ΑΕΚούγεννα και τα καλύτερα έρχονται

Οι μέρες των Χριστουγέννων, είναι οι πιο όμορφες του χρόνου. Τα πάντα στολισμένα, τα περισσότερα πρόσωπα χαμογελαστά, όλοι να βρίσκουν λίγες στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας. Ετσι και αλλιώς το έχουμε ανάγκη με τους ρυθμούς και τα ζητήματα που έχει ο καθείς στην καθημερινότητα του. Το θέμα είναι να βρίσκουμε τρόπους να ξεγελάμε την πίεση και τον εκνευρισμό. Και φρονώ πως η φετινή ΑΕΚ, σε όλα τα επίπεδα, συμβάλει σε αυτό.

Μπορεί να μην υπήρξαν τα ΑΕΚούγεννα με τη στενή έννοια του όρου, ένεκα της γκέλας με τον Απόλλωνα και της βαριάς ήττας στην Πυλαία από τον ΠΑΟΚ. Ωστόσο, η ΑΕΚ έβγαλε στο τελευταίο ματς πριν τις γιορτές την επιθυμητή αντίδραση. Εξασφάλισε την πρόκριση στα προημιτελικά του κυπέλλου, μπήκε για τα καλά στο κόλπο της πρόκρισης στο Champions League. Οποτε, ναι, έχουμε ΑΕΚούγεννα.

Ειδικά από τη στιγμή που η ΑΕΚ έχει καταφέρει να εξασφαλίσει σε όλα τα επίπεδα, πως μόνο προς τα μπροστά μπορεί να πάει στη συνέχεια. Δεν χρειάζεται να μπαίνει σε γραφικότητες άλλων σωματείων, που ανακαλύπτουν επιτυχίες στο γουότερ…τάβλι για να καλύπτουν τους εγωισμούς και τις ανασφάλειες τους. Το σημαντικό είναι πως η ΑΕΚ μας κάνει να ασχολούμαστε μόνο με θετικά πράγματα: πρωταθλητισμό, διεκδίκηση κυπέλλων, μεταγραφές, γήπεδα.

Όλα αυτά, δείχνουν πως η ΑΕΚ έχει αλλάξει επίπεδο. Ιστορικά, είναι δύσκολο να βρει κάποιος πότε συνέβη ξανά σε είναι τόσο καλό σημείο σε όλα τα παρακλάδια της. Νομίζω, ότι αρκετοί θα έχουν καταλάβει πόσο μου αρέσει το παρελθόν, η ιστορία. Μαθαίνεις πολλά από αυτήν. Και αν τη «διαβάσεις» σωστά, δίχως να μένεις σε αισθήσεις – τύπου, στη Φιλαδέλφεια δεν περνούσε κανείς – μπορείς να δεις πολλά πράγματα.

Αυτό που αποτελεί ζητούμενο από εδώ και πέρα, είναι πως θα καλύψει τα ντεζαβαντάζ που υπάρχουν. Οι περισσότεροι στέκονται στη μεταγραφική ενίσχυση, αλλά αυτή τη θεωρώ εκ των ουκ άνευ. Δεν υπάρχει θέμα, είναι ζήτημα ημερών η ανακοίνωση των δύο κινήσεων, ακολουθεί ακόμα μια, ίσως και δύο.

Στη δική μου συνείδηση, το μυστικό εκάστοτε επιτυχίας συνοψιζόταν στη συνύπαρξη ισχυρής διοίκησης που προστάτευε την ομάδα, ικανού προπονητή, αξιόλογων παικτών, στήριξης από τον κόσμο. Σε σημαντικό ποσοστό, αυτό επιτυγχάνεται φέτος. Εάν εξαιρέσει κάποιους που αρέσκονται να γκρινιάζουν, το πρόσημο είναι αναμφίβολα θετικό για την ΑΕΚ. Σε όλα τα επίπεδα.

Ο Χιμένεθ έλεγε στην τελευταία συνέντευξη του, πως θα είναι μεγάλο επίτευγμα για την ΑΕΚ να πάρει πρωτάθλημα με έδρα το ΟΑΚΑ. Αν και δεν μπορώ να πω ό,τι συμφωνώ απόλυτα, καταλαβαίνω τι εννοεί ο Μανόλο. Αυτό που λείπει από την ΑΕΚ είναι η αίσθηση της έδρας. Και αυτήν μπορεί να την προσφέρει μόνο ο κόσμος, με τη δυναμική παρουσία του. Τότε σε σέβονται ή σε φοβούνται περισσότερο.

Φέτος η ΑΕΚ έχει δώσει οκτώ ματς πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ, με απολογισμό έξι νικών, μιας ισοπαλίας και μιας ήττας. Στο αντίστοιχο διάστημα του 1988-89, είχε έξι νίκες και μια ήττα. Το 1991-92 έξι νίκες και δύο ισοπαλίες, επτά νίκες και μια ήττα το 1993-94 και το απόλυτο με εννιά νίκες μόνο στο δεύτερο πρωτάθλημα της χρυσής τριετίας.

Σε χρονιές που η ΑΕΚ διεκδίκησε πραγματικά το πρωτάθλημα, τα πράγματα ήταν στην ίδια λογική: οκτώ νίκες και μια ισοπαλία το 1996, απόλυτο με οκτώ νίκες την επόμενη χρονιά. Εξι νίκες και μια ισοπαλία τη σεζόν 2001-02 με τον Σάντος, πέντε νίκες δύο ισοπαλίες με τον Πορτογάλο το 2004-05, πέντε νίκες μια ήττα τη σεζόν του χάρτινου.

Οι αριθμοί δεν είναι απαγορευτικοί. Αλλά επειδή θα πρόκειται για μια διαδικασία που θα προβλέπει «πόλεμο» σε κάθε παιχνίδι, η ΑΕΚ πρέπει να έχει δίπλα της κάθε Ενωσίτη. Δεν περισσεύει κανείς. Και αυτό θα κρίνει εν τέλει και ποιος θα πανηγυρίσει όταν θα έχει πραγματική σημασία.

Καλές γιορτές σε όλους.

• ΑΕΚ
• Χιμένεθ