Ο Λιούμπιτσιτς βλέπει τι γίνεται με τον Πινέδα

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για όσα πέτυχε μέσα σε δυο χρόνια ο Μεξικανός μέσα από την ΑΕΚ και το ανάλογο κίνητρο που μπαίνει στον Κροάτη

25/03/2024 | 16:05

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στα μάτια τα δικά μας εδώ, όλα αυτά τα Golden Cup και τα National League που έχουν εκεί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, μπορεί να μας φαίνονται και λίγο να «’χαμε να λέγαμε». Για να πω την αλήθεια, μου φαίνεται πως παραφορτώνουν με αχρείαστες επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις, το ήδη βαρύ πρόγραμμα των ποδοσφαιριστών.

Για τους παίκτες όμως, δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Για τον Πινέδα είναι τεράστια υπόθεση να παίζει τώρα σ’ αυτόν τον τελικό του National League και το ήθελε πολύ να το κατακτήσει. Όπως και ήταν σημαντικό το γεγονός πως έφτασε μέχρι τον τελικό και κατέκτησε το περασμένο καλοκαίρι το Golden Cup. Και ας του στέρησε όλες τις καλοκαιρινές του διακοπές.

Για τον Πινέδα η εθνική του ομάδα ήταν και είναι μια τεράστια υπόθεση. Ένας από τους λόγους που ασφυκτιούσε και ήθελε σαν τρελός να φύγει από την Θέλτα πριν από δυο χρόνια, ήταν πως το κακό του δεύτερο μισό εκείνης της σεζόν, του είχε στοιχίσει την παρουσία του στην εθνική του Μεξικού. Και ήταν απόλυτη προτεραιότητα στην επιλογή του επόμενου σταθμού της καριέρας του, να του προσφέρει το περιβάλλον για να ξανακερδίσει την θέση του.

Προφανώς και η παρουσία του Αλμέιδα έδινε μια τέτοια εγγύηση. Ο Πινέδα φυσικά και είναι παιχταράς. Αλλά από τότε που φόρεσε την φανέλα της ΑΕΚ του Αλμέιδα, έχει γίνει σημείο αναφοράς στην εθνική του ομάδα και έχει σαρώσει και τους τίτλους. Ακόμα και σε εθνικό επίπεδο. Ένα νταμπλ με την ΑΕΚ, ένα Golden Cup και παραλίγο και ένα National League με την εθνική του ομάδα. Αν δηλαδή ο Πινέδα συγκρίνει την ποδοσφαιρική του ζωή τον Μάρτη του 2022 στην Θέλτα, με την τωρινή στην ΑΕΚ, είναι πραγματικά η μέρα με τη νύχτα.

Είναι βέβαιο, πως αυτό που έχει συμβεί με το Μεξικανό και το βλέπουν και το μετράνε, ποδοσφαιριστές όπως είναι ο Λιούμπιτσιτς. Ο Λιούμπι δεν είχε τόσο κακό πρώτο μισό της σεζόν στη Ντιναμό, όσο ο Πινέδα τότε στην Θέλτα. Παρόλα αυτά αισθανόταν πως ο τρόπος που τον αξιοποιούσε ο προπονητής του στη Ντιναμό, δεν του επέτρεπε να προοδεύσει ποδοσφαιρικά. Κάτι που, μεταξύ άλλων, τον καθιστούσε αόρατο και για την εθνική ομάδα της Κροατίας.

Θυμίζω πως ο Λιούμπιτσιτς είχε την δυνατότητα να επιλέξει την εθνική Αυστρίας. Έχει γεννηθεί στην Βιέννη, έχει παίξει στις μικρές ομάδες της Αυστρίας. Δεν χρειάζεται να αναλύσω το πόσο πιο εύκολο θα ήταν να κερδίσει πρόσκληση στην εθνική της Αυστρίας, απ’ ότι στην Κροατία. Παρόλα αυτά ο Λιούμπι επέλεξε τον δύσκολο δρόμο. Πρώτον γιατί πιστεύει πολύ σ’ όσα μπορεί να πετύχει. Δεύτερον διότι ήξερε την σημασία να κερδίζεις μια θέση στην εθνική Κροατίας.

Το είχε πολύ στο μυαλό του αυτό ο Λιούμπιτσιτς όταν ήρθε στην ΑΕΚ. Δεν του αρκούσε μόνο να φύγει από τη Ντιναμό και να σταματήσει να παίζει αριστερό μπακ. Όπως και δεν αρκούσε τότε στον Πινέδα, μόνο να φύγει από την Θέλτα. Ήθελε ο Λιούμπι να βρει επόμενο σταθμό που, μεταξύ άλλων, να του εξασφαλίζει και περιβάλλον μέσα από το οποίο θα μπορεί να διεκδικήσει μια θέση στην εθνική Κροατίας.

Το περιβάλλον της ΑΕΚ

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα είναι ένα τέτοιο περιβάλλον. Αποδεδειγμένα. Η πιο τρανταχτή απόδειξη είναι ο Πινέδα, αλλά δεν είναι και η μοναδική. Το ακριβώς αντίθετο. Το έχει λοιπόν πολύ στο μυαλό του ο Λιούμπι, πως μέσα από την ΑΕΚ μπορεί να τραβήξει την προσοχή του προπονητή της εθνικής Κροατίας. Ήδη μετά το ματς στην Λαμία, που ο Λιούμπιτσιτς έγραψε δεύτερη ασίστ μαζί με τα δυο γκολ που έχει ήδη πετύχει, υπήρχαν σχετικά δημοσιεύματα στην Κροατία.

Ο Λιούμπι πολύ θα ήθελε να το παλέψει ακόμα και για την αποστολή που το καλοκαίρι θα πάει στο Euro. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Πρώτον διότι οι προπονητές συνηθίζουν να επιλέγουν όλους εκείνους που οδήγησαν την εθνική μέχρι και την πρόκριση για την διοργάνωση. Δεύτερον διότι η Κροατία έχει παιχταράδες σ’ όλες τις γραμμές της. Αλλά και ο Λιούμπιτσιτς, παιχταράς είναι. Το έχει ήδη δείξει και όσο περνούν τα ματς το δείχνει όλο και περισσότερο.

Έχει να συναγωνιστεί πολύ καλούς παίκτες και από τοπ πρωταθλήματα. Και δεν εννοώ καν τον Μόντριτς ή τον Κόβατσιτς ή τον Μπρόζοβιτς που είναι οι βασικοί. Αλλά και περιπτώσεις όπως ο Μάγιερ, που παίζει την ίδια θέση με τον Λιούμπιτσιτς και αγωνίζεται στην Μπουντεσλίγκα με την Βόλφσμπουργκ. Όμως τον Πάσαλιτς της Ριέκα, που Ντάλιτς υπολογίζει περισσότερο ως χαφ, μπορεί εύκολα να τον… «καταπιεί» ο Λιούμπι. Στα χέρια του και στα πόδια του και στο τεράστιο ταλέντο του είναι. Όπως ήταν και για τον Πινέδα.

Πάντως αυτό το κίνητρο που έχει Λιούμπιτσιτς, θα τον βοηθήσει πολύ. Όπως θα βοηθήσει και την ΑΕΚ. Και μακροπρόθεσμα, γιατί η κίνηση της μεταγραφής του Λιούμπι είχε κυρίως μακροπρόθεσμα χαρακτηριστικά, αλλά και άμεσα για τις μάχες των Play Offs. Υπάρχει το Euro το καλοκαίρι, υπάρχει το «δείτε και εδώ τι κάνω εγώ με την ομάδα που πάει για να κατακτήσει το πρωτάθλημα». Αν δε, το κατακτήσει κιόλας, ακόμα πιο έντονο θα γίνει αυτό.