Η ΑΕΚ πήρε το καλοκαίρι ένα ρίσκο, που δεν γίνεται να κριθεί Νοέμβρη

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης παίρνει το... ρίσκο να βάλει στο τραπέζι την υπόθεση του Γκαρσία

25/11/2023 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στο ποδόσφαιρο, όπως και στην ζωή, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν, να έρθουν τα πάνω κάτω, σε μια στιγμή, σε μια φάση. Δείτε, για παράδειγμα, τι έγινε τώρα με τον Γκάβι στην εθνική του ομάδα και θυμηθείτε πόσα ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν. Δυστυχώς (ή ενδεχομένως και ευτυχώς) κανείς δεν έχει γυάλινη σφαίρα για να δει τα μελλούμενα και ανάλογα να πάρει τις αποφάσεις του. Ως εκ τούτου οποιαδήποτε επιλογή που δεν αφορά τώρα, αλλά εκτείνεται στο μέλλον, μικρή ή μεγάλη, σοβαρή ή λιγότερο σοβαρή, εμπεριέχει ρίσκο. Σ’ αυτό φαντάζομαι συμφωνούμε όλοι μας.

Η ΑΕΚ λοιπόν το περασμένο καλοκαίρι, προφανώς και πήρε ένα ρίσκο να απορρίψει την πρόταση άνω των 20 εκατομμυρίων της Λανς για τον Γκαρσία. Ήταν μια πρόταση ελκυστική, ήταν μια πρόταση σε οικονομικά ύψη υπερ-τριπλάσια, από το ποσό ρεκόρ στην ιστορία της ΑΕΚ ως προς τις πωλήσεις. Από την άλλη μεριά, είναι πολύ προφανές, πως ρίσκο θα ήταν ακόμα και να δεχόταν αυτή την πρόταση και να παραχωρούσε τον Λιβάι. Αφενός διότι κανείς δεν έδινε εγγύηση πως αυτός που θα ερχόταν, όσα χρήματα και αν κόστιζε, θα έβγαινε ως επιλογή. Αφετέρου διότι ο Γκαρσία μπορεί στην Λανς να έκανε μια σεζόν που να έβγαζε μάτια και η αξία του μέσα σ’ έναν χρόνο, να διπλασιαζόταν.

Η ΑΕΚ πήρε την απόφαση να κάνει μια επιλογή, που, για να είμαστε δίκαιοι και τίμιοι και ειλικρινείς, εκείνη την στιγμή που την έκανε, ήταν αυτή που ήθελε και επιθυμούσε ολόκληρος ο οργανισμός της ομάδας. Από τους οπαδούς, μέχρι και τον προπονητή. Ανοίγω μια παρένθεση για μια διευκρίνηση που νομίζω πως έχει αξία. Ο Αλμέιδα είχε πει το καλοκαίρι πως αν ήταν στην θέση του προέδρου, θα τον είχε πουλήσει τον Λιβάι. Όχι όμως στην λογική πως αυτό θα ήταν το καλύτερο για την ομάδα, αλλά με βάση τα δεδομένα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και το ύψος της πρότασης ήταν δύσκολο για μια ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ να αρνηθεί. Κάτι που ακόμα και ο ίδιος, δύσκολα θα το έκανε. Αλλά για να μην τρελαθούμε, είναι ασύλληπτα παράλογο να θεωρήσει κάποιος πως ο Αλμέιδα που έκανε τον Γκαρσία σέντερ φορ και που τον είχε ως τον μοναδικό αναντικατάστατο στην περυσινή σεζόν, θα προτιμούσε να παραχωρηθεί. Κλείνω την παρένθεση.

Επειδή δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε, όλοι μας θυμόμαστε πολύ καλά πως την περίοδο που γινόταν το νταλαβέρι με την Λανς, ο Γκαρσία είχε μπει στην καλοκαιρινή προετοιμασία της ΑΕΚ και έβαζε στα φιλικά το ένα γκολ πίσω από το άλλο. Αυτά τα «δεν σκοράρει με τίποτα», δεν υπήρχαν πουθενά. Και φυσικά όλοι μας, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ξέρουμε καλά πως οι ίδιοι που τώρα ξιφουλκούν με το απλοϊκό «έπρεπε να είχε πουληθεί το καλοκαίρι ο Λιβάι», θα ήταν οι πρώτοι που αν είχε πωληθεί, θα ούρλιαζαν πως «Η ΑΕΚ για τα φράγκα, έδωσε τον καλύτερο της παίκτη, πριν από τις μάχες των προκριματικών της Ευρώπης». Μονά, ζυγά, μονόζυγα.

Εξυπακούεται πως κάθε τέτοιου είδους επιλογή, εμπεριέχει ένα ρίσκο. Δεν είναι ποδοσφαιρικά παράλογο να υποστηρίζει κάποιος πως η ΑΕΚ έπρεπε να πάρει τα 20 plus εκατομμύρια για τον Γκαρσία, τότε που ήταν ζεστά και να από εκεί και πέρα να κάνει τα ανάλογα κουμάντα της. Με το ρίσκο είτε να μην της βγει ο αντικαταστάτης της, είτε ο Λιβάι κατόπιν να αξίζει τα διπλάσια, είτε και τα δυο μαζί. Ούτε όμως είναι ποδοσφαιρικά παράλογο, αυτό που επέλεξε η ΑΕΚ, να κρατήσει τον καλύτερο της παίκτη και να προσδοκά απ’ αυτόν και μεγαλύτερα αγωνιστικά οφέλη σε μια σεζόν που υπάρχει και η Ευρώπη, αλλά και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη. Με το ρίσκο να μην πάρει τίποτε από τα δυο.

Αυτό ωστόσο που είναι ποδοσφαιρικά παράλογο, είναι να κριθεί μήνα Νοέμβρη αν της βγήκε ή δεν της βγήκε αυτό το ρίσκο. Όντως η ΑΕΚ έχει στερηθεί πολύ τον Γκαρσία λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών. Εκεί που έχει παίξει ο Λιβάι, ακόμα και αν δεν έχει σκοράρει, είχε κομβική παρουσία και η ΑΕΚ έχει πάρει αυτό που θέλει. Έπαιξε με τη Ντιναμό τον Αύγουστο και προκρίθηκε, δεν έπαιξε με την Αντβέρπ και αποκλείστηκε. Ήταν παρών στο Μπράιτον και η ΑΕΚ κέρδισε, το ίδιο και στην Λεωφόρο. Και έκανε ματσάρες, παρόλο που δεν είχε σκοράρει.

Έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από τους τραυματισμούς από το καλοκαίρι και μετά. Είναι αστείο να συζητάμε για γυάλινο, με τέτοια σωματοδομή. Είναι γελοίο να συζητάμε για το ιατρικό τιμ και τους φυσιοθεραπευτές, αφενός όταν δεν έχουμε ιδέα από την επιστήμη, αφετέρου και κυρίως όταν έχουν κάνει θαύματα και πέρυσι και φέτος σε επιστροφές ποδοσφαιριστών. Και μάλιστα από δύσκολους τραυματισμούς και με περίπλοκες εγχειρήσεις. Για τους συνεχόμενους τραυματισμούς του Λιβάι, σίγουρα θα υπάρχει εξήγηση. Πιθανόν αυτή να βρίσκεται στα συνεχόμενα ματς με ένταση, παράλληλα με δυνατές προπονήσεις με ένταση γιατί δεν γίνεται διαφορετικά, μαζί με την έντονη επιθυμία να παίξει και να μην χάνει ματς. Εξ ου και μετά τον προηγούμενο μυϊκό τραυματισμό, η επιστροφή του έγινε με πολύ αργά και προσεκτικά και σταθερά βήματα.

Τώρα προέκυψε πάλι τραυματισμός, που αν ήταν στα ίδια σημεία που τον ταλαιπώρησαν πριν, να συζητούσαμε πως κάτι περίεργο συμβαίνει. Δεν είναι όμως. Ούτε υπήρχε θέμα πως έφυγε ο παίκτης τραυματίας από την Αθήνα για να πάει στην εθνική του, διότι το τηλεφώνημα της περασμένης Δευτέρας για τις ενοχλήσεις, τους άφησε όλους στην ΑΕΚ παγωτό. Υπάρχουν όμως και οι ατυχίες έτσι κι αλλιώς, που μπορεί συγκυριακά να έρθουν να κολλήσουν μ’ άλλες ατυχίες. Επειδή κανείς από εμάς, ούτε από την ΑΕΚ, μπορούν να διαβάσουν τα ταρώ για να δουν το μέλλον ή να έχουν κρυστάλλινη σφαίρα, κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει τι θα γίνει στη συνέχεια της σεζόν.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Γκαρσία δεν έπαψε να είναι ένας παιχταράς με τεράστια προσόντα και τεράστιες δυνατότητες. Και ένας παίκτης που είναι πολύ κομβικός για το παιχνίδι της ΑΕΚ. Επίσης το μόνο σίγουρο είναι πως η σεζόν είναι ακόμα μπροστά και όχι πίσω. Τα σημαντικά είναι μπροστά. Και το αν τελικά το ρίσκο να κρατήσει η ΑΕΚ το καλοκαίρι τον Γκαρσία, ήταν πετυχημένο ή όχι, θα φανεί στα τέλη του Μάη. Όχι μήνα Νοέμβρη. Διότι ο Λιβάι έχει ακόμα την δυνατότητα να βοηθήσει την ΑΕΚ να πετύχει σημαντικά πράγματα, προλαβαίνει ακόμα να βγει και πρώτος σκόρερ. Και φυσικά το ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος.