Στυγνή ομολογία του Κασναφέρη για τα χρόνια της παράγκας: «Ήμουν Ολυμπιακός. Τι να πω ότι ήμουν;»

Στυγνή ομολογία του Κασναφέρη για τα χρόνια της παράγκας: «Ήμουν Ολυμπιακός. Τι να πω ότι ήμουν;»
Photo Credits: INTIME

Ούτε που ντρέπεται ο Γιώργος Κασναφέρης να παραδεχθεί αυτά που όλοι ήξεραν για τα χρόνια της παράγκας

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Κανένας στην οικογένειά του δεν είχε σχέση με το ποδόσφαιρο. Κανένας στο περιβάλλον του δεν ήταν Ολυμπιακός. Όλοι του οι φίλοι ΑΕΚτσήδες. Από αντίδραση έγινε Ολυμπιακός. Και το δήλωνε κι όταν έγινε διαιτητής. Δηλώνει εξτρεμιστής, αντιδραστικός και…. τρελός. O λόγος για τον Γιώργο Κασναφέρη που φέρνει στην επιφάνεια «ντοκουμέντα» από την εποχή της παράγκας.

Θυμάται το ματς για το οποίο του είπαν «δεν έχουμε δει χειρότερη διαιτησία». Μιλάει για την Τούμπα στην οποία έφαγε μέχρι και μουστάρδα από την Θύρα 4. Δεν μπορεί να θυμηθεί το πόσες τιμωρίες έτρωγε από την ΚΕΔ. Μίλησε για το Ολυμπιακός-Καλαμάτα 2-2, το Ηρακλής-Καλαμάτα 2-5 και το Καβάλα-Ολυμπιακός με το πέναλτι του Αλεξανδρή. Δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι πιέσεις πάντα υπήρχαν. Τι λέει για τα τηλεφωνήματα από παράγοντες, για το «σύστημα». Τα άσπρα παπούτσια σε τελικό Κυπέλλου, τα μαύρα κοντομάνικα και ιστορίες απίστευτης ποδοσφαιρικής τρέλας…

«Το 1995 πήραν τηλέφωνο και είπαν: “Αυτόν τον Ολυμπιακάκια θα βάλετε στους πίνακες της Α’ Εθνικής;”»

Στην πρώτη χρονιά Κόκκαλη;

«Στην πρώτη χρονιά Κόκκαλη. Εκτός συστήματος ο Κασναφέρης».

Ήθελα να σας ρωτήσω γι’ αυτό. Εχετε χαρακτηριστεί ως «άνθρωπος του συστήματος». Οι Παναθηναϊκοί έχουν πάρει κι ένα ματς Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός με τον Παπαδόπουλο…

«Κοιτάξτε, στον κόσμο αρέσει πολύ να σαλαμοποιεί πράγματα και καταστάσεις. Αυτή τη συνέντευξη την κάνουμε τώρα μου είμαι 55. Αν κάνουμε κι άλλη όταν θα είμαι 75 ετών, θα μπορώ να σου πω κι άλλα, πιο πιπεράτα. Καλά να είμαστε να την κάνουμε, αν δεν έχουμε πάθει άνοια ή αλτσχάιμερ. Οι παρενέργειες τότε θα είναι πολύ πιο μικρές. Η πρώτη φορά που πήγα να ανέβω στους πίνακες ήταν το 1995 επί πράσινης κυριαρχίας. Και ενώ ήμουν στο ‘και πέντε’ να μπω στους πίνακες, ένα διαιτητής συνάδελφος πήγε και είπε: “Καλά αυτόν τον Ολυμπιακάκια θα ανεβάσετε”; Ήμουν πάνω από το τηλέφωνο και περίμενα να μπω στους πίνακες της Α’ Εθνικής και επειδή κάποιος ρουφιανάκος πήγε και είπε αυτό, δεν συνέβη».

«Ως Ολυμπιακός είχα δει περισσότερα ματς στην Σκεπαστή παρά στο Καραϊσκάκης»

Ήσασταν Ολυμπιακός;

«Ναι, πιτσιρικάς ήμουν Ολυμπιακός. Αν δεν συμπαθείς μια ομάδα, δεν έχεις σχέση με το ποδόσφαιρο. Τί να πω ότι είμαι; Ροζ Πάνθηρας; Δεν μπορείς να είσαι στο ποδόσφαιρο και να μην είσαι κάτι… Και Ολυμπιακός έγινα συγκυριακά. Ο πατέρας μου δούλευε στο εργοστάσιο της ΙΟΝ στην Πειραιώς. Ο συγχωρεμένος ήταν άσχετος με το ποδόσφαιρο, η οικογένειά μου πάλι άσχετη με το ποδόσφαιρο. Μόνο εγώ ασχολήθηκα. Πώς; Οι καταστάσεις τα έφεραν έτσι. Ο Θεός ξέρει. Δίπλα στο σπίτι μου, ήταν ο κυρ Στέλιος κι ο κυρ Ανδρέας που ήταν φόλα ΑΕΚ. Οι φίλοι μου ήταν επίσης ΑΕΚ. Με πίεζαν όλοι να γίνω ΑΕΚ. Χωρίς καμία σκέψη είπα: “Όχι θα γίνω Ολυμπιακός”. Ήμουν Ολυμπιακός και τα πιο πολλά ματς που είχα δει ήταν μέσα στη Σκεπαστή, γιατί όλοι μου οι φίλοι ήταν ΑΕΚ. Ενα παιδί 14-16 ετών για να πάει στο Καραϊσκάκης με το τρένο ήθελε 7 μέρες. Άδεια από το σπίτι ούτε για αστείο. Δεν το συζητάμε. Ήμουν Ολυμπιακός γιατί είπα ότι θα είμαι Ολυμπιακός. Για αντίδραση σε αυτούς που με πίεζαν, και λόγω του τόπου εργασίας του πατέρα μου στον Πειραιά έγινα Ολυμπιακός.

«Μετά τη Β΄ Εθνική χρειάζονταν και λίγο… σπροξιματάκι»

Το 1995 δεν μπαίνω στην Α’ Εθνική. Το 1996 καταφέρνω και μπαίνω χωρίς ποδοσφαιρική παρέμβαση, με εξωποδοσφαιρική φιλική στήριξη. Γιατί μέχρι τη Β’ Εθνική μπορούσες να φτάσεις. Μετά χρειάζονταν και λίγο σπρωξιματάκι …. Οπότε, δεν είχα καμία εξάρτηση. Δηλαδή μπήκα με την διαιτητική μου ικανότητα και την καλή κουβέντα κάποιου φίλου που δεν είχε καμία σχέση με το ποδόσφαιρο.

Ετσι, το 1996 μπήκα στην Α’ Εθνική και γι’ αυτό το λόγο στο πρώτο μου ματς Ολυμπιακός-Καλαμάτα, στο ντεμπούτο μου, στο όνειρο κάθε νέου διαιτητή, περιμένω να έρθει το ματς 3-0 και γίνεται ένα ματς 2-2. Η Καλαμάτα εκείνη τη μέρα έχει “πνίξει” τον Ολυμπιακό, και παρότι ο παρατηρητής μου έχει βάλει καλή βαθμολογία, με τιμωρεί η ΚΕΔ για 15 μέρες επειδή δεν είχα δώσει ένα πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού. Και ο Ολυμπιακός με δικηγόρο τον Γκαγκάτση έκανε έφεση επειδή έφαγα μικρή ποινή. Ετσι έμεινα εκτός δύο μήνες και ήμουν έτοιμος να σταματήσω τη διαιτησία!

Ο κουμπάρος μου ο Μιχάλης ο Κρεούζης που ήταν μέσα στη διαιτησία και μέσα στα πράγματα, πήρε τηλέφωνο τον συγχωρεμένο τον Γιώργο Δέδε. Πήγα στο γραφείο του στην ΕΠΑΕ. “Εσύ είσαι ο Κασναφέρης; Θα ξαναπαίξεις μη στεναχωριέσαι”, μου λέει. Όντως, επιστρέφω και παίζω Ηρακλής-Καλαμάτα 2-5. Άλλους τρεις μήνες έξω ο Κασναφέρης.

Και φτάνουμε στο τρίτο ματς τον Γενάρη για να παίξω στο Καβάλα-Ολυμπιακός. Πήγε να κάνει “κηδεία” η Καβάλα. Είναι το ματς που βουτάει ο Αλεξανδρής στο 88′ και το έδωσα πέναλτι. Ετσι το είδα. Ήμουν ένα παιδί με όνειρα να κάνω καριέρα και ήδη στα πρώτα μου δύο ματς έχω μείνει εκτός δύο μήνες και τρεις μήνες. Από την ψυχολογική πίεση να πάω καλά, να ξαναπαίξω, την πάτησα! Μακάρι να είχα το VAR.

Στην πολύχρονη καριέρα μου 3-4 φάσεις με έχουν στιγματίσει. Αν είχα το VAR θα είχα καθαρίσει κι αυτές τις φάσεις και επειδή είχα και την ευφυϊα θα σφύριζα ως τα 75 μου. Τους έφερνα βόλτα όλους και μπορούσα να διαχειριστώ ένα παιχνίδι.

Γιατί το να εφαρμόζεις το πνεύμα του κανονισμού, αν είσαι λίγο έξυπνος είναι σημαντικό. Ετσι, μετά το ματς με την Καβάλα μένω άλλους τρεις μήνες έξω. Εκεί ευνόησα τον Ολυμπιακό. Ήταν η εποχή της παντοκρατορίας του Ολυμπιακού και έτσι έγινε ο “Κασναφέρης ο Ολυμπιακάκιας”. Σωστά τιμωρήθηκα εκεί. Και σωστά άκουσα τα σχολιανά μου γιατί όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο και κάνεις ένα τόσο μεγάλο λάθος, θα την πληρώσεις. Απλώς υπάρχουν κάποιες άλλες λεπτομέρειες κουτσομπολίστικες τις οποίες θα πούμε στην επόμενη συνέντευξη, στα 75 μου. Ετσι με λίγα λόγια ξεκίνησε η πορεία μέχρι την Α’ Εθνική».

Η 100% διαιτησία υπέρ του Παναθηναϊκού, τα σπόρια στον “νεκρό” ΠΑΟΚ και το «φοράς μαύρα, χάνεις 3-0 και φεύγεις» στον ΟΦΗ

Το πρώτο ντέρμπι που σφυρίξατε πώς το θυμάστε;

«Κατ’ αρχάς ήμουν επαναστάτης. Η διαιτησία εκείνη την εποχή είχε πολλές αγκυλώσεις. Αν θυμάστε ήμουν ο διαιτητής ο οποίος έσπασε την εντοπιότητα. Ενώ είχαμε κάνει μία συμφωνία να μην ισχύει η εντοπιότητα για τους διεθνείς διαιτητές, δυστυχώς, για κάποιους λόγους κάποιοι άλλαξαν γνώμη. Εγώ ήθελα να παίζω δύσκολα παιχνίδια. Να καθιερωθώ, να κάνω καριέρα. Το να παίζω Ιωνικός-Απόλλων, δύο ομάδες στις οποίες δούλεψα πρόσφατα, δεν με ικανοποιούσε. Το έπαιξα μία, δύο, τρεις… Είσαι καλός διαιτητής; Εχεις τα άντερα; Θα παίξεις Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ-Άρης…. Βρήκα μία φόρμουλα και επειδή είχα ένα εξοχικό στην Επίδαυρο, πήρα μεταγραφή στο σύνδεσμο Αργολίδας για να μπορώ να παίξω τα δύσκολα παιχνίδια. Να παίξω Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός-ΑΕΚ… ΉΘελα να δω αν υπάρχω. To έκανα αυτό για 1-1,5 χρόνο. Μετά έπεσαν τα τηλέφωνα και βρήκαν τον τρόπο να με γυρίσουν στην Αθήνα. Μετά από καιρό και πολλές δικές μου παρεμβάσεις ακύρωσαν την εντοπιότητα.

Το πρώτο ντέρμπι είναι από τα παιχνίδια που δεν τα ξεχνάς ποτέ. Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός σφύριξα τέσσερα χρόνια μετά, λόγω της τρέλας της κατάστασης. Σκέψου ότι μπορούσες να παίξεις την Προοδευτική και όχι το Αιγάλεω, ομάδες που τις χωρίζει ένας δρόμος. Κατάφερα και καταφέραμε όμως ύστερα από πολλές φωνές να το αλλάξουμε αυτό. Ήμουν εξτρεμιστής.

Να σας πω άλλη ιστορία. Σ’ ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός έχει βγει εντολή από την ΚΕΔ να φορέσουμε όλοι μακρυμάνικο και φοράω κοντομάνικο. Είχα τρέλα να φοράω χειμώνα – καλοκαίρι κοντομάνικο μαύρο. Δεν υπήρχε περίπτωση, ήταν η στολή μου! Τι ήμασταν στα σώματα ασφαλείας και είχαμε στολή εξόδου; Οπότε μας λέει ο συγχωρεμένος ο Γερμανάκος κι η ΚΕΔ ‘μακρυμάνικα’. Ο Κασναφέρης έσκασε στο ματς με κοντομάνικο. Άριστη η διαιτησία μου, αλλά έφαγα έναν μήνα ποινή λόγω κοντομάνικου.

Εχω ιστορίες να σας λέω… Επτά μέρες θα μιλάμε. Να σου πει ο Παντελής Μυριοκεφαλιτάκης άλλη ιστορία. Πάω να παίξω στον ΟΦΗ και με ρωτάει ο Παντελής: “Γιώργο τι θα φορέσετε”; Του λέω “μαύρα”. Μου απαντάει “μαύρα φοράμε εμείς”. Του λέω “κανένα πρόβλημα, φοράς μαύρα, χάνεις 3-0 και φεύγεις”. Μου λέει: “Μα είσαι κουζουλός μωρέ”; Του απάντησα: “Κουζουλός, ξεκουζουλός, μαύρα φοράει ο Κασναφέρης. Αν θες να παίξεις θα αλλάξεις φανέλα, αλλιώς χάνεις το ματς”. Τεράστια προσωπικότητα ο Παντελής, έχω απόλυτο σεβασμό στο πρόσωπό του. Αυτοί ήταν παράγοντες και άντρες.

Να σας πω κι άλλη ιστορία. Ήμουν από τους πρώτους διαιτητές που είχαν χορηγία με αθλητική μάρκα. Παραμονές του τελικού Κυπέλλου Ολυμπιακός – Άρης, μου είπαν να πάω να διαλέξω παπούτσια. Είδα κάτι ωραία άσπρα ΝΙΚΕ. Λέω στον υπεύθυνο της ΝΙΚΕ, τον Μάρκο τον Λαγό, αυτά θέλω. “Τρελός είσαι; Υποτίθεται ότι οι διαιτητές φοράνε μόνο μαύρα”, μου λέει. Λέω “θα τους τρελάνω όλους”. Και σκάω μύτη στον τελικό με ολόμαυρη στολή και άσπρο παπούτσι. Τρελάθηκαν όλοι. Τελειώνει το ματς, τα πήγα μια χαρά. Μετά πάμε με τον Γερμανάκο να φάμε κάπου, τσακωθήκαμε και με εισήγηση του κολλητού μου του Ψυχομάνη την άλλη μέρα τρώω 40 μέρες τιμωρία. Τις είχα τις ποινές για πλάκα. Όμως, εντάξει, το γούσταρα. Ήταν ωραίες φάσεις αυτές».

Για το κάνατε αυτό όμως; Για να προκαλείτε;

«Όχι μωρέ. Ήμουν λίγο αντιδραστικός και όσο μου πήγαινες κόντρα τόσο τρελαινόμουν. Ηθελα να τους τσιτώνω λιγάκι. Αντί να ασχοληθούμε με σοβαρά θέματα, ασχολούνταν με αυτές τις χαζομάρες. Τί θα μου έκαναν; Θα μου έβαζαν τιμωρία και μετά πάλι θα έπαιζα. Αφού δεν υπήρχαν και πολλοί. Στην Τούμπα τί τους έκανα! Εχω παίξει την Πέμπτη στην Ευρώπη, δεν θυμάμαι ποιο είναι το ματς. Στην Μπριζ με κάποιον… Σάββατο παίζω Παναθηναϊκός-Ξάνθη κι ο Παναθηναϊκός στο ημίχρονο είναι πολύ καλός. Γίνεται ένα σπρώξιμο στον Σαλπιγγίδη σε ένα κόρνερ, απ’ αυτά που γίνονται αλλά δεν μου φάνηκε πέναλτι και δεν το δίνουμε. Μέσα στο γήπεδο δεν το ζήτησε κανένας. Διαιτητής όμως, εγώ, ο “Ολυμπιακάκιας”. Πάμε στο ημίχρονο και έρχεται ο Μήτσου και μου λέει: “Κύριε Κασναφέρη ήταν πέναλτι”. Ήταν απ’ αυτά τα πέναλτι που το είδαν από την τηλεόραση και το κατάλαβαν πέντε λεπτά μετά.

Λέω στους επόπτες: “Μ@λ@κες σπρώξτε Παναθηναϊκό γιατί θα τιμωρηθούμε”. Στο δεύτερο ημίχρονο παίζουμε 100% Παναθηναϊκό. Η Ξάνθη δεν υπήρχε στο γήπεδο, είχε κρεμαστεί από τα δοκάρια. Το ματς λήγει 0-0. Ερχεται ο παρατηρητής μέσα στα αποδυτήρια, ο Μανώλης ο Γιανναδάκης, όλα καλά. “Μία φασούλα χάθηκε μόνο, απ’ αυτά που γίνονται… Ολα καλά”, μας λέει. Δέκα μέρες μετά με παίρνει ένας δημοσιογράφος και μου λέει “τιμωρήθηκες”. Τρελάθηκα. Πήγα πάνω στην ΚΕΔ και τους λέω “θα παραιτηθώ”. Μου είπαν “όχι, μην λες βλακείες κλπ”. Και έτσι έμεινα 40 μέρες έξω.

Λέω “έτσι είστε κερατάδες; θα σας δείξω”. Πάω να παίξω ένα ΠΑΟΚ-Λεβαδειακός. Είχα 4ο ένα παιδί από τη Λάρισα, τον Κουκουλωμένο. Ερχεται αυτός από την Λάρισα, εμείς είχαμε πάει Θεσσαλονίκη από την προηγούμενη. Εγώ είχα ήδη φτιάξει το σενάριο να τους κάνω χουνέρι. Περίμενα όμως να κερδίσει ο ΠΑΟΚ 3-0 να τελειώνει νωρίς το πανηγύρι. Στο πρώτο ημίχρονο η διαιτησία είναι 50-50. Στο δεύτερο άντε να δώσουμε κάνα σποράκι στον ΠΑΟΚ για να ξεμπερδεύουμε. Ο ΠΑΟΚ είναι νεκρός. Στον Κουκουλωμένο του είχα πει από πριν:” Σήμερα θα παίξεις”. Στο 89′ βάζει ο ΠΑΟΚ το γκολ και μόλις γίνεται το 1-0 του λέω του Κουκουλωμένου: “Μπαίνεις, βγαίνω”. Μου λέει: “Και τι θα κάνω”; Του απάντησα: “Θα σφυρίζεις ό,τι σου λέω εγώ”. Τελειώνει το ματς 1-0 και φεύγουμε. Τρελάθηκε όλο το σύστημα. Μου είπαν: “Γιατί βγήκες”; Τους είπα ότι “δεν μπορούσα, είχα ζάλη”. Άλλες σαράντα μέρες τιμωρία».

«Ο Γεωργάτος με βοήθησε να ακυρώσω πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού σε ματς με την ΑΕΚ»

Βλέποντας έναν διαιτητή, όντας πλέον παράγοντας, θα καταλάβετε αν είναι «πιασμένος» ή αν έχει διάθεση να ευνοήσει μια ομάδα;

Κοιτάξτε: Η προδιάθεση του διαιτητή φαίνεται. Και που φαίνεται; Στα ψιλολόγια που λέμε. Και σήμερα που μιλάμε, βλέπεις τί γίνεται… Και δεν είναι απαραίτητο να είναι “μιλημένος”. Είναι η πίεση που μπορεί να υπάρχει, είναι να έχει καλές σχέσεις με τον “μεγάλο” που έχει κάποια ΜΜΕ στην κατοχή του και κάποιους γνωστούς Υπουργούς και μπορούν να διαμορφώσουν μία κατάσταση. Ακόμη και σήμερα που μιλάμε, βλέποντας έναν διαιτητή μπορώ να καταλάβω την προδιάθεσή του. Οι σημερινοί διαιτητές είναι τυχεροί γιατί έχουν το VAR. Όμως πρέπει να γίνει σωστή χρήση του. Όπως χρειάζεσαι έξυπνο παίκτη κι έξυπνο παράγοντα, χρειάζεσαι κι έξυπνο διαιτητή. Ο διαιτητής θα πρέπει να διαβάσει μια φάση, να καταλάβει…

Γι’ αυτό τότε είχαμε καλές διαιτησίες, πατούσαμε στα πόδια μας. Τί με ενδιέφερε; Να απονείμω δικαιοσύνη κι ας κάνω λάθος. Γι’ αυτό τους έλεγα: “Μ@λ@κες, αν καταλάβουμε ότι σε μία φάση κάναμε λάθος σε ένα φάουλ, να κοιτάξουμε στην επόμενη φάση ο επόμενος να το μαζέψει”. Δηλαδή έδωσες ένα φάουλ ή ο επόπτης σηκώνει για ένα φάουλ και καταλαβαίνω ότι δεν είναι. Θα κοιτάξω στην επόμενη φάση να το μαζέψω και να το σβήσω. Ποιος θα θυμηθεί ένα φάουλ παραπάνω; Αν μπει το γκολ όμως θα μας σταυρώσουν. Η εκπαίδευση των διαιτητών είναι πολυσύνθετη, πρέπει να απονείμεις δικαιοσύνη. Θα κάνεις και λάθος, αλλά φρόντισε το λάθος αυτό να μην κοστίσει. Θα μου πεις, “το λάθος το διορθώνεις με λάθος;”, ε ρε φίλε αν είναι να απονείμω δικαιοσύνη ας κρατήσω κι ένα λεπτό παραπάνω καθυστερήσεις. Ας με σταυρώσουν για ένα λεπτό ή για ένα φάουλ παραπάνω. Αν όμως σου μπει γκολ, υπάρχει θέμα.

Θυμάμαι ένα άλλο περιστατικό: Ολυμπιακός-ΑΕΚ. Ο Γεωργάτος με βοήθησε να πάρω απόφαση πίσω. Πάνω στη φάση μου πέφτει η σφυρίχτρα. Στο σκύψιμο για να πάρω τη σφυρίχτρα βλέπω τον Ζιοβάνι να πέφτει κάτω και σφυρίζω πέναλτι. Εχω πει στους βοηθούς να έχουν το νου τους στις κάμερες. Από το συμφραζόμενα και από το ότι ο ένας ο βοηθός, ο Κώστας Δάλλας που του είχα και τεράστια εμπιστοσύνη μου κάνει νόημα ότι δεν είναι, καταλαβαίνω το λάθος. Επειδή είχα και πολύ καλές σχέσεις με τους παίκτες, ρωτάω τον Γεωργάτο: “Γκρέγκορ τί λες”; Και εκείνος μου είπε: “Κάσνα χλωμό”. Με αυτό που μου είπε κατάλαβα ότι δεν είναι. Άρα παίρνω τη φάση πάνω μου και δίνω άουτ. Είναι από τις περιπτώσεις που λένε: “Καλά το πήρε πίσω”; Και τι να έκανα ρε φίλε; Να στηρίξω τη βλακεία που έκανα; Δεν είχα VAR τότε για να το λύσω εκεί. Εψαχνα το VAR μόνος μου μέσω των συνεργατών μου. Εμένα με ενδιέφερε στην πορεία να γινόταν το σωστό».

«Γι’ αυτό τα περισσότερα ντέρμπι τα έβγαλα… άβρεχτα» και «γιατί μπορεί να πας προκατειλημμένος σε ματς»

Ο Καραγκούνης πως ήταν;

«Ήταν ωραίος. Είχε λίγο την κλάψα του, αλλά αν τον πήγαινες ωραία δεν είχε θέματα. Και με τον Καλλιτζάκη τα πήγαμε καλά και με τον Νικολαΐδη. Δύσκολος ο Νικολαΐδης, από τους πιο δύσκολους. Επειδή όμως διάβαζα πολύ και έβλεπα τα ματς, προσπαθούσα να είχα καλό κώδικα επικοινωνίας με τους παίκτες. Γι’ αυτό και τα περισσότερα ντέρμπι τα έβγαλα… άβρεχτα. Ετρεχα πολύ, ήμουν κοντά στις φάσεις και είχα καλή επικοινωνία με τον παίκτη. Κι ο παίκτης καταλαβαίνει πότε θες να τον αδικήσεις και πότε όχι. Δεν είναι χαζοί. Ο παράγοντας μπορεί να κάνει την πολιτική του, ο παίκτης που ιδρώνει στο γήπεδο μαζί σου καταλαβαίνει αν θες να τον αδικήσεις ή αν έχεις κάνει λάθος ανθρώπινο όπως έκανε κι αυτός».

Υπήρχαν παιχνίδια που είχατε πάει προκατειλημμένος; Είτε γιατί υπήρχε κάποιου είδους πίεση ή για κάτι άλλο…

«Προκατειλημμένος μπορείς να πας για πολλούς λόγους. Είτε γιατί μια ομάδα σου έβγαλε ανακοίνωση και λες “τώρα ρε ποΥSτη θα σας δείξω” είτε γιατί κάποιος παράγοντας σου φέρθηκε άσχημα. Πιεσμένος μπορείς να πας γιατί σε έχουν ξεκατινιάσει οι εφημερίδες.

Για παράδειγμα πάω να παίξω ένα ματς ΠΑΟΚ-Άρης. Εγραφαν “ο Κασναφέρης που δουλεύει στον δημόσιο τομέα” και εγώ δούλευα στον ιδιωτικό και πήγαινα σε αποστολή αυτοκτονίας. Ξυπνάω το πρωί στην Εγνατία, διαβάζω αυτά και λέω “πού να παίξω εγώ τώρα”… Πιεσμένος μπορεί να είσαι γιατί σε έχουν πιέσει οι καταστάσεις. Κι όποιος λέει ότι δεν του έχει πέσει τηλεφώνημα, να το πει όταν πάει στον Άγιο Πέτρο και πάει να εξομολογηθεί, αλλά όχι σε εμάς. Πίεση υπάρχει και προσπαθείς να τη διαχειριστείς. Και το καλό μου είναι στα 140 ματς χοντρικά που έπαιξα, τα 2-3 είναι που έχουν μείνει σαν αρνητικά. Και για μένα αυτό είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό.

Για μένα ήταν πολύ μεγάλη τιμή όταν ο Ντέμης Νικολαΐδης, στον τελικό Κυπέλλου στην Κρήτη στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ, έκανε άρση εντοπιότητας και μπήκα στην κλήρωση εγώ κι ο Τεροβίτσας για το ποιος θα παίξει διαιτητής. Δηλαδή, ο Ντέμης δέχτηκε τον “Ολυμπιακάκια” να μπει στην κλήρωση για να είναι διαιτητής. Και για μένα αυτό ήταν τιμή. Υπάρχει η παραφιλολογία των ΜΜΕ και των νταραβερτζήδων και υπάρχουν και οι διαπροσωπικές σχέσεις που υπάρχουν και ξέρει ο καθένας που μπορεί να φτάσει ο Κασναφέρης και ποιος είναι».

Υπήρχε ματς που σφυρίξατε και είπατε: “πώς πάμε σπίτι μας”;

«Υπήρξε ματς που σφύριξα και είπα: “ρε μ@λ@κ@ τί έδωσες εδώ”. Και αυτό ήταν σε μικρομεσαία ματς… Γιατί όταν κάνεις ένα λάθος που δεν το έχεις σκεφτεί δεν το μετανιώνεις. Όταν όμως λες “κόκκινη” και δεν την δίνεις, “πέναλτι” και δεν το δίνεις και μετά το βράδυ το βλέπεις στην τηλεόραση, λες “αφού ρε μ@λ@κ@ το σκέφτηκες, γιατί δεν το έδωσες;”.

Θα σας πω ένα ματς ΑΕΚ-ΑΕΛ, ένα πέναλτι υπέρ της Λάρισας που είμαι πλάτη δεν το βλέπω, ο βοηθός δεν με βοηθάει και μου έχει περάσει η υπόνοια ότι μπορεί να είναι. Νίκησε η ΑΕΚ 1-0. Δεν είχα ξεκάθαρη εικόνα όμως. Είπα: “άστο να πάει στο διάολο”, θα λένε ότι ο “βαλτός του συστήματος ήρθε να κυνηγήσει την ΑΕΚ”. Δεν το δίνεις, αλλά το βράδυ το βλέπεις και λες “ρε μ@λ@κ@ ήταν”. Η συμβουλή μου στους νέους διαιτητές είναι να δίνουν την πρώτη σκέψη. Η πρώτη σκέψη, είναι κι η πρώτη φωτογραφία κι η πρώτη φωτογραφία είναι και αφιλτράριστη. Άρα αυτό που πρωτοείδες, δώσ’ το. Μετά μπερδεύεσαι, το ένστικτό σου συνήθως σε οδηγεί στο σωστό, η δεύτερη σκέψη στο λάθος».

«Επαιξα 12 χρόνια και στα 140 ματς μου ψάχνουμε να βρούμε δύο κακά ματς»

Το «ο Κασναφέρης ήταν στημένος» που το ακούσατε πιο πολύ; Μπήκατε ποτέ στη διαδικασία να κάνετε μήνυση σε πρόσωπο, Μέσο, ή ΠΑΕ;

«Δύο άσχημα ματς ήταν το Καβάλα-Ολυμπιακός και το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Στα 140 ματς ψάχνουμε αυτά τα δύο δηλαδή, τα οποία ήταν αρνητικά. Στα περισσότερα στην πορεία πήρα άριστη βαθμολογία. Ήταν φυσιολογικό μέσα απ’ αυτήν την πορεία. Και ήμουν άτυχος που έπαιξα στην σταμπαρισμένη εποχή του Ολυμπιακού. Όταν ο Ολυμπιακός πήρε τις περισσότερες φορές δικαίως τα πρωταθλήματα ή κάποιες άλλες φορές μέσω άλλων διαδικασιών, όπως τότε με την υπόθεση “Βάλνερ”, όλοι εμείς σταμπαριστήκαμε και αυτήν τη στάμπα δεν μπορείς να τη βγάλεις από πάνω σου. Και έπαιξα 12 χρόνια, φεύγοντας μόνος μου στα 41 μου. Θα μπορούσα μέχρι τα 45 να παίζω, αλλά τον τελευταίο χρόνο έφτασα να πηγαίνω στο γήπεδο και δεν μου έλεγε κάτι. Ελεγα: “Ωραία έπαιξες 12 χρόνια και τι έγινε”; Δεν ήταν επαγγελματική η διαιτησία, για να παίρνω 100.000 ευρώ το χρόνο όπως ο Γερμανός διαιτητής κι ο Γάλλος».

Κάποιοι λένε ότι είναι καλό ένας διαιτητής να είναι ανεξάρτητος επαγγελματικά.

«Αυτόνομος οικονομικά; Όταν ένας διαιτητής είναι δημόσιος υπάλληλος και παίρνει 1.000 ευρώ το μήνα, δεν μπορεί να κάνει τίποτα στη ζωή του. Εγώ ήμουν οι πρώτος που έκανε τη διαιτησία επαγγελματική όσον αφορά στη ζωή του. Είχα φτιάξει ένα γκρουπ διαιτητών και πληρώναμε γυμναστή, φυσικοθεραπευτή, εργομετρικές, βιταμίνες και συμπληρώματα για να κάνουμε το μεράκι μας. Άρα εγώ ως δημόσιος υπάλληλος τι να περιμένω; Να πάρω 1.500 ευρώ;

Εκείνη την εποχή, έπαιρνες χοντρικά άλλα 1.500 ευρώ το μήνα. Εγώ ήμουν και διεθνής και έπαιρνα παραπάνω, αλλιώς δεν είναι λεφτά αυτά».

Ήταν 1.500 ευρώ το μήνα ή το παιχνίδι;

«Το παιχνίδι, αλλά αν αφαιρέσεις το ποσοστό που πήγαινε στο σύνδεσμο (10%), τα φαγητά τα έξοδα και δεν έπαιζες κάθε εβδομάδα. Χοντρικά είχες 12 διαιτησίες το χρόνο, αφού ήμασταν 25-30 διαιτητές».

Σήμερα πόσες θα είχατε;

«Σήμερα είναι καλύτερα γιατί είναι και το VAR, είναι ο 4ος. Κάθε εβδομάδα έχεις λεφτά, αλλά δεν είναι καλό. Το καλό θα είναι να γίνει επαγγελματική η διαιτησία».

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο gazzetta.gr

Εγκλήματα της ΑΕΚ στην Τούμπα, έχασε 3-2 | AEK Τalk 28/4/24 -Στ. Καζαντζόγλου (VIDEO)
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X