Μόνος του και όλοι τους

Με την διαιτησία του ντέρμπι αρκετά ασχοληθήκαμε. Πολύ ορθώς παραπέμφθηκε ο Καλογερόπουλος διότι, μπορεί σωστά να απέβαλε τον Μποτία και σωστά να έδωσε το πέναλτι και την αποβολή του Μιλιβόγεβιτς, αλλά δεν έδωσε πέναλτι στον Ζουκουλίνι, απέβαλε λανθασμένα τον Γκάλο και στην εκτέλεση του Μπουονανότε δεν έδωσε επανάληψη παρόλο που βγήκε ένα μέτρο από την γραμμή ο Μποτία. Πάμε τώρα και σε κάτι σοβαρό.

Πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή, άρχισα να παρακολουθώ τα ματς του Σιμόες με την φανέλα της Μορεϊρένσε, όποτε έβρισκα την ευκαιρία. Η ΑΕΚ μόλις τον είχε κλείσει για το καλοκαίρι και ήθελα να δω τι μέρος του λόγου ήταν. Το να παρακολουθείς παιχνίδια του πορτογαλικού πρωταθλήματος και δη μεταξύ μικρομεσαίων ομάδων, είναι εξίσου βάναυσα κουραστικό για τα μάτια και το μυαλό, όσο το «πάμε πακέτο» με την Βίκυ Χατζηβασιλείου. Άντεξα θαρρώ έξι τέτοια ματς, για χάρη του Σιμόες. Το βασικό κοινό χαρακτηριστικό όλων, ήταν πως ο Σιμόες έπαιζε πάντα μόνος απέναντι σ’ όλους τους αντιπάλους. Μόνος του και όλοι τους. Είτε ως κόφτης απέναντι στην Μπενφίκα, είτε ως ψιλοδεκάρι απέναντι στην Ρίο Άβε. Αλλά επειδή η Μορεϊρένσε είχε χαρακτηριστικά Πανθρακικού στα χειρότερα του, είχα στο μυαλό μου πως δεν ήταν και δείγμα γραφής αυτό για τον Σιμόες.

Ομολογώ πως μ’ αυτό που είδα στην καλοκαιρινή προετοιμασία από τον Σιμόες δεν ενθουσιάστηκα. Ούτε μ’ αυτό που έδειξε στις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Ομολογώ επίσης πως πέρασε από το μυαλό μου, πως είχαν δείξει στο βίντεο άλλον παίκτη στον Πογιέτ, όταν ο Ουρουγουανός αποφάσισε να τον βάλει σε θέση κόφτη στο 4-3-3. Από τότε βέβαια και ο Πογιέτ και κυρίως ο Σιμόες μ’ εκθέτουν κατ’ εξακολούθηση, καθώς ο Πορτογάλος έχει κάνει σούπερ παιχνίδια. Αλλά ήρθε και το ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ για να φανεί ξεκάθαρα πως αυτό το παιδί, ναι, μπορεί να παίξει μόνος του εναντίον όλων.

Για όσους δεν το παρατήρησαν, στο δεύτερο ημίχρονο και με το ματς στο 0-0, ο Πογιέτ αποσύρει πρώτα τον Ζουκουλίνι και μετά τον Γιόχανσον. Έβαλε τον Πέκχαρτ και μετά τον Βάργκας. Και ασχέτως αν ο ΟΣΦΠ έπαιζε με δέκα παίκτες, ο Σιμόες είχε απομείνει εντελώς μόνος του, για να κουμαντάρει το ανασταλτικό κομμάτι στη μεσαία γραμμή. Και ήταν παντού. Όπως παντού ήταν στο πρώτο ημίχρονο, όπου βρισκόταν ο Φορτούνης. Σκιά του είχε γίνει και για καιρό ακόμα ο Φορτούνης θα νομίζει πως βλέπει μπροστά του τον Σιμόες, ακόμα και όταν ανοίγει το ψυγείο για να πιεί νερό.

Προφανώς ο Βάργκας είναι αυτός που με το γκολ του κρίνει το ντέρμπι. Προφανώς ο Μπαρμπόσα είναι συγκλονιστικός γιατί δίνει και την ψυχή του παρά το πρόβλημα στο γόνατο. Προφανώς και ο Αραβίδης είναι για μια ακόμα φορά καταλύτης. Αλλά ο τρόπος που ο Σιμόες διαχειρίζεται, ακόμα και απέναντι στον ΟΣΦΠ ή στον ΠΑΟΚ τον ρόλο του μοναδικού κόφτη, είναι εντυπωσιακός. Και είναι ένας ρόλος που έχει αποδειχθεί απαιτητικός και ζόρικος ακόμα και για τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες.

Παρεμπιπτόντως θυμήθηκα μια συνέντευξη που είχε δώσει ο Σιμόες στην Ώρα των Σπορ ανήμερα των φετινών Χριστουγέννων. «Θα είναι διαγώνισμα το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό» είχε πει και από τότε φαίνεται «διάβαζε» για να πάρει άριστα.

Παρεμπιπτόντως επίσης, έριξα μια ματιά στον προσωπικό λογαριασμό του Σιμόες στο facebook. Τελευταία ανάρτηση στις 14 Φεβρουαρίου, μια μέρα μετά το ντέρμπι. Ένα βίντεο τραβηγμένο από την κερκίδα του ΟΑΚΑ, με τους οπαδούς της ΑΕΚ στην είσοδο των δυο ομάδων του ντέρμπι. Ούτε μπράβο μας, ζήτω μας, μόνο κόσμος της ΑΕΚ. Ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση στις 17 Ιανουαρίου μετά τη νίκη επί του ΠΑΣ στα Γιάννενα. Φωτογραφία δική του μαζί με τον Μάνταλο και τον Σοϊλέδη. Ούτε εμείς οι ξένοι και εσείς οι Έλληνες, ούτε τίποτα. Όλοι μια ομάδα και μια οικογένεια. Και παρακάτω στις αναρτήσεις, στις 17 Δεκεμβρίου, η συμμετοχή του Σιμόες σε δημοπρασία για αλληλεγγύη για το IPO Porto 2015, ένα ίδρυμα για τα παιδιά με σοβαρές ασθένειες.

Αυτός είναι ο Σιμόες. Στην ίδια θέση ο ΟΣΦΠ έχει τον Μιλιβογεβιτς της αγκωνιάς και της μπουνιάς και τον Κασάμι της επίδειξης των μηρών. Ενώ ο ΠΑΟ έχει τον Εσιέν των τριών εκατομμυρίων και των τριών χιλιάδων οπαδών που πήγαν στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθούν. Την ίδια μέρα και περίπου την ίδια ώρα είχε φτάσει και ο Σιμόες. Και είχε τρεις οπαδούς να τον υποδεχθούν. Βεβαίως οκτώ μήνες μετά, περίπου την ίδια μέρα που ο Σιμόες κατάπινε τον ΟΣΦΠ, ο Στραματσιόνι αποφάσιζε στον πάγκο τον Εσιέν για να σταματήσει να παίζει με δέκα. Αυτά. Όσο για το καλοκαίρι, η ΑΕΚ πρέπει να κτίσει (και) πάνω του. Αν πάλι οι σειρήνες ηχήσουν τόσο δυνατά, που ούτε ο ίδιος ούτε η ομάδα μπορούν να κλείσουν αφτιά, θαρρώ πως ένα δεκαρικάκι εκατομμύρια είναι καλά. Για διαμάντι πρόκειται άλλωστε.

• ΑΕΚ
• Βασικό
• πογιέτ
• Σιμόες