Ντέμης: «Έπαιζα μπάλα για να κάνω τον κόσμο χαρούμενο - Όταν έπαιζα στην ΑΕΚ απλά δεν γινόταν να πάρουμε πρωτάθλημα»

Photo Credits: INTIME

Ο Ντέμης Νικολαΐδης σε μια μεγάλη συνέντευξη

enwsi.gr

19/07/2023 | 8:44

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο Ντέμης Νικολαΐδης παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη στην οποία μίλησε για κάθε πτυχή της ζωής του.

Από τις δόξες των ποδοσφαιρικών ημερών, στις δύσκολες ημέρες της προεδρίας, το όραμα που είχε τότε, πώς βλέπει τώρα την Ένωση και πως θέλει να τη βλέπει στο μέλλον. Μίλησε επίσης για τον γάμο του με την Δέσποινα Βανδή, την ταμπέλα του «σταρ» και για πολλά περισσότερα μίλησε στο OneMan.

Μέρος της συνέντευξης του Ντέμη Νικολαΐδη

Το 2010 μπήκαμε σε μια κρίση που έβαλε τον αθλητισμό εντελώς σε δεύτερη μοίρα. Επίσης, μπήκαν νέοι παράγοντες που με τον έναν ή άλλο τρόπο ήθελαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με πρώτο στόχο τη νίκη. Υπό αυτό το πλαίσιο, τι να έκανε η πολιτεία;

Η πολιτεία να κάνει αυτά που πρέπει. Η άποψή μου είναι πολύ ξεκάθαρη: Να μπουν κανόνες και διαδικασίες. Από ‘κει και πέρα έχουμε να κάνουμε με ιδιωτικές εταιρείες. Δεν πρέπει με τίποτα να πριμοδοτεί ανώνυμες εταιρείες. Αλλά από τη στιγμή που έχει να κάνει με κόσμο, με πολίτες που πάνε στο γήπεδο, με την ασφάλεια τους, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα στα οποία θα έπρεπε να θεσμοθετήσει κανόνες και διαδικασίες, να υπάρχει δικαιοσύνη. Ο υπεύθυνος ασφαλείας σε οποιαδήποτε αγγλική ομάδα έχει την ποινική ευθύνη. Ας ξεκινήσουμε από το πιο απλό: να βλέπουμε παιχνίδια χωρίς καπνογόνα και κροτίδες. Δε λέω για το πώς άναψε [το καπνογόνο] και πού πετάχτηκε. Αλλά πώς πέρασε μέσα στο γήπεδο; Τον έλεγχο τον έχει ακόμα η αστυνομία. Η αστυνομία, σε αυτό το κομμάτι, δεν κάνει σωστά τη δουλειά της. Αλλά την τιμωρία την τρώει η ομάδα.

Ναι, είναι λίγο παράλογο.

Εμείς θέλαμε πάρα πολύ να κάνουμε ελέγχους και πιέζαμε για την αλλαγή του νόμου. Έλεγχο μπορούν να κάνουν οι ιδιωτικές εταιρείες. Να πληρώνουμε σεκιούριτι. Δεν γινόταν όμως, και ο έλεγχος παρέμενε στην αστυνομία. Ναι, αλλά εμείς δε θέλαμε να περνά τίποτα στο γήπεδο μας. Όμως περνούσε. Αν έπεφτε κάτι μέσα, την πλήρωνε η ομάδα. Αφού δεν είχαμε τον έλεγχο στα χέρια μας, γιατί να πληρώσουμε κάτι για το οποίο δε φταίμε; Κι όμως. Ένα παράλογο σου λέω τώρα.

Και όταν πηγαίνατε στα δικαστήρια;

Αυτά τα λέγαμε σε συναντήσεις με την πολιτεία. Στο δικαστήριο το παραδεχόμασταν. Λέγαμε ότι το κάναμε. Νομίζω ήταν πρωτοποριακό. Καμιά άλλη ομάδα δεν το παραδεχόταν. Το παραδεχόμασταν και δεν κάναμε έφεση σε διάφορα γεγονότα, που μπορεί να μη φταίγαμε, ωστόσο είχαμε 100% την υπαιτιότητα [λόγω νόμου]. Γιατί δεν έχει σημασία αν φταις, το θέμα ήταν να αλλάξει ο νόμος. Άρα όταν μια ομάδα έχει ποινικές ευθύνες, ο άνθρωπος που είναι εκεί παίζει το κεφάλι του. Αν, λοιπόν, υπάρχει κανονισμός που θα λέει ότι αν τραυματιστεί κάποιος ή αν πεταχτεί κάτι μέσα στο γήπεδο, αυτός ο άνθρωπος θα έχει την ποινική ευθύνη και δεν θα τρώει -για παράδειγμα- απλά ένα πρόστιμο η ομάδα, τα πράγματα αλλάζουν. Έτσι δεν είναι;

Τώρα που είπες ότι τα πράγματα αλλάζουν, θέλω να μιλήσουμε για το εξής. Όταν είχε γίνει το περιστατικό τότε με τον Ατρόμητο που είχες βγάλει στη φόρα τα ονόματα των οπαδών, έπεσαν να σε φάνε, έγινε χαμός. Στο τελευταία παιχνίδι της ΑΕΚ στο περσινό πρωτάθλημα έφυγε μια φωτοβολίδα ευθείας βολής και η ομάδα έδωσε στην αστυνομία τη φωτογραφία του ατόμου που το έκανε, χωρίς να υπάρξουν παρατράγουδα. Αυτό το πράγμα πώς σε κάνει να αισθάνεσαι τώρα μετά από τόσα χρόνια;

Καλά έκανε η ΑΕΚ. Τότε, που το κάναμε εμείς, ίσως να μην ήταν ώριμο το περιβάλλον. Όλα αυτά τα γεγονότα πρέπει να αντιμετωπίζονται σοβαρά. Πάρε για παράδειγμα τον τελευταίο τελικό Κυπέλλου, ή όλους τους τελικούς Κυπέλλου. Αισθάνονται υποχρεωμένες οι ομάδες να βγάλουν μία ανακοίνωση για να εξηγήσουν πόσο πολύ προσπάθησαν να υπάρχει κόσμος στο γήπεδο. Και το πιστεύω. Θέλουμε να γίνονται τα ματς με κόσμο, άσχετα που δεν μπορούμε.

Από τη μία το λέμε έτσι, από την άλλη όμως, η ομάδα που θα βγάλει την ανακοίνωση το κάνει για να τη δουν οι οργανωμένοι οπαδοί. Οι οργανωμένοι οπαδοί κάθε ομάδας είναι το πιο μικρό ποσοστό. Αγαπούν την ομάδα, δεν το συζητάμε, αλλά μέσα εκεί πρέπει να υπάρχει και ένας έλεγχος, γιατί όλα τα επεισόδια κυρίως ξεκινούν από εκεί. Έτσι, βγαίνουν οι ανακοινώσεις για να τις δουν και να πουν ότι «εντάξει προσπάθησε η ομάδα». Το θέμα είναι το τι θέλουν οι ομάδες αλλά και οι οργανωμένοι οπαδοί και αν μαζί θέλουν να καθαρίσουν το γήπεδό τους – άρα αυτόν τον οπαδό στην ΑΕΚ να του απαγορεύσουν διαπαντός την είσοδο.

Δεν είναι ακραίο το διαπαντός;
Θα σου πω κάτι. Δεν είμαι δικαστής και δε θα βγάλουμε εμείς εδώ τις ποινές. Όμως, να πετάξεις ευθείας βολής στο γήπεδο; Σκοτώνει μια τέτοια κίνηση. Πάω με το παιδί μου στο γήπεδο, καθόμαστε και έρχεται η φωτοβολίδα και το χτυπάει. Μπορείς να το φανταστείς αυτό; Είναι εγκληματικό. Δεν είναι «πέταξα ένα μπουκάλι». Μιλάμε για απόπειρα δολοφονίας. Συμφωνούμε ότι πάρα πολλές απόπειρες δολοφονίας έχουν γίνει ασυνείδητα. Τι πάει να πει αυτό; Ότι δε θα τιμωρήσουμε κάποιον; Ο άλλος στην Αγγλία πετά ένα μπουκάλι και του απαγορεύουν την είσοδο για πάντα.

Η ομάδα πρέπει να τιμωρήσει τον οπαδό. Ύστερα πρέπει να το κάνει το κράτος. Αυτή είναι μια άλλη τιμωρία. Δύο είναι, και στην Ελλάδα δεν συμβαίνει καμία από τις δύο. Υπάρχουν σε κάθε ομάδα χιλιάδες, εκατομμύρια οπαδοί και υπάρχουν και κανονισμοί που πρέπει να τηρούνται. Αυτό το πράγμα πρέπει να το κάνει ξεκάθαρο η κάθε διοίκηση στον κόσμο. Γιατί το να πετάς ευθείας βολής μέσα σε ένα γήπεδο δεν είναι αθλητικό γεγονός.

Έχεις περάσει στην ΑΕΚ σαν εργαζόμενος είτε σαν ποδοσφαιριστής είτε σαν πρόεδρος 11 χρόνια. Ζηλεύεις λίγο που δεν πήρες πρωτάθλημα;
Έπαιζα μπάλα για να κάνω χαρούμενο τον κόσμο. Δε διαφωνώ ότι ένα πρωτάθλημα θα έκανε ακόμα περισσότερο χαρούμενο τον κόσμο. Άρα από αυτή την άποψη, ναι θα ήταν πολύ ωραίο. Από την άλλη όμως έχει τύχει να παίξω σε εποχές που δε γινόταν να πάρουμε πρωτάθλημα. Απλά δε γινόταν.

Είχες πει παλιότερα ότι να πάρεις πρωτάθλημα τότε ήταν σαν να ζητούσες εκλογές την περίοδο της Χούντας, την εφταετία 1967-1974.
Δε γινόταν, de facto. Αυτή ήταν η εποχή που έπαιζα. Το έχω αποδεχτεί.

Άσε όμως τον κόσμο. Για τον Ντέμη λέω.
Τη χαρά μου την παίρνω γιατί τη δίνω στον κόσμο. Υπάρχει μια αλληλεπίδραση σε αυτό το πράγμα. Δεν μπορείς να χαίρεσαι μόνος σου. Πρέπει να τα μοιραζόμαστε τα συναισθήματα. Μου λένε ακόμα και τώρα «ευχαριστώ πολύ για τις χαρές που μας έδωσες» και απαντώ ότι «εγώ ευχαριστώ γιατί και εσείς μου δώσατε». Έτσι είναι.

Η ΑΕΚ αυτή την περίοδο νιώθεις ότι βρίσκεται στην πιο ειρηνική της φάση; Είναι σαν υπάρχει εκεχειρία μεταξύ όλων και όλοι είναι αγαπημένοι, ήρθε το πρωτάθλημα, το νέο γήπεδο που ένωσε περισσότερο.
Ακριβώς έτσι όπως το λες είναι. Στην ΑΕΚ πάντα υπήρχαν εσωτερικά προβλήματα. Είχαμε τον «εξωτερικό εχθρό», αλλά τα χειρότερα τα πάθαινε η ΑΕΚ εσωτερικά. Τώρα δεν υπάρχουν αυτά. Περνάει ο καιρός, το γήπεδο ένωσε. Υπάρχει ένας πρόεδρος, δεν υπάρχει ανταγωνιστής. Ξέρεις, πάντα υπήρχε ο διαχωρισμός: Μπαγεβιτσικοί, Ντεμικοί, Μελισσανιδικοί, υπήρχαν πάντα κάποιες κατηγορίες ανθρώπων και η ΑΕΚ έμπαινε δεύτερη.

Πώς σε κάνει να νιώθεις αυτό τώρα;
Είναι ανακουφιστικό.

Είχες πει τον Δεκέμβρη στo Monday FC [στη Nova] ότι η ΑΕΚ με την μπάλα που παίζει θα πάρει το πρωτάθλημα. Ήταν ευσεβής πόθος ή το έβλεπες ποδοσφαιρικά να έρχεται;
Μιλώντας 100% ποδοσφαιρικά, φαινόταν ότι θα το πάρει. Το έλεγα χωρίς συναισθηματισμό.

Βγάζεις τον συναισθηματισμό εκτός, όταν μιλάς για την ΑΕΚ;

Ναι, γιατί αγαπάω πρώτα το ποδόσφαιρο σαν άθλημα και μετά την ΑΕΚ. Και λογικά να το σκεφτείς δε γίνεται αντίστροφα. Τουλάχιστον στο μυαλό μου. Μπορεί να γίνεις μία ομάδα τυχαία – σπάνια, σε μικρή ηλικία, διαλέγεις την ομάδα σου. Ο ξάδερφός σου, ο θείος σου, ο πατέρας σου, άλλοι τέλος πάντων έπαιξαν ρόλο στο να διαλέξεις ομάδα. Σε πήγαν στο γήπεδο. Σου άρεσε ο Μαύρος, ο Σιδέρης. Είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος γιατί είναι και οι γονείς σου. Δεν διαλέγεις εσύ. Είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώσεις και να επιλέξεις ξανά.

Τα παιδιά σου είχαν επιλογή να διαλέξουν ομάδα;
Δεν τους είπα ποτέ τι ομάδα να είναι αλλά ήταν επηρεασμένα. Είχα ένα άγχος μην τυχόν και δεν γίνουν ΑΕΚ αλλά δεν το κάναμε κουβέντα.

Πώς είναι να έχουν πατέρα έναν θρύλο της ΑΕΚ;
Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό. Τα παιδιά μου το ξέρουν.

Είσαι ένας άνθρωπος αναλυτικός που θέλει να έχει τον έλεγχο. Πώς διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις όταν δεν πάνε σύμφωνα με τα θέλω σου;
Όταν ήμουν πιο μικρός δεν είχα καμία σχέση με τώρα. Ήμουν πιο στενόμυαλος. Πατούσα πάνω στις αρχές που είχα, ότι είναι σωστό αυτό που κάνω. Κατά πάσα πιθανότητα όταν το κάνεις αυτό, αγνοείς τα συναισθήματα των άλλων, ότι μπορεί να τους στεναχωρείς ή να τους πικραίνεις γιατί έχεις στο μυαλό σου τον ηθικό και αξιακό σου κώδικα. «Αυτό είναι το σωστό, αυτό πρέπει να γίνει». Μπορεί όντως να είναι έτσι, όμως τώρα θα το σκεφτώ και λίγο διαφορετικά. Νιώθω ότι προσπαθούσα να πείσω τον άλλο φωνάζοντας. Όταν φωνάζεις δε σε ακούει, κλείνει τα αυτιά του γιατί τον ενοχλείς. Τώρα θα προσπαθήσω να μη φωνάξω αλλά να τον πείσω διαφορετικά, με ένα παράδειγμα, ώστε να μπορεί να με ακούσει.

Όσον αφορά στην ΑΕΚ, υπήρχαν διαδικασίες και κανόνες που ούτε εγώ τους παραβίαζα. Μπορώ να πω ότι, αν γυρνούσα πίσω τον χρόνο, πολλά πράγματα θα μπορούσα να τα διαχειριστώ καλύτερα. Πάλι με την ίδια σταθερά αλλά με διαφορετικό τρόπο. Δεν μπορώ να θέλω -επειδή είναι σωστό- να μην υπάρχει βία στα γήπεδα και να την απαιτώ μόνο από την ομάδα μου. Και να πιστεύω ότι θα τα καταφέρω και θα γίνουμε το Άγιο Όρος στην Ελλάδα, χωρίς τη βοήθεια του κράτους, όταν οι υπόλοιποι κάνουν ότι θέλουν. Δεν αλλάζει από μία ομάδα το ποδόσφαιρο. Αλλάζει συνολικά. Νόμιζα ότι μπορούσα να το κάνω.

Με τους οπαδούς το συζητούσες;
Φυσικά, έκανα πολλές κουβέντες με τους οπαδούς γι’ αυτό το θέμα.

Τότε ήταν που δημιουργήθηκε η κόντρα που σε κατηγόρησαν ότι έβαλες κάποια παιδιά στη φυλακή;
Ναι αλλά αυτό το πράγμα δεν ισχύει. Δεν υπάρχει ούτε ένας φίλαθλος, την εποχή που ήμουν πρόεδρος, που να μπήκε στη φυλακή. Έγιναν λάθη, δεν υπήρχε καλή επικοινωνία, δεν το ήξεραν κάποιοι. Αισθάνομαι λίγο αδικημένος αλλά μπορεί να φταίω εγώ γιατί δεν το επικοινώνησα σωστά. Για παράδειγμα, συνέβησαν πράγματα πριν φτάσουμε σε αυτό το συμβάν στο Περιστέρι. Είχα μιλήσει και πριν με τους οπαδούς αρκετές φορές. Ο νόμος είχε αλλάξει έναν μήνα πριν [το γεγονός στο Περιστέρι] και αν εκείνοι πήγαιναν στο γήπεδο θα τιμωρούσαν την ομάδα μας. Είχα βγάλει φωτοτυπίες τον νόμο και τους τον είχα πάει να τον διαβάσουν.

«Παιδιά δεν μπορούμε να πάμε εκεί». Αυτή η πληροφορία δεν πήγε παντού. Δεν το επικοινώνησα εγώ σωστά; Ακόμα και αυτό που έκανα, ποτέ δεν κυνήγησα κάποιον για να μπει φυλακή. Δεν ήταν τιμωρητικό το πράγμα. Και στην κοινωνία μας το θέμα δεν είναι οι ποινές και οι φυλακές. Το θέμα είναι να αλλάξουμε κανονικά ως άνθρωποι. Να ασχοληθούμε με την πρόληψη. Δε θα λυθεί το θέμα αν πιάσεις ένα παιδί και το βάλεις φυλακή. Είναι δυνατόν; Όχι δεν είναι. Τι είμαστε; Δικτάτορες;

Τα βρήκατε όμως.
Με τα χρόνια κατάλαβαν, κατάλαβα κι εγώ. Μπορεί αυτό που απαιτούσα να ήταν στο δικό μου μυαλό σωστό, μπορεί και στο δικό τους. Ωστόσο δε γινόταν, γιατί ζούμε σε ένα ποδόσφαιρο που παίζουμε και με άλλες ομάδες και δε γινόταν μόνο εμείς να κάνουμε το σωστό. Ήμουν υπερβολικός σε αυτά που ήθελα. Ήταν σωστά, και τώρα τα πιστεύω 100%, αλλά δε γινόταν. Αυτή την αλλαγή νοοτροπίας έπρεπε να την πάω πιο γενικά και όχι μόνο μέσα από την ομάδα μου. Με τα χρόνια κατάλαβαν ότι όλα αυτά περί φυλακής ήταν φήμες.

Εκείνη την περίοδο πώς ένιωθες;
Με πίκραινε. Όλοι την ίδια ομάδα αγαπούσαμε, πολλούς από αυτούς τους γνώριζα προσωπικά.

Διαβάστε ΟΛΗ τη συνέντευξη