Για τον Θεό Ντιέγκο, τον σπουδαίο Μέσι, αλλά και τη χαρά του «δικού μας» Σκαλόνι!

Για τον Θεό Ντιέγκο, τον σπουδαίο Μέσι, αλλά και τη χαρά του «δικού μας» Σκαλόνι!

Ο Πάνος Λούπος γράφει για το πιο αιματοβαμμένο Μουντιάλ όλων των εποχών, αλλά και για τον τελικό του Ντιέγκο, του Μέσι, του Σκαλόνι και της χαράς ενός λαού

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ξημερώνει Κυριακή τελικού Μουντιάλ. Του μοναδικού Μουντιάλ στη ζωή μας, που δεν ανυπομονούσαμε να αρχίσει, αλλά να τελειώσει. Και φτάσαμε επιτέλους στο τέλος αυτού του Κατάρ-αμένου Μουντιάλ. Δεν αλλάζει φυσικά η άποψή μας για αυτό, είτε επειδή έφτασε η αγαπημένη μας Αργεντινή στον τελικό, είτε επειδή είδαμε κάποια ματσάκια της προκοπής.

Αυτό το αιματοβαμμένο Μουντιάλ, ήταν και θα είναι για πάντα, ο ορισμός της ντροπής για τις δολοφονίες χιλιάδων εργατών που βαπτίστηκαν «εργατικά δυστυχήματα» στο βωμό του κέρδους. Και πραγματικά είναι να διερωτάται κανείς, αν σε βαλίτσες (ή σακούλες σκουπιδιών) της οικογένειας μιας Ελληνίδας ευρωβουλευτού, βρέθηκε περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ, προκειμένου πει δύο… καλές κουβέντες και να στηρίξει με τον τρόπο αυτό, το «πρωτοπόρο στα εργατικά δικαιώματα» Κατάρ, πόσα λεφτά θα πήραν, τα «μεγάλα κεφάλια».

Θα γραφτεί στην ιστορία λοιπόν, κυρίως ως το πιο αιματοβαμμένο Μουντιάλ όλων των εποχών, κι όχι επειδή είναι το πρώτο που διεξήχθη χειμώνα και έσπασε στη μέση και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Προφανέστατα βέβαια, μας έλειψε ασύλληπτα η ΑΕΚ μας και η γηπεδάρα μας στη Νέα Φιλαδέλφεια και μετρούσαμε αντίστροφα τις μέρες για να ολοκληρωθεί.

Η Γαλλία έχει καλύτερη ομάδα, αλλά η Αργεντινή έχει πάθος και Μέσι

Εστιάζοντας στο αγωνιστικό, αφού δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε, ότι για κάθε ποδοσφαιριστή σε τούτο τον πλανήτη, είναι όνειρο ζωής, ένα παιδικό όνειρο να συμμετάσχει σε Παγκόσμιο Κύπελλο, νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στον τελικό, βρέθηκαν οι δύο ομάδες που το άξιζαν.

Η Γαλλία που κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η καλύτερη εθνική ομάδα στον κόσμο και που έφτασε στον τελικό, χωρίς τον κορυφαίο χαφ (Καντέ) και χωρίς τον κορυφαίο σκόρερ (Μπενζεμά) του πλανήτη.

Και η Αργεντινή που είναι ο ορισμός του πάθους, όχι απλά μίας ομάδας, αλλά ενός ολόκληρου λαού, για να γραφτεί σήμερα ιστορία, με την κατάκτηση του τροπαίου στο μεγάλο «αντίο» του ενός εκ των δύο κορυφαίων ποδοσφαιριστών της τελευταίας εικοσαετίας. Ο άλλος ασφαλώς είναι ο Ρονάλντο και δεν πρόκειται να μπω τώρα σε διαδικασία σύγκρισης.

Εννοείται ότι φαβορί στον μεγάλο τελικό δεν υπάρχει. Ανέφερα και παραπάνω την άποψή μου. Καλύτερη ομάδα και περισσότερο ταλέντο, έχουν οι Γάλλοι. Αστείρευτο πάθος και έναν Μέσι που θα δώσει την Κυριακή το ματς της ζωής του, έχουν οι Αργεντίνοι. Προσωπικά, αγαπώ την Αργεντινή, θέλω φυσικά πολύ να το κατακτήσει και θα μου προκαλέσει μεγάλη συγκίνηση, το να το καταφέρει.

Για τη χαρά αυτού του λαού, για τον Θεό Ντιέγκο, για τον Μέσι, για όλη την ομάδα, για τον Σκαλόνι, για το πρώτο Μουντιάλ που θυμάμαι ως παιδάκι οχτώ χρονών στο Μεξικό, αλλά και για τη μέρα που γεννήθηκα (25/6/1978), την Κυριακή εκείνη που το σήκωνε, στο Μπουένος Άιρες, η παρέα του Κέμπες. Μα και για τη χαρά που θα πάρει, ο Ματίας Αλμέιδα, ο «δικός μας», Σκαλόνι! Vamos vamos Argentina!

Εγκλήματα της ΑΕΚ στην Τούμπα, έχασε 3-2 | AEK Τalk 28/4/24 -Στ. Καζαντζόγλου (VIDEO)
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X