Χαρά και σεβασμός για τα τεράστια επιτεύγματα, νέες ευθύνες για το μέλλον

Οι επιτυχίες της ΑΕΚ είναι πάρα πολλές και πολύ σημαντικές, για να αποδίδονται σε τύχη, συγκυρίες κλπ. Αντίθετα, η τύχη και οι συγκυρίες, ειδικά την τελευταία διετία, μόνο αρωγοί δεν έχουν σταθεί.

Πέρσι, κατέκτησε το πρωτάθλημα παλεύοντας σε τρία μέτωπα μέχρι τέλος Φλεβάρη, η μοναδική από τις τρεις ομάδες που διεκδίκησαν τον τίτλο, που ήταν αναγκασμένη να το πάει έτσι. Το πάλευε έχοντας συνεχώς απώλειες σημαντικές και σε ποσότητα και σε ποιότητα, από τραυματισμούς. Και το πήγε ως το τέλος. Καταφέρνοντας παράλληλα και το πρώτο και πολύ σημαντικό κομμάτι της ευρωπαϊκής αντεπίθεσης.

Η ομάδα αυτή για τον ένα ή τον άλλο λόγο, με ευθύνες δικές της, αλλά και όχι, έφτασε να παίξει τη συμμετοχή της στο Champions League, αποδυναμωμένη σε σχέση με πέρσι.

Αποδυναμωμένη εκ  των προτέρων, γιατί οι πιο βασικές μεταγραφές που έγιναν για να «ματσάρουν»,  τις σημαντικές αποχωρήσεις (με εξαίρεση τον Οικονόμου), χρονικά έγιναν σε τέτοιο σημείο, που δεν επέτρεπαν στον προπονητή να βασιστεί σε αυτές σε μεγάλο βαθμό στα προκριματικά.

Αλλά και στην πορεία, προέκυψαν απίστευτα αρνητικές καταστάσεις.

Χωρίς Τσιγκρίνσκι, Μπογέ σε όλο τη σειρά των προκριματικών. Με τον Τσόσιτς τουλάχιστον για τα δύο ματς με την Σέλτικ, στην ουσία όχι έτοιμο. Χωρίς Μάνταλο πριν το πρώτο ματς στην Σκωτία και διαθέσιμο μόνο για λίγο χρόνο στην ρεβάνς. Με τον Λόπες να είναι ο καλύτερος της παίκτης στην Γλασκώβη, αλλά να μην είναι διαθέσιμος στην ρεβάνς και στο πρώτο ματς με την Βίντι.

Με τον Γαλανόπουλο να χάνει επίσης τη ρεβάνς με Σέλτικ λόγω της αποβολής. Τον Μπακασέτα να χάνει τη ρεβάνς με Βίντι λόγω επίσης αποβολής. Τον Γκάλο που ήταν καθοριστικός με την Σέλτικ, να βγαίνει νοκ άουτ για το προχθεσινό ματς. Τον Αλμπάνη να βγαίνει κι αυτός νοκ άουτ για τα play offs.

Τα σημειώνω αυτά, κυρίως επειδή κάποιοι μιλούν για τύχη στα προκριματικά. Ποια τύχη; Που ακριβώς στάθηκε τυχερή η ΑΕΚ; Κάθε πιθανό κι απίθανο αρνητικό αστάθμητο παράγοντα κλήθηκε να αντιμετωπίσει.

Η ΑΕΚ προχωράει και κατακτά κορυφές, γιατί έχει πλέον μια στέρεα βάση διοικητικά. Ένα γερό υπόβαθρο, που αποπνέει υγεία και δίνει την δυνατότητα, από όσα διαθέτει η ομάδα, να μπορεί να βγαίνει το καλύτερο.

Με αυτό τον τρόπο ξεπερνά ατυχίες σαν αυτές που συνάντησε στα προκριματικά, λάθη και παραλείψεις που γίνονται συχνά στον σχεδιασμό. Γιατί το οικοδόμημα συνολικά είναι πολύ στέρεο, αποπνέει υγεία  και δημιουργεί μια συγκεκριμένη ψυχολογία σε όλους όσοι φιλοξενούνται σε αυτό.

Φυσικά, αυτό δεν είναι πανάκεια. Δεν είναι απάντηση σε όλα, τρόπος για να ξεπερνάς τα πάντα. Αλλά δίνει μια σιγουριά, πως αργά ή γρήγορα, το σωστό θα γίνει και πως η ζημιά από τις λάθος επιλογές, θα είναι η λιγότερη δυνατή. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα που δίνει η παρουσία του Μελισσανίδη στην ΑΕΚ. Μέσα σε πολλά άλλα βέβαια.

Η επίγνωση και η αναγνώριση του επιτεύγματος της ΑΕΚ, της εκπληκτικής επιτυχίας του εγχειρήματος που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια, δε σημαίνει φυσικά … μη επίγνωση και μη αναγνώριση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών της ομάδας. Των απαιτήσεων που όσο ανεβαίνει επίπεδο, ανεβαίνουν κι αυτές. Αλλά για να έχεις μια σωστή εικόνα της κατάστασης, η επίγνωση και η αναγνώριση είναι απαραίτητες.

Για τους πολύ μεγάλους συλλόγους όπως είναι η ΑΕΚ, ταβάνι στη φιλοδοξία δεν μπορεί να υπάρχει. Μπροστά της έχει πλέον μια πολύ απαιτητική σεζόν, που θα δοκιμαστεί σκληρά κι εντός κι εκτός συνόρων.

Τα 24ωρα μέχρι να κλείσει το μεταγραφικό «παράθυρο» το βασικό, αλλά και αυτό για τους ελεύθερους, που είναι πιο πίσω, είναι κρίσιμα σίγουρα. Η κίνηση με τον Γιαννιώτα, είναι μια κίνηση πολύ σωστή. Με έναν Έλληνα εν ενεργεία διεθνή, που θέλει να βρίσκεται σε αυτή την ομάδα κι έρχεται την κατάλληλη στιγμή.

Είναι από τις κινήσεις που ταιριάζουν στην ψυχοσύνθεση της σημερινής ΑΕΚ και συνήθως τις βγαίνουν. Στην ισορροπία του ρόστερ, θα μετρήσει πολύ. Όπως σίγουρα θα μετρήσει και το αν θα επαληθευτεί η αίσθηση από το ρεπορτάζ, πως δεν θα είναι η μοναδική στην  μέσο – επιθετική γραμμή.

Τη στιγμή τουλάχιστον που γράφονται αυτές οι γραμμές η ΑΕΚ δίνει τουλάχιστον μέχρι το βράδυ απόψε Τετάρτη, περιθώριο για κάποια θετική εξέλιξη με τον Νάρσινχ και μπορώ να πω με βεβαιότητα πως αυτό δεν το λένε, για να το λένε. Έγραψα από το πρωί της Τρίτης αλλού, τις δυσκολίες γι’ αυτή τη μεταγραφή, να δούμε αν θα αποδειχθούν αξεπέραστες.

Ο Καρέλης είναι υπόθεση απόλυτα υπαρκτή ως εναλλακτική λύση, που οι άνθρωποι της ομάδας την πιστεύουν.

Για το κεντρικό χαφ, το πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην ΑΕΚ, για να λέμε την αλήθεια, είναι πως φτάσαμε λίγο πριν κλείσει το «παράθυρο» και δεν υπάρχουν οι επιλογές που να επιτρέπουν μια κίνηση με σιγουριά, στο επίπεδο που απαιτείται. Φυσικά αυτή είναι μια πραγματικότητα ανοικτή σε κουβέντα, όχι με θετική χροιά… Αλλά είναι η πραγματικότητα. Που προς το παρόν, φαίνεται δύσκολο να αλλάξει.

Βλέπουμε…

• ΑΕΚ
• βίντι