Παιδιά χωρίς ταβάνι

Θα μπω κατευθείαν στο ζουμί διότι παρόλο που λέμε καλό χειμώνα ακόμα κάνει ανυπόφορη ζέστη, ενώ πολύ φοβούμαι πως μας περιμένουν τουλάχιστον τέσσερις εκλογές και δυο δημοψηφίσματα το προσεχές εξάμηνο. Για όσους διανοηθούν να πανηγυρίσουν τη νίκη επί του Πλατανιά, συστήνω συχνά κρύα ντους, ελαφρύ ρουχισμό και προς θεού όχι αλάτι στο φαγητό. Για όσους τολμήσουν να σκεφτούν «έλα μωρέ, τον Πλατανιά κέρδισε», θα θυμίσω πως η τελευταία νίκη της ΑΕΚ στη Σουπερλίγκα ήταν πριν από 889 μέρες (και νύχτες). Ενώ το τελευταίο 3-0 χάνεται πίσω στον Οκτώβρη του 2011 (βαριέμαι να μετρώ μέρες). Πάμε παρακάτω.

Οι τελευταίες αμφιβολίες για το πόσο… διάνα έκανε η ΑΕΚ με τον Σιμόες, έγιναν φύλλο και φτερό στο φιλικό με την Σεβίλλη. Για τον Βάργκας πάλι, αμφιβολίες δεν υπήρξαν ποτέ, καθώς την ποιότητα του την έδειξε από το πρώτο κιόλας φιλικό. Τότε που έπαιξε με μόλις μια εβδομάδα προπονήσεων και πονώντας στην περόνη. Επομένως αυτά που αμφότεροι έκαναν με τον Πλατανιά ήταν εντός προγράμματος. Όπως εντός προγράμματος και η γκολάρα του Γκάλο. Το συνηθίζει και το κάνει ο Βραζιλιάνος. Όσο για τον Γιόχανσον, από το πρώτο ματς με τον ΟΣΦΠ στο Καραϊσκάκη πέρυσι για το κύπελλο, είχα γράψει πως θα είναι ο καλύτερος αμυντικός χαφ της επόμενης Σουπερλίγκα. Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί;

Αλλά για τους παίκτες που ήρθαν φέτος το καλοκαίρι ή τον περασμένο Γενάρη δεν θα γράψω τίποτα παραπάνω. Διότι θαρρώ πως δικαιούνται όλο τον χώρο της κουβέντας, παιδιά  για τα οποία έγινε μεγάλη συζήτηση αν και πως θα πρέπει να βρίσκονται στην φετινή ΑΕΚ της κανονικότητας. Παιδιά που κατά τους επαΐοντες είχαν ταβάνι την Β’ (ίσως και την Γ’ εθνική).

Λοιπόν αυτά τα παιδιά, απέδειξαν (και) στο πρώτο ματς της επιστροφής της ΑΕΚ στην κανονικότητα, πως ταβάνι δεν έχουν. Ή για να είμαι ακριβείς, δεν θα ανεχτούν να έχουν. Είναι παιδιά που πήραν την ΑΕΚ από τα έγκατα της Γ’ και της Β’ εθνικής και (δείχνουν να) μπορούν να την οδηγήσουν ξανά μέχρι και τον ουρανό.

Πρώτος σ’ αυτή τη λίστα ο Πλατέλλας. Από την Γ’ εθνική κιόλας κάποιοι επέμεναν πως έχει ταβάνι. Πως δεν έκανε ούτε για την Β’ έλεγαν. Είχαν πάθει πλάκα μ’ όσα έκανε με τη Σεβίλλη, αλλά όταν συνήλθαν είπαν πως οι Ισπανοί έπαιξαν στο ρελαντί. «Τρελάθηκαν» μ’ όσα έκανε με τον Πλατανιά, αλλά όταν πάλι θα συνέλθουν, θα πουν «έλα μωρέ ποιος Πλατανιάς». Και αν συνεχίσει με τέτοιες (σούπερ) εμφανίσεις, θα λένε του χρόνου πως «δεν γίνεται να πας Τσάμπιονς Λιγκ με τον Πλατέλλα».

Ακολουθεί ο Αραβίδης. «Έλα μωρέ, έβαλε 20 γκολ στη Β’ εθνική, στην Παναχαϊκή και στα Ψαχνά» έλεγαν. Ο Αραβίδης όμως, σκόραρε στο πρώτο φετινό επίσημο ματς της ΑΕΚ. Όπως είχε κάνει και πέρυσι. Και παρεμπιπτόντως, ο Αραβίδης έχει σκοράρει στα τέσσερα από τα έξι τελευταία επίσημα ματς της ΑΕΚ απέναντι σε ομάδες Σουπερλίγκα.

Συνεχίζω με Σοϊλέδη. Έγραψα πως ήταν σούπερ με την Σεβίλλη και μου έλεγαν πως ήμουν σ’ άλλο γήπεδο. Από το… άλλο γήπεδο, γράφω ξανά πως ο Σοϊλέδης ήταν σούπερ απέναντι στον Πλατανιά. Και επισημαίνω πως για την ίδια θέση υπάρχει και ο Ντίντακ που είχε πάρει μεταγραφή στη Μίλαν και που έπαιζε στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Τελευταίος αλλά όχι έσχατος, ο Δέλλας. Γι αυτόν και αν τέθηκε θέμα… ταβανιού. Όσο οι άλλοι θεωρούσαν πως έχει ταβάνι, εκείνος ήταν σίγουρος πως είχε πλάνο.  Ένα πλάνο όχι περίπλοκο. Με τρεις – τέσσερις απλές ποδοσφαιρικές αρχές, αλλά δουλεμένες μέχρι… θανάτου. Η ΑΕΚ της πρεμιέρας ήταν μια τέτοια ομάδα. Με  ταχύτητα και υπομονή, που αποτελούν τις αρχές του πλάνου που λέγαμε και που για τα περισσότερα φετινά ματς θα αποδειχθούν ποδοσφαιρικές αρετές. Η ΑΕΚ ούτε ακόμα είχε πλήρες με ενέργεια και δυνάμεις το ρεζερβουάρ, ούτε πλήρης ήταν, ενώ βρήκε απέναντι της και μια ομάδα προσηλωμένη με θρησκευτική ευλάβεια σε αμυντική γραμμή μαζινό. Κι όμως η ΑΕΚ ήταν δουλεμένη έτσι και είχε πλάνο τέτοιο, για να κάνει έναν περίπατο.

Με λίγα λόγια, επέμενα και θα επιμείνω πως η ΑΕΚ έχει παιδιά (με πρώτο τον Δέλλα) που δεν έχουν ταβάνι. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως προκαταβάλω αποτελέσματα ή στόχους. Αλίμονο αν το έκανα. Ούτε είναι σωστό, ούτε και δίκαιο, να περιμένουν κάποιοι την πρώτη στραβή (σε εμφάνιση ή αποτέλεσμα), για να υποστηρίξουν το αντίθετο. Αλλά η καλοκουρδισμένη και πειστική ΑΕΚ της πρεμιέρας, βγήκε από πολλή δουλειά και από συγκεκριμένο πλάνο και υλικό. Και πάνω σ’ αυτά θα βαδίσει.

Και κάτι τελευταίο. Ακόμα και σ’ ένα ματς απέναντι στον ακίνδυνο Πλατανιά, φάνηκε πως η ΑΕΚ έχει ανάγκη από μια μεταγραφή στόπερ. Για να μην χάνει σχεδόν με το παραμικρό ισορροπίες και ψυχραιμία. Και για να μην χαραμισθεί και ο Κολοβέτσιος, που επίσης είναι στα παιδιά που δεν έχουν ταβάνι.

ΥΓ: Μιας και ο λόγος για παιδιά χωρίς ταβάνι, να μην ξεχάσει ούτε τον Μάνταλο, ούτε τον Μπακάκη. Αμφότεροι παικταράδες και διεθνής. Που ο πρώτος θα διεκδικήσει την θέση από τον σούπερ Βάργκας και ο δεύτερος από τον σούπερ Γκάλο. Αν είναι δηλαδή να μιλήσουμε περί πληρότητας σε θέσεις.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ