Θα είναι αχαριστία στον Κετσπάγια

Καταλαβαίνω πως για πολλούς φίλους – ή όχι και τόσο φίλους…- που μας διαβάζουν κάποιες φορές αυτά τα πράγματα μπορεί να μοιάζουν λίγο γραφικά. Έλα όμως που έρχεται η πραγματικότητα να τα βεβαιώνει.

Και εδώ στο enwsi και στην «Ώρα» είχα επιμείνει τις τελευταίες μέρες πριν το ντέρμπι, πως για τον Ολυμπιακό δεν υπήρχε καμιά Οσμάνλισπορ και κανένα Europa League. Υπήρχε μόνο το ματς με την ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώθηκε απόλυτα και από την ενδεκάδα που κατέβασαν και από όλο το πανηγύρι που ακολουθεί την τρίτη τους ήττα από την Ένωση, μέσα σε ένα χρόνο.

Δυστυχώς δεν είναι εύκολο για τον κόσμο της ΑΕΚ να το καταλάβουν αυτό, ειδικά φέτος που η ομάδα τα έχει κάνει θάλασσα αγωνιστικά. Δεν είναι εύκολο να καταλάβουν πως ακόμη και έτσι, αυτό που αντιπροσωπεύει η σημερινή ΑΕΚ στα μάτια των αφεντικών του σημερινού Ολυμπιακού, είναι ο βασικός τους αντίπαλος. Για να μην πω ο μοναδικός τους.

Κανέναν άλλον δεν υπολογίζουν και απέναντι σε κανέναν άλλον δεν χάνουν τόσο εύκολα την ψυχραιμία τους. Και δεν δείχνουν πως τελικά πολλά από όσα θεωρούνται δεδομένα για την υπεροχή του Ολυμπιακού σε ζητήματα νοοτροπίας, πολιτικής και οργάνωσης, δεν είναι παρά μύθοι, που μια απλή ήττα από την ΑΕΚ αρκεί για να τους καταρρίψει.

Αλλά τώρα δεν είναι το ζήτημα να το καταλάβει ο κόσμος. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να το καταλάβουν μέσα στην ΑΕΚ την ίδια. Γιατί απορώ πραγματικά πως είναι δυνατόν να έχουν πλήρη επίγνωση – τουλάχιστον ο ίδιος ο Μελισσανίδης και ένας πολύ κλειστός κύκλος στενών του συνεργατών – για το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του στην ανατροπή μιας κατάστασης στο ελληνικό ποδόσφαιρο που έμοιαζε άτρωτη, πόσο πολύ τους φοβάται και χάνει την ψυχραιμία του απέναντι τους αυτό που χαρακτηρίζουμε «σύστημα του Ολυμπιακού και την ίδια στιγμή αυτή την δυναμική να μην μπορούν να την μεταδώσουν σε όλο το σύστημα της ΑΕΚ. Δεν μπορώ να το εξηγήσω πραγματικά.

Πιστέψτε με, υπάρχουν άνθρωποι με βασικό ρόλο στην ΑΕΚ, που χαμπάρι δεν έχουν πάρει τι έχει γίνει γύρω από το συγκεκριμένο ματς και τι συνεχίζει να γίνεται. Και αυτό είναι πρόβλημα. Γιατί στον Ολυμπιακό πολύ δύσκολα θα βρεις σε οποιοδήποτε καίριο πόστο, άνθρωπο που να μην έχει πλήρη επίγνωση της σφοδρής αντιπαλότητας με την ΑΕΚ, των μετώπων στα οποία αυτή εξελίσσεται και κρίνεται και να μην φέρεται και να δρα πάνω στα δεδομένα που δημιουργεί αυτή η σύγκρουση. Συμβαίνει το ίδιο στην ΑΕΚ; Χμμμ…

Δεν μου είναι εύκολο να δεχτώ, βασικά δεν γίνεται να δεχτώ, πως ένας οργανισμός που μέσα σε 12 μήνες έχει υποχρεώσει τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη που έμοιαζε απλησίαστος, να φύγει τρεις φορές ταπεινωμένος από το γήπεδο και να εξευτελίζεται στην ουσία με τις αντιδράσεις του και τις τρεις φορές, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές του καταστάσεις που τον εμποδίζουν να αξιοποιήσει στο φουλ αυτή την απίστευτη δυναμική.

Είναι για μένα και αυτή η νίκη της ΑΕΚ, μάλλον ειδικά αυτή η νίκη, ένας λόγος προβληματισμού περισσότερο. Και το λέω ειλικρινά, νομίζω πως όποιος διάβασε τα τελευταία μου κομμάτια πριν το ντέρμπι, το έχει καταλάβει. Προβληματισμός για το αν και πότε επιτέλους, τέτοια φανερά δείγματα γραφής της δυναμικής που έχει δημιουργήσει η σημερινή διοικητική κατάσταση στην ΑΕΚ, θα γίνουν οδηγός για την συνέχεια, θα γίνουν η βάση για να απαντηθούν τα προβλήματα που θέτει η καθημερινή λειτουργία της ΑΕΚ και οι νοοτροπίες που την χαρακτηρίζουν.

Δεν θέλω να χαλάσω σήμερα και άλλο το κλίμα, που έχουμε κάθε λόγο να είναι ενθουσιώδες. Κόφτη στην χαρά για μια μεγάλη νίκη δεν χρειάζεται να βάζουμε για οποιονδήποτε λόγο.

Ένα πράγμα θα πω μόνο. Αν ο Τιμούρ Κετσπάγια δεν είναι επίτιμος προσκεκλημένος του Ολυμπιακού στην γιορτή τους για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, θα είναι δείγμα μεγάλης αχαριστίας από πλευράς τους. Η συμβολή του στην τροπή που πήρε η σεζόν φέτος από νωρίς ήταν καθοριστική και κατ’ επέκταση των καταστάσεων που οδήγησαν στην επιλογή του στον πάγκο.

Την ώρα που ο Ολυμπιακός μέσα στο καλοκαίρι κατέρρεε και άλλαζε τρεις προπονητές, η ΑΕΚ έβγαζε τα μάτια της μόνη της και εξελισσόταν ένα από τα πιο εγκληματικά λάθη που έχουν γίνει στην πρόσφατη ιστορία της. Με αποτέλεσμα όλο αυτό το πράγμα που βλέπουμε από το βράδυ της Κυριακής να μας δείχνει πόσο θλιβερό είναι, να πανηγυρίζει πρωτάθλημα στο τέλος και της φετινής σεζόν.

Παρόλα αυτά, απέναντι στην ΑΕΚ φτάνουν στα όρια της κατάρρευσης σε όλα τα επίπεδα.. Τόσο πολύ τους αποσυντονίζει αυτό που βλέπουν απέναντι τους. Γιατί αυτοί ξέρουν πολύ καλά πόσο δυνατό είναι και το έχουν νιώσει από την καλή και από την ανάποδη σε πολλά επίπεδα και σε πολλά μέτωπα, ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Αλλά το στοίχημα είναι να το νιώσουν και οι ίδιοι οι ΑΕΚτζήδες.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• κετσπάγια
• Μαρινάκης
• ολυμπιακός