Δεν έχει παίξει ποτέ ελληνική ομάδα με τέτοιο τρόπο και τέτοια νοοτροπία στην Ευρώπη

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, μετά τη νέα μεγάλη εμφάνιση της ΑΕΚ κόντρα στην Μπράιτον

01/12/2023 | 10:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είχα γράψει και είχα πει πριν από τον χθεσινό αγώνα κάποια πραγματάκια. Συγχωρήστε μου που θα τα επαναλάβω, αλλά επειδή ισχύουν στο ακέραιο, θεωρώ ότι πρέπει να τα συνειδητοποιήσουμε. Δεν έχει υπάρξει άλλη ΑΕΚ, εδώ και πάρα πολλά χρόνια (για να μην πω ποτέ), αλλά και καμιά άλλη ελληνική ομάδα, που να αγωνίζεται μόνιμα σε παιχνίδια υψηλού ευρωπαϊκού επιπέδου απέναντι σε top class ομάδες, με τον τρόπο και με τη νοοτροπία με την οποία αγωνίζεται αυτή η ομάδα της ΑΕΚ. Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα.

Για αυτό και είχα γράψει ότι αυτή η ΟΜΑΔΑ σου γεμίζει την ψυχή, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Όχι ότι δεν ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, αλίμονο. Νομίζω όμως ότι όλοι καταλαβαίνετε τι εννοώ αφού το νιώθετε κι εσείς. Όταν δηλαδή παίζεις με μια ομάδα από την Πρέμιερ Λιγκ, που όπως έχει πει και ο Γκουαρδιόλα, παίζει το πιο δύσκολο για τον αντίπαλο, το πιο πιεστικό και το πιο σύγχρονο ποδόσφαιρο τον τελευταίο χρόνο στην Ευρώπη, και του κάνεις 20-7 τελικές, έχεις κατοχή 60-40, περισσότερες πάσες και καλύτερη κυκλοφορία, κι ενώ έχεις παίξει για μεγάλο χρονικό διάστημα με δέκα παίκτες, ε αν μη τι άλλο, είναι εντυπωσιακό. Και σίγουρα πρωτόγνωρο για ελληνική ομάδα. Να βλέπεις την Μπράιτον των 400 εκατομμυρίων μπάτζετ να κάνει καθυστερήσεις, που δεν έκανε ούτε ο Πανσερραϊκός, παίζοντας μάλιστα και με αριθμητικό πλεονέκτημα.

Η ΑΕΚ σε έναν όμιλο με Μπράιτον, Μαρσέιγ και Άγιαξ, έχει παίξει πέντε παιχνίδια και ήταν καλύτερη ή ίση αγωνιστικά με τους αντιπάλους της, σε όλα εκτός από το πρώτο ημίχρονο στη Μασσαλία. Και σε όλα τα ματς με αρκετές απουσίες, με μακράν πιο κομβική αυτή του Λιβάι. Γιατί αν φανταστούμε να είχε τον Λιβάι χθες, στο ματς που είδαμε, απέναντι στα συγκεκριμένα σέντερ μπακ, καταλαβαίνουμε πόσο ακόμα πιο πολύ θα υπέφεραν οι Άγγλοι.

Γιατί ηττήθηκε όμως η ΑΕΚ και κινδυνεύει με τέτοια ομάδα, με τέτοιες εμφανίσεις, με τέτοια αγωνιστική εικόνα, ακόμα και με την τέταρτη θέση στον όμιλο; Είχα γράψει στην «ΩΡΑ» το εξής πριν το ματς με την Μπράιτον. Ότι το μόνο που θα ζητούσα από την όποια… ανώτερη δύναμη του ποδοσφαίρου για το συγκεκριμένο ματς, θα ήταν αυτή τη φορά να είναι δική μας, η κομβική στιγμή του αγώνα.

Δεν ήταν, δυστυχώς, ούτε τώρα. Με το δοκάρι του Τσούμπερ. Ούτε και μετά, στο έκτο αυστηρό πέναλτι εναντίον της ΑΕΚ σε πέντε παιχνίδια! Ήταν πέναλτι, δεν λέω, αλλά έξι πέναλτι σε πέντε ματς, πάει πολύ. Να παίζεις με την Μπράιτον δύο αγώνες και να σου βάζει τρία γκολ, όλα με πέναλτι και μάλιστα από το VAR, που σημαίνει οριακά. Δεν είχε τη στοιχειώδη τύχη η ΑΕΚ, ούτε καν στη φάση της αποβολής του Γκατσίνοβιτς, δευτερόλεπτα πριν γίνει αλλαγή. Με την πρώτη κίτρινη, παρεμπιπτόντως, να είναι της πλάκας.

Σε όλα τα ματς, όλες οι στιγμές ήταν εναντίον της ΑΕΚ. Είτε με την ευκαιρία του Γιόνσον κόντρα στον Άγιαξ (ας ελπίσουμε να μην αποβεί και ιστορικά μοιραία), είτε με το λάθος του Στάνκοβιτς στη Μασσαλία, είτε με την κεφαλιά του Λιβάι με την Μαρσέιγ στη Νέα Φιλαδέλφεια, είτε χθες με το δοκάρι του Τσούμπερ.

Όλα όμως για κάποιον λόγο γίνονται. Η ΑΕΚ που είδαμε στα πέντε ματς του ομίλου, άξιζε να συνεχίσει στο Europa League. Θα πάει για μια τελευταία… ζαριά στο Άμστερνταμ για να συνεχίσει στο Conference. Θα περάσει! Προχωράμε.