Πάμε για ένα ακόμα μάθημα ΑΕΚτζήδικης ιστορίας, ύστερα από αυτό στο Ζάγκρεμπ

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, εστιάζει φυσικά στη ρεβάνς του Σαββάτου

17/08/2023 | 13:36

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο Ζάγκρεμπ, γράφτηκε ιστορία από την ΑΕΚ, τόσο με τη νίκη της, αλλά κυρίως με τον τρόπο και τη στάμπα με την οποία σημαδεύτηκε αυτή, αμέσως μετά την επίτευξη του νικητήριου γκολ από τον Κώστα Γαλανόπουλο. Ωστόσο, αυτή η ιστορική σελίδα των αναμετρήσεων με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ, είναι γραφτό να κλείσει για την ΑΕΚ, το Σάββατο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί όπου δυστυχώς άνοιξε με τον πλέον τραγικό τρόπο, έξω από το γήπεδο.

Η ομάδα της ΑΕΚ έδωσε μια υπόσχεση στον κόσμο της, όταν αναχώρησε για το Ζάγκρεμπ. «Πάμε να παίξουμε μπάλα για την ιστορία της ΑΕΚ και για την οικογένεια του Μιχάλη». Τήρησε αυτή την υπόσχεση στο ακέραιο. Πάλεψε για τη νίκη και όχι απλά για το θετικό αποτέλεσμα, κάτι που αποδείχτηκε, όχι μόνο εκ του τελικού αποτελέσματος, αλλά από την είσοδο όλων των επιθετικών που είχε με το σκορ στο 1-1. Κι ακόμα και στο 1-2, η ΑΕΚ πίεζε και έχανε ευκαιρίες για το 1-3.

Το Σάββατο θα είναι η δεύτερη πράξη αυτής της σελίδας. Και η ομάδα πρέπει να πονέσει και να τιμωρήσει ξανά τους Κροάτες, αυτή τη φορά μπροστά στα μάτια των δικών της οπαδών. Που θα φωνάξουν με τόσο πάθος και τόση δύναμη για την ΑΕΚ και τον Μιχάλη, που οι φωνές θα φτάσουν ως τον ουρανό. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη τιμωρία εντός του Ναού της «Ένωσης» για τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Και… όχι μόνο για αυτόν. Κι εκτός γηπέδων, η νίκη θα έρθει με τη μάχη για δικαιοσύνη και τη δικαίωση του Μιχάλη.

Οφείλουμε να κάνουμε δύο πράγματα

Διαπιστώσαμε άπαντες ότι η οργή και ο θυμός της ομάδας, μετατράπηκαν σε αποφασιστικότητα και ψυχικά αποθέματα, τα οποία τα έδειξε μέσα στο άντρο και μπροστά στα μάτια των φασιστοειδών, που κράτησαν και κενά καθίσματα για τα «αδέρφια» τους.

Η ΑΕΚ, όλο το περιβάλλον της, ο κόσμος της, οφείλουν να κάνουν, οφείλουμε να κάνουμε, δύο πράγματα. Να δώσουμε μάχη για να μείνουν αυτά τα καθίσματα για πολύ καιρό κενά και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι συμμετέχοντες στη δολοφονία του Μιχάλη και στη φασιστική επιδρομή στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Αλλά και να αφήσουμε την ομάδα, επιτρέποντας της να μπει με ορμή και με αδιάκοπο ρυθμό μεθαύριο, προκειμένου να αποτελειώσει την Ντιναμό μέσα στο γήπεδο και να κάνει το μεγάλο βήμα για να αγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό δηλαδή που θέλουμε όλοι, αυτό που θα ήθελε και ο Μιχάλης. Να δει την αγαπημένη του ΑΕΚ, να κουνάει σεντόνι στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Έχεις Αλμέιδα, αισθάνεσαι ασφαλής…

Όσον αφορά στο αγωνιστικό, δεν έχω να πω πολλά, μετά την πρώτη επίσημη μάχη της ΑΕΚ στη νέα σεζόν. Είδαμε και σε ένα πολύ δύσκολο όσον αφορά στη διαχείρισή του ματς, αυτά που ξέραμε και που έχουν να κάνουν με την ποιότητα, με τον χαρακτήρα, με τις λύσεις, με την αυτοπεποίθηση της ομάδας του Ματίας.

Είδαμε και κάποια πράγματα που χρειάζεται βελτίωση η ομάδα και που αφορούν στην αμυντική λειτουργία. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι ήταν απόρροια της αγωνιστικής απραξίας ή και της δικαιολογημένης ψυχολογίας που υπήρχε μετά τα όσα είχαν προηγηθεί και που δεν θα γινόταν να αφήσουν ανεπηρέαστη την ομάδα.

Αφενός όμως, όταν έχεις Αλμέιδα, μπορείς να αισθάνεσαι ασφαλής ότι θα βελτιωθούν κι αυτά, και αφετέρου δεν υπάρχει χρόνος τώρα και πολυτέλεια για αγωνιστικές αναλύσεις από εμάς. Υπάρχει μόνο η ρεβάνς με τους Κροάτες, που είναι μεθαύριο Σάββατο και που όλα θα πρέπει να γίνουν όπως πρέπει, για να σφραγιστεί η πρόκριση. Πάμε λοιπόν για ένα ακόμα μάθημα ΑΕΚτζήδικης ιστορίας, μετά από αυτό στο Ζάγκρεμπ.