11 συνεχόμενα ματς με γκολ στην πλάτη και ένας άλλος τρόπος διαχείρισης

Το πρόβλημα της ΑΕΚ, λοιπόν, δεν είναι ενός και μόνο αγώνα. Δέχεται γκολ σε κάθε παιχνίδι της και αρκετές φορές περισσότερα από ένα. Άρα δεδομένα υπάρχει θέμα ανασταλτικής λειτουργίας και όχι μόνο προσωπικών λαθών. Προκύπτουν ζητήματα τα οποία μπορούν να διορθωθούν μόνο μέσα από δουλειά και συνολική προσπάθεια. Είναι ομολογουμένως μια κατάσταση μη αποδεκτή, το να δέχεται η ομάδα γκολ τόσο νωρίς στα παιχνίδια της από αντιπάλους όπως ο Πανσερραϊκός και ο ΟΦΗ. Από ομάδες -χωρίς αυτό να αποτελεί μομφή αλλά είναι η πραγματικότητα- πολύ περιορισμένης επιθετικής δυνατότητας σε σχέση με αυτές που αντιμετωπίζει στην Ευρώπη. Δεν είναι νορμάλ να εμφανίζεται η ομάδα τόσο νωχελική στα ξεκινήματά της, να χαρίζει τόσο εύκολα φάσεις και μετά να τρέχει κυνηγώντας την ουρά της για να γυρίσει τα παιχνίδια. Δεν θα το καταφέρνει πάντα και πήρε το μάθημα της στην Κρήτη.

Είναι μια ομολογημένη αδυναμία, η οποία θα κρατήσει την ομάδα πίσω στην πορεία των αγώνων και σίγουρα δεν θα της επιτρέψει να κάνει αυτά που πραγματικά μπορεί όσο δεν βρίσκει την απαιτούμενη αμυντική ισορροπία. Οι απώλειες είναι μία συζήτηση που μπορεί να γίνει, αλλά όχι και να αποτελεί δικαιολογία σε τέτοια έκταση. Άλλωστε σημαντικές απουσίες υπήρχαν και πέρυσι, όμως η ΑΕΚ κατάφερε να αντεπεξέλθει με πολλή περισσότερη επάρκεια. Το να σου συμβαίνει μία φορά και δύο, έστω και τρεις και τέσσερις, είναι κάτι που μπορεί να χωνευτεί. Το να δέχεσαι γκολ σε 11 συνεχόμενα παιχνίδια είναι μία ξεκάθαρη απόδειξη δυσλειτουργίας.

Το ερώτημα είναι αν η ΑΕΚ μπορεί να παίξει διαφορετικά. Αν πράγματι γίνεται μέσα στη δουλειά που ακολουθείται από τότε που ο συγκεκριμένος προπονητής ανέλαβε την ομάδα, να προστεθεί και ένα κομμάτι δεύτερου πλάνου. Θα είναι μία μόνιμη απορία μου γιατί να μη γίνεται αυτή η ομάδα να μπαίνει πολύ πιο σφιχτά σε κάποια παιχνίδια τα οποία χρειάζονται και διαχείριση πριν από άλλα πιο σημαντικά, όπως για παράδειγμα αυτό της ερχόμενης Πέμπτης κόντρα στον Άγιαξ.

Γιατί να μην μπορεί η ΑΕΚ να μπαίνει σε κάποιους αγώνες με το πρώτιστο σκεπτικό να μη δεχθεί τέρμα, όσο το παιχνίδι θα εξελίσσεται μέχρι να βρει εκείνη το δικό της; Γιατί να μην μπορεί να κλείνει αγώνες στο 1-0 υπέρ της, ή και να το προσπαθεί;

Κατά τα άλλα ο Αλμέιδα ήταν πιστός σωστός και δίκαιος απέναντι στο γκρουπ. Έδειξε σε όλους τους ποδοσφαιριστές ότι εξακολουθεί να τους πιστεύει το ίδιο. Πολύ εύκολο είχαν την απορία γιατί να μη χρησιμοποιείται ο Φαν Βερτ και τον είδαμε για δεύτερη φορά βασικό στο πρωτάθλημα, στην κορυφή της επίθεσης. Το ερώτημα βέβαια δεν είναι γιατί ο Ολλανδός δεν πήγε καλά αλλά τι ακριβώς έκανε η ομάδα ώστε να τον εκμεταλλευτεί. Τίποτα!

Ο βασικός στο συγκεκριμένο ματς επιθετικός της ομάδας που κατέκτησε πέρυσι το νταμπλ ήταν σαν ξένο σώμα και σίγουρα δεν ευθύνεται μόνο εκείνος γι’ αυτό. Πρώτα είναι το πλάνο και προφανώς η έλλειψη ενός εναλλακτικού ώστε η ομάδα να δοκιμάζει και κάτι διαφορετικό στα παιχνίδια που δεν μπορεί να έχει τον Γκαρσία. Κι όπως πηγαίνει το πράγμα αυτά φέτος, ίσως να είναι πολλά…