Να γιατί (πρέπει να) παίζει πάντα επιθετικά ο Αλμέιδα

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog για την αποτυχία της Εθνικής, τον Πογιέτ και τον Αλμέιδα

28/03/2024 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Τα κείμενα ήταν ήδη γραμμένα και απλά… περίμεναν την «στραβή» της Εθνικής για να βγάλουν τα απωθημένα τους, να «ξεράσουν» και να εμφανιστούν – και καλά – δικαιωμένοι. Η «Εθνική αποτυχία» συνίσταται για αυτούς στο ότι η μπάλα από την κεφαλιά του Μαυροπάνου δεν πήγε λίγα εκατοστά πιο κάτω ή επειδή ο Μπακασέτας και ο Γιακουμάκης δεν ήταν ψύχραιμοι στη διαδικασία των πέναλτι.

Αν κάτι από αυτά ήταν διαφορετικό, οι ίδιοι θα «πανηγύριζαν» για την Εθνική… παλιγγενεσία! Αλλά προφανώς δεν μας κάνει κάτι εντύπωση. Έτσι ήταν, έτσι είναι κι έτσι θα είναι πάντα. «Γραμμένη» κανονικά την έχουν την Εθνική και το μόνο που έχει σημασία για αυτούς είναι η «κακή ΕΠΟ».

Η ποδοσφαιρική πραγματικότητα βέβαια είναι εντελώς διαφορετική. Η Εθνική έχει αποκλειστεί από τρία συνεχόμενα Euro, αλλά ουδεμία σχέση έχει η Εθνική που δεν μπορούσε να νικήσει τα Νησιά Φερόε και το Λιχτενστάιν, με αυτή της τελευταίας διετίας, που βγήκε πρώτη στον όμιλο του Nations League, νίκησε όσους όφειλε στον όμιλο των προκριματικών και δεν νίκησε την Γαλλία και την Ολλανδία, που δεν μας… βλέπουν ποδοσφαιρικά σε τίποτα.

Η κλήρωση την έφερε να παίζει την πρόκριση σε μια πολύ «καυτή» έδρα, κόντρα σε μια ομάδα κι ένα κοινό, που έπαιζε «όλη του τη ζωή» καθώς θα προκρινόταν για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση. Ο αποκλεισμός ήρθε επειδή η Εθνική στο πιο κρίσιμο ματς, δεν έπαιξε την μπάλα της.

Δεν έπαιξε αυτό που έδειξε ότι μπορεί να κάνει το προηγούμενο διάστημα. Πνίγηκε στο άγχος της, ήταν φοβική στο να παίξει ακόμα πιο επιθετικά, άργησε πολύ και ρίσκαρε να πάει το ματς στη διαδικασία που δεν έπρεπε να το πάει. Η κατοχή μπάλας δεν είναι επιθετικό ποδόσφαιρο. Κι όταν παίζεις με την Γεωργία, δεν γίνεται να κάνεις την πρώτη σου ευκαιρία στο 100’.

Μπορούμε να μιλήσουμε και για επιλογές προσώπων. Ο Ιωαννίδης για παράδειγμα, δεν βγαίνει ποτέ, όταν «πεθαίνεις» για να σκοράρεις. Αλλά κυρίως ήταν θέμα νοοτροπίας. Παίζεις με την Γεωργία, που είναι υποδεέστερη ομάδα, μπαίνεις μέσα, παίζεις την μπάλα σου και τους… ταράζεις στην επίθεση.

Ζει και πεθαίνει με τον τρόπο παιχνιδιού του

Μέσα στη σεζόν που διανύουμε, έχοντας μιλήσει με πολλούς φίλους της ΑΕΚ ύστερα από «γκέλες» της ομάδας σε ματς που ισοφαρίστηκε στα τελευταία λεπτά, μου έχουν μιλήσει για την «έλλειψη σκοπιμότητας» από πλευράς Αλμέιδα. «Μα γιατί να παίζει τόσο επιθετικά και να ρισκάρει πάντα», είναι το επιχείρημά τους.

Απαντάω πάντα πόσο καλά κάνει. Ζει και πεθαίνει με τον τρόπο παιχνιδιού του. Παίζοντας μπάλα. Δεν θα σου βγει πάντα. Όπως για παράδειγμα, δεν του βγήκε στη ρεβάνς με τον Άρη. Του βγήκε στο Μπράιτον στο πρώτο ματς, δεν του βγήκε στο εντός, δεν του βγήκε στην Μασσαλία.

Το συμπέρασμα είναι αν στο τέλος της ημέρας, έχεις παίξεις την μπάλα σου, έχεις παίξει αυτό που ξέρεις και που μπορείς. Είτε το κάνεις, είτε όχι, πάλι θα τα ακούσεις, αν δεν πάρεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αλλά αν έχεις παίξει την μπάλα σου, θα γελάς με όσα πικρόχολα ακούς και διαβάζεις από τους άμπαλους. Αν δεν την έχεις παίξει, θα σε βασανίζει το «γαμώτο» που δεν θα έχεις κάνει αυτό που μπορούσες.

Η επόμενη μέρα ή μάλλον το επόμενο δευτερόλεπτο του αποκλεισμού της Εθνικής, είχε ανθρωποφαγία και συμπλέγματα. Για λόγους ιδιοτέλειας όπως πάντα. Η αλήθεια είναι ότι η Εθνική έχει και βάσεις και εξέλιξη την τελευταία διετία, αλλά και ταλέντο για να προχωρήσει μπροστά. Είναι μεγάλο ζητούμενο τώρα, η διαχείριση, ο προγραμματισμός και φυσικά η κατάλληλη επιλογή προπονητή, αφού θεωρώ απίθανο να παραμείνει ο Πογέτ.