάκρυα για την τρια χρόνια μικρότερη αδελφή του που δεν την βάστηξαν οι δυνάμεις της και την κατάπιαν τα κύματα του Αιγαίου. Να μην χάσει από τα μάτια του τον πατέρα του, γιατί αλλιώς πήγαινε χαμένος. Που καιρός για φαγητό.

Όσο για γλυκό; Ο πιτσιρικάς είχε να φάει από τότε που η ζωή του στην Ράκκα, κυλούσε σαν εκείνη του συνομήλικου του, Μισέλ από το Παρίσι ή του ενός χρόνου μεγαλύτερου του, Κάρλ από το Μόναχο. Μέχρι που ο θείος του Μισέλ και ο τρίτος ξάδελφος του Κάρλ, βρέθηκαν με αεροπλάνα τους και τις βόμβες τους στην Συρία, όπως λίγο πριν είχαν βρεθεί στο Ιρακ και πριν στον Αφγανιστάν και ακόμα πιο πίσω στο Βιετνάμ. Και έσπερναν θάνατο. Για την ειρήνη ντε.

Είχε μήνες ολάκερους ο πιτσιρικάς να φάει σοκολάτα και πολλές μέρες να φάει γενικώς. Ήταν αποφασισμένος να περιμένει στην ουρά όσο χρειαστεί και να σπρώξει μ’ όλη του την δύναμη άλλους μεγαλύτερους, αν χρειαστεί, για να πάρει αυτό το κρουασάν. Άλλωστε ήξερε πως ενδεχομένως αυτά να είναι τα τελευταία κρουασάν που θα τους μοίραζαν. Πόσοι άραγε Αθηναίοι, Παγκρατιώτες, Κερατσινιώτες, Πατησιώτες, θα έχουν την δυνατότητα να κόβουν απ’ όπου μπορούν για να αγοράζουν κρουασάν και να τα πηγαίνουν στην Ε5 του Πειραιά. Αυτή έπρεπε να είναι δουλειά άλλων. Της ευρωπαϊκής ένωσης, για παράδειγμα. Του «κοινού μας σπιτιού» που λέει και ο πρωθυπουργός Αλέξης. Που βέβαια μέχρι και ο πιτσιρικάς έχει καταλάβει πως αυτό το «κοινό σπίτι», έχει και κλειδωνιές στα δωμάτια και ανήλιες αποθήκες (ψυχών).

Ο πιτσιρικάς έβγαλε ώρες σ’ αυτή την ουρά και πολλές φορές τον έσπρωξαν αλλά την θέση του στην ουρά την κράτησε σφικτά. Όσο σφικτά κρατούσε στο χέρι του ένα μαντίλι. Ήταν της μαμάς του. Εκείνη δεν ήταν στον Πειραιά. Έμεινε πίσω στην Ράκκα, κάτω από τα ντουβάρια τους σπιτιού που γκρεμίστηκε από βομβαρδισμό. Ο πιτσιρικάς άρπαξε το μαντίλι, πριν ο πατέρας του τον αρπάξει για να φύγουν άρον – άρον για την προσφυγιά. Όχι τόσο για να θυμάται την μητέρα του, όσο για να απαντά σ’ όσους τον ρωτούν γιατί έφυγε από την πατρίδα του.

Η σειρά του πιτσιρικά πλησίαζε. Θα το έπαιρνε το κρουασάν του και χαλάλι οι ατελείωτες ώρες στην ουρά. Μέχρι που μια μπάλα κύλησε δίπλα του. Είχε ξεφύγει από μια παρέα από λίγο μεγαλύτερα από τον πιτσιρικά, παιδιά. Τρια από την Συρία και δυο από το Αφγανιστάν. Μια κυρία, πρόσφυγας η μάνα της από τη Σμύρνη το ’22, είχε φέρει την προηγούμενη μέρα αυτή την μπάλα μαζί με όσες κουβέρτες μπορούσε να κουβαλήσει και όσα παιχνίδια είχαν αφήσει οι κόρες και τα εγγόνια της. Ο πιτσιρικάς είδε την μπάλα να περνά δίπλα του και δεν το σκέφτηκε στιγμή. Άφησε και την ουρά και το κρουασάν και την πήρε στον κατόπι. Ένα σουτ ήταν πιο γλυκό από την σοκολάτα. Σε χρόνο μηδέν ο πιτσιρικάς είχε μπει στην παρέα και έπαιζε με την μπάλα ξεχνώντας και τις ουρές και τα κρουασάν και την πατρίδα που δεν θα γνωρίσει ποτέ και τους κλειστούς δρόμος προς μια καλύτερη ζωή. Και μόνο αυτός ο πιτσιρικάς, μπορεί να μιλάει για μπάλα. Όλοι οι άλλοι, ας το βουλώσουμε…

• ΑΕΚ
• Βασικό
• πειραιάς
• πρόσφυγες
• ΤΟΥΜΠΑ