Θα ήμουν ψεύτης αν...

Ο Τάσος Τσατάλης σχολιάζει τα καλώς και κακώς κείμενα στην τελική ευθεία της μεταγραφικής περιόδου

Στην πραγματικότητα είναι εντελώς ρευστά τα πράγματα για το τι θα γίνει στα μεταγραφικά της ΑΕΚ στις οκτώ μέρες που μένουν για να λήξει η μεταγραφική περίοδος. Μιλάμε για τις δύο μεταγραφές, στόπερ και εξτρέμ. Ψάχνουν όντως παίκτες, αλλά στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να σου πει με σιγουριά αν θα γίνουν και οι δύο, αν θα γίνει η μία από τις δύο ή αν δεν θα γίνει καμία.

Το πιο εντυπωσιακό είναι πως μέσα σε όλα αυτά, έμαθα χθες πως η ΑΕΚ κοιτάει, σε αναγνωριστικό επίπεδο ακόμη και τι ενδιαφέρον μπορεί να προκύψει στην θέση του κεντρικού χαφ. Για να επιβεβαιωθεί αυτό που λέω στην αρχή, περί απόλυτης ρευστότητας.

Να τα πάρουμε από την αρχή. Ο Κετσπάγια θέλει κεντρικό αμυντικό, δεν θα είχε πρόβλημα να είναι αυτή η μοναδική μεταγραφή που θα γίνει, αυτό πια είναι γνωστό. Όμως κανένας άλλος στην ομάδα και την διοίκηση δεν θεωρεί πως χρειάζεται να έρθει στόπερ. Θα μου πείτε, μετράει αυτό που θέλει ο προπονητής. Ναι, έτσι είναι. Αλλά το να είναι οι τρεις στους τέσσερις που έχουν περισσότερο ή λιγότερο λόγο αρνητικοί, δεν μπορείς να το αγνοήσεις σαν δεδομένο.

Πάμε στο εξτρέμ. Και εκεί κοιτάει παίκτες η ΑΕΚ. Και κάνει και συγκεκριμένες επαφές. Μάλιστα απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω υπάρχει περίπτωση ακόμη και για παίκτη που θα είναι και «όνομα». Στα δεδομένα τα οικονομικά της ομάδας μάλιστα.

Να πω την αλήθεια, με βάση τα δεδομένα που έχω υπόψη μου τώρα που γράφω, πιο πιθανό θεωρώ να έρθει μέσο – επιθετικός, παρά στόπερ. Αίσθηση, που βγαίνει από προσωπική εκτίμηση των δεδομένων.

Θα ήμουν όμως ψεύτης αν δεν σας έλεγα σήμερα, πως δεν με φοβίζει και το ενδεχόμενο να μην γίνει καμιά κίνηση. Υπάρχει και μια τάση προς τα εκεί. Θέλω να πιστεύω πως τελικά δεν θα επικρατήσει. Υποβόσκει πάντως.

Αλλά και τάση να μην υπήρχε και πάλι θα με προβλημάτιζαν οι ρυθμοί. Ο Μπαρμπόσα κοντεύει δέκα μέρες που είναι σχεδόν δεδομένο πως φεύγει, είμαστε στις 22 Αυγούστου και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη οριστική απόφαση «θα πάρουμε ή δεν θα πάρουμε στόπερ, θα πάρουμε ή δεν θα πάρουμε εξτρέμ, θα πάρουμε ή δεν θα πάρουμε χαφ».

Δηλαδή από μόνο του το πράγμα με τους ρυθμούς που υπάρχουν, μπορεί να οδηγήσει στο να μην γίνει μεταγραφή στο τέλος και αυτό με φοβίζει περισσότερο απ’ όλα. Ειδικά όταν βάζω στο μυαλό μου τις δυνατότητες για συγκεκριμένους παίκτες που υπάρχουν αυτή την στιγμή και μου προκύπτουν από το ρεπορτάζ.

Χρειάζεται μια ρεαλιστική εκτίμηση των πραγμάτων στην ΑΕΚ. Υπάρχουν «νεκρά» χρονικα διαστήματα στα μεταγραφικά που στοιχίζουν στην ομάδα επικοινωνιακά. Αλλά αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό, όσο το να μην πάμε στην τελική ευθεία – που είμαστε δηλαδή ήδη – με αποτελέσματα ανάλογα με τα περσινά, που δεν έγινε μεταγραφή και ο Σεπτέμβρης μπήκε με τον κόσμο να γκρινιάζει και την ομάδα να έχει σοβαρά ζητήματα στην επίθεση και με τον τραυματισμό του Τζιμπούρ. Που ηταν όμως γνωστός από τις 22 Αυγούστου πέρσι και το ματς με τον Πλατανιά.

Η ρεαλιστική εκτίμηση λοιπόν είναι πως η ΑΕΚ και πρακτικά και επικοινωνιακά, δεν είναι καθόλου καλό να μην κάνει κάτι την τελευταία εβδομάδα των μεταγραφών. Και με την αναβολή του πρωταθλήματος, να δίνει ακόμη μεγαλύτερο περιθώριο για την προσαρμογή του νέου αποκτήματος ή αποκτημάτων στην ομάδα. Και έχει σημασία εδώ, πως κάποιοι βασικοί στόχοι απ’ όσο γνωρίζω δεν είναι ελεύθεροι αυτή την στιγμή. Άρα δεν θα έρθουν ανέτοιμοι.

Το ενδεχόμενο να μείνει άπραγη η ΑΕΚ, εκτός από το ότι θα αφήσει χωρίς απαντήσεις καίρια ερωτηματικά που αφορούν το υλικό της όπως προκύπτουν από όσα έχουμε δει ως τώρα, θα βάλει την ομάδα μέσα στην σεζόν με γκρίνια, με τον κόσμο να δυσπιστεί, να είναι βασικά «ξενερωμένοι». Και συνήθως το ευρύτερο κλίμα, παίζει ρόλο. Επηρεάζει. Κυρίως μειώνει αισθητά την ανοχή στην πρώτη στραβή.

Αλλιώς θα αντιμετωπιστεί μια γκέλα, νωρίς μάλιστα, αν γενικά υπάρχει η αίσθηση πως η ομάδα έκανε ότι μπορούσε για να κλείσει τα κενά της και αλλιώς αν αυτό μπορεί να αποδοθεί και στο ότι δεν έγιναν τα πρέποντα. Και μια ομάδα που θέλει να έχει υψηλούς στόχους, πρέπει να έχει αντοχές στις γκέλες σε όλα τα επίπεδα.

Πέρσι ήταν η άδοξη ισοπαλία στην Ξάνθη μετά από μια μέτρια εμφάνιση που μας έβαλε από την δεύτερη αγωνιστική σε αυτό το τριπάκι και έκανε πολύ κόσμο από νωρίς να πιστέψει πως η ΑΕΚ δεν είχε ψηλό ταβάνι και μοιραία έφερε απογοήτευση. Φέτος την δεύτερη αγωνιστική η ΑΕΚ έχει ακόμη πιο δύσκολο ματς, στην Τρίπολη.

Παρακολουθούμε καθημερινά τις εξελίξεις. Εδώ είμαστε για να σας τις παρουσιάσουμε και να τις σχολιάσουμε. Με την προσδοκία πως θα γίνουν αυτά που πρέπει.

ΥΓ: Αρχική μου σκέψη ήταν το σημερινό blog να αφορά όσα ακούσαμε χθες στην ΔΙΚΗ του Θωμαΐδη. Αλλά κατέληξα πως για πολλούς λόγους, κάποιοι από αυτούς και καθαρά προσωπικών συναισθημάτων, θα ήταν καλύτερα αν είναι να πάρω κάποια θέση, αυτό να γίνει όταν θα έχει «κρυώσει» λίγο το πράγμα.