Το παιδομάζωμα που απέτυχε, ο Ρογκαβόπουλος και οι ευθύνες της ΑΕΚ

Photo Credits: INTIME

Ο Θάνος Τσίμπος γράφει για την συζήτηση των ημερών σχετικά με τους παίκτες που έχασε η ΑΕΚ και που υπάρχουν οι ευθύνες της.

27/02/2023 | 11:30

Την Παρασκευή η Εθνική ομάδα κέρδισε την Σερβία στο γήπεδο της ΑΕΚ, σε έναν αγώνα που ήταν βαθμολογικά αδιάφορος για εμάς, αλλά σημαντικός για τους αντιπάλους. Παρά την 12δα που επέλεξε ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, που πρέπει να ήταν η χειρότερη από πλευράς ποιότητας στην ιστορία της Εθνικής, οι παίκτες έδειξαν τεράστια θέληση για την νίκη και με τον κόσμο να του δίνει ώθηση πήραν μια μεγάλη νίκη στην παράταση.

Κορυφαίοι για την Εθνική μας, ήταν δύο παίκτες που ξεκίνησαν την επαγγελματική τους καριέρα από την ΑΕΚ, ο Μωραΐτης και ο Ρογκαβόπουλος, ενώ 8/12 της αποστολής έχουν περάσει από την Ένωση. Για μια ακόμα φορά, άρχισε η συζήτηση για τα λάθη που έκανε η ΑΕΚ στην διαδικασία αυτή και πως δεν εκμεταλλεύτηκε τους παίκτες που πέρασαν από την ομάδα.

Ταλέντα μόνο στα λόγια

Στην Ελλάδα η παραγωγική διαδικασία βρίσκεται σε τέλμα εδώ και χρόνια και υπάρχει μια αγωνία να βαφτίσουμε ταλέντα, όποιον παίκτη είναι νεαρός και μεταγράφεται σε μια μεγάλη ομάδα. Εδώ και πολλά χρόνια το φωνάζω, ότι αυτή είναι μια εντελώς εσφαλμένη αντίληψη, ειδικά αν παρακολουθεί κάποιος τι σημαίνει ταλέντο στο εξωτερικό και στις άλλες μικρές εθνικές ομάδες.

Τα προηγούμενα χρόνια αποκτήθηκαν αρκετοί νεαροί παίκτες με την ταμπέλα του ταλέντου, όπως οι Τσαλμπούρης, Καμαριανός, Σκουλίδας, Άτιτς, Χατζιδάκης, Γιάννης Αγραβάνης, Πράπας, Σπύρογλου, Γκουαλτιέρι, Στεργίου και φυσικά οι Ρογκαβόπουλος, Μωραΐτης. Από όλους αυτούς τους παίκτες, ουσιαστικά στην ΑΕΚ έπαιξαν οι Μωραΐτης, Ρογκαβόπουλος ενώ αρκετές ευκαιρίες πήρε και ο Τσαλμπούρης.

Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, όχι απλά δεν ήταν ταλέντα, αλλά δεν έκαναν ούτε για επίπεδο μικρομεσαίας ομάδας της Α1. Η καριέρα τους αφού έφυγαν από την ΑΕΚ, το αποδεικνύει, αφού είτε έγιναν ρολίστες με μικρή συμμετοχή σε ομάδες την πρώτης κατηγορίας, είτε αγωνίζονται πλέον στην Α2. Πάντως σίγουρα δεν έγιναν αυτό που πίστευαν πολλοί.

Εδώ έρχεται η ευθύνη της ΑΕΚ. Όταν ξεκίνησε το περίφημο παιδομάζωμα το 2015, επικοινωνήθηκε με τρομερές υπερβολές, ότι η ΑΕΚ χτίζει την ομάδα του μέλλοντος στα πρότυπα που είχε κάνει παλαιότερα με Χατζή, Κακιούζη και Μπαρλά. Το πρόβλημα είναι ότι εκείνα τα παιδιά τότε, ήταν ήδη παγκόσμιοι πρωταθλητές, το ταλέντο τους ήταν αδιαμφισβήτητο και φάνηκε από την τρομερή καριέρα που έκαναν.

Ο Μάκης Αγγελόπουλος, που τότε καταπιανόταν με το μπάσκετ και είχε δεδομένα απειρία, επένδυσε πολύ μεγάλα ποσά για την εποχή, που δημιούργησαν επικοινωνιακό θόρυβο, χωρίς να υπάρχει η γνώση και η αντίληψη της κατάστασης. Βέβαια κάπου ήταν λογικό, αφού ανέλαβε για ΚΑΕ που ήταν σχεδόν διαλυμένη και ξόδεψε πολλά λεφτά για να φέρει 4 τίτλους στην ομάδα.

Προφανώς στην πορεία φάνηκαν οι πραγματικές δυνατότητες των παικτών αυτών και έφυγαν από την ομάδα χωρίς να κάνουν κάτι σημαντικό μετέπειτα. Γενικά είναι ένα πρόβλημα αυτό, όχι της ΑΕΚ αλλά του Ελληνικού μπάσκετ και φαίνονται τα αποτελέσματα σε όλες τις εθνικές ομάδες που πάνε από το κακό στο χειρότερο.

Πέρα όμως από την λάθος επικοινωνιακή πολιτική της ομάδας, υπήρξε και αλλαγή κατεύθυνσης. Από το «φτιάχνουμε ομάδα για το μέλλον», η ΑΕΚ πήγε στο «φτιάχνουμε ομάδα για να πάρουμε τίτλους». Έτσι άρχισαν κινήσεις, πολλές φορές αμφιβόλου αξίας, για να κόψει δρόμο κερδίζοντας χρόνο και να διεκδικήσει τρόπαια. Τελικά αυτό έγινε, με 4 τίτλους σε 3 χρόνια, που όμως έφεραν τα οικονομικά προβλήματα του σήμερα. Όταν έπαιρνε τους τίτλους η ΑΕΚ, δεν νομίζω να είχε κανείς πρόβλημα που αυτό δεν έγινε με νεαρούς Έλληνες αλλά με τον Πάντερ και τον Μάνι Χάρις ή στην συνέχεια με τον Λάνγκφορντ και τον Ματσιούλις.

Οι ξεχωριστές περιπτώσεις Μωραΐτη – Ρογκαβόπουλου

Από όλους αυτούς τους παίκτες που μάζεψε η ΑΕΚ αυτά τα χρόνια, οι 2 που πραγματικά ξεχώριζαν με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους ήταν οι Μωραΐτης – Ρογκαβόπουλος. Ο Μωραΐτης αποκτήθηκε από την Ένωση, με ένα τεράστιο ποσό για 6 χρόνια συμβολαίου. Δυστυχώς για εκείνον, έπεσε πάνω στην περίοδο της ομάδας που είχε ποιοτικά ρόστερ ενώ και εκείνος δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που πήρε. Ήταν αρκετοί οι προπονητές που είχε και κανένας, πλην ίσως του Μπάνκι, δεν του έδωσε μεγάλο ρόλο. Παράλληλα οι αποδοχές του, σε σχέση με την απόδοση του και την βελτίωση του, ήταν δυσανάλογες, οπότε όταν η ΑΕΚ μπήκε πέρσι σε οικονομικό μνημόνιο ήταν δεδομένο ότι δεν μπορούσε να τον κρατήσει.

Στο Περιστέρι βρίσκεται τα τελευταία δύο χρόνια, χωρίς να έχει κάνει κάποιο τρομερό step-up στην απόδοση του, παρόλο που έχει ρόλο και χρόνο στο παρκέ. Συνεχίζει να σουτάρει άσχημα από την περιφέρεια και σίγουρα δεν κάνει την διαφορά. Είναι ένας καλός παίκτης ροτέισον, που λόγω έλλειψης παικτών θα βρίσκει καλά συμβόλαια στην Ελλάδα, μέχρι εκεί.

Η περίπτωση του Ρογκαβόπουλου είναι εντελώς διαφορετική με την ΑΕΚ να χειρίζεται πολύ λάθος τις καταστάσεις. Ο Ρόγκα, είναι πραγματικά ένα αυθεντικό ταλέντο, ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στην Ελλάδα σε αυτήν την ηλικία και δύο επίπεδα πάνω από οποιονδήποτε άλλο. Στην ΑΕΚ τον δούλεψαν αρκετά, βελτιώθηκε σημαντικά και άρχισε να είναι κανονικό μέλος του ροτέισον στα 19 του χρόνια, παίζοντας σε ημιτελικό BCL 18.5 λεπτά.

Το πρόβλημα με τον Ρογκαβόπουλο ήταν ότι πίστευε πως θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερο ρόλο στην ΑΕΚ, ενώ ακόμα ήταν εμφανώς ανέτοιμος τακτικά σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού του. Υπήρχε πολύ μεγάλη πίεση από το οικογενειακό του περιβάλλον και όλα αυτά είχαν χαλάσει το μυαλό του. Η γκρίνια για τον αγωνιστικό του χρόνο, βρήκε πάτημα στις οφειλές της ΚΑΕ προς το πρόσωπο του, έκανε προσφυγή και έμεινε ελεύθερος.

Πραγματικά η διαχείριση της ΑΕΚ σε αυτό το κομμάτι ήταν τραγική και έδωσε το δικαίωμα στον παίκτη να φύγει ενώ είχε ακόμα χρόνια στο συμβόλαιο του. Αυτό το λάθος θα το πληρώνει για καιρό, ειδικά τώρα που ο Ρόγκα, έφυγε από την Ελλάδα και το σπίτι του, μπορεί να παίξει το μπάσκετ του απερίσπαστος, σε μια ομάδα που του δίνει σχεδόν 30 λεπτά συμμετοχής χωρίς άγχος για το αποτέλεσμα.

Καλώς ή κακώς, κακώς για μένα, στην Ελλάδα οι προπονητές και οι διοικήσεις κρίνονται μόνο από τα αποτελέσματα που θα φέρουν. Είναι ένας φαύλος κύκλος, που κανείς δεν θα πει σε μια ομάδα, δεν πειράζει που έχασες, φτάνει που έπαιξαν οι μικροί 20 λεπτά. Ειδικά σε έναν κόσμο απαιτητικό όπως της ΑΕΚ.

Το ότι η Ένωση μπήκε σε μνημόνιο από πέρσι, κατέβασε το μπάτζετ και προσπαθεί να φτιάξει κορμό με Έλληνες χαμηλής ποιότητας είναι ένα άλλο θέμα. Στην φετινή ΑΕΚ, παίκτες όπως ο Μωραΐτης και ο Ρογκαβόπουλος δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν λόγω μπάτζετ. Προσωπικά, προτιμώ τον Φλιώνη του σχεδόν 1/3 του συμβολαίου του Μωραΐτη και της βελτίωσης που δείχνει. Από την άλλη, ο Ρόγκα θα είναι πάντα ένα τεράστιο λάθος και μια πολύ μεγάλη χαμένη ευκαιρία να έχει η ΑΕΚ έναν παίκτη υψηλής ποιότητας.

Συνοψίζοντας λοιπόν, το να βλέπουμε ένα παιχνίδι και να κρίνουμε συνολικά μια κατάσταση μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Η ΑΕΚ έκανε τα λάθη της σε όλη αυτήν την διαδικασία, αλλά δεν έχασε και τους Ντόνσιτς. Το 90% των παικτών δεν ήταν για το επίπεδο της, με εξαίρεση τους δύο που αναφέραμε πιο πάνω. Με την φτώχεια που υπάρχει σε Έλληνες παίκτες, είναι βέβαιο ότι ακόμα και οι μέτριοι που υπάρχουν, θα ανακυκλώνονται στις ομάδες παίρνοντας καλά συμβόλαια, ενώ αυτοί που ξεχωρίζουν θα επιλέγουν την Ευρωλίγκα.

4x Προσφορά* χωρίς κατάθεση από την Betsson! *Όροι & Προϋποθέσεις. 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ